ลักษณะกิริยาท่าท่างที่ดีของนกกรงหัวจุก
ปกติเราจะพบว่านกกรงหัวจุกที่เข้าแข่งขันหรือซ้อมในสนามนั้น
จะมีลีลาท่าทางกระโดดโลดเต้นไม่เหมือนกัน และร้องในจังหวะที่ต่างกันด้วย ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับลักษณะนิสัยของนกเอง
เจ้าของนกจะต้องสังเกตให้เป็นว่านกชอบหรือไม่ชอบแบบไหน เพื่อจะได้เลือกกรงแข่งขันได้ถูกต้อง
ลีลาของนกนั้นมีอยู่หลายรูปแบบ เช่น
1.
นกวิ่งถ้วยหรือเต้นถ้วย (ถ้วยก็คือ ภาชนะใส่น้ำและอาหารในกรงนกนั่นเอง) ปัจจุบันจะมีการทำห่วงกลมๆ
มาติดไว้เหนือปากถ้วยทั้งสี่ใบ เพื่อให้นกมีความคล่องตัวและกระโดดเกาะได้แม่นยำ
นกที่มีลีลาแบบนี้ มักจะวิ่งหรือกระโดดจากคอนกลางออกไปยังห่วงปากถ้วยทั้งสี่ด้าน
เพื่อต่อสู้กับนกรอบข้างทั้งสี่ตัว เป็นลีลาที่ดูแล้วคล่องแคล่ว สวยงาม นกที่ใจสู้จริงๆ
จะวิ่งได้รวดเร็จ วิ่งตลอดเวลา และจะหยุดยืนบริเวณห่วงใดห่วงหนึ่ง แล้วร้องสลับกันไป
2.
นกกระโดดเกาะข้างกรง คือนกจะยืนร้องบริเวณคอนล่างหรือคอนบน แล้วกระโดดออกไปข้างหน้าหรือด้านข้างทั้งสองด้านจับซี่กรง
แล้วกระโดดลงมาเต้น 2 - 3 จังหวะ แล้วกระโดดขึ้นใหม่ สลับกันไปมาเรื่อยๆ ลีลาแบบนี้มักจะใช้พลังงานมากกว่าปกติ
ยกท้ายๆ อาจจะแผ่วได้ คือจะกระโดดน้อยลงและยืนร้องแทน
3.
นกใช้รูปแบบผสม คือจะใช้ลีลาการกระโดดเกาะด้านข้าง สลับกับวิ่งถ้วยแล้วร้อง
เป็นรูปแบบที่สวยงามอีกอย่างหนึ่ง
4.
นกเกาะห่วง ปกติห่วงจะติดไว้ทแยงมุมกันทั้งสองด้านของกรง ในระดับที่สูงกว่าคอนบนเล็กน้อย
นกประเภทนี้จะเกาะคอนล่าง แล้วกระโดดขึ้นไปเกาะห่วงซ้ายขวาสลับกันไป
หากผู้เลี้ยงที่สนใจนกจริงๆ
จะพบว่านกแต่ละตัวมีลีลาต่างกัน ดังนั้นการเลือกใช้กรงแข่งก็ต้องให้เหมาะสมกับนกตัวนั้นๆ
ด้วย เช่น นกที่วิ่งถ้วยทั้งสี่ใบ ถ้าเราใส่กรงที่มีถ้วยเพียงสองใบ และไม่มีห่วงบนปากถ้วย
เมื่อนกเริ่มร้องและกระโดด จะทำให้นกลดจังหวะการวิ่งลงและลีลาที่ตนเองถนัด อาจทำให้นกตัวนั้นไม่สามารถผ่านไปถึงรอบชิงชนะเลิศได้
ลีลาที่นิยมกันนั้น
จะเป็นลีลาใดก็แล้วแต่ความชอบของผู้เลี้ยงเอง ที่สำคัญที่สุดคือ ต้องมีการร้องสลับกับลีลาด้วยเสมอ
เพราะถ้านกวิ่งหรือกระโดดโดยไม่ร้องเลย หรือร้องบ้างแต่นานๆ ครั้ง เมื่อผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศ
กรรมการก็ไม่สามารถจะให้คะแนนน้ำเสียงและสำนวนได้ จะได้แต่คะแนนรูปร่างลีลา 20
คะแนน สู้นกตัวอื่นๆ ไม่ได้ จึงพลาดโอกาสได้รางวัลใหญ่ๆ ไปครอง