ปีที่ 2 ฉบับที่ 596 วันพุธที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2542 แรม 10  ค่ำ เดือน 3 ปีเถาะ

วิวาทะ

และแล้วรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ ก็มีแนวโน้มที่จะเข้ามาข้อง เกี่ยวกับปัญหาของวัดพระธรรมกาย จนได้ เพราะรัฐธรรมนูญฉบับนี้ เป็นฉบับแรก ที่ให้ความคุ้มครองเสรีภาพ ในการปฏิบัติพิธีกรรม ตามความเชื่อของแต่ละคน

คุณคณิณ บุญสุวรรณ อดีตสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ (ส.ส.ร) ออกมาเตือนว่า การดำเนินการหลายฝ่าย ที่เกี่ยวข้องกับวัดพระธรรมกาย อย่างมีเหตุผลว่า จะต้องแยกแยะให้ชัดเจนว่า อะไรเป็นการกระทำผิดในทางโลก ทางแพ่ง และทางอาญา

หากผลีผลามจะเข้าข่าวขัดต่อ บทบัญญัติรัฐธรรมนูญ มาตรา 38 ที่ระบุว่า บุคคลนอกจากจะมีเสรีภาพบริบูรณ์ ในการนับถือศาสนาแล้ว ยังมีเสรีภาพ ในการปฏิบัติตามศาสนบัญญัติ พูดง่าย คือ ปฏิบัติตามความเชื่อถือของตน

ไม่เช่นนั้น อาจถูกวัดพระธรรมกายฟ้องกลับ ในฐานะรอนสิทธิของผู้ปฏิบัติธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การกล่าวหา วัดปลูกฝังคำสอนผิดไปจาก หลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

แม้แต่ ส.ส.พรรคประชาธิปัตย์ ก็ออกมาแสดงความเห็น ในฐานะลูกศิษย์ หลวงพ่อวัดปากน้ำ ภาษีเจริญ ยอมรับว่า ได้บริจาคเงิน 30 ล้านบาท ให้กับวัดพระธรรมกาย

เพราะเห็นว่า เป็นวัดที่ดี ไม่มีอะไรเสียหายตรงไหน วัดฝึกคนให้เป็นคนดีมีศีลมีธรรม คุณอาคม เอ่งฉ้วน รมช.ศึกษาธิการ ก็น่าจะศึกษาข้อมูลเหล่านี้ด้วย ก็จะเป็นการดี

การดำเนินการต่างๆ กับวัดพระธรรมกาย ละเอียดอ่อนมาก การสะสางปัญหา ด้วยการนำข้อมูลจากสื่อมวลชน ไปพิจารณา ต้องกลั่นกรองให้ลึกซึ้ง เพราะหากเกิดความผิดพลาดขึ้นมาแล้ว จะกลายเป็นปัญหาที่ใหญ่โต เกินกว่าประมาณการได้

โดยเฉพาะข้อมูลจากแก๊งผู้เฒ่ามหานอกวัด ก็ไม่อาจหาแก่นแท้สาระใด หรือเชื่อถือได้เลย เตรียมพร้อม แจกจ่ายพระไตรปิฎก ฉบับนั้นฉบับนี้ คลี่คลาย ปุจฉาให้คนรอบข้างในวงสุรา

แต่ลึกๆ แล้ว ก๊วนผู้เฒ่าน้ำเมา มีจริตดังพวกบุพผาชน มีพฤติกรรมไม่ต่างอะไรไปจาก ไม้กวาดเที่ยวกวาด ทำความสะอาด ให้คนโน้นคนนี้ องค์กรนั้นองค์กรนี้ แต่อย่าลืมนะครับ ไม้กวาดมันกวาดตัวเอง ชำระล้างมลทินแห่งตนที่ เคยก่อกรรมไว้ ให้ขาวสะอาดหมดจด ไม่ได้

ดังนั้น "เสนาบดี" ต้องบินให้สูงอยู่บนยอดเขา แล้วพิจารณามองลงมายังเบื้องล่าง จึงจะรู้และเข้าใจว่า แท้จริงแล้ว ปัญหามันอยู่ที่ใดกันแน่

บางทีเสนาบดีที่มีสายตาชาญฉลาด อาจจะเห็นปัญหาเนื้อร้ายเหลือบไร ที่เกาะกินบวรพุทธศาสนา   ชนิดที่คาดไม่ถึงทีเดียว มองด้วยใจที่เป็นธรรมกันเถิดครับ ปัญหาพระนอกรีด  นอกลู่นอกทาง แฝงตัวโกนหัว ห่มเหลืองก็มีอยู่มาก

พระภิกษุหลายวัดตั้งตนเป็นหมอดูเข้าทรง งมงายอยู่กับเดรัจฉานวิชชา ลงนะหน้าทอง เปลี่ยนชื่อเปลี่ยนแซ่ ประทานโทษ หนทางที่ว่านี้ มันไปถึงพระนิพพานหรือครับ ก็ใครกันแน่เล่า ที่นิยมชมชอบเดรัจฉานวิชชา ช่วยบอกผมทีว่า จะใช้เป็นแสงสว่าง   ส่องทางไปพระนิพพาน ได้หรือไม่ อย่าเพิ่งฟุ้งไปถึง "พระนิพพานเป็นอนัตตาหรืออัตตา" เลย

เช้าบิณฑบาตโปรดสัตว์ (โปรดตน) เล่นแร่แปรธาตุ   ให้ลูกศิษย์ใส่ถุง ไปขายแม่ค้า ทำเป็นธุรกิจ ชนิดไม่ต้องลงทุนก็รวยได้ เพียงแต่ว่า วางท่าให้น่าเลื่อมใส ออกแรงเดินไม่กี่ก้าว วนอยู่แถวร้านค้า ที่จัดจำหน่าย ให้กับคนใจใส่บาตร

กระดิกเท้า .. รอฟังสัญญาณกลองเพล เป็นอันว่าฉันอีกมื้อ อิ่มเต็มท้องพุงกาง ก็จิบกาแฟน้ำชา ดูหนังวิดิโอลามกจกเปรต ร้ายแรงกว่านั้น พลบค่ำ ก็ถอดจีวรนุ่งกางเกงยีน สวมหมวก ออกเที่ยวผับเที่ยวบาร์ โปรดสัตว์ โปรดเมรัยยามดึก ... ฯลฯ

กรมการศาสนาก็กระดิกเท้า ทำงานอยู่ในห้องแอร์ รอจนกว่า จะมีงานใหญ่ๆ เข้ามาให้ตัดสินปัญหา อย่างกรณีวัดพระธรรมกาย และเสนอหน้าออกมา พูดถึงความถูกผิด ในการบวชชีเด็กหญิง โครงการ "อภิญญา"

สรุปลงไปว่า เจ้าอาวาสธัมมชโย ฝ่าฝืนกฏมหาเถรสมาคม มีโทษถึงขั้นถูกปลดถอดถอน จากตำแหน่งเจ้าอาวาส

รัฐบาลก็ดีแต่ชิงไหวชิงพริบ ทางการเมืองกับฝ่ายค้าน วันๆ นั่งคิดแต่สร้างภาพ รักษาบัลลังก์อำนาจ ของคณะหมู่ตน ให้คงนานเอาไว้ พอใกล้จะถูกอภิปราย ก็เข้าวัดที บ้านเมืองมีปัญหามากมายร้อยแปด ผับบาร์แหล่งมั่วสุม ยาเสพติด ยาบ้า ยาอี ยาเลิฟ หาซื้อง่ายพอๆ กับไข่เป็ดไข่ไก่ ไม่เห็นเสนาบดีคนไหน เสนอหน้ามาแก้ปัญหา

โบราณเขาว่า "สันดอน" พอจะขุดกันขึ้น แต่ "สันดาน" นี่ซิ ไม่รู้จะขุดอย่างไร ตายแล้วกลับมาเกิดใหม่ไม่รู้จะหายหรือเปล่าก็ไม่รู้ ที่แน่ๆ เด็กหญิงที่โกนคิ้ว รักษาศีลเจริญสมาธิ เขาผุดผ่องบริสุทธิ์มากกว่าพวกนักโกงเมืองน้ำเน่าหลายขุม

สุดท้าย ท้ายสุด ผมไม่รู้จะพูดอะไรดี นอกจากคำว่า "เฮงซวยล้วนๆ"

โซตัส