Όταν οι στίχοι και οι μελωδίες σου τελειώνουν , κάθεσαι και γράφεις γράμματα.
Σίγουρα θα το έχεις ξανακούσει (Oasis) πως αυτό που δίνει στον άνθρωπο ελπίδα
Γράμματα που φτιάχνουν λέξεις , λέξεις που περιγράφουν αισθήματα.
είναι τα όνειρά του. Άραγε έχεις σκεφτεί ποτέ τι θα έκανες χωρίς αυτά ;
Τα δικά σου τα αισθήματα που αν και δεν τα κρατάς μέσα σου φυλακισμένα να σε βασανίζουν ,
Πόσο "μαυρόασπρη" θα ήταν η ζωή σου και πόσο μίζερες οι επιδιώξεις σου;
παρόλ' αυτά πάλι βρίσκουν τρόπο και σε πληγώνουν. Μέσα στο μυαλό σου
Ξέρω βέβαια πως μέσα σου βαθιά πιστεύεις πως δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην ονειρεύεται.
οι στίχοι από τα αγαπημένα σου τραγούδια αντιμάχονται ο ένας τον άλλο
Ακόμα και αυτοί που "φοβούνται" να το παραδεχτούν και δίνουν άλλα ονόματα στην λέξη "όνειρα"
για να βρεθεί αυτός που εκφράζει απόλυτα την κατάστασή σου.
όπως "στόχος" , "πόθος" , "επιθυμία" γνωρίζουν πως τη μέρα που θα σταματήσεις να ονειρεύεσαι
Και όταν βρεθεί τότε χάνεσαι σε μια ατέρμονη επανάληψη λέξεων ,
θα χάσεις και την τελευταία ελπίδα για ζωή. Υπάρχουν βέβαια διαβαθμήσεις στον ρόλο
βγαίνοντας από κάθε διαδικασία λογικής σκέψης. Εκείνη τη στιγμή
που παίζουν τα όνειρα στην ζωή του καθενός. Για μερικούς είναι απλά ένα φαινόμενο
υπάρχεις αποκλειστικά για να σιγοτραγουδάς αυτό το στίχο γιατί
που βοηθάει στην ψυχολογική ισσοροπία. Για τους πιο πολλούς είναι αυτό
νοιώθεις ότι αυτό που κάνεις σε γεμίζει απόλυτα. Έτσι αυτή η μικρή στιγμούλα
που τους στηρίζει σε κάποιες δύσκολες στιγμές που η καρδιά και το μυαλό
αρχίζει να πλαταίνει συνεωχώς ώσπου γίνεται αιώνας , χιλιετία ,
τους εγκαταλείπουν. Και για λίγους ρομαντικούς είναι η ίδια η ζωή τους
άπειρο.....και σε παρασύρει μαζί της χωρίς να μπορείς να ξέρεις πως και αν θα τελειώσει
που συνοψίζεται σε εκείνο το μαγικό στιχάκι :
για να δώσει την θέση της πάλι στην ανιαρή πραγματικότητα...
"Αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο...κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"