Batı Çalışma Grubu olarak tanımlanan organizasyonun yasal olup olmadığı, mahkeme ve Savcılıklar da da tartışmalara neden olmuştur. TSK personelin böyle bir organizasyonun içinde veya kurucusu olarak "görevlen gereği" görev üstlenip üstlenemeyecekleri üzerinde, bir davada yapılan tartışmalar üzerinden örneklenerek incelenmeye çalışılacaktır.

Eski İçişleri Bakanı Sn. Akşener' in kendi döneminde oluşturulan BÇG' nin yasadışı olduğunu açıklaması üzerine dönemin DKK' nı Sn. Erkaya' nın cevabı yayınlanmıştır MKG' kararının açıklanması hukuken bir dizi usule bağlanmışken buna aykırı olarak 28 Şubat MKG'de ilticanın bir nolu sorun olduğunun tespit edilmesinden sonra 5442 nolu il idare kanununa dayanılarak emniyet, istihbarat, güvenlik çalışmalarının yürütülmesi amacıyla kurulmuştur, açıklamasında bulunmuştur. Devamla "Bu amaçla gerekli bilgilerin elde edilmesine yönelik olarak TSK' nın rapor sistemi genelgesi içerisinde ihtiyaç duyulan bilgilerin sıralanmak suretiyle genel kriterler ortaya konmuş ve bir rapor sistemi geliştirilmiştir. Söz konusu çalışan belge bu ihtiyaçları karşılamak üzere hazırlanmış taslak bir çalışmadır" diye açıklama yapmıştır.

*A*Bir kurumun yasal olup olmadığı hiç kuşkusuz dayanağını yasalardan almasıdır. Yasalarımızda herhangi bir devlet biriminin. sivil toplum örgütünün nasıl kurulacağı, faaliyetten, amaçlan, temsili organları, denetimi ve yönetimi açıkça belirtilmiştir. Batı Çalışma Grubu şeklinde bir organizasyonun dayanağı mevzuatımızda olmadığı gibi müvekkilimce basın toplantısı ve savunmada ayrıntılarıyla açıklandığı üzere zorlama yorumlarla da olsa hukuki dayanak bulunamaz. Anayasadan ve yasalardan dayanağı olmayan hiçbir devlet örgütü kurulamaz.

Bir devlet örgütünün kuruluşu yasalara uymak zorunda olduğu gibi amacının da yasalara uygun olması zorunludur. Devlet birimlerinin yasalara aykırı suç faaliyetlerim izlemesi, denetlemesi, engellemesi ve cezalandırması doğal olmasına karşın, bütün faaliyetlerini hukuk devleti ilkesine uygun ve hukuk içinde yapması zorunludur. İrtica üe mücadele yasalarımıza göre -konusu suç olanlar- emniyet teşkilatına verilmiştir. Bu konuda Silahlı Kuvvetlerin irtica tespiti, rapor hazırlaması, birifıng düzenlemesi kanuni görevleri olmadığı gibi, bu amaçla hukuk sistemimizde bulunmayan "organizasyon" tanımlaması ile bir özel örgüt kurulması kanunen mümkün değildir. Devlet, vatandaşlarından kanunlara uymalarını isterken en başta devlet görevlilerinin uyması gereği çok açıktır.

Bir belgede camilerdeki hutbe ve vaazların takibi ile rapor hazırlanması yönündeki bir faaliyet Garnizon Komutanlığının görevi olamaz. Camilerde suç işleniyorsa emniyet birimleri, idari kusurlar varsa Diyanet İşlen Başkanlığına kanun görev vermiştir. Hiçbir devlet kurumu başka bir devlet kurumunun görev ve yetkilerini kullanamaz. Hatta adı geçen devlet kurumlan asli görevlerini yapmıyor olsalar dahi bir başka devlet kurumunca "durumdan vazife çıkarmak" şeklinde bir yorum ve davranış içinde olamaz. Kaynağını Anayasadan almayan hiçbir devlet yetkisi, devlet adına kullanılamaz. Aksi halde hukuk devletinden söz edilemez.

