นางกิมก๋อง (อะลองลิ้นก่าน) (นิทานของชาวไทใหญ่)
เจ้าเมือง ๆ หนึ่งมีลูกชายสามคน ทั้งสามไปเรียนวิชามาจากเมืองตกะโส เมื่อเรียนจบแล้วก็เดิน
ทางกลับบ้านเมือง ระหว่างทางไปเห็นนกก้อนสองผัวเมียบินมา เขาก็ยิงตกลงมาตายเสียตัวหนึ่ง
ตัวผัว เมื่อเห็นเมียตายก็ฆ่าตัวตายตามไปด้วย แล้วทั้งสามก็กลับมาถึงบ้านเมืองและได้เล่าถึงเรื่องนกทั้งสองนั้น
ให้พ่อฟัง พ่อก็ว่าทั้งสามนี้ไม่ดี ไปฆ่านกสองตัวเมียที่เขารักกันตาย แล้วก็ไล่ทั้งสามไปอยู่ในป่า
ทั้งสามก็เข้าไปในป่า ไปพักที่ต้นไม้ฮุงต้นหนึ่ง เมื่อทั้งสามหิวน้ำจึงให้น้องสุดท้องไปหาน้ำ
เขา ไปพบหนองน้ำแห่งหนึ่งซึ่งมียักษ์ตัวหนึ่งเฝ้าอยู่ เขาก็ขอน้ำจากยักษ์ แต่ยักษ์บอกว่าต้องให้พรแก่ตนเสียก่อน
จึงจะให้กิน เขาก็ให้พรแก่ยักษ์ แต่ยักษ์ไม่พอใจจึงเอาเขาไปขังไว้ คนที่สองไปอีกก็ไปเจอยักษ์และถูก
ยักษ์ขังอีก ที่สุดพี่คนโตจึงตามไป ยักษ์ก็บอกเช่นเดียวกับสองคนนั้น ซึ่งพี่ชายคนโตบอกว่าจะให้พรก็ได้
แต่ ต้องให้ตนอาบน้ำกินน้ำเสียก่อน ยักษ์ก็ยอม เมื่ออาบน้ำกินน้ำเสร็จชายคนนี้ก็ให้พรยักษ์อย่างดี
ยักษ์พอใจ มากจึงถามว่าอยากได้อะไร เขาก็บอกว่าเอาน้องทั้งสองของเขาคืนมาก็แล้วกัน
ซึ่งยักษ์ก็นำน้องทั้งสอง มาคืนให้ แล้วทั้งสามก็ออกเดินทางต่อไป
ระหว่างการเดินทางนั้น บังเอิญพี่คนโตเกิดป่วย จึงให้ทั้งสองเดินทางไปก่อน และเมื่อถึงทางแยก
ก็ให้ทำเครื่องหมายไว้ว่าไปทางไหน แต่ที่นั่นมียักษ์ร้ายตัวหนึ่งมาเปลี่ยนเครื่องหมายที่น้องของเขาทำไว้
เขาจึงหลงไปในเมืองหนึ่ง ซึ่งมียักษ์จับเอานางคนหนึ่งมาซ่อนไว้ในกลอง เขาก็พบนางที่นั่นและถามนาง
ว่า ทำไมมาอยู่ที่นี่ นางก็คิดว่าเขาเป็นยักษ์ นางจึงว่าอย่าพูดมากเลย จะกินก็กินเสีย
แต่เขาบอกว่าเขา มิใช่ยักษ์ พอดียักษ์มาถึง ก็ดีใจที่มีมาเป็นสองคนก็จะเข้ามากิน
เขาก็ใช้ดาบวิเศษฆ่ายักษ์ตาย และเขาก็ เอานางมาเป็นเมีย ส่วนสองน้องนั้นก็รอพี่อยู่ไม่เห็นไปพบตนตามนัดหมาย
จึงตามไปพบเขาที่เมืองของนางกิมก๋องนั้น ทั้งสามจึงเป็นพระยาในเมืองกิมก๋องนั้นเสีย
ต่อมามีอีกเมืองหนึ่งจะมาตีเอาเมืองของสามพี่น้องนี้ เกิดต่อสู้กันและทั้งสามเอาชนะได้
เจ้าเมืองนั้นจึงได้เมืองนั้นอีกเมืองหนึ่งและอยู่เป็นเจ้าเมืองทั้งสองสืบมา