PROGRAMMA

Toelichting
De muziek van jubilaris Wolfgang Amadeus Mozart behoeft geen toelichting. Voor vanavond is gekozen voor een selectie van de beste werken die Mozart maakte en die om die reden ook terecht tamelijke bekendheid genieten. In het langzame deel uit het 21ste pianoconcert wordt een haast expressionistische lyriek ondersteund door de meest dramatisch denkbare harmonieën. Als de klokken daarvan niet smelten...!
De aria's uit Die Zauberflöte zijn dermate geraffineerd gecomponeerd dat zij ook bij ontstentenis van de tekst en na reductie voor beiaard-solo verstaanbaar en ongemankeerd blijven klinken.
Meester-arrangeur Bernard Winsemius slaagde erin de symfonische opzet van de twee delen uit de Jupiter-symfonie op open wijze om te werken naar de verschillende klank-lagen van carillonklokken. De uitvoerder wordt uitgedaagd tot het verrichten van halsbrekende toeren, maar slaagt pas echt wanneer deze muziek toch eenvoudig en licht blijft klinken.
Exodus van de Ierse componist David Harold Cox werd bekroond in de Millenium compositiewedstrijd, uitgeschreven door de Nederlandse Klokkenspel-Vereniging in 2000. Bij het beluisteren van Exodus dringt een vergelijking met Franz Liszt zich op. Evenals Liszt dringt Cox de allerheftigste emoties in klank aan de luisteraar op. Verschillend van Liszt is dat Cox natuurlijk de hele 20ste eeuw achter zich heeft liggen, en een wezenlijk uitgebreider pakket aan toonkleuringsmiddelen ter beschikking heeft, waar Liszt nog aan het worstelen was met de antieke wetten van de harmolieleer. Het feit dat Cox de kunst verstaat de meest bizarre en schijnbaar dissonante toon-opeenvolgingen een melodische kracht te verlenen (sinds Schönberg is bewezen dat zoiets kan bestaan), bewijst al dat hij een groot componist is. Dat hij in staat is zeer ongebruikelijke eigenaardigheden van een beiaard aan te wenden om een reusachtige muzikale klaagzang tot stand te brengen, die de beiaard haast lijkt te doen ontploffen, bevestigt dat alleszins. Exodus valt onder het genre programmamuziek: er ligt een concreet prozaïsch verhaal aan de noten ten grondslag. Dat is het bijbelse verhaal van de tien plagen van Egypte, waarbij ieder segment in het stuk een nieuwe plaag verklankt. De atonale klankkleur van het stuk wordt op gezette momenten onderbroken door een rafelig, gemankeerd fragment uit een oratorium van Händel.

< terug naar concert-overzicht 2006 NL

< back to recital survey 2006 english