ตอนที่
๒๑
ปัญหาที่
๔ถามเรื่องพ้นจากบ่วงมรณะ
พระเจ้ามิลินทร์ตรัสถามปัญหาสืบไปว่า
ข้าแต่พระนาคเสน
สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสไว้ว่า
สัตว์ทั้งหลายจะเร้นซ่อนตนอยู่ในที่ใด
ๆ ก็ตาม ที่พ้นความตายไม่มี ที่ความตายจะครอบงำไม่ได้ไม่มีดังนี้
แต่ได้ทรงแสดงพระปริตร คือพระพุทธมนต์อันเป็นเครื่องป้องกันไว้พระปริตรนั้นได้แก่อะไรบ้างคือ
ขันธปริตร ๑ สุวัตถิปริตร ๑ โมรปริตร ๑ ธชัคคปริตร
๑ อาฏานาฏิยปริตร ๑ถ้าผู้อยู่ในอากาศ หรือในท่ามกลางมหาสมุทร
หรืออยู่ในท่ามกลางภูเขา ไม่พ้นจากอำนาจความตายแล้ว
พระปริตรนั้นก็ผิดไปถ้าพ้นจากความตายด้วยพระปริตรคำว่า
ที่ความตายไม่ครอบงำไม่มีนั้น
ก็ผิดไป ปัญหานี้เป็นอุภโตโกฏิ ยุ่งยากมากขอพระผู้เป็นเจ้าจงแก้ไขให้ง่ายเถิดพระนาคเสนจึงตอบว่า
ขอถวายพระพร สมเด็จพระบรมศาสดาได้ตรัสไว้อย่างนั้นจริง
และได้ทรงแสดงพระปริตรไว้เป็นอันมากจริงพระปริตรนั้นย่อมป้องกันได้เฉพาะผู้ที่ยังไม่หมดอายุขัย
ทั้งไม่มีบุพพกรรมมาตัดรอนเท่านั้น
ส่วนผู้ที่หมดอายุขัยแล้ว ไม่สามารถที่กระทำอย่างใดที่จะให้มีอายุสืบต่อไปได้ขอถวายพระพร
ต้นไม้ที่ตายแล้วแห้งผุแล้ว ไม่มียางแล้ว
มีเปลือกกระพี้ร่วงไปหมดแล้ว ถึงจะตักน้ำมารดวันละพันโอ่งก็ตาม
ต้นไม้แห้งนั้นก็ไม่กลับสดเขียวขึ้นได้อีกฉันใด
ผู้ที่หมดอายุขัยแล้ว จะทำให้มี