 |
| Annie M.G. |
| Waarom een pagina gewijd aan Annie M.G.Schmidt? Heb ik nog iets toe te voegen aan wat er al over haar geschreven is? Nou, niet op die manier dat ik informatie over haar wil verschaffen. Maar ik wil wel aan haar memoreren omdat ze in mijn leven een belangrijke plaats heeft ingenomen met een aantal van haar pennenvruchten (weer zo'n rotwoord in de nieuwe spelling! Die N past hier echt niet zoals "jullie" voorschrijven, mensen! bah!). Ik ben al fan van haar vanaf midden jaren 50. Ik was toen een jaar of 4. Ik ben geboren in 1951. De tijd dat normen en waarden nog redelijk duidelijk lagen. Kinderen wisten dat ze netjes en lief moesten zijn en wisten wanneer ze de regels overtraden. En regels waren er te over. Gedroegen ze zich niet zoals van hen verwacht werd, dan was het kortweg een draai om je oren of een flink "standje". Niks "kwetsbaar kinderzieltje" of "discussies" met de grote mensen om je mening te geven. Om je mening als kind werd gewoon niet gevraagd. Die deed er helemaal niet toe! Dat heette "brutaal" . Er veranderde iets in de kinderwereld van die tijd met de eerste boekjes van Annie M.G. In 1955 ongeveer kreeg ik mijn eerste boekje over Jip en Janneke. Een totaal nieuwe vorm van (voorlees)verhaaltjes. Een toonzetting waarbij vanuit het kind werd gedacht, hetgeen in die tijd absoluut een kentering was! Ik zat op een nonnenschool en de zoetheid en braafheid droop in die jaren af van de boekjes die we onder ogen kregen. De toon was altijd moraliserend. Ik genoot van de ondeugende, goedbedoelde streken van Jip en Janneke en het fijne was dat elk verhaaltje een happy end had en het werd goedmaakt met een chocolaatje of andere zoetigheid (over tandverzorging dacht men ook heel anders in die tijd haha). Stout zijn was geen doodzonde meer. Mijn eerst grammofoonplaatje was een EP-tje met 6 liedjes van Annie M.G. op muziek gezet door Cor Lemaire en gezongen door Hetty Blok. Ik praat nu over 1958 ongeveer: jaren voordat Hetty Blok Zuster Clivia zou gaan vertolken in "Ja zuster nee zuster": één van mijn favoriete kinderprogramma' s een aantal jaren later. Ik was dus 7 jaar toen Pippeloentje, Meester van Zoeten, Suja suja egeltje, de Ridder van Vogelenzang, en de oester die maar woester en woester werd, al tot mijn favoriete personages hoorden: de figuren uit de liedjes. Eind jaren 50 kreeg ik een boek met gedichten van Annie M.G. Schmidt: "De Toren van Bemmelekom". Met gedichten als: "Jorisje moet snoepen", "De trein bleef staan", "Jozefientje en het potje met drie pootjes". Ik leerde de gedichten uit mijn hoofd en kan er een aantal nog steeds citeren. Mijn ouders waren hun tijd vooruit denk ik. In elk geval zeer bij de tijd om mij deze totaal nieuwe vorm van kinderliteratuur al vroeg aan te bieden. Niemand in mijn omgeving had die boekjes nog! Het is behoorlijk bepalend voor me geweest. Ik durfde best ondeugend te zijn tegen alle regels in. Stond gedoodverfd als een eigenwijze leerling en kreeg veel straf op school als ik zei wat ik dacht. Maar dan ging ik gewoon naar huis of touwtje springen in de gang. Ik wist stiekem dat alles toch weer goed zou komen. Net als bij Jip en Janneke. Ook mijn eigen kinderen zijn met Annie M.G. opgegroeid en griezelden bij het liedje van de Ridder van Vogelenzang, gingen bij oma logeren met een piepklein berenpyamaatje a la Pippeloentje, genoten van de avonturen van Jip en Janneke en "Visje bij de thee" is tijdenlang hun favoriete voorleesboek geweest. Op de achterkant van haar boek "Heksen en zo..." wordt ze door één van de recensenten uitgeroepen tot de OPPERHEKS van Nederland, omdat ze de kinderen aanzette hun stem te laten horen en mondig te worden! ! |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
| 20 mei 1911-21 mei 1995 |
| Om een beeld te krijgen van de overweldigende productiviteit van Annie M.G. Schmidt vind je hier een overzicht van al haar werk KLIK HIER |
 |
| Ik ben lekker stout Ik wil niet meer, ik wil niet meer! Ik wil geen handjes geven! Ik wil niet zeggen elke keer: Jawel mevrouw, jawel meneer... nee, nooit meer in mijn leven! Ik hou m'n handen op m'n rug en ik zeg lekker niks terug! Ik wil geen vieze havermout, ik wil geen tandjes poetsen! 'k Wil lekker knoeien met het zout, ik wil niet aardig zijn, maar stout en van de leunig roetsen en schipbreuk spelen in de teil en ik wil spugen op het zeil! En heel hard stampen in een plas en dan m'n tong uitsteken en morsen op m' nieuwe jas en ik wil overmorgen pas weer met twee woorden spreken! En ik wil alles wat niet mag, de hele dag, de hele dag! En ik wil op de canapee met hele vuile schoenen en ik wil aldoor gillen: Nee! En ik wil met de melkboer mee en dan het paardje zoenen. En dat is alles wat ik wil en als ze kwaad zijn, zeg ik: Bil! Copyright: Annie M.G. Schmidt (1955) |
| Ik hoef niet uit te leggen, waarom ik het van harte eens ben met deze eretitel! *knipoog* Annie M.G.Schmidt... iedereen heeft zo zijn herinneringen aan haar en haar oeuvre. Ik heb haar lang, lang geleden in mijn hart gesloten en daarom mag ze niet ontbreken op mijn homepage. |
| En om een voorbeeld te geven van de "opruiende taal" (dank je wel Annie!) aan het adres van de kinderen van Nederland in het midden van de vijftiger jaren het volgende gedicht: |
 |
 |
 |
 |
|
|
|
| ORAKELS |
| and |
|
|
 |