Δεκαοκτώ συνθέσεις, εκ των οποίων οι τρεις από αυτές είναι του συνθέτη και επιμελητή της παρούσας έκδοσης Πέτρου Ταμπούρη, παρουσιάζονται στην εν λόγω σειρά, η οποία είναι αφιερωμένη σε δύο μουσικά όργανα της αρχαίας Ελλάδας: στη λύρα και στο βάρβιτο.
Η λύρα, το κατ' εξοχήν αντιπροσωπευτικό όργανο της αρχαίας Ελλάδας, ήατν επίσης το πιο σημαντικό και ευρύτερα γνωστό όργανο. Συνδεόταν στενά με την λατρεία του Απόλλωνα και για τον λόγο αυτόν περιβαλλόταν με μεγάλο σεβασμό. Χάρη στον απλό μηχανισμό και στην ιδιέτερη και χαρακτηριστική ποιότητα του τόνου της η λύρα χρησιμοποιήθηεκ ως το κύριο όργανο για την εκπαίδευση των νέων. Επειδή όμως δεν ήταν πολύπλοκο ή ιδιαίτερα ηχηρό όργανο, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ σε υπαίθριες εκδηλώσεις ή διαγωνισμούς. Συνδέθηκε όμως στενά με τις κοινωνικές εκδηλώσεις σε κλειστό χώρο, ειδικά ως συνοδευτικό όργανο του τραγουδιού στο συμπόσιο και στον κώμο. Η βάρβιτος καλλιεργήθηκε από τους Αθηναίους είτε λόγω της σχέσης τους με τον Διόνυσο (η λατρεία του οποίου είχε φρυγική και λυδική καταγωγή, όπως και το όργανο) είτε γιατί ο Ακακρέων (ή γενικότερα η δημοτικότητα της ιωνικής ποίησης) το έφερε στην Αθήνα. Η βάρβιτος κατ' αρχήν συνδέθηκε με την ανατολική ελληνική λυρική ποίηση και κυρίως με τη συμποτική. Χρησιμοποιήθηκε τον 5οο αιώνα ως κύριο έγχορδο όργανο στα συμποίσια και πάντοτε κράτησε τον χαρακτηρισμό του - ως και τη ρωμαϊκή παρίοδο - ως του οργάνου των ποιητών της Λέσβου, της Σαπφούς και του Αλκαίου. Οι συνθέσεις του άλμπουμ αποδίδονται από το συγκρότημα Αρμονία, το οποίο αποτελείται από τους Πέτρο Ταμπούρη (λύρα, πυκτίς και πανδουρίδα), Ρουμπίνη Πρωτοψάλτη (πλαγίαθλος), Ελένη Σαβανή (αξύαθλος), Ίωνα Τιρκόλεα (σύριγγα) και Πέτρο Κούρτη, Ανδέα Παπά