เป็นไงกันมั่งหล่ะตะเอง เราหายไปนาน ชีวิตมีความสุขกันดีใช่ม๊ะน่าเสียดายนะที่กาลเวลาก็พัดพาน้องแนนกลับมาป่วนโลกไซเบอร์อีกจนได้
งานนี้ตัวใครตัวมันละนะ เพราะแนนจะกลับมาเผา เผา เผา ให้วอดวายกันไปข้างหนึ่ง
นับเป็นความแค้นแสนสาหัสเพราะโดนเพื่อนในเน็ทหักหลัง เห็นเราหายหัวไปนาน ก็สร้างข่าวลือเกี่ยวกะตัวเราอย่างเสียๆ หายๆ
หาว่า แนนบ้ามั่งหล่ะ หาว่าแนนทะลึ่งมั่งหล่ะ ไม่จริ๊ง ไม่จริง เราออกจะเรียบร้อยดั่งผ้ายับยัดไว้
หลังจากไม่ได้เล่นเน็ทซะนานกลับมาเล่นอีกที ต้องตะลึงเพราะพอออนไลน์ไอซีคิวขึ้นมา มีเสียง เพล้ง!!!! ๆๆๆๆ สนั่นเลยอ่ะนะแบบว่า มีคนแอด เบอร์เราเข้ามาเป็นสิบๆเลยอ่ะ ตกใจ แล้วก็ปลื้มใจเป็นที่สุด แต่ในบรรดาเพื่อนใหม่ที่แอดเข้ามาเนี่ย เป็นโรคจิตซะสิบ
เป็นเลสเบี้ยนซะห้า เหลือคนปกติสองคน 555 เอากะเค้าจิ แต่ก็คุยคะเพราะเป็นคนโรคจิตเหมือนกัน ชอบของแปลกลักษณะการคุยของเพื่อนแต่ละประเภทจะต่างกันออกไป พวกโรคจิตที่เจอเนี่ย ร้อยเปอร์เซ็นต์จะไม่ใช่คนไทย หรือใช่ก็คงแปลกปลอม
เพราะแต่ละคน มาแบบ speak English กันอ่ะนะ แรกๆ จะเข้ามาคุย มาทักทายแบบคนดีสุดฤทธิ์ พอเราตายใจ ซักพักมันก็จะถามประมาณว่า
"มีแฟนรึยัง" อืมมมต่อมาก็คำถามยอดฮิต ติดชาร์ท "เรามามีเซ็กซ์กันม๊า" โฮ่ โฮ่ โฮ่ คิดว่าชั้นกลัวเหรอ ไม่มีซะหรอก (คนที่รู้จักแนนดี คงพยักหน้าสนับสนุนกันสุดฤทธิ์หล่ะซิ) เราก็ตอบเล้ย ได้ค่าาาาา แต่คุณต้องตามหาชั้นนะ แล้วก็แก้ผ้ามาหาเลยนะ ต้องมาภายในสิบนาทีนี้นะ เพราะชั้นเร่าร้อน
จนทนไม่ได้แล้วววว 555 ติ๊กตอก ติ๊กตอก เวลาผ่านไปสิบนาที เราก็ส่ง message ไปอีกว่า สิบนาทีแล้วนะจ๊ะทำไมยังไม่มา โด่ I ขี้แพ้ 555
รู้ม๊ะ พวกโรคจิตมันจะเกลียดกลัวคำว่าไอ้ขี้แพ้เป็นที่สุด เราก็ทั้งเน้น ทั้งย้ำ I ขี้แพ้ ไม่มีน้ำยา 55555(หัวเราเยาะเย้ยมันเข้าไป) เมื่อสะใจแล้วก็จง
add มันเข้า ignore list ในบัดดล มันจะส่งอะไรมาอีกเราก็ไม่รู้ไม่เห็นแล้ว รู้อย่างเดียวมีคนหลงมาให้ด่าสนองความบ้า สะใจ อิ อิ

กลุ่มต่อมา เลสเบี้ยน เกย์ กระเทย สารพัดอย่างที่ไม่ใช่ชายจริง หญิงแท้ ยอมรับว่ากลุ่มนี้ส่วนใหญ่จะสุภาพ น่ารัก ในระยะแรกๆ พอเริ่มสนิทกัน พวกหล่อนๆ ก็จะพากันสอนนู่น สอนนี่ สารพัด สาระเพ หัวข้อการสนทนาก็ไม่พ้นบริเวณใต้เข็มขัดไปเล้ยยย น่าเกลี๊ยด น่าเกลียด
แต่ก็ชอบฟัง แหม....แบบว่าความรู้รอบตัวไงหล่ะ ตะเองก็ ถ้าเราไม่ฟัง ไม่ใฝ่รู้ แล้วใครจะเก็บข้อมูลมาเล่าให้พวกตัวเองฟังหล่ะ จริงม๊ะ
ต่อมา พวกลูกอีช่างถาม เคยเจอมั้ย แบบว่ากระตือรือร้นในข้อมูลของเพื่อนใหม่สุดฤทธิ์ มา messageแรกเนี่ย ประมาณ"ชื่อไร บ้านอยู่ไหน เรียนหรือทำงาน มีรูปป่ะ มีแฟนยัง ฯลฯ" ตอบแทบไม่