| Cultuur-snuiven. “Wat zullen we vandaag gaan doen?” Ha, ik wist het, dat deze vraag van Alex vandaag zou komen. Het is de zondag na Carnaval, en zo`n beetje de halve provincie ligt nog steeds op apegapen van de inspanningen van het vorige weekend. Derhalve is er nergens iets te doen, er wordt zo goed als niks georganiseerd. Dus de vraag van Alex komt niet als een verrassing. De kids dienen toch geamuseerd te worden, ook al is er niks te doen. Maar Hansje zou Hansje niet zijn, als hij dit niet van te voren had voorzien. Dus mijn antwoord had ik al klaar. “Zullen we vandaag eens naar een museum gaan?” Dat slaat in als een bom. Reggie trekt een vies gezicht bij het horen van het woord “museum”. Alex kijkt me aan alsof ik niet wijs ben, en haar blik zegt me dat ze verdere uitleg verwacht, nee, eist. Slechts Nina is enthousiast, maar goed, zij is altijd enthousiast, zolang we maar iets samen gaan doen. Ze is tenslotte de gezelligste in de familie. “Hoe kom je daar nou bij?”, komt Alex droog uit de hoek, “Wat moeten we nou in hemelsnaam in een museum gaan doen?” Ik had het echter al verwacht dat men niet zó in zou zijn voor mijn plannetje, dus mijn goede voorbereiding moest maar op de tafel komen. “Laten we naar museum “De Locht” gaan, in Melderslo, (dat is zo`n 10 minuutjes met de auto). Je kunt er het leven van je grootouders bekijken, er is alles te zien over het begin van de vorige eeuw.” Reggie en Alex trekken beiden een vies gezicht. Nou, dat is blijkbaar niet de ideale invulling van de vrije zondagmiddag. “En waarom denk je dat wij dat leuk vinden?”, probeert Alex nog steeds roet in het eten te gooien en mijn plan te dwarsbomen. Maar dan heb ik mijn grootste troef in handen, ha, lekker bewaart voor het laatste. “Vandaag kan je er oude ambachten bekijken, volgens de advertentie in de Zondagskrant. Er wordt op authentieke wijze brood gebakken, en het leuke is dat de kinderen zelf ook broodjes mogen bakken.” “Ja, ja, ja”, Nina is inmiddels al niet meer te houden, en haar gespring op de vloer werkt aanstekelijk op Reggie, die nu eindelijk ook wel zin in het avontuur begint te krijgen. Alex schudt haar hoofd, ze beseft dat er geen houden meer aan is, want ik heb de kinderen op mijn hand. Dan is het 3 tegen 1, en eerlijk is eerlijk, we zijn democratisch, dus vandaag heb ik gewonnen! Een half uurtje later zitten we al in de auto, op weg naar het museum. Hansje enthousiast, Reggie en Nina vol verlangen op de achterbank, en Alex een beetje sceptisch. Het museum is in een oude boerderij, en nadat we entree hebben betaald, geeft een vriendelijke vrijwilliger ons een formulier wat tegelijkertijd een routebeschrijving en een speurtocht voor de kinderen (door het museum) blijkt te zijn. Reggie kijkt zijn ogen uit, als we in de oude keuken aankomen. Er hangen worsten te drogen aan het plafond, er staat een oude stoof (zeer interessant voor Nina), en verder allerlei ouderwetse kookattributen uit grootmoeders tijd. Ook Alex fleurt op. “Oh, kijk, dit hadden we vroeger thuis ook, en dit….. en dit”. Ze wijst allerlei dingen aan, en inderdaad, ook ik herken allerlei zaken die ik me kan herinneren van opa en oma. |
 |