ปีที่ 2 ฉบับที่ 891 ประจำวันพฤหัสบดีที่ 23 เดือนธันวาคม พ.ศ. 2542

สหัสวรรษที่ 3

เขาว่าหนูนาเจ๋งกว่าเสี่ยตือ

คนเราลองได้ทำดี สังคมยอมรับ เกียรติยศสรรเสริญ ซึ่งเป็นคำชมจากผู้คนนั้น ไม่ใช่เป็นแค่คุณสมบัติส่วนตัวคนเดียว อย่างกรณีของรัฐมนตรีหญิง หนูนา หรือ กัญจนา ศิลปอาชา นั่นคนเขามองเธอทะลุไปถึงพ่อแม่ คือ คุณบรรหาร คุณหญิงแจ่มใส และที่ไปที่มาของบรรพบุรุษ อันได้แก่ สกุลศิลปอาชา

ไม่แต่เท่านั้น คุณผู้หญิงไทยทั้งหลาย พลอยได้รับอานิสงส์ในด้านดีไปด้วย

คนเขาว่า ผู้บริหารแผ่นดินซึ่งก็คือ ตัวรัฐบาล หรือ คณะรัฐมนตรีนั้น ก็เป็นผู้ชายเกือบจะทั้งนั้น มีหลงปนเข้าไปแค่ 2 นาง นอกนั้นเป็นนาย

รัฐมนตรีหญิง 2 นาง อันเป็นรู้กันทั่วไป ท่านแรกคือ แอ๋ว (คุณหญิงสุพัตรา มาดดิตถ์) ท่านที่ 2 คือ หนูนา (นางสาวกัญจนา ศิลปอาชา)

นิสัยผู้ชายโดยทั่วไป แม้บางคนจะดูกระตุ้งกระติ้ง เมื่อมีบุญวาสนาส่ง ให้เป็นถึงเสนาบดี ก็แสดงออกในทางเข้มแข็งติดมุทะลุดุดัน คือออกบู้ให้เห็นว่า เป็นแมนนะ

แล้วผู้หญิงล่ะ เธอจะตรงข้ามกับผู้ชาย ดูหนูนาซิ ผลงานล่าสุดของเธอ แม้จะเป็นเพียงคำปรารภว่า ไม่เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง กับการนำปฏิทินโป๊ที่มีแจก มีขายกันดาดดื่นในท้องตลาด

โดยความเป็นจริง ปฏิทินเป็นสิ่งจำเป็นต่อทุกคน ที่จะต้องใช้ต้องดู เนื่องจากสังคมมนุษย์ต้องผูกพันอยู่กับวันเดือนปี สถานที่เหมาะสมในการแขวน หรือ ติดตั้ง จึงต้องเป็นสถานที่ เปิดเผย ดูง่ายเห็นง่าย ถ้าเป็นปฏิทินแขวน ก็ต้องข้างฝา ตรงห้องรับแขกนั่นแหละ ถ้าเป็นโรงเรียนก็ต้องที่ห้องประชุม หรือหน้าห้องเรียน

ลองหลับตานึกดู ปฏิทินซึ่งเป็นแค่สิ่งพิมพ์ให้คนดูวันเดือนปี กลับมีสิ่งไม่เจริญตา เช่นภาพโป๊ เปลือย ปรากฏให้เห็น มันไม่เข้าท่าเอาเสียเลย

เพราะอย่างนี้นี่เอง รัฐมนตรีกัญจนา เธอจึงทนไม่ได้ขณะที่รัฐมนตรีชายมองข้ามกันไปหมด โดยเห็นเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับภาพโป๊เปลือย

ความจริงแล้ว ภาพโป๊เปลือยเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วสำหรับสังคมไทย ในเทศกาลปีใหม่ของแต่ละปี จะมีการแสวงหาปฏิทินโป๊ที่เหล่าดารา หรือไม่ดารา แต่เป็นหญิงสาวใจกล้า ยอมถ่ายแบบ แลกกับเม็ดเงินก้อนโต แม้กระทั่งปีมหามงคลเช่นปีนี้ ที่ถูกที่ควร ผู้จัดทำปฏิทิน ทั้งขาย ทั้งแจก น่าจะสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณ อัญเชิญภาพพระราชกรณียกิจ ที่ทรงทุ่มเท โถมลงในผืนแผ่นดินไทย เพื่อความผาสุกของอาณาประชาราษฎร์ นำมาตีพิมพ์ เพื่อเทิดทูนพระเกียรติยศ น่าจะถูกต้องกว่า

แต่ว่าก็ว่าเถอะ จะไม่ให้รัฐมนตรีชายชาชินกับภาพโป๊เปลือยได้อย่างไร เพราะภาพโป๊เปลือยมีให้เห็นในที่ทั่วไป ทั้งนิตยสารรายปักษ์ รายสัปดาห์ กระทั่งหนังสือพิมพ์รายวัน ก็มีการนำภาพโป๊เปลือยลงตีพิมพ์กำนให้เกร่อไปหมด

หนังสือพิมพ์รายวันฉบับใหญ่ๆ ทรงอิทธิพลยอดพิมพ์หลายหมื่นหลายแสนต่อวันนั่นแหละ ชอบนัก เวลาตีพิมพ์ ไม่ได้หลบไม่ได้ซ่อนในหน้าลึกๆ ในๆ เขาขึ้นหน้าหนึ่ง เป็นภาพสี ขยายใหญ่ ดูแล้วให้เด่นเตะตา ยอดขายอยู่ตรงนั้น พวกซื้อขาจรพอเห็นเข้า เป็นต้องควักกระเป๋า พวกเอเยนซี่โฆษณาก็ชอบใจ ทุ่มโถมโฆษณาให้ก้อนใหญ่ ไม่อั้น เหมาให้ทั้งเดือนทั้งปี

นอกจากภาพโป๊เปลือยชนิดวาบหวิวแล้ว หนังสือพิมพ์รายวันใหญ่บางฉบับ ยังมีคอลัมน์ถามตอบปัญหาเซ็กซ์ แบบรายวัน เข้ามาเสริมยอดขายยอดพิมพ์ให้กับตัวเองอีกด้วย คนเขาด่าทั่วบ้านทั่วเมือง ว่า เป็นต้นตอก่อให้เกิดปัญหาอาชญากรรม ก็ออกมาโต้ตอบว่า คนคัดค้านเป็นพวกหลงยุค หรือพวกหลุดโลก ที่นำเสนอนั้น เขาอ้างว่า เป็นวิชาการตีพิมพ์ เผยแพร่ออกไปเป็นวิทยาทาน ได้บุญดีอีกต่างหาก

เรื่องเช่นนี้ ตำรวจสันติบาล พยายามตักเตือนมาตลอด จนที่สุด ต้องอ่อนล้ารามือไป เลยมีความเห็นร่วมกับหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นว่า มันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว กระทั่งสื่อพิมพ์ยักษ์ ฉบับหนึ่งได้ใจ นำภาพหญิงสาวถูกฆ่าเปลือย และถูกข่มขืน ลงตีพิมพ์ในหน้าหนึ่ง เป็นภาพสีขนาดใหญ่ตามที่เป็นข่าว และถูกตำหนิไปแฃ้ว จนต้องออกมาเขียนบทนำขอโทษผู้อ่าน และญาติพี่น้องของหญิงเคราะห์ร้ายคนนั้น

กรณีนี้ น่าเห็นใจตำรวจสันติบาล กอง 2 จริงๆ ทำได้อย่างดีแค่ตักเตือนด้วยเอกสารเป็นจดหมาย หรือแฟกซ์ไปถึงบรรณาธิการ หนังสือพิมพ์ฉบับนั้น เท่านั้น พล.ต.ต.เสวก วัฒนกิจ ผู้บังคับการกองตำรวจสันติบาล 2 ในฐานะเจ้าพนักงานการพิมพ์ คงจะเบาใจขึ้นมาบ้างในระดับหนึ่งแล้ว ที่วันนี้มีผู้คัดค้าน และไม่เห็นด้วย ที่สื่อนำภาพล่อแหลม มาตีพิมพ์ใน หนังสือพิมพ์ ที่สำคัญหนังสือพิมพ์ฉบับนั้น ก็ดูว่า สำนึกผิดค่อนข้างมากอยู่แล้ว หลังจากถูกรุมด่าประฌามไปทั่วโลก

วันนี้ผู้บริหารบ้านเมืองระดับรัฐมนตรีคือ คุณกัญจนา ศิลปอาชา เธอยืนอยู่เคียงข้างกับผู้การเสวก วัฒนกิจ อยู่แล้ว ขออย่าได้หมดกำลังใจเป็นอันขาด จงสู้ต่อไปเรียกร้องต่อไป อย่าท้อถอย คนทังประเทศให้กำลังใจพวกท่านอย่างเต็มที่

เอ... เขียนมาถึงตรงนี้ ผมชักจะลังเลเสียแล้ว รัฐมนตรีห้ามเขาติดเขาแขวนปฏิทินโป๊ ตามห้องเรียนนั้น มันเป็นการห้ามที่ปลายเหตุ ต้นเหตุนั้น มันอยู่ที่ผู้จ้างผู้สั่งพิมพ์ หรือจะถือว่า เป็นสิทธิอันชอบธรรมของเขากระนั้นหรือ ถ้างั้นก็แล้วไป ปล่อยโคตรเหง้าศักราชของพวกมันให้พิมพ์ออกมาเยอะๆ พวกมันตายไปจะได้เอาไปเผาต่างดอกไม้จันทน์ไง่ะ

และเอ๊ะ หน่วยงานที่เสี่ยตือสั่งเก็บหนังสือมงคลสูตรของพระสมชายล่ะ ไปถึงไหนกันแล้ว ถ้าพนักงานเหล่านั้น เกิดมีสำนึกชั่วดีขึ้นมาว่า คำสั่งรัฐมนตรีตือ มันไม่เข้าท่า แทนที่จะไป ตามเก็บหนังสือที่ตีพิมพ์ภาพโป๊เปลือย เดี่ยวคู่ ที่วางขายอยู่ตรงปากทางเข้าบ้านรัฐมนตรี จำนวนมากมายนั่น เหนื่อยนัก หนักนัก ท่านหยุดพักซะ แล้วทำจดหมายฉบับน้อยๆ ส่งถึง รัฐมนตรีว่การกระทรวงศึกษาธิการ ให้ทบทวนคำสั่งของตนเอง และแนะให้เหลียวมองน้องหญิงกัญจนา เทียบเคียงดูว่า ความคิดใคร จะเจ๋งกว่ากัน ระหว่างเก็บหนังสือโป๊กับ หนังสือธรรมะ

ยังไง้ ยังไง ก็พอเดาได้ว่า ความคิดความเห็นของหนูนา รึจะสู้ความคิดเห็นของเสี่ยตือได้ เพราะรายหลังนี้ จะพูดอะไรแต่ละที ต้องผ่านทีมที่ปรึกษาก่อน ทีมที่ปรึกษาชุดนี้ เขากรอง เขากลั่นมาแล้ว เกิน 40 ดีกรีเชียวนะจะบอกให้ .. มาวว่ะ

หอยน้ำ


[หน้าหลัก][สหัสวรรษ]