สุขภาพดีวันละนิด จิตแจ่มใส กับโฮลิสติก


	เรื่องที่ 1 กันไว้ดีกว่าแก้ เมื่อลูกชายที่แสนดีพาผู้เป็นพ่อไปหาหมอ ก็พบข่าวร้ายที่คุณหมอแจ้งให้ทราบว่าพ่อของเขาป่วยเป็นมะเร็งและกำลังจะตายในไม่ช้านี้ เพื่อเป็นการร่ำลากับชีวิตและสิ่งดี ๆ ที่ผ่านมา พ่อเลยบอกลูกชายให้พาไปดื่มฉลองที่บาร์ช่วงเส้นทางที่จะกลับบ้าน ในระหว่างอยู่ที่บาร์นั่น ผู้เป็นพ่อได้พบปะสังสรรค์กับเพื่อนฝูงมากหน้าหลายตาโดยบังเอิญ เขาเที่ยวบอกใครต่อใครว่ากำลังจะตายด้วยโรคเอดส์ร้ายแรง ดังนั้นหลังจากผู้พ่อได้สนุกสนานเฮฮาเป็นเวลาพอสมควร และร่ำลาบรรดาเพื่อนฝูงแล้วด้วยความฉงนสนเท่ห์ เขาเลยอดถามพ่อไม่ได้ว่า ลูกชาย : ทำไมพ่อถึงบอกกับใคร ๆ ว่ากำลังจะตายเพราะป่วยเป็นโรคเอดส์ ทำไมไม่บอกความจริงกับเพื่อน ๆ ว่า พ่อเป็นโรคมะเร็ง พ่อ : ก็เพราะพ่อไม่อยากให้พวกเพื่อน ๆ มันมาจีบและยุ่งกับแม่ของเจ้าหลังจากพ่อตายไปแล้วน่ะสิ..ถามได้

	เรื่องที่ 2 แสงสว่างในยามวิกาล คุณปู่วัย 90 ไปเช็คร่างกายประจำปีในทุก ๆ ปี และสำหรับปีนี้คุณหมอได้พูดกับคุณปู่ว่า หมอ : รู้ไหมว่าคุณปู่เป็นคนไข้ในระดับคนอายุเดียวกันที่มีสุขภาพดีมากที่สุด..... เท่าที่ผมเคยรู้จัก คุณปู่ : ขอบคุณครับ คงมาจากการใช้ชีวิตที่ยคดมั่นในความสะอาดบริสุทธิ์กระมัง คุณหมอทราบไหมว่า ทำไมผมถึงรู้ว่าตัวเองมีชีวิตอันบริสุทธิ์ทั้งร่างกายและจิตใจ หมอ : ทำไมคุณปู่พูดเช่นนั้น คุณปู่ ; ถ้าผมไม่ปฏิบัติตนใสบริสุทธิ์เช่นนั้นพระเจ้าคงจะไม่มาเปิดไฟในห้องน้ำให้ผมทุกครั้งที่ตื่นมากลางดึกหรอกครับ คุณหมอได้แต่ฟังโดยไม่พูดตอบอะไรจนเมื่อคุณย่าซึ่งเป็นศรีภรรยาของปู่มาเช็คสุขภาพของเธอที่คลีนิก เขาจึงถามถึงข้อสงสัยในคำพูดเหล่านั้นของคุณปู่ว่า หมอ : ผมอยากให้คุณย่ารู้ว่าคุณปู่มีสุขภาพร่างกายแข็งแรงดี แต่ผมข้องใจในเรื่องสภาวะทางจิตใจว่า คุณปู่เคยเล่าให้ผมฟังถึงเรื่องที่ทุก ๆ คืนเมื่อคุณปู่ตื่นอนกลางดึกแล้วไปห้องน้ำมักจะมีพระเจ้ามาเปิดไฟให้คุณปู่เสมอ ๆ คุณย่า : เขาพูดเช่นนั้นหรือคะ หมอ : ใช่ครับ ทุก ๆ ครั้งที่คุณปู่ตื่นไปเข้าห้องน้ำคุณปู่บอกว่าจะมีพระเจ้ามาเปิดไฟห้องน้ำให้ทุกที เมื่อทบทวนคำบอกเล่าของหมอ คุณย่าจึงนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ คุณย่า : ตายแล้ว ! งั้นเขาต้องเป็นคนที่ฉี่ในตู้เย็นแน่เลยค่ะคุณหมอ หมอ : !!!!

