Sen ki bilirsin kir çiçeklerini
Hangi rüzgar dagitirsa dagitsin
Düstükleri yerde yeniden çogalirlar
Taslara tasça sorarlar bahari
Topraga toprakça sorarlar
Koysan sigmazlar saksilara
Daglarin öfkesiyle uyanir
Yagmurun sevinciyle dagilirlar
Ve bir gün
Günesin sulari öptügü zaman
Özgürlük renginde sevgiye açilirlar

Topragin ilk sancisindan beri
Kaç ihanet gördü kir çiçekleri
Kaç güzelligi kurban verdi çiglara
Ne yillar tükendi ne baharlar
Bitmedi daha sürüyor o kavga
Ve sürecek

YERYÜZÜ AŞKIN OLUNCAYA DEK

KAYNAK : ?
 

Bu sayfayı  paylaşmak istermisiniz?