Prhomบทสัมภาษณ์เด็ดๆของ พี่ปุ้ม ตาวัน (พงษ์พรหม สนิทวงศ์ ณ อยุธยา)จากหนังสือ Overdrive music magazine ของ อ.ปรารถนา อรุณรังษี ฉบับที่ 28 เห็นว่ามีประโยชน์ต่อทุกๆคนที่ต้องการเป็นเซียนด้านดนตรี อ่านรายละเอียดด้านล่างครับ Q: พูดถึงเรื่องการฝึกฝน เครื่องดนตรีประเภทคีย์บอร์ดนั้น ค่อนข้างกว้างกว่าเครื่องดนตรีชนิดอื่น อย่างเราพูดว่า การเล่นกีตาร์ นอกจากจะชำนาญพื้นฐานแล้ว ยังต้องมาพูดถึงเรื่องของแนวดนตรีอีก หมายถึงการทำงานในแบบโปรดิวเซอร์นี่ แน่นอนว่าจำเป็นที่จะต้องสมามารถเล่นหรือเข้าใจแนวดนตรีที่หลากหลาย แต่กับคีย์บอร์ด นอกจากจะต้องเข้าใจเรื่องดนตรีแล้ว ยังต้องคิดถึงปัญหาที่ว่าเสียงคีย์บอร์ดแต่ละประเภท อย่างเปียโน ซินท์ นั้นจะใช้กับดนตรีแต่ละแนวอย่างไรด้วย ตรงนี้มีวิธีการศึกษาและฝึกฝนอย่างไร ปุ้ม: ผมขอพูดถึงแนวเพลงก่อน หลายคนมีความคิดว่า ถ้าจะเป็นนักดนตรีร็อคก็ต้องฝึกดนตรีร็อค อยากเป็นแจ๊ส ก็ต้องฝึกแจ๊ส หรือเราฝึกดนตรีแจ๊สมาแล้วก็ต้องเล่นกับวงแจ๊สเสมอ กับนักดนตรีฝรั่ง แน่นอนในเรื่องพื้นฐานทุกแห่งก็คงต้องสอน โมสาร์ท บีโทเฟน คือสอนคลาสสิคคอลก่อน หลังจากนั้นก็ต้องไปแตกย่อยเอง ความเป็นทฤษฎีมันอยู่บนพื้นฐานเดียวกัน แต่สไตล์มันเป็นอีกเรื่อง อย่างนักดนตรีที่เรียนจบแจ๊สมาคนหนึ่ง บางทีเค้าอาจจะไปเล่นกับวงร็อค ซึ่งนักดนตรีส่วนใหญ่อาจจะศึกษามาทางร็อค ก็ทำให้สีสันของวงออกไปทางร็อคมากกว่าแจ๊ส นั่นหมายความว่า ย่อมมีอิทธิพล ทำให้นักดนตรีแจ๊สรับเอาสไตล์ร็อคโดยไม่รู้ตัว แต่ยังไงงานของวงก็ย่อมมีสีสันของแจ๊สมาเจืออยู่บ้าง แต่ถ้านักดนตรีแจ๊สคนนี้ออกจากวงไปและได้นักดนตรีสไตล์อื่นเข้ามาแทนที่ เราก็จะพบว่าสีสันของวงเปลี่ยนไป ผมหมายถึงว่าเมื่อเราจะเริ่มเล่นดนตรี ไม่ว่าเราจะมีอิทธิพลมาจากใหนก็ตาม มันไม่ได้เป็นสิ่งที่จำกัดทิศทางของคุณ แต่ยังไงผมว่า ถ้าเรามุ่งมั่นจะทำอะไรสักอย่างหนึ่ง ขอให้ทำในสิ่งนั้นให้ดีที่สุดก่อนน่าจะเป็นทางที่ดีที่สุด พอคุณทำความเข้าใจในสิ่งที่คุณคิด แล้วคุณจะก้าวไปทางใหน มันก็คงไม่ใช่ปัญหา ขอให้ศึกษาในรายละเอียดของมันให้ลึก ทำความเข้าใจให้ชัดเจน และเมื่อคิดว่าไม่มีอะไรที่เราสงสัยอยู่แล้ว จะหันไปทำอย่างอื่น อย่างแหกมรรคาก็ทำได้เลย /........../ผมคิดว่าถ้าเราได้เรียนรู้ทำความเข้าใจในครรลองของคีย์บอร์ด รวมถึงแตกฉานทางทฤษฎีดนตรีด้วย มันไม่ยากที่จะศึกษาดนตรีสไตล์อื่นๆ เพราะเราไม่จำเป็นที่จะต้องเริ่มบทหนึ่งใหม่เลย อย่างเช่นง่ายๆกับการทำความเข้าใจว่า ถ้าปกติเราจะเล่นเป็นคู่สองไมเนอร์ แต่ถ้าเป็นพวกโมเดิร์นแจ๊ส เขาจะเล่นอีกแบบ แต่ถ้าเป็นอีกสไตล์เขาก็จะเล่นอีกแบบหนึ่ง นี่คือแนวทางการศึกษาดนตรีแต่ละแนวที่ผมทำมา นั่นคือ เราสามารถสังเกตสิ่งเหล่านี้จากการวิเคราะห์กระบวนการต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นการดำเนินแนวประสาน โปรเกรสชั่นของคอร์ด สังเกตความแตกต่างระหว่างสิ่งที่เราเล่นกับสิ่งที่คนเหล่านั้นทำในสไตล์ที่เราต้องการศึกษา แล้วเราจะพบคำตอบเอง นอกจากนี้ การฟังเพลงหลากหลายสไตล์จะช่วยในเรื่องพวกนี้ได้มาก และลึกลงไปถึงขั้นที่หลายๆคนคิดว่าไม่น่าจะเกี่ยว คือผมจะศึกษาความเป็นตัวตนของนักดนตรีที่ผมต้องการศึกษาด้วย เช่น ประวัติของนักดนตรีคนนั้น อย่างน้อยเราต้องรู้ว่า ดนตรีบลูส์เกิดได้อย่างไร จะช่วยให้เราเข้าใจได้อีกระดับหนึ่งมากกว่าที่จะนั่งวิเคราะห์ในเชิงทฤษฎีอย่างเดียว การศึกษาบลูส์ คงไม่ใช่แค่การเอาโปรเกรสชั่นมากาง เอาโน้ตมากางแล้ววิเคราะห์ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ที่คอร์ดนั้นก็การเคลื่อนที่แนวประสานแบบนี้ แทนที่เราจะวิเคราะห์แบบนี้ เราน่าจะศึกษาที่มาของมันด้วย คุณรู้จัก โรเบิร์ต จอห์สัน มั้ย เค้ามีความเป็นอยู่อย่างไร เคยได้ยินเรื่อง Cross road รึเปล่า สิ่งเหล่านีมันมีส่วนช่วยให้เราเข้าใกล้ดนตรีบลูส์มากขึ้น................ เป็นไงครับ ที่พี่ปุ้มได้ให้สัมภาษณ์ คิดว่าหลายคนคงเกิดไอเดียดีๆนะครับ อยากรู้รายละเอียดมากกว่านี้ ก็คงต้องเสียตังค์ซื้อมาอ่านแล้วล่ะ ผมหวังว่าทุกคนคงมีความสุขกับชีวิตและดนตรีในสังคมเบี้ยวๆ อย่างน้อย เสียงเพลงก็ไม่เคยทำร้ายใคร นอกจากจะเปิดดังเกินไป จนชาวบ้านเขารำคาญนะครับ ขอบคุณที่ทนอ่าน
|
