tekening: Fiep Westendorp
|
Welterusten
Welterusten, zeggen de egels.
We kruipen in ons bladerhol.
Er is geen slakje meer te vinden.
Ons buikje hebben we goed vol.
Welterusten, zeggen de bijen.
Je ziet ons niet meer in de tuin.
We blijven in de warme korven.
De bloemen zijn toch dor en bruin.
Welterusten, zeggen de rupsen.
We spinnen ons gezellig in.
En als het voorjaar is gekomen,
dan maken we een nieuw begin.
Welterusten, zeggen de vogels,
die trekken naar een warmer land.
Wanneer de lente is gekomen,
dan lezen we 't wel in de krant.
Jo Kalmijn-Spierenburg
uit: Liedje van verlangen (1969)
een bundel versjes
|