Başka belgede "istenilen bilgi ve raporlara" ilave olarak tüm derneklerin, vakıfların, meslek kuruluşlarının, sendikaların, fakültelerin, yurtların, siyası artı il ve ilçe yönetimlerinin, basın kuruluşlarının, il genel meclisi ve belediye meclis üyelerinin, vali, kaymakam, belediye başkanı ile müdür ve daire başkanlarının siyası görüşleri veya yönlerinin, biyografilerinin rapor edilerek Deniz Kuvvetlen Komutanlığına gönderilmesinin istenilmesi kanuni olamaz. Bu faaliyetin kanuni dayanağı yoktur. Yüz binlerce kamu görevlisinin, sivil toplum örgütünün siyası görüşlerinin rapor edilmesi, biyografilerinin istenilmesi adeta fişlenmesi ancak diktatörlükle yönetilen ülkelerde dikta yasaları ile mümkün olabilir. Böylesine çok geniş çaplı istihbarat çalışması ancak açık, kesin ve özel bir kanunla mümkün olabilir. İç Hizmet Kanununun 35 inci maddesine bütün hukuk yorumları dışında yorum yöntemleri ile zorlama anlamlar yükleyerek gerekçe yapılamaz.

*C* KURULUŞ ve FAALİYET YÖNÜNDEN:

1324 sayılı Genelkurmay Başkanının görev ve yetkilerine ait Kanunun görev, yetki ve sorumluluk başlıklı 2 inci maddesinde adı geçen belgelerdeki türünde bir görev olmadığı gibi BÇG'u biçiminde bir organizasyon çalışması da yoktur. Diğer maddelerinde de hüküm olmadığı gibi 1325 sayılı kanunda da bir görevlendirme yetkilendirme yoktur.

Böylesine önemli, kapsamlı, özel nitelikli bir görev kanuni dayanağı olmadan yapılamaz. Hiçbir kamu görevlisi kendisine görev çıkaramaz. Laiklik ilkesi ne kadar korunmalı ise Hukuk devleti ilkesi de özenle korunmalıdır. Kanunların tanımladığı bir suç varsa yine kanunlar içinde mücadele zorunludur. Kanunlarda boşluk varsa bunların doldurulması ve takdiri Parlamentoya aittir. Hukuk devletinde kargaşa savunulamaz, kanunla düzenlenecek bir görev kamu görevlilerince kişisel yorumlan ile oluşturulamaz.

Bir kısım askeri personelce görevleri dışında, hem de demokratik devlette olmayacak görevler üstlenerek, en azından başka kurumların görevine giren konularda görev ve yetki amaçlanamaz. Keza Asken kurumların imkânları ve emir yetkisi bu amaçla kullanılamaz. Amacı kanunların içinde veya meşru olsa dahi, bir kamu görevlisi kuruluş kanunu olmadan bir oluşum, kurul, organizasyon vb. örgütlenme içinde olamaz. Organizasyon tanımı Türk mevzuatında olmadığı gibi, grup şeklinde bağımsız bir devlet birimi de yoktur. Aslında BÇG' nun kanunen nereye konacağı nasıl tanımlanacağı sıkıntısı nedeniyle "organizasyon" denmiş "illegal bir yapılanma değildir" denmiştir. Nitekim iddianamedeki bu belgeler BCG' na değil, Genelkurmaya aittir denilmesi de bu kaygıdandır. Organizasyon, grup. platform benzen deyimlerin resmi bir geçerliliği olmadığı gibi ancak sivil örgütlenmede söz konusu olabilir. Bir kamu görevlisi devlet adına bir devlet görevim bu şekilde kuramaz, amaçlayamaz, yürütemez. Amacı çok ulvi olsa bile.

Batı Çalışma Grubunun varlığı ile belgelerin varlığının gerçek olduğunu kabul ettikten sonra TSK ve BÇG' nun devleti korumak amacıyla çalışma yaptığını, gerekçesiyle bir davada Savcılık, suçların "kasıt" unsurunun olmadığı kanısına vararak takipsizlik kararı vermiştir. Keza, TSK'nin görevi yalnızca ülke sınırlarını korumak değil denerek 211 sayılı iç hizmet kanununun 35 inci maddesine atıf yapılarak iç güvenlikle, irtica ile mücadelede görevi olduğu yorumu yapılmıştır.

