Basını yozlaştıran, gerçek işlevinden uzaklaştıran en önemli nedenlerden birisi, "gazeteci olmayan gazete sahiplerinin" bulunmasıdır. Asil Nadir, Mehmet Ali Yılmaz, Cavit Çağlar, Korkmaz Yiğit, Erol Ak-soy. Cem Uzan, Aydın Doğan, Mehmet Emin Karamehmet, Turgay Ciner gibi işadamı ve siyasetçiler yanında, Çukurova Grubu, Doğuş Grubu, İhlas Grubu gibi ticari ortaklıklarda gazete ve televizyon sahibi olarak basın kuvveti içinde faaliyet göstermektedirler.

Basının kamuoyunu bilgilendirip, olayların gerçeği hakkındaki haberleri tarafsız şekilde duyurabilmeği için, her türlü etkiden uzak olabilmelidir. Bu nedenle gazete sahibinin her türlü kuşkulu sayılabilecek 'statünün' dışında olması gerekir. Basın faaliyeti, banka sahipliği, finans kurumu, enerji işleri veya pazarlama işleri yapılabilecek ticari bir iş olarak görülemez, iktidar partileriyle çıkar ilişkilerine girerek taraflı, gerçek dışı haber ve yorumlarla kamuoyunu yanıltmak basının kendini intiharıyla eşdeğerdir.

Basın faaliyeti ticari bir iş değil, kamu hizmeti niteliğinde bir işkoludur. Sn. Hüseyin Halemi hocamızın dediği gibi, holding, şirket ticari işletme gibi biçimler medya kuruluşlarının bedenine uymaz. Sorunun kaynağı olan bu konu, iyiniyetlerle, dileklerle çözülemez. Bu konuda kanun değişikliği zorunludur. Kamu hizmeti niteliğinde olan işler gibi, örneğin avukatlar, doktorlar, mühendisler gibi serbest meslek faaliyeti olarak düzenlenmelidir. Dolayısıyla gazeteci' sıfatı taşımayan bir kişinin gazete sahibi olması engellenmelidir. Keza bir gazeteci ancak bir gazete sahibi olabilmeli, gazeteciliğin dışında da -hiçbir iş yapamamalıdır. Hatta bir gazeteci televizyon, radyo sahibi dahi olmamalıdır.

Basında tekelleşmenin önlenmesi için en geçerli, köklü çare budur. Bu yasaklar çalışma özgürlüğünü sınırlıyor denilerek itiraz edilemez. Çünkü gazete ve televizyon basın mesleği, bir kamu hizmeti olarak görülüyorsa, ki öyledir, kamu yararının gerektirdiği meslek için düzenlemelerin olması kaçınılmazdır.