Ο Ελληνας του W3C Δεν είναι εύκολο να περιγράψει κάποιος την ιδιότητα του Δημήτρη Δημητριάδη. Πρόκειται για έναν Ελληνα της Σουηδίας που εργάζεται ως σύμβουλος πληροφορικής στρατηγικών θεμάτων Internet για το W3C. O ίδιος σπεύδει να εξηγήσει: ''Το W3C (World Wide Web Consortium) είναι μια οργάνωση παγκόσμιας παρουσίας. Μέλη του είναι οι μεγαλύτεροι όμιλοι πληροφορικής καθώς και ειδικοί σε συγκεκριμένους τομείς. Το W3C εργάζεται και λεπτομερώς με τις τεχνικές πλευρές του Internet, όπως είναι τα πρωτόκολλα που χρησιμοποιούν οι εφαρμογές των υπολογιστών μας, αλλά και με γενικότερα ζητήματα όπως πρόσβαση στις πληροφορίες.'' Με τι ακριβώς ασχολείστε εσείς στο W3C; Είμαι καλεσμένος ειδικός (invited expert) σε ζητήματα συμβατότητας και πιστοποίησης ποιότητας εφαρμογών, για κάποιες συγκεκριμένες τεχνολογίες, αυτό όμως αλλάζει καθώς σχεδιάζω γενικούς κανόνες για όλες τις τεχνολογίες του W3C και τις εφαρμογές που χρησιμοποιούν τις προδιαγραφές αυτών. Και στη Σουηδία; Ιδρυσα πρόσφατα την Ontologicon, η οποία είναι ενεργή στον τομέα του Internet ως μέσου ανταλλαγής και μεταφοράς πληροφοριών. Ασχολούμαστε κυρίως με τη δόμηση πληροφοριών, την ένταξη του Διαδικτύου στις δραστηριότητες και τα συστήματα των εταιρειών και στρατηγική συμβουλευτική σε ζητήματα Internet. Επίσης δραστηριοποιούμαστε στην παρακολούθηση και πιστοποίηση συστημάτων πληροφορικής. Πώς μία τόσο μικρή χώρα, όπως η Σουηδία, διακρίνεται παγκοσμίως για τις τεχνολογικές καινοτομίες που παρουσιάζει; Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η Σουηδία, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει, παραμένει μια από τις κορυφαίες χώρες παγκοσμίως σε ζητήματα επικοινωνιών και πληροφορικής. Η σουηδική νοοτροπία επέβαλε και στο κράτος αλλά και στις εταιρείες να κινητοποιηθούν πολύ νωρίς στα συγκεκριμένα ζητήματα. Το δίκτυο αναλογικής τηλεφωνίας (σταθερής αλλά και κινητής) δημιουργήθηκε από κοινού από το κράτος και κάποιες μεγάλες εταιρείες και αντιμετωπίστηκε ως δίκτυο με ίδιο κύρος όπως αυτό του οδικού ή σιδηροδρομικού δικτύου. Γι΄ αυτό και η Ericsson εδρεύει στη Σουηδία, για τον ίδιο λόγο κάθε Σουηδός έχει δυνατότητα ταχείας πρόσβασης στο Internet από το σπίτι του, και όλο και περισσότερες συναλλαγές των πολιτών με δημόσιες υπηρεσίες γίνονται μέσω Δικτύου. Δυστυχώς υπάρχει μια δραματικά μεγάλη διαφορά μεταξύ Βόρειας Ευρώπης και Ελλάδας. Υπάρχει ένας μηχανισμός ελέγχου με τον οποίο ο μέσος Σουηδός είναι εξοικειωμένος. Επίσης υπάρχει μια (ομολογουμένως υπερβολική) τυπικότητα και αποτελεσματικότητα σχετικά με δόμηση μηχανισμών και κανονισμούς, οι οποίοι ακολουθούνται από όλους. Είναι απλά ένα λειτουργικό και δομημένο σύστημα που αφήνει τον κάθε πολίτη να ασχοληθεί άμεσα με τη δουλειά του, αντί να τον αναγκάζει να βρει λύσεις για προβλήματα που δεν υπολόγισε εκ των προτέρων. Με βάση την εμπειρία της Σουηδίας, πώς θα έπρεπε να κινηθούν διεθνώς οι ελληνικές επιχειρήσεις; Θα έπρεπε να εκμεταλλευτούν το γεγονός ότι πλέον κινούμαστε σε μια ενιαία αγορά με πολλαπλασιασμό αγοραστικού κοινού, και να μην μένουν εντός συνόρων. Αυτό απαιτεί μια πολύ διαφορετική προσέγγιση από την υπάρχουσα, αφού οι Ευρωπαίοι σκέφτονται διαφορετικά. Επίσης θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν το Internet ως κύριο άξονα των δραστηριοτήτων τους και να μην το βλέπουν σαν κάτι έξω από τις κύριες ασχολίες τους. Αυτό προφανώς απαιτεί έναν αυξημένο προϋπολογισμό για τεχνικά και πληροφοριακά συστήματα, πόσο μάλλον αφού αυτά, για να πετύχουν, θα πρέπει να είναι συμβατά με συστήματα που υπάρχουν ήδη σε άλλες χώρες και χρησιμοποιούνται εδώ και καιρό. Kαι το ελληνικό κράτος; Το ελληνικό κράτος θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να κινητοποιηθεί σε τέσσερις κατευθύνσεις: Δημιουργία πληροφορικού δικτύου, ανάλογου σε κύρος με το οδικό δίκτυο, μόνο που αυτό αντί για εμπόρευμα και άτομα θα διακινούσε πληροφορίες και υπηρεσίες. Βελτίωση και συντονισμό των συστημάτων του δημοσίου για καλύτερη και αμερόληπτη παρακολούθηση και πιο αποτελεσματική εξυπηρέτηση των πολιτών Ενταξη πληροφορικής στην παιδεία. Αυτό είναι ίσως το πιο βασικό όλων. Αποκέντρωση και δυνατότητα τηλεργασίας, το οποίο θα διευκολύνει τους πολίτες της επαρχίας και θα απαλλάξει την Αθήνα από το δύσκολο πληθυσμιακό βάρος που της έχει επιβληθεί. Γιατί είναι το W3C χρήσιμο στις ελληνικές επιχειρήσεις; Το W3C είναι χρήσιμο για όλους, αφού εξυπηρετεί την κοινότητα του Διαδικτύου. Το πραγματικά ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι αναγκάζει εταιρείες που ανταγωνίζονται, να σκεφτούν και να συμφωνήσουν σε λύσεις από κοινού. Για μια ελληνική εταιρεία, αυτό που προσφέρει το W3C, εκτός των τεχνολογικών πληροφοριών, είναι το ότι δίνει βάρος στην πρόσβαση στην πληροφορία από όλους. Για μια γλώσσα όπως τα ελληνικά, αυτό είναι σίγουρα ένα κύριο ζήτημα, αφού οι εφαρμογές που χρησιμοποιούμε, δεν θα έπρεπε να τροποποιούνται εκ των υστέρων σύμφωνα με τα δικά μας δεδομένα, αλλά θα έπρεπε να λειτουργούν από τη στιγμή εγκατάστασης στον υπολογιστή μας.