İç güvenlik konusunda ve içe karşı koruma görevinin kabulü demokrasiye ve hukuk devletine aykırı olduğu gibi maddenin lafzı yorumundan da bir sonuç çıkarılamaz. Aksi halde TSK'ne siyasi görev verilmiş olacağı için Anayasadan kaynaklanmayan bir yetki düşünülemez. Anayasa düzeyinde açıkça belirtilebilecek nitelikte bir yetki bir yönetmelik hükmündeki yalnızca "iç" hecesinden dolayı Başsavcı gibi yorumlanamaz. Yine yönetmeliğin dayanağı 720 inci maddede belirtilen Kanunun 120 inci maddesi "bu kanunda mevcut olan hükümlerin... tatbik şekli... talimatname... olunur" diyerek yönetmeliğin kanun hükümleri yönünde düzenleneceği genel ilkesini belirtmiştir. Kanunda olmayan 35 inci maddede olmayan bir anlam, amaç, izah yönetmeliğe aktarılamaz.

İç hizmet Yönetmeliğinin 158 inci maddesi "Garnizon komutanının vazifeleri" başlığı ile 11 inci bendinde aynen, (Belge 38) "isyan, ihtilal gibi hallerde hususi kanuna göre icap eden kuvvetlerle Hükümete yardım etmek" şeklinde tanımlanan bir görev vermiştir. Bu maddenin konu ile ilgisi olmadığı gibi başka hiçbir maddesinde BÇG' nun kuruluş, amaç ve faaliyetlerine dayanak yoktur. Aynı şekilde TSK'de bu maddeden yorumla irtica ile mücadele görevi üstlenemez.

Türk Silahlı Kuvvetleri ile ilgili halen yürürlükte bulunan yukarıda bahsedilen hiçbir kanunda TSK'nin iç güvenlikle ilgili görev ve yetkisi yoktur. Başkada kanun yoktur. Yalnızca Yönetmeliğin 85 inci maddesinde geçen "iç" kelimesinden hareketle, . açık bir anlatımı olmamasına karşın, bütün kanunları ve .Anayasayı göz ardı ederek böylesine önemli bir konuda görev icadetmek hukukî bir tarz olamaz..

Yönetmeliğin 33 ncü maddesi açıkça emirlerin aynen, "Emirlerin hizmete mütaallik olması ... kanun ve nizamları ihlal etmemesi şarttır." demekte, aksi davranışları da Asken Ceza Kanununun 41 inci maddesi ile cezalandırmaktadır. Keza TCK m. 152, 153 bu yöndedir.

*E* ANAYASA MAHKEMESİ KARARI:

Anayasanın 117 inci maddesinin yaklaşık aynen karşılığı olan 1961 Anayasasının 110 uncu maddesini yorumlarken aynen, ".......Böylece Anayasamız Silahlı Kuvvetlerin barışta ve savaşta hazırlanması ve idaresi görevini Genelkurmay Başkanlığına karşı sorumlu tutmakta, yürütme organı ile Genelkurmay Başkanı arasındaki bağlantıyı kurmuş olmakta ve böylece Başbakana da Hükümet katında olmak üzere, bu işlerin yönetim ve denetiminde görev vermiş bulunmaktadır. Bu maddeyle Başbakana verilmiş bulunan görev, .Anayasanın 105. maddesinde belirtilen genel nitelikteki Başbakanlık görevlerinden ayn ve onlara ek olarak Anayasanın verdiği özel nitelikte bir görev olup, Başbakanın da bu görevlerin yerine getirilmesinden diğer bakanlar gibi Anayasanın 105. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan kişisel sorumluluğu vardır. Kuşkusuz Başbakanının bu sorumluğu .Anayasanın 110. maddesinin ikinci fıkrasında yer alan ve Bakanlar Kurulunun, ordunun savaşa hazırlanması konusunda TBMM'ne karşı olan müşterek sorumluluğunu ortadan kaldıracak nitelikte değildir. Yani sözü geçen konularda Başbakan, Bakanlar Kuruluna ve Bakanlar Kurulu da TBMM'ne karşı sorumlu durumunda olmakta ve sorumluluk halkaları böylece tamamlanmaktadır..." (Any.Mah.Kararı 14-4-1966 tarih 63/67 E, 66/69 K.) (Ek-5) denilerek açıkça Başbakanın özel nitelikli bir görevinden bahsederek Genelkurmay Başkanlığının sorumluluğu yetkisini vererek, bu konuda bir bakan gibi kişisel sorumluluk içinde olduğunu belirtmiştir.

