FRUITPLUKKEN
Jawel, het was dan eindelijk zover, ook ik moest op zoek gaan naar werk. Een paar dagen nadat ik in Darwin aangekomen was kreeg ik een baantje voor een paar dagen. Squashzaadjes planten op een boerderij net buiten Darwin. Ik was daar met drie anderen en voor vier dagen deden we niets anders dan de hele dag door neerbuigen om twee kleine zaadjes in gat na gat na gat in plastic zeilen (tot 150m lang) te stoppen, nadat we eerst al die gaten in het plastic gescheurd hadden.
Met het geld dat ik daarmee verdient had ben ik op een toer naar Kakadu NP gegaan. Ik heb daar een super tijd gehad maar toen ik terug kwam was m'n geld wel weer op. Dit betekende dat ik dus weer een baantje moest zien te krijgen. Ik heb vele lange dagen bij het zwembad gelegen, wachtend tot iemand naar me toekwam met de perfecte baan. Dit bleek echter om onbekende redenen niet echt te werken. Ik moest dus echt zelf op zoek gaan naar wat werk. Ook dit bleek echter niet te werken want er was gewoon niet bijzonder veel werk in Darwin. Een paar weken later kon ik echter weer terug naar de boerderij om het squash dat ik een goede maand terug geplant had te gaan plukken.
Deze keer waren er wat meer mensen op de boerderij. We begonnen met zo'n zeven a acht mensen maar na twee dagen waren we nog maar met vijf. Omdat het het begin van het seizoen was (zeiden ze) was het heel veel werk voor een klein beetje geld. Maar het zou beter worden. Een week later was het nog steeds niet veel beter, deze keer omdat de bijen de planten niet goed bevruchtten of zoiets. Weer een week later was het nog steeds niet veel beter, deze keer omdat wij de squash niet zouden plukken zoals het zou moeten. Uiteindelijk hebben we een paar goede dagen gehad met flink veel squash, maar het kostte wel weer veel tijd om het te plukken.
OK, ik zat dus op die boerderij, gaf praktisch geen geld uit en verdiende ook nog wat. Verder had ik gewoon een lekkere tijd daar. Nou ongeveer zoiets, het was behoorlijk hard werken daar. We begonnen meestal rond 7.30 's ochtends. We reden dan met de tractor naar het veld (ook wel de hel genoemd) en begonnen met het plukken. Het leuke van de squashplant is dat er meestal maar één of twee squash aan groeien en dan groeien ze ook nog praktisch op de grond. Dus wat je doet de hele dag is neerbuigen om de squash van de plant te plukken. Niet zomaar elke squash, nee, ze moeten een bepaalde maat hebben. Je kan ze niet te klein plukken want dan is er niets voor de volgende dag. Je moet wel alle grote plukken maar die zijn niet goed dus die worden weggegooid en je krijgt er dan niets voor. De eerste week ging het best wel lekker, we hadden wel niet zoveel squash maar we waren wel voor tweeën klaar met plukken. (Dit klinkt erg lekker maar na het plukken moesten we wel weer een ander veld in om nog meer zaad te planten in nog grotere velden), Na de eerste week werd het erger. We hadden dagen dat we rond zes uur nog aan het plukken waren. De hele dag door, niets anders dan neerbuigen, squash plukken, in je emmer stoppen, squash plukken, in je emmer stoppen, squash plukken, in je emmer stoppen, dit voor zo'n twee rijen en dan je emmer legen in een groot krat op de tractor en dan weer aan de volgende twee rijen beginnen. Dit de hele dag door, dag na dag na dag, zeven dagen per week. Ik heb dit ongeveer een maand volgehouden en toen had ik er echt meer dan genoeg van.
De dagen op de boerderij bestonden uit opstaan voor zeven uur, de hele dag werken, af en toe naar het meer en bungalowpark in de buurt om wat te zwemmen en een biertje te drinken, wat eten, soms nog wat lezen of TV kijken en vervolgens naar bed, dit was meestal rond negen uur. Je wilt niet weten hoe m'n rug voelde nadat ik dit voor een maandje had gedaan. Maar ik leef nog steeds en heb weer wat geld om rond te reizen. Uiteindelijk heb ik best wel een goede tijd gehad en je kan natuurlijk niet Australië verlaten zonder fruit te hebben geplukt, toch?