KRAL VE ARKADASI
Bir zamanlar Afrika'daki bir ülkede hüküm süren
bir kral
vardi.Kral,daha çocuklugundan iitbaren arkadas oldugu, birlikte
büyüdügü bir dostunu hiç yanindan ayirmazdi.
Nereye gitse onu da beraberinde götürürdü.Kralin
bu arkadasinin ise degisik bir huyu vardi. Ister kendi basina gelsin
ister baskasinin, ister iyi olsun ister kötü, her olay
karsisinda hep ayni seyi söylerdi: "Bunda da bir hayir
var!" Bir gün kralla arkadasi birlikte ava çiktilar.
Kralin arkadasi tüfekleri dolduruyor, krala veriyor, kral da
ates ediyordu. Arkadasi muhtemelen tüfeklerden birini doldururken
bir yanlislik yapti ve kral ates ederken tüfegi geriye dogru
patladi ve kralin
bas parmagi koptu. Durumu gören arkadasi her zamanki her zamanki
sözünü söyledi: "Bunda da bir hayir var!"
Kral aci ve öfkeyle bagirdi: "Bunda hayir filan yok! Görmüyor
musun, parmagim koptu?" Ve sonra da kizginligi geçmedigi
için arkadasini zindana attirdi.Bir yil kadar sonra, kral
insan yiyen kabilelerin yasadigi ve aslinda uzak durmasi gereken
bir bölgede birkaç adamiyla birlikte avlaniyordu. Yamyamlar
onlari ele geçirdiler ve köylerine götürdüler.
Ellerini, ayaklarini bagladilar ve köyünz meydanina odun
yigdilar. Sonra da odunlarin ortasina diktikleri direklere bagladilar.
Tam odunlari tutusturmaya geliyorlardi ki, kralin basparmaginin
olmadigini farkettiler.Bu kabile, batil inançlari
nedeniyle uzuvlarindan biri eksik olan insanlari yemiyordu.Böyle
bir insani yedikleri takdirde baslarina kötü olaylar gelecegine
inaniyorlardi. Bu korkuyla,krali çözdüler ve saliverdiler.
Diger adamlari ise pisirip yediler. Sarayina döndügünde,
kurtulusunun kopuk parmagi sayesinde gerçeklestigini anlayan
kral, onca yillik arkadasina reva gördügü muameleden
dolayi pisman oldu.Hemen zindana kostu ve zindandan çikardigi
arkadasina basindan geçenleri bir bir anlatti. "Hakliymissin!"
dedi."Parmagimin kopmasinda gerçekten de bir hayir varmis.Iste
bu
yüzden,seni bu kadar uzun süre zindanda tuttugum için
özür diliyorum.Yaptigim çok haksiz ve kötü
birseydi." "Hayir" diye karsilik verdi arkadasi.
"Bunda da bir hayir var." "Ne diyorsun
Allah askina?" diye hayretle bagirdi kral. "Bir arkadasimi
bir yil boyunca zindanda tutmanin neresinde hayir olabilir."
"Düsünsene, ben zindanda olmasaydim, seninle birlikte
avda olurdum, degil mi?" Ve sonrasini düsünsene?