Buradan açıkça anlaşılmaktadır ki, Genelkurmay Başkanlığının bütün eylem ve işlemlerinden Başbakan doğrudan sorumludur. Dolayısı ile Genelkurmay Başkanlığının bütün etkinlikleri, TBMM' nın Başbakan ve Bakanlar Kurulunu denetlemesi ile sorumluluk halkaları tamamlanarak Anayasanın sistemi içinde milli egemenlik ve milli irade oluşmaktadır. Yasa ve Anayasamızın sözü ve ruhu böyle emrettiği gibi Hukuk devleti ve demokrasinin esasları da bunu emretmektedir. Anayasa kendi içinde yasal sistemini böyle kurmuştur. Demokrasi hukuk devletinde demokratik esaslarla korunabilir. Demokrasinin diktatörlük yöntemleri ile korunması düşünülemez. Buradan çıkarak yorumlar yapılamaz. Kaldı ki yukarıda adı geçen kanun, yönetmelik ve Anayasa hangi hukuk yorumu mantığı ile yorumlanırsa yorumlansın TSK'ne veya içinden oluşturulmuş bir gruba, organizasyona görev verir şeklinde sonuca ulaşılamaz. Aksi hukuk devletinin özünün ve kendisinin tamamen yok olmasıdır.

Sonuç olarak şunu da belirtmek isterim ki, İç hizmet Kanununun 35 inci maddesi, aynı kanunun 119 maddesi ile kaldırılan 1935 tarihli 2771 sayılı Ordu dahili Hizmet Kanununun 34 üncü maddesinin birinci cümlesi aynen alınmıştır, gerekçesine dayanmaktadır. Gerek gerekçe olan kaynak maddede, gerekse de komisyon tasarısı gerekçesinde TSK'nin görevleri sayılırken (en büyüğünden en küçüğüne kadar ayrıntıları ile sayılmıştır) iç güvenlikle ilgili bir görev verildiği yönünde açık bir cümle olmadığı gibi bu yönde bir izlenim dahi yoktur. TBMM' nin maddeyi kabul gerekçesi ve Meclis görüşmelerinde de bu yönde en küçük bir açıklama yoktur.

Bu belgelerin içeriğindeki faaliyet ve amaçlar, bu konuda açık bir kanun hükmünü gerektirecek özel bir kanunla düzenlenecek ve Anayasadan kaynağını alacak şekilde düzenlenmesi gereken görev ve sorumluluklarıdır. TSK'nin görevleri açıkça sayılmışken, kısmen Güvenlik Soruşturması Yönetmeliği ile Emniyet birimlerine verilen görevi, onun da ötesine giderek âdeta ülke sathında yüz binlerce kamu görevlisinin Anayasal temel haklarını ihlal edercesine istihbarat çalışması yapılması demokratik esaslarla, hukuk devleti ile bağdaşamaz, yasal kabul edilemez.

C- TSK'nin içinde BÇG'nun kurulduğu, amacının yasalara aykırı olduğu, meşru haklı olsa bile kanunlara aykırı bir görev üstlenemeyecekleri,

Not: Araştırmaya konu davada, Batı Çalışma grubuna ait bazı belgelerin açıklanması üzerine, devlet sırlarını açıklamaktan yapılan yargılamada, BCG’ nun hukuki durumu, faaliyetlerinin hukuki değerlendirilmesi ve yasal olup olmadığı tartışmaları yapılmıştır. Davada Yerel Mahkeme beraat kararı vermiş ve Yargıtay tarafından onaylamıştır. Bu araştırmanın dava ile sınırlı kısmının tam metni,  Hukuk Dünyası Yıl :1998 Sayı:3 yayımlanmıştır