ANDERE ZEVER

HOOGLAND HORRORLAND (3) door Narator

Hij had me waarschijnlijk al eens gehoord. Of de kreten van de stervende passagiers. Hij is niet komen controleren toen ik de laatste opgegeten had, pas toen we de turbulentie voorbij waren , is hij, zoals het een goede piloot past, komen kijken. Voor de zoveelste keer in duizenden jaren zag ik in de blik van een sterveling de doodsangst, gecombineerd met de wetenschap dat zijn dood bloederig zal zijn en een vleugje adrenaline.

Bij het zien van mijn slagtanden, sprong hij bliksemsnel achteruit en sloot zich op in de cockpit achter de branddeur. Hoe hij het centimeterdikke glas kon breken, weet ik niet, maar hij had waarschijnlijk gehoopt met z'n parachute te ontsnappen en mij achter te laten in het neerstortende vliegtuig. Pech! Ik rukte de passagiersdeur eruit en sprong 'm zonder parachute achterna. Toen hij dat zag, begon hij in wanhoop de touwen van zijn parachute door te snijden.

Hij was bezig met het voorlaatste toen ik me met m'n zes poten aan hem vastklampte. Door de schok braken de touwen. Ik voelde het leven uit hem wegtrekken terwijl ik de klauwen in z'n ruggemerg boorde, en z'n klevende bloed over m'n schubben drupte. Tegen een enorme snelheid smakte ik met overschotjes in m'n klauwen tegen de grond. Ik zette me recht, keek even rond en wandelde koel weg...