ปีที่ 2 ฉบับที่ 588 วันจันทร์ที่ 1 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 แรม 1  ค่ำ เดือน 3 ปีเถาะ

บทนำ

การถ่ายทอดสดของสถานีโทรทัศน์ รวมการเฉพาะกิจ ในพิธีบวชอุบาสกแก้ว ที่วัดพระธรรมกาย เมื่อวานนี้ ในภาพที่ปรากฏ จะเห็นคนเรือนแสน ที่เข้าร่วมพิธีบวช มีตั้งแต่เด็กน้อยและ ผู้เฒ่าสูงวัย ที่ศรัทธาใน พระพุทธศาสนา เข้าร่วมงานมากกว่า 1 แสนคนขึ้นไป เป็นฝูงมหาชนขนาดใหญ่   ที่มารวมตัวกัน ด้วยแรงแห่งศรัทธา

ในเรื่องนี้ สะท้อนให้เห็นอะไรหลายๆ อย่าง โดยเฉพาะการรายงานข่าว ของสื่อมวลชน ทั้งทีวี และสิ่งพิมพ์บางฉบับ ที่พยายาม บิดเบือนความจริง

หนังสือพิมพ์ฉบับวันที่ 31 หลายฉบับ และทีวีบางช่องออกข่าว มีคนเข้าร่วม พิธีบวชอุบาสกแก้วน้อย 5 พัน ถึง 8 พันคน ซึ่งผิดจาก ข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น อย่างสิ้นเชิง

ในที่สุด ความจริงย่อมหนีความจริง ไปไม่พ้น ภาพที่ประชาชนคนไทย ทั้งประเทศได้เห็น มันเป็นผลสรุป อยู่ในตัวแล้วว่า ไม่ว่า สื่อจะสร้าง กระแสต่อต้าน วัดพระธรรมกาย รุนแรงมากเพียงใด แต่หาได้ทำให้ศรัทธา ของพุทธศาสนิกชน ที่มีต่อวัดนี้ ลดน้อยลงได้ไม่

ทองคำแท้ย่อมไม่กลัวไฟ เพราะยิ่งหล่อหลอม ก็จะยิ่งเหลืองอร่ามขึ้นกว่าเดิม

การที่สื่อมวลชนกล่าวหาว่า วัดพระธรรมกาย ระดมคนให้เข้ามาร่วมงาน โดยจ่ายเงินเป็นรายหัว เหมือนซื้อคะแนนเสียง เลือกตั้งนั้น ในเรื่องนี้ ไม่น่าจะเป็นความจริงไปได้ เพราะการระดมคนเป็นเรือนแสนต จะต้องใช้เงินเป็นจำนวนมาก และต้องมีทีมงาน ที่มากมายมหาศาล อย่างคาดไม่ถึงทีเดียว

ดังนั้น คำกล่าวหาของสื่อมวลชนที่มีต่อวัด พระธรรมกาย น่าจะผิดพลาดโดยสิ้นเชิง ลองย้อนไปดูเรื่องที่เกิดขึ้น ก่อนหน้านี้ ไม่ว่าจะเป็น “สีกาอี๊ด” ที่สามีระดับรองอธิบดี ออกมายืนยืนแล้วว่า ภรรยาตัวเอง ประพฤติต่อสงฆ์ ด้วยความเหมาะสม กรีนการ์ดของเจ้าอาวาส ที่ไม่มี แม้กระทั่งวีซ่า การตัดต้นไม้ของพระบรมวงศานุวงศ์ ที่มีใบอนุญาตถูกต้องแล้ว ทั้งหมด เป็นความเท็จล้วนๆ

พอกันทีได้หรือยัง เพื่อนสื่อมวลชนผู้เจริญทั้งหลาย เราว่า นายกฯ ชวน หลีกภัย เป็นช่างทาสี แล้วพวกเราล่ะเป็นช่างทาอะไร?