	เรื่องที่ 3 มีปัญหา ชายหนุ่มร่างใหญ่เดินเข้าไปในบาร์เหล้า พร้อมกับตะโกนสั่งเหล้าจากบาร์เทนเดอร์ "เหล้าแก้วน้อง เร็วเข้าก่อนจะมีปัญหา" บาร์เทนเดอร์ได้ยินดังนั้นก็รีบรินเหล้าให้ลูกค้า พอรับแก้วเหล้าเขาก็สาดวาบลงคออย่างรวดเร็ว แล้วร้องสั่งแก้วถัดไปทันที "รินอีกแก้วน้อง ก่อนจะมีปัญหา" บาร์เทนเดอร์รินแก้วใหม่ให้อีก คราวนี้เขาเริ่มดื่มข้าลง หลังจากเวียนเติมเหล้ารอบแล้วรอบเล่า บาร์เทนเดอร์จึงถามขึ้น "นี่แน่ะเกลอ นายนั่งตรงนี้มา 10 นาทีแล้วนะ แล้วก็พูดแต่ว่า... "เดี๋ยวจะมีปัญหา" แล้วเมื่อไหร่จะมีปัญหาที่ว่าซะทีล่ะ" ชายหนุ่มจ้องตอบบาร์เทนเดอร์แล้วพูดช้า ๆ ชัดถอยชัดคำว่า "ปัญหาจะเริ่มทันทีที่นายรู้ว่าฉันไม่มีเงินจ่ายค่าเหล้าสักเก๊น่ะสิ...."

	เรื่องที่ 4 หายแล้ว สุดสามารถและอาจชนะ เป็นคนไข้ที่ดีที่สุดโรงพยาบาลโรคจิตแห่งหนึ่ง สถานพยาบาลนี้มีการทดสอบประจำปีที่แหวกแนวอยู่เรื่องหนึ่ง คือการเลือกคนไข้ที่ดีที่สุดขึ้นมาสองคน และถามคำถามพวกเขาสองคำถาม ถ้าเกิดตอบถูกขึ้นมาแพทย์ก็จะลงความเห็นว่าคนไข้ผู้โชคดีสองคนนั้นหายดี และได้กลับบ้านโดยปริยาย ปีนี้คนไข้ทั้งสองได้รับเลือกให้ตอบคำถามสองข้อที่ว่า สุดสามารถเป็นคนแรกที่ไปรับฟังคำอธิบายเงื่อนไขว่า ถ้าตอบคำถามถูกต้อง เขาจะได้รับการปล่อยตัวให้เป็นอิสระ เมื่อเข้าใจตรงกันแล้ว หมอก็เริ่มคำถามแรก "สุดสามารถ ถ้าหมอเอาเหล็กทิ่มตาคุณข้างหนึ่ง คุณจะเป็นยังไง" "ผมก็เป็นไอ้ตาเดียว" สุดสามารถตอบ "ถูกต้อง แล้วถ้าผมทิ่มตาคุณทั้งสองข้างเลยล่ะ" "ผมก็เป็นไอ้บอดโดยสมบูรณ์สิครับ" หมอลุกขึ้นยืนและยิ้ม จับมือสุดสามารถเขย่า และบอกว่า เขาออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว สุดสามารถเดินยิ้มออกไปจากห้องหมอ ระหว่างทางเขาเห็นอาจชนะนั่งคอยอยู่นอกห้องจึงเข้าไปถ่ายทอดคำตอบที่เพิ่งตอบถูกมาหยก ๆ ให้เพื่อนฟัง อีกไม่กี่อึดใจอาจชนะก็ถูกเรียกเข้าไปในห้องบ้าง หลังจากแจ้งเงื่อนไขให้อาจชนะฟังแล้ว หมอก็เริ่มถามคำถามคนไข้รายที่สอง "ถ้าผมตัดหูคุณออกข้างหนึ่ง คุณจะเป็นยังไงอาจชนะ" อาจชนะนึกทบทวนคำตอบที่เพิ่งได้รับการซักซ้อมมาแล้วตอบอย่างมั่นใจ "ผมก็เป็นไอ้ตาเดียว" หมอมองอาจชนะด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย แต่ก็ยังถามคำถามต่อไป "แล้วถ้าหมอตัดหูคุณอีกข้างล่ะ" "ผมก็ตาบอดโดยสมบูรณ์สิครับ" "อาจชนะ บอกผมซิว่าทำไมคุณถึงกลายเป็นคนตาบอดทั้งสองข้างจากเรื่องนี้ล่ะ" "ก็หมวกที่ผมสวมอยู่มันตกลงมาปิดตาผมอีตอนที่ไม่มีหูน่ะสิ"

	ข้อความจากหนังสือชีวจิต...