Reef nie ma image. Ludzie mowia, ze jestesmy niemodnie ubranym zespolem. Ja sie tym nie przejmuje. Bede nosil workowe spodnie caly dzien a pozniej wyjde w nich takze na scene - mowi wokalista Gary Stringer. To sa ciuchy, w ktorych jest mi wygodnie.

Reef znani sa nie tylko z powodu swych sportowych, snowboarowo-skateboardowych ubiorow oraz klapek i korkowych sandalow, ktore nosza na codzien i rowniez podczas koncertow. Ich pierwsza plyta Replenish zostala uznana za jeden z najciekawszych debiutow roku 1995. Muzycy spotkali sie w marcu 1993 w rodzinnym, polozonym niedaleko Glastonbury - Street. Wkrotce przeniesli sie do Londynu, gdzie jako Naked kontynuowali komponowanie repertuaru, a takze zaczeli grac koncerty w malych klubach i pubach. W marcu 1994 zmienili nazwe na Reef. W niespelna miesiac pozniej, po jednym z koncertow w londynskim Marquee podpisali kontrakt z Sony S2 Records. W lipcu zagrali swoj pierwszy koncert przed wieksza publicznoscia na bocznej scenie Melody Makera w czasie Phoenix Festival. W przerwach pomiedzy wystepami muzycy rozpoczeli nagrywac we wrzesniu material na swoj debiutancki longplay.

spotkala zespol w pazdzierniku. Elektroniczny moloch - Sony zaproponowal im wykorzystanie nagrania Naked w reklamie nowego produktu Sony Mini-Disc. Laczylo sie to z szesciodniowa podroza do Nowego Jorku, pobytem w tym samym hotelu co Johnny Depp i Kate Moss oraz kieszonkowym w wysokosci dwoch tysiecy funtow. Wszystko na koszt firmy. W kwietniu 1995 ukazal sie ich pierwszy singiel Good Feeling. Zawedrowal na dwudziesta czwarta pozycje listy przebojow. Dzieki temu oraz czestej emisji reklamy z ich nagraniem Reef zaczeli grac wiecej koncertow juz jako gwiazda wieczoru. Dlugo wyczekiwany longplay zostal wydany w czerwcu i doszedl do dziewiatego miejsca na liscie w Wielkiej Brytanii. W wielu tutejszych czasopismach ukazaly sie niezwykle pochlebne recenzje Replenish. Tygodnik Kerrang wybral Naked jako najlepszy singiel podczas gali Kerrang! Awards. Dalsze miejsca zajely male plyty Bon Jovi, Offspring, Terrorvision, Bush i The Wildhearts.

ktora zdarzyla sie w lipcu, to zaproszenie przez The Rolling Stones do udzialu w ich koncercie w Brixton Academy. Jagger i spolka chcieli odprezyc sie po trudach gigantycznego wystepu na Wembley Stadium i urzadzili cos w rodzaju wielkiego party dla wybranego grona osob. Publicznosc w wiekszosci byla po czterdziestce- wspomina Gary - i byla zainteresowana tylko Stonsami. Nawet nie moglismy sie z nimi zobaczyc. Kiedy Jagger zmienia kostiumy, nikt nie ma prawa wstepu za kulisy. W tym miesiacu Reef mial kolejny przeboj Top Twenty. Na dziewietnastej pozycji znalazl sie Weird. W glorii chwaly zespol wzial udzial w pieciu letnich festiwalach - Glastonbury, Phoenix, T In The Park, Fiele i Reading. W Phoenix zagrali dwukrotnie. Po raz pierwszy w sobote jako jeden z wieku wykonawcow i drugi raz w niedziele, zastepujac jedna z gwiazd - The Wildhearts. W sierpniu wystepowali w Europie razem z Soundgarden. Natomiast we wrzesniu zaprezentowali sie pierwszy raz w Stanach Zjednoczonych.

Ich wytwornia plytowa ma nadzieje na wielki sukces ich podopiecznych na tamtejszym rynku. Coz takiego prezentowac grac chlopcy grajacy w obuwiu, ktore w Londynie stanowi podstawe garderoby turystow z Ameryki ? Replenish zawiera mocna rockowa muzyke z elementami bluesa i funky, swoimi korzeniami tkwiaca gdzies na poczatku lat siedemdziesiatych. Przez niektorych krytykow porownywana jest ona z tworczoscia Free.
Chcielismy, zeby nasz pierwszy album byl szczera wypowiedzia -mowi gitarzysta Kenwyn House - Czterech ludzi grajacych w pomieszczeniu i robiacych cos, co jest calkowicie wlasne. Plyta byla nagrana w najprostszy sposob. Minimalne pokojowe brzmienie, korzystalem tylko z pedalu wah-wah i to tylko w kilku piosenkach.
Rzeczywiscie Replenish brzmi miejscami surowo, ale dzieki temu niezwykle selektywnie. Jest to zasluga malej ilosci nakladek podczas nagrywania. W niektorych utworach wyraznie slychac tylko jedna gitare i to nawet w czasie, gdy House wykonuje solowki. W grze akordami Kenwyn wykorzystuje przesterowane brzmienia. W przypadku fankujacego Good Feeling wspiera go na gitarze akustycznej basista Bessant. Zupelnie bez pradu i jednoczesnie bez basu zagrany jest Mellow.

Osobny rozdzial w Reef stanowi wokalista Gary Stringer. Jego glos to skrzyzowanie wokali Chrisa Robinsona (The Black Crowes) i Roda Stewarta. Pierwszym zespolem, ktorym sie rzeczywiscie interesowalem - wspomina - bylo AC/DC. Bon Scott byl naprawde dobry. Po jego smierci AC/DC to gowno. Pierwsze trzy lub cztery plyty byly najlepsze. Maniere wokalna Scotta slychac w najciezszym utworze na Replenish zatytulowanym Together. Stringer zaspiewal tu takze kilka nut typowych dla Roberta Planta. AC/DC - mowi dalej - wywalilem przez okno, gdy uslyszalem plyte BB King In London. Wtedy zainteresowalem sie bluesem. Wsrod swych ulubionych wykonawcow wymienia takich artystow jak Howlin' Wolf, Muddy Waters, Robert Johnson oraz Aretha Franklin i Stevie Wonder.

Muzyka czarnych wykonawcow to zrodlo inspiracji rowniez dla Paula Wellera, ktory listopadzie 1994 zaprosil Reef do udzialu we wspolnej trasie koncertowej. Spodobalo mu sie Choose To Live. Jestesmy angielska kapela rythm 'n'bluesowa i mysle, ze docenil to - komentuje Gary. Na Replenish znajduja sie dwa utwory, ktore swym klimatem, sposobem gry gitarzysty i partiami wokalnymi przypominaja nagrania bylego lidera The Jam. Sa to Repulsive i balladowy Comfort. Bardzo mozliwe, ze wkrotce rowniez nagrania Reef beda inspiracja dla innych wykonawcow. Na przyklad Naked i Loose znakomicie nadaja sie do sampli, ktore sa podstawa muzyki rapowej. Jest tu wszystko co potrzebne do rytmicznego spiewania. Prosty rytm perkusji i chwytliwy riff gitarowy. Tak mogliby zagrac takze Red Hot Chili Peppers lub Rage Against The Machine. Troche dla uspokojenia Wsrod kilkunastu ostrych utworow zawartych na plycie, zespol umiescil dwie nastrojowe kompozycje. Tytulowy - wolny walczyk z wokalizami Stringera oraz troche bluesowy Choose To Live, ktory wydaje sie plynac dzieki znakomicie zagranym rozlozonym akordom gitarowym.

Nie interesuje mnie granie swiatowych przebojow numer jeden. Nie interesuje mnie takze sprzedawanie wiekszej ilosci plyt od Oasis - mowi Gary. Reef graja wiec swoje i ubieraja sie tak jak chca, wiec klapki z nog przed jednym z ciekawszych debiutow rockowych 1995. Byc moze w 1996 wszyscy beda grac w tym komfortowym obuwiu.

Feed Me; Naked; Good Feeling; Repulsive; Mellow; Together; Replenish; Choose To Live; Comfort; Loose; End

Sklad : Jack Bessant-b, ac. g, voc; Dominic Greensmith-dr; Kenwyn House-g; Gary Stringer-voc Produkcja: Clive Martin & Reef

****

by Grzegorz K Kluska
grudzien 1995