|
|
|
สารพัดประโยชน์
จาก สับปะรด...
|
|
|
|
ผลไม้อะไรเอ่ยที่มีตาอยู่รอบตัว
ทุกท่านต้องตอบได้ทันทีเลยว่าคือ
สับปะรด
เพราะจากการที่มีตารอบทิศได้กลายเป็นสัญญลักษณ์ประจำตัวของผลไม้ชนิดนี้ไปแล้ว
สับปะรดมีรสชาติหวานและเปรี้ยวอยู่ในตัว
ส่วนที่จะหวานหรือเปรี้ยวมากขึ้นอยู่กับพันธุ์
พันธุ์ที่คนไทยรู้จักกันดี
และชอบรับประทานคือสับปะรดภูเก็ต
เนื้อสีเหลืองจัด
เนื้อจะแห้งกรอบอร่อย
และมีกลิ่นหอมพิเศษ
แต่ถ้าท่านชอบรสหวานฉ่ำ
ก็ต้องเป็นพันธุ์ปัตตาเวียหรือพันธุ์ศรีราชา
ซึ่งจะมีเนื้อฉ่ำน้ำและหวานอร่อย
นอกจากจะรับประทานแบบสด ๆ
คือจิ้มเกลือบ้าง
ไม่จิ้มบ้าง
เรายังนำสับปะรดไปทำเป็นสับปะรดกระป๋อง
หรือน้ำสับปะรดกระป๋องส่งขายทั้งในประเทศและต่างประเทศนำเงินตราเข้าประเทศได้อีกมาก
นอกจากนั้นสับปะรดยังสามารถนำไปทำขนมหวานและของคาวอีกมากมาย
อาทิเช่น แยม สับปะรด
สับปะรดเชื่อม
แกงเผ็ดสับปะรด
ผัดเปรี้ยวหวานสับปะรด
ต้มจืดสับปะรด
ใส่กระดูกหมู
ขนมจีนซษวน้ำ
ซึ่งอาหารพวกนี้ถ้าขาดสับปะรดรสชาติคงกร่อยน่าดู
|
|
|
สับปะรดเป็นพืชพื้นเมืองของทวีปอเมริกาใต้
ภาษาสเปนเรียกว่า อนานัส
สับปะรดจัดเป็นพืชล้มลุกที่มีอายุหลายปี
สูงประมาณ 90 - 100 เซนติเมตร
มีลำต้นอยู่ใต้ดินเรียกว่าเหง้า
ใบเป็นใบเดี่ยว รูปใบแคบ
ลักษณะใบจะเรียวยาว
ขอบใบหยักเป็นหนามแหลมคม
ปลายใบแหลม ใบจะแข็งและหนา
โดยจะเรียงสลับซับซ้อนกันถี่มากรอบลำต้น
ดอกจะออกเป็นช่ออยู่กลางลำต้น
ผลเกิดจากช่อดอกรวมกันเป็นผลรวม
(Multiple fruit)
ซึ่งเกิดจากการเชื่อมติดกันของผลย่อยตั้งแต่
100-200 ผล
โดยเชื่อมเข้ากับแกนกลางของช่อดอก
ส่วนยอดของผลเรียกว่าจุก
(Crown)
ซึ่งใช้เป็นส่วนขยายพันธุ์และใช้แบ่งแยกสกุลของสับปะรดได้
และถ้ามีหน่อเล็ก ๆ
แตกออกมาจากโคนจุกเดิม
เราเรียกว่าตะเกียง
หรือจุกย่อย (Crown slips หรือ
Crownlets)
และสามารถใช้ยายพันธุ์ได้เหมือนกัน
เวลาท่านจะปลูกสับปะรดให้นำจุกหรือตะเกียงจุ่มในน้ำยากำจัดเชื้อรา
แล้วปลูกในดินลึกประมาณ 10
เซนติเมตร เอียง 45 องศา
หลังจากนั้นกลบดินบริเวณโคนต้นให้แน่น
สับปะรดชอบดินร่วนปนทรายและไม่ชอบน้ำขัง
|
|
|
สับปะรดมีชื่อวิทยาศษสตร์ว่า
Ananas comosus (Linn.) Merr. จัดอยู่ในวงศ์
BROMELIACEAE
มีชื่อเรียกตามท้องถิ่นหลายชื่อ
คือ มะขะนัด มะนัด (ภาคเหนือ)
บ่อนัด (เชียงใหม่) เนะซะ (กะเหรี่ยง-ตาก)
แนะ (กะเหรี่ยง-แม่ฮ่องสอน)
หมากเก็ง (เงี้ยว -
แม่ฮ่องสอน) สับปะรดลาย (กรุงเทพฯ)
ขนุนทอง ยานัด ย่านนัด (ภาคใต้)
สำรด หัวสับปะรดเหง้า (ปัตตานี)
มะลิ (สงขลา) ลิงทอง (เพชรบูรณ์)
ม้าเนื่อ (เขมร) หมากนัด (อีสาน)
ส่วนที่นำมาทำเป็นยา คือ
เนื้อสับปะรด และเหง้า
โดยเนื้อสับปะรดจะมีวิตามินซีสูง
มีเกลือแร่และกากใยอาหาร
(Fiber)
นอกจากนั้นยังมีน้ำตาลและกรดอินทรีย์หลายชนิดที่สำคัญ
คือ มีเอนไซม์
ย่อยโปรตีนชื่อ บรอมีลิน
(Bromelin)
ซึ่งสามารถช่วยย่อยโปรตีนจากเนื้อสัตว์ได้
ทำให้ลดอาการแน่นท้อง
ท้องอืดได้
ดังนั้นเวลารับประทานอาหารที่มีโปรตีนจากเนื้อสัตว์มาก
ท่านก็สามารถรับประทานสับปะรดตามหลังได้เลย
โดยจะรับประทานในรูปผลไม้หรือน้ำสับปะรดสดก็ได้
นอกจากนี้เอนไซม์บรอมีลินยังมีฤทธฺ์
ลดการอักเสบ บวม
แผลที่เกิดจากการถูกกระแทก
และบาดแผลผ่าตัดได้
ซึ่งปัจจุบันนี้มีการผลิตยาเม็ดจากเอนไซม์ที่ได้จากสับปะรดแล้ว
ชื่อ Ananase Forte
เพื่อใช้เป็นยาแก้อักเสบ
และจากการที่เนื้อสับปะรดมีวิตามินซีสูง
จึงสามารถใช้รักษาอาการโรคเลือดออกตามไรฟันได้
|
|
|
ส่วนสรรพคุณที่ใช้รักษาอาการขัดเบา
ขับปัสสาวะ
เราใช้เหง้าวันละ 1 กอบมือ (สดหนัก
200 - 250 กรัม แห้งหนัก 100 กรัม)
ต้มกับน้ำ ดื่มวันละ 3
ครั้ง ก่อนอาหาร ครั้งละ 1
ถ้วยชา (75 ซีซี)
ท่านผู้อ่านที่มีอาการอย่างใดอย่างหนึ่งจะลองใช้สับปะรดรักษาก็ไม่เสียหายนะคะ
แต่ถ้าลองไปแล้วไม่ดีขึ้น
ควรรีบปรึกษาแพทย์ใกล้บ้าน
ก่อนจบขอแถมท้ายว่า
เส้นใยจากใบสับปะรดใช้ทอผ้าได้ด้วย
โดยมีชื่อเรียกว่า
ผ้าไหมฟิลิปปินน์ (Pinacloth)
ซึ่งสวยงามมาก
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ข้อความจากหนังสือชีวจิต
ฉบับที่ 28/2542 |
|
|
Copy right 2000 by Holisticthai.com co., ltd. All right Researve.
บริษัท โฮลิสติก จำกัด 600/479-80 หมู่ 14 ต.คูคต อ.ลำลูกกา จ.ปทุมธานี 12130
โทร.9922138-9 แฟกซ์ 9922140 อีเมล์ holistic@aisaaces.net.th |
|