The ProdigyThe Band : Sharky, Keith Flint,Liam Howlet, Maxim Reality, Leeroy Thronhill 
ตอนแรกที่ผมรู้จักวงนี้ ก็ตอนที่นั่งปล่อยอารมณ์ที่มุมเล็กๆของร้านกาแฟ
ในมหาวิทยาลัยขอนแก่น พี่หน้าตาโหดๆแต่ใจดีสุดๆเป็นเจ้าของร้าน หลังจากที่บริการกาแฟโบราณ ผมก็นั่งละเลียดไปตามเรื่องตามราว
แต่ช่วงเปลี่ยนเพลงเป็นของ Prodigy ผมก็เกิดอาการหลอนขึ้นมา เปล่ากินยาบ้านะ ด้วยเสียงดนตรีหนักแน่น จังหวะที่ขาโจ๋เรียกว่าแดนซ์ และซาวด์แบบประหลาดๆของเครื่องอิเลกทรอนิก ฟังไปฟังมาชักชอบ ก็เลยถามพี่เค้า คุณพี่ก็บอกว่า นายม่ายรู้จัก Prodigy เหรอ ไปอยู่ที่ใหนมา ผมก็เลยเกิดการน้อยเนื้อต่ำใจ รับไม่ได้กับคำพูดแบบนี้ ก็เลยเสาะแสวงหามาฟังม้วนนึง ปกเป็นรูปปู สะดุดใจกับเพลง RAMAYANA ตรงที่มีเสียงบ่นหรือสวดมนต์ของอินเดียแทรกในเพลง ลึกลับ น่ากลัว ฟังแล้วขนลุก แต่จังหวะเพลงเป็นแดนซ์ซะนี่ ก็แปลกใจเหมือนกันว่า เขาทำเพลงแดนซ์ให้มีความรู้สึกแบบว่าล่องลอย มีจินตนาการณ์ ทำให้เครื่องอิเลกทรอนิกมีชีวิต นั่นแหละเขาล่ะ มีนักวิจารณ์บางคนบอกว่า เป็นเพลงแนวฮาร์ดคอร์แดนซ์ จะฟังเอามันส์เหมือนร็อคหรือเมทัลก็ไม่ไช่ จะเปิดเพื่อแดนซ์เอาใจสายเดี่ยวก็ไม่เชิง เพลงของเขาก็อาศัยเครื่องสร้างเสียง (synthesizer)เป็นหลัก หรือเรียกตามประสาคนไม่อยากนิยามมากมายว่า "อิเลกทรอนิคา" แต่ทางวงก็ปฏิเสธว่า เขาไม่ใช่นักดนตรีแนวนั้น เพียงแต่ใช้เครื่องมือพวกนั้นสร้างซาวด์แบบพวกเขาออกมา ก็แค่นั้นเอง ถ้าพูดแบบรวมๆ โครงสร้างเพลงของ Prodigy จะเป็นแบบฮิปฮอป เบรกบีตชัดเจน แล้วก็ก้าวร้าวแบบหนังเรื่อง The Crows อีกาพญายมนั่นแล อัลบั้มชุดแรกปี 92 Experience ขึ้นท็อป 12 ขายได้ 2 แสนก็อปปี้ในอังกฤษ สีสันแบบดนตรีเรฟ แนวดนตรีเข้าใจยาก และแปลกแยกจากดนตรีร่วมกระแส สมาชิกในวงก็แต่งกายแบบหลุดโลก เหมือนตัวการ์ตูนอะไรทำนองนั้น ครั้งนั้นแหละที่ใครๆก็รู้จัก Prodigy แต่ไม่มีใครอยากไปยุ่งเกี่ยวกับชีวิตของพวกเขามากนัก ผมว่าน่าจะเป็นเพราะแนวเพลงบังคับให้เป็นมากกว่า หลังจากนั้นอัลบั้มชุดต่อมาก็เริ่มคลอด ปี 94 ชุด Music for jilted generation ปกเป็นรูปหน้าคนน่าขยะแขยง ตุ๊ดตู่ร้องว้ายเลยล่ะ เพลงเต็มไปด้วยจินตนาการและขี้เล่น the man ขึ้นชาร์ทอันดับ 1 ปี 97 The fat of the land ปกรูปปู แนวเพลงค่อนข้างเป็นลูกผสมทุกแนว ทั้งร็อค ป็อบ แดนซ์ ครบเครื่องครับ เพลงเต็มไปด้วยจินตนาการและภวังค์ ฟังแล้วอยากออกบวช ประมาณว่า "เราพบแล้ว" ฝีมือยังจัดจ้านเหมือนเดิมครับ อัลบั้มล่าสุดปี 99 The Dirtchamber Sessions: Volume One ฝีมือของ Liam Howlett ผมก็ยังไม่ได้ฟัง แต่จากข้อมูลในเน็ตเขาบอกว่า ชุดนี้ทางวงใส่ใจในเรื่องรายละเอียด คือต้องการให้ซาวด์เคลียร์และมีความซับซ้อนมากขึ้น แต่โครงสร้างเพลงก็ฟังง่ายเหมือนเพลงป็อบ อารมณ์แบบพังค์ บีทแบบฮิปฮอป และผสมซาวด์ในแบบอิเลกทรอนิคา งานนี้มี DJ มาร่วมงานเยอะกว่าทุกชุด ..........อืมเห็นเขาพูดแบบนี้ ผมก็จะหามาฟังสักม้วน ได้ผลยังไงก็จะเล่าอีกที แต่สำหรับคอเพลงแนวนี้ก็ไม่น่าพลาดนะครับ ................สาธยายมาก็หมดแล้วล่ะ ต่อไปเป็นบ่นส่งท้าย แต่เริ่มเดิมทีน่ะ ผมเป็นแฟนเพลงเพื่อชีวิตนะจะบอกให้ แต่เพราะดวงชะตาหรือฟ้าบันดาลให้ผมได้อยู่กับเพื่อนร่วมห้อง หรือเรียกหรูๆว่า "roommate"คนนึง อีตาคนนี้ชอบเพลงฝาหรั่งมาก เปิดกรอกหูผมทั้งเช้า เย็น และก่อนนอน เรียกว่าลมหายใจเป็นเพลง ก็เลยได้อานิสงค์มาเต็มๆ หลังจากนั้นผมก็ลองผิดลองถูก ซื้อมาฟังเองบ้าง จากเพื่อชีวิตเป็นร็อค เป็นอัลเทอร์ เป็นเมทัล เป็นเดธ เป็นฮาร์ดคอร์ แล้วก็มาคลั่งเพลงบลูส์อยู่พักหนึ่ง พออีกนิดนี่เลย คลาสสิคครับ แต่ตอนนี้กะลังตกอยูในห้วงแห่งรักก็เลยชอบอัสนีย์...ก็ฉานโคนเดิม....เดิ๊ม นั่นไง เพราะมากกก.... สรุปคือยังเอาแน่เอานอนกะผมไม่ได้ HA-HA ขอบคุณที่ทนอ่านครับ ........................................................................................................................................
|
