พิเศษ

ฝูงฮายีน่ากับพระธัมมชโย

อันตัวบทกฎหมายไทยนั้นถือว่า ให้เกียรติผู้ต้องหาพอ ๆ กับประเทศที่อารยธรรมเจริญแล้ว

"ตราบใดที่ศาลยังไม่ตัดสิน ให้ถือว่า ผู้นั้นยังเป็นผู้บริสุทธิ์"

แต่กรณีที่เกิดขึ้นกับพระราชภาวนาวิสุทธิ์ หรือ พระธัมมชโย เจ้าอาวาสวัดพระธรรมกายนั้น ถ้าจะยกข้างต้นมาเปรียบเทียบ จะเห็นได้ชัด เป็นการกระทำที่สวนทางกับ กระบวนการยุติธรรมอย่างสิ้นเชิง

และยังชี้ให้เห็นด้วยว่า ...

ศาลเตี้ย ยังดำรงอยู่เคียงคู่สังคมไทย ทั้งที่โลกกำลังจะย่างสู่ยุคสหัสวรรษใหม่ในปี พ.ศ.2543 หรือปีของฝรั่ง ค.ศ.2000

"ศาลเตี้ย" ที่ประกอบไปด้วย

(ขออภัยที่ต้องเอ่ยนาม) 

สื่อสารมวลชน พนักงานสอบสวน กลุ่มบุคคลที่อวดอ้างตัวเองเป็นชำนาญการเรื่องพระ กระทั่งพวกเอ็นจีโอ (รับจ้าง) ได้ชี้นำสังคม

พระธัมมชโย มีความผิดกฎหมายอาญา หลายกรรม หลายบท ต้อง "อาบัติปาราชิก"

เป็น "เดียรถีย์" 

ตัดสินล่วงหน้า ปาดหน้าศาลสถิตยุติธรรม ซึ่งมีถึง 3 ศาล ไปเรียบร้อยแล้ว

ทั้งที่ พระราชภาวนาวิสุทธิ์ เป็นเพียงผู้ถูกกล่าวหาเท่านั้น

ทั้งที่ ณ ขณะนี้ สำนักงานอัยการสูงสุด เพิ่งสั่งฟ้องพระธัมมชโย กับพวกไปเพียง 2 คดี บางสำนวนยังเพิ่งเริ่มอ่านด้วยซ้ำ ขณะที่อีกหลายๆ คดี ตำรวจกำลังดำเนินการอยู่

เมื่อเป็นอย่างนี้ ก็ไม่รู้ว่า ความยุติธรรม และศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ไปหลบมุมอยู่ตรงไหนกัน

ส่วนของเรื่อง "กฎนิคหกรรม" ซึ่งล่าสุด กระบวนการทางสงฆ์กำลังดำเนินการอยู่นั้น ก็เหมือนกับกระบวนการทางโลก คือ ต้องรอคำตัดสินขั้นสุดท้ายเช่นกัน ใครผิดถูกว่ากันไป ตามนั้น

เมื่อสังคมไม่มีความเป็นธรรมเช่นนี้ ในฐานะที่ "พิมพ์ไทย" เป็นสื่อสารมวลชนแขนงหนึ่ง ที่ยังมีใจเป็นกลาง ย่อมมีวิจารณญาณที่จะมองประเด็นความถูกต้อง หรือความไม่ถูกต้อง ออก จึงตามมาด้วยการสวนกระแสเพื่อนพ้อง น้องพี่ในวงการสื่อด้วยกัน อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ข้อจริงเท็จเป็นอย่างไร ขอให้ไปวัดดวงในบั้นปลายว่า ผลของกระบวนการยุติธรรมทั้งศาลโลกศาลสงฆ์ จะออกมาเช่นไร

และเราก็จะน้อมรับในคำตัดสินนั้นด้วย ไม่มีใครกล้าล่วงละเมิดกระบวนการยุติธรรมไปได้หรอก

บนความเป็นจริงแล้ว คงไม่มีใครอยากเห็นความแปลกแยกเกิดขึ้น ในแผ่นดินพุทธศาสนาแห่งนี้ อาจารย์ใคร ใครก็รักจึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไรเลยที่จะได้เห็นภาพ

... นายชวน หลีกภัย นายกรัฐมนตรีไปให้กำลังใจ พระธรรมปิฎกถึงกุฏิ เมื่อถูก "เบญจ์ บาระกุล" กล่าวหา

... ลูกศิษย์ของพระธัมมชโย ออกมาปกป้องอาจารย์อย่างสุดลิ่มทิ่มประตู

,,, ศิษย์หลวงเตี่ย ไล่เฉ่ง ส.ศิวรักษ์ ที่ใช้กริยาหยาบช้าชี้หน้าใส่

ฯลฯ

"ทุกอย่างย่อมมีที่สิ้นสุด" เมื่อทุกอย่างกำลังจะได้ข้อยุติในอนาคตอันใกล้นี้ อย่างที่ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (เกี่ยว อุปเสโณ) กล่าวไว้ เรา "พิมพ์ไทย" จึงอยากเสนอแนะ ให้ทุกฝ่าย หยุดเล่น "สงครามแห่งความเชื่อ" ลงชั่วคราว ได้หรือไม่

โดยเฉพาะฝ่ายที่ไม่เห็นด้วย กับวัดพระธรรมกาย ที่มีกำลังเหนือกว่า หลายเท่าตัว กรุณาหยุดนิ่ง รอคำวินิจฉัย ด้วยใจเป็นธรรม อย่าเคลื่อนไหว แบบหวังฆ่ากันให้ตายไปข้าง เฉกเช่นเมื่อก่อน

ไม่เช่นนั้น ภาพที่ออกมา จะไม่ต่างไปจากฝูง "ฮายีน่า" นักล่าหมาหมู่ แห่งทุ่งอาฟริกากำลังรุมทึ้งลูกกวางน้อย 

คำว่า "หมาป่า กับ ลูกแกะ" ดูจะให้เกียรติมากไป สำหรับผู้ที่ยังไม่ยอมหยุดทำตัวเป็น "ศาลเตี้ย"