Στον  ΄΄ΟΜΦΑΛΙΟΝ΄΄ χώρο προπολεμικά μα και μετά γινόταν και γίνεται μεγάλο Θρησκευτικό Πανηγύρι στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου, κάτω από τον ίσκιο   θεόρατων πλατανιών   και πάνω σε στρώμα φρεσκοκομμένης φτέρης. Το γλέντι άρχιζε μετά τη Θεία Λειτουργία της Εκκλησίας και τελείωνε αργά το απόγευμα. Στο χορό μπαίναν όλα τα σόγια με τη σειρά που καθορίζεται απο τους Επιτρόπους της Εκκλησίας. Έθιμα παλιά και απαράβατα. Εκεί γινόνταν οι γνωριμίες των νέων, εκεί κλείνονταν οι αρραβώνες, εκεί έκαναν την πρώτη δημόσια εμφάνιση τα νιόπαντρα ζευγάρια, εκεί όλα. Αυτό που πάντα μαγεύει και κάνει τον κόσμο να συγκεντρώνεται εκεί, είναι αυτό τούτο το τοπίο. Είτε  Άνοιξη είναι, είτε Καλοκαίρι, είτε Φθινόπωρο, είτε Χειμώνας αυτό πάντα   γ ο η τ ε ύ ε ι   και  σ υ ν α ρ π ά ζ ε ι  τον επισκέπτη.
   Αυτά γινόταν τότε. Σήμερα τι γίνεται;
   Σήμερα το τοπίο έχει αλλάξει με απροσδόκητες εξελίξεις. Εκεί που άλλοτε πνιγόσουν στο πράσινο και στη δροσιά, σήμερα επικρατεί η γύμνια και η ερήμωση.Στο όνομα του κέρδους της προόδου και της παράνομης ιδιοκτησίας κόπηκαν θεόρατα πλατάνια, ιτιές και άλλα υδροχαρή φυτά και θάμνοι.
   Εκεί που οι συναυλίες των πουλιών διαδέχονταν η μια την άλλη και μαγευόσουν από την αρμονία των ήχων και των χρωμάτων , σήμερα αντικρύζεις ανεπιθύμητες εικόνες και απολαμβάνεις δυσάρεστες μυρωδιές.
   Και όλα αυτά γίνονται με την προστασία των τοπικών αρχών και κάτω από τα βλέμματα  και με τις ευλογίες των πολιτικών και διοικητικών οργάνων.