Όταν κάποιο βράδυ θα σε ξυπνήσει απότομη η κραυγή σου
,
ΛΑ+
ΣΟΛ+
ΡΕ+ ΣΟΛ+ ΦΑ#-
και τρέξεις στη μαμά σου να το πεις.
ΡΕ+ ΣΟΛ+
ΦΑ#-
Και κείνη τρομαγμένη μες το ψυγείο κλείσει τη φωνή σου
,
ΛΑ+
ΣΟΛ+
ΡΕ+ΣΟΛ+ ΦΑ#-
θα'ναι αργά , μεσάνυχτα και θα'χεις κουραστεί.
ΡΕ+
ΦΑ#- ΣΟΛ+
ΦΑ#-
Όταν θ'αγαπήσεις το γέλιο σου και την αναπνοή σου ,
και δεις πως έχεις κάτι να μας πεις.
Στο πλάι σου ο άνθρωποσ που διάλεξες βιτρίνα στη ζωή
σου ,
τριάκοντα αργύρια αντίτιμο σιωπής.
Πες μας τι θα γίνει αν κάποτε θ'αγγίξεις το κορμί σου
,
και το βρεις τσακισμένο απ'τις πληγες.
Και γύρω σου κούκλες χλωμες ανικανες ν'ακουσουν τη φώνη
σου ,
κι οι αλήθειες σου να σέρνονται στο πάτωμα γυμνές.