Takuro Personal Long Interview Part 2

Qiz - ทำให้เกิดบรรยากาศดี ๆ
Takuro - ครับ ผมต้องคอยดูแลพวกเขา และก็ทำให้เกิดบรรยากาศดี ๆ ขึ้นในวง เพราะว่าผมเป็นเพื่อนของพวกเขา
Qiz - คุณบอกฉันว่าคุณต้องคอยดูแลพวกเขา ทำให้ฉันคิดถึงว่าถ้าคุณมีภรรยา และมีลูก คุณจะต้องดูแลครอบครัวของคุณ แต่นี่คุณกลับพูดถึง การดูแล และความรักกับเพื่อน แหม ทำอย่างกับพวกเขาเป็นเด็ก hightschool อย่างงั้นแหละ
Takuro - ผมคิดว่าผมพูดออกมาจากใจจริงนะครับ ผมคือ Glay ถ้าไม่มีพวกเขา ก็ไม่มีผม
Qiz - ในความคิดของคุณ คุณไม่อยากจะสูญเสียพวกเขาไป เลยทำให้คุณต้องพยายามทำให้ทุก ๆ คนในวงอารมณ์ดีงั้นเหรอ
Takuro - ครับ ถ้าพวกเขาจะช่วยผม ผมก็จะพยายามทำให้ทุก ๆ คน อารมณ์ดี มันเป็นงานของผมนะ
Qiz - ที่คุณดูแลพวกเขา ไม่ใช่ว่าเพื่อพวกเขาเท่านั้น แต่เพื่อตัวคุณด้วยงั้นสิ
Takuro - ครับ
Qiz - เมื่อคุณเรียนจบชั้น Highschool คุณก็ตัดสินใจที่จะเป็นนักดนตรีมืออาชีพ
Takuro - ครับ ผมอยากจะไปเป็นมืออาชีพด้วยตัวของผมเอง ผมมีคนดูมากมาย ดังนั้นผมจึงต้องการที่จะไปเป็นมืออาชีพ และในขณะเดียวกันผมก็ไม่ต้องการยุบวง Glay ไป เพราะว่ามันคือตัวผม ในตอนนั้นผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมควรจะทำยังไงดี มหาวิทยาลัย เป็นสิ่งที่ผมไม่ได้นึกถึงเลย ผมไม่อยากที่จะไปในแนวทางนั้น ผมแค่อยากจะทำอะไรบางสิ่งร่วมกับ Glay เท่านั้น ผมชอบที่จะเล่นดนตรีกับสมาชิกทุก ๆ คน ดังนั้นเราจึงมีคอนเสิร์ตมากมายตอนที่เราอยู่ชั้น hightschool
Qiz - มีคอนเสิร์ตกี่ครั้งกันคะ
Takuro - ก่อนที่เราจะจบ เรามี 6 คอนเสิร์ตใน 2 เดือน และผมเล่นทุก ๆ วันเสาร์ถึง 5 อาทิตย์
Qiz - คุณไปเรียนทุก ๆ วันหรือเปล่า
Takuro - วันจันทร์และวันพุธ เราเรียนตามปกติ ส่วนวันเสาร์เรามีคอนเสิร์ต เพื่อนรอบ ๆ ตัวผมต่างยุ่งอยู่กับการหางานทำหรือไม่ก็การเรียนต่อในระดับมหาวิทยาลัย แต่ผมไม่ ผมยุ่งอยู่กับแต่เรื่องวง
Qiz - อืม แตกต่างจากเด็กคนอื่นเลยนะ
Takuro - ครับ ในช่วง 6 เดือนสุดท้ายที่ Hakodate ก่อนที่จะ เรียนจบ พวกเรายุ่งมาก ๆ เกี่ยวกับงานดนตรี
Qiz - Hisashi เคยบอกกับฉันว่า ก่อนหน้านั้นมีการจัด last live ที่ hakodate ด้วย
Takuro - เป็นไลฟ์ในคืนวันสำเร็จการศึกษาครับ Hisashi ทำผมสีทองไปในพิธีสำเร็จการศึกษาด้วย แต่เราต้องมีไลฟ์กันตอนกลางคืน ดังนั้นในพิธีสำเร็จการศึกษาเขาเลยต้องเอาสเปย์สีดำฉีด แต่ผมข้างในของเขายังเป็นสีทองอยู่เลยล่ะครับ
Qiz - แล้วคุณคิดยังไงเกี่ยวกับผมของเขาล่ะ
Takuro - ดีจริง ๆ เขาช่างกล้าหาญเสียจริง ๆ Teru และ Hisashi มักจะคอยรับฟังผมเสมอเวลาผมมีปัญหา พวกเขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดนอกเหนือจากดนตรี ถ้าพวกเขาอยากที่จะทำดนตรีกันต่อไป บางทีเราอาจจะทำมันได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าเราจะทำไปได้ถึงเมื่อไหร่น่ะสิ
Qiz - เป็นการปกป้องพวกเขาสินะ คุณเริ่มที่จะปกป้องพวกเขาอีกแล้วใช่ไหมล่ะ
Takuro - ครับ Glay เป็นของทุก ๆ คน และ มันก็เป็นของผมด้วย พวกเราเหมือนลงเรือลำเดียวกันแล้ว
Qiz - เมื่อคุณอายุ 18 ปี เป็นช่วงที่คุณเข้ามาที่ Tokyo ตอนที่คุณเดินทางมาคุณคิดว่าจะทำอย่างไรกับ Glay ต่อไป
Takuro - มันเป็นเส้นทางของพวก visual นะ ในช่วงหน้าร้อนมีวงดนตรีที่ยิ่งใหญ่หลาย ๆ วงเลย มาที่ Tokyo แล้วก็มีหลาย ๆ วงได้ออก TV แต่ต้องใช้เงินเยอะเลยที่จะทำให้วงดูดี ผมเลยต้องออกจากงานที่ทำหางาน part time ทำ วงของเราก็เลยเปลี่ยนแปลงตัวเองด้วยการทำผมสีทองทั้งวง และก็เริ่มหางาน part time ดี ๆ ทำ
Qiz - ตอนอายุ 19 เหรอ
Takuro - ครับ ตอนอายุ 19 มันผ่านมา 6 ปีแล้วสินะ
Qiz - ดังนั้นคุณเลยเปลี่ยนสีผมเป็นสีแดง
Takuro - ครับ ผมทำผมสีแดง ตอนอายุ 19-20 ปี ผมไปสัมภาษณ์งาน ผมต้องตกสัมภาษณ์ทุกที ก็ผมของผมมันฉูดฉาดไปหน่อย และแล้วผมก็ได้งานที่เพื่อนหาให้ ผมทำงานอย่างหนักเลยล่ะ ผมค่อนข้างตามแฟชั่นนะ ผมตัดผมเองซะสั้นเลย แล้วก็ต้องย้อมผมสีดำถึง 3 ครั้งแหนะ
Qiz - ทำไมถึงทำอย่างนั้นล่ะ
Takuro - ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ตอนนั้นกำลังฮิตสีฉูดฉาดนะ มันทำให้เรามั่นใจเวลาที่เล่นดนตรี แต่ผมว่ามันก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ไม่ว่าจะเป็นการแต่งหน้า ผมว่าเราน่าจะทำอะไรที่มันดีกว่านี้
Qiz - คุณไม่อยากให้ Galy เปลี่ยนแปลงไปจากนี้ งั้นคุณต้องการที่จะเป็นตัวของตัวเองงั้นเหรอ
Takuro - ครับ อย่างเช่น ถ้าเกิดว่าผมทำงานอย่างหนักเพื่อดนตรี และ เพื่อ gurabia (รูปภาพแบบ visual) ผมว่ามันก็ไม่ใช่สิ่งที่เราอยากทำ เมื่อผมได้อ่านจดหมาย ผมก็รู้ทันทีเลยว่าผู้คนคิดว่า Takuro เป็นคนยังไง
Qiz - อืม ฉันก็คิดว่าก็จริงนะ อย่างเช่น นี่คือ Takuro ตัวจริง ที่ relax อยู่ที่บ้าน แต่แล้วก็มี Takuro อีกคนที่อยู่ที่นี่ และฉันก็ไม่คิดนะว่านี่เป็นการโกหกนะ เพราะว่าทั้ง 2 ก็คือ ตัวตนของคุณ
Takuro - ไม่หรอก การติดต่อกันทางโทรศัพท์ ไม่ค่อยดีนัก เพราะว่าคุณไม่ได้เห็นหน้าคนที่คุณคุยด้วย คุณไม่สามารถรู้ได้เลยว่าคนที่คุณคุยด้วยใช่ Takuro ตัวจริงหรือเปล่า ตัวจริงของผมอาจจะเป็นคนขี้เกียจ แต่อยู่ต่อหน้าอย่างนี้ผมอาจจะต้องพยายามถึง 2-3 เท่า
Qiz - คุณเริ่มสร้างกฏเกณฑ์เหล่านี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนอายุ 19 20 หรือ 21
Takuro - ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันนะว่าเมื่อไหร่ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมจะพูดอย่างที่ผมพูดอยู่ตอนนี้ไม่ได้หรอก แต่เมื่อมีแฟน ๆ เข้ามาดูคอนเสิร์ตของเรามากขึ้น ผมก็เริ่มมีความคิดว่า ดีมาก ๆ เลยที่มีแฟน ๆ มาดูคอนเสิร์ตของเราเยอะเลยในปี 1992
Qiz - นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เป็นคุณในทุกวันนี้
Takuro - ถึงตอนนี้ ผมก็ยังไม่ค่อยแน่ใจนัก แต่ว่าผมอยากที่จะทำงานของ Glay ต่อไป Teru และ Hisashi เขาสองคนนี้สุดยอดจริง ๆ แต่ก่อนผมคิดที่จะทำอะไรหลาย ๆ อย่างที่แตกต่างไปจากตรงนี้ แต่ว่าก็ไม่สามารถที่จะทำได้ เพราะว่าความฝันของผมยังยิ่งใหญ่เกินไป ผมไม่สามารถทำมันด้วยตัวเองทั้งหมดได้ แต่ถ้าคุณทำอะไร ๆ ได้ โดยไม่มีความฝันด้วยล่ะก็ ชีวิตนี้ก็คงจะไม่มีอะไรเลยล่ะมั้ง ผมคิดว่าถ้าเรามีแฟน ๆ มาดูคอนเสิร์ตของเราเพิ่มขึ้นล่ะก็ เราจะเป็นมืออาชีพในสักวัน และเราก็กำลังพยายามทำกันอยู๋
Qiz - Jiro เป็นคนเดียวที่ไม่ได้ยกขึ้นมาคุยกันเลย แล้ว Jiro ล่ะเป็นยังไงบ้างคะ
Takuro - หลังจากที่ Jiro เข้าวงมา รู้สึกว่าทุกอย่าง ๆ จะดีขึ้นนะ เขาทำให้ผมได้เห็นอะไรแปลกใหม่ซึ่งทำให้ผมเปลี่ยนกฏเกณฑ์ไปเยอะทีเดียว เมื่อก่อนผมคิดว่าถ้าเรามีคอนเสิร์ตเยอะ ๆ จะทำให้เราดังขึ้นมาได้ แต่ความคิดนั้นได้เปลี่ยนไป ผมเริ่มใส่ใจคนฟังมากขึ้น อยากจะให้แฟน ๆ สนใจที่จะฟังเพลงของเรามากกว่า และก็ยังเปลี่ยนในเรื่องอื่น ๆ อีก เช่นตอนขึ้นเวทีเราก็ไม่แต่งหน้ากันอีกต่อไป Jiro ได้ชี้ให้ผมเห็นถึงแนวความคิดที่ถูกต้อง Jiro ได้รับความยอมรับจาก แฟน ๆ ของ Glay เรารู้ดีว่าเขาเป็นคนที่สุดยอดจริง ๆ ไม่มีการใส่กางเกงที่ดูเหมือนกระโปรง (Jiro ชอบใส่กางเกงรัด ๆ) และเขาก็มีอิทธิพลกับเพลงของ Glay ไม่มีแฟน ๆ คนไหนที่ชอบกางเกงซึ่งดูเหมือนกระโปรง แล้วพวกเขาเป็น visual เหรอ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ว่าหลังจากการเปลี่ยนแปลงครั้งนั้นเราก็กลายมาเป็นวงมืออาชีพ เราได้เซ็นสัญญากับ Extasy Record ซึ่งเราก็สบายใจในการทำงานมาก ๆ พวกเขายอมรับในความคิดของเรา ให้อิสระในการทำเพลง และให้ความไว้เนื้อเชื่อใจเรา และพวกเราก็อยากจะทำให้มันเสร็จสมบูรณ์มากที่สุด
Qiz - หลังจากนั้น เป็นเหตุการณ์ที่น่าทึ่งมากทีเดียว ที่พวกคุณมีพัฒนาการในการทำคอนเสิร์ตได้ดีมาก ๆ เมื่อไหร่กันคะที่คุณเริ่มปรับปรุงในส่วนนี้ให้ดีขึ้น
Takuro - อืม ผมก็ไม่รู้เหมือนกันนะ เรามีปัญหา และข้อผิดพลาดมากมาย แต่มันก็ยังคงเป็นเหตุการณ์ที่น่าทึ่งอยู่ดี ทุก ๆวันเราเล่นดนตรีกันอย่างสนุกสนาน จนถึงเดี๋ยวนี้มีคนฟังเพลงของเรา 600,000 หรือ 700,000 คน เราก็ยังมีข้อผิดพลาดเกิดขึ้นอยู่ดี แต่เราก็จะมานั่งคุยกันถึงข้อผิดพลาดนั้นนะ และแน่นอนเราสนุกมากที่จะคุยกันเรื่องนี้
Qiz - คุณยังสนุกอยู่อีกเหรอ ถ้าฉันจะบอกว่า Beat out ในตอนนี้ แตกต่างมาก ๆ จาก Beat out ตอนที่ออกมาก ฉันรู้สึกได้ถึงพัฒนาการทางดนตรีของคุณนะ
Takuro - ครับ แน่นอน เราจะพูดคุยกันว่า ไม่เป็นไรนะ บางทีการอยู่อย่างเงียบ ๆ อาจจะเป็นการดีที่สุด เราเติบโตขึ้น และพัฒนาได้อย่างรวดเร็ว และมีหลายเรื่องเลยที่เป็นสิ่งที่น่ายินดี ถึงเราจะไม่ได้พูดคุยถึงมัน แต่เรารู้ดีว่ามันจะอยู่ในใจของเราตลอดไป ผมไม่รู้ว่าอนาคตต่อไปจะเป็นอย่างไร แต่ผมบอกได้เลยว่า ไม่ว่าจะเมื่อก่อน หรือตอนนี้ สิ่งที่ดีที่สุดของผมยังไง ยังไง ก็คือ Glay
Qiz - อืม มันเป็นการเปลี่ยนแปลงจากวัยเด็กไปสู่การเป็นผู้ใหญ่สินะ
Takuro - ครับ มันทำให้ผมกลายเป็นคนที่เข้มแข็งขึ้น ทั้ง แฟน ๆ และ Glay ก็ได้ดูดซับเอาสิ่งดี ๆ เหล่านี้มา
Qiz - นอกจากสิ่งดี ๆ อย่างนี้แล้วมีอย่างอื่นอีกหรือเปล่า
Takuro - คนที่สร้างอะไรขึ้นมา ไม่ว่าจะเป็นวง หรือ ดนตรี มักจะสร้างมันขึ้นมาเพื่อผลประโยชน์ของตน แต่นั่นไม่ใช่ Glay เราคิดว่าความเป็นตัวของเราเองมากกว่าที่เป็นสิ่งสำคัญ เราไม่คิดว่าผลลัพธ์ หรือเพลงที่ออกมาจะสำคัญ อย่างเช่น ตอนที่ผมอยากทำเพลง Beloved ขึ้นมาสมาชิกทุกคนปล่อยให้ผมทำเพลงอย่างอิสระ พวกเขาจะคอยช่วยเหลือผมอยู่ห่าง ๆ ผมคิดว่าที่ Jiro ไม่เคยช่วยผมเรื่องเพลงมาก่อนอาจจะเป็นเพราะว่านั่นเป็นสิ่งที่ดีของวงก็ได้ แต่พวกเขาจะคอยช่วยเหลือผมอยู่ห่าง ๆ แทน พวกเขาคิดยังไงผมก็ไม่รู้นะ เพราะว่าเราไม่เคยคุยกันถึงเรื่องนี้ แต่สำหรับผม ผมคิดว่ามันโอเคนะ ผมคิดว่างานของเราไม่ใช่เรื่องสำคัญนะ แต่เรื่องของความสมดุลต่างหากที่สำคัญ เราไม่เคยพูดกันในเรื่องคุณภาพของงาน ผมเชื่อว่าความสัมพันธ์ระหว่างเราต่างหากที่เป็นเรื่องสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด ผมเคยคิดเป็นร้อยครั้งเลยนะว่า ถ้าผมไม่ได้อยู่กับ Glay Glay อาจจะดีกว่าที่เป็นอยู่นี้ก็ได้ ผมเหนื่อยกับการทัวร์ Beat out มาก เพราะว่าต้องใช้เทคนิคและความคิดเยอะเลย แต่การทำงานที่หนักนี้ ผมกลับรู้สึกดี ดังนั้นผมจึงต้องทำงานหนักตลอดเวลา
Qiz - ตอนที่คุณออกทัวร์ที่ Osaka และ Fukuoka คุณได้ฟังเทปคอนเสิร์ต แล้วรู้สึกว่าคุณเล่นกีต้าร์ได้ดีขึ้นไหม
Takuro - ครับ บางที ผมรู้สึก happy มากเลยที่คิดว่าผมเล่นกีต้าร์ได้ดี
Qiz - ใช่ คุณดูมีความสุขมาก ๆ เลยที่ได้เล่นดนตรีกับสมาชิกคนอื่น ๆ
Takuro - ครับ นั่นคือ Glay ล่ะครับ
Qiz - อะไรที่ทำให้คุณตั้งวง Glay ขึ้นมา
Takuro - ตอนผมอายุ 20 ผมได้ใช้พลังงานจากทุกส่วนของร่างกายเลยล่ะ ในการเล่นดนตรี ตอนนั้นผมใช้สมองอย่างมากเลยในการแต่งเพลง บางทีอาจจะไม่มีใครเคยทำได้อย่างนั้นก็ได้ ผมจึงต้องหาสถานที่ ๆ ที่หนึ่งที่ทำให้ความฝันของผมเป็นจริงให้ได้ มันก็เหมือนกับครอบครัวหรือบริษัทที่คุณอยากจะทำแหละนะ ผมรู้สึกดีนะที่ตัดสินใจทำมันขึ้นมา ผมได้รับจดหมายจากแฟนเพลงนะว่า คุณทำไลฟ์ได้ด้วยตัวเอง แต่ผมไม่คิดว่าเป็นอย่างนั้นนะ เพลงที่ผมอยากจะร้องมันแตกต่างจากที่เล่นไลฟ์นะ มันเป็นมุมมองในความรักของผมมาเขียนเป็นเพลง ดังนั้นผมจึงต้องค่อย ๆ เขียนเพลงอย่างปราณีตทุก ๆเพลง
Qiz - คุณอยากจะให้ Glay เป็นอย่างไรล่ะ
Takuro - ผมอยากจะให้ Glay ซึ่งมีสมาชิกทุก ๆ คน อยู่ในประวัติศาสตร์ของวงการร็อคตลอดไป
Qiz - คุณยังมีความคิดที่จะเป็นอย่าง John Lennon อยู่หรือเปล่าคะ
Takuro - ตอนนี้ผมอายุเท่ากับ John Lennon ตอนที่ผมชอบเขาเลย แน่นอนว่าตอนนี้ผมก็ยังคงชอบเขาอยู่ ผมอยากจะเดินตามรอยของเขา ผมพยายามคิดว่าเขาคิดยังไงตอนที่เขาอายุเท่าผมตอนนี้
Qiz - John Lennon ยังคงอยู่ในใจของคุณสินะ
Takuro - ครับ ผมไม่อยากจะได้ยินเรื่องที่ The Beatles แยกวงเลย
Qiz - แต่ยังไงเด็กผู้ชายที่อยากจะเป็นแบบ John Lennon ก็ยังคงอยู่ในใจของคุณ
Takuro - แน่นอน เด็กคนนั้นยังอยู่ในใจผมตลอดไป