Taih: Şubat 27, 2001

K         i         n         o         v         a

GÖZDE BİLGİ İŞLEM

İstediğiniz bazı şeylere sahip olamamak, mutluluğun bir parçasıdır.

Biz şehirden kovulmuş iki cüzamlı

İki açmış çiçek

İki hayat firarisiydik

Cebimizdeki bozuk paralardı

Çocukluğumuz

Ve sen her bayram

Arifesinde

Numarasız kırmızı pabuçlar

Alırdın bana

Söyle sevdiğim

Ölüm kokan

Bedenime hangi aşk hayat verebilir.

Hatırlar mısın uzun mektuplarda

Yazardık aşkımızı

Sevmeye zaman kalsın diye...

Sevmelere zaman kalsın diye

Harcanan ümitler

Kayan bir yıldız gibi

Yalnızlaştılar

Sonra

Sonraya eklenen kocaman bir sıfır

Yükleyip sırtlarına

Sevgisizleştiler

Velhasıl

Aşka duyulan bu

Doyumsuz tutku

Çalıntı öpüşmeler

yer yer astarsız yüzler

ve yitip giden sevinçler.

  Yok artık olmayacak

Gidiyorum bütün kadınların

hüzünlendiği bu şehirden

gidiyorum kibritleri

nemli bu kentten

gidiyorum

Berrak bir gökte

Çocuklar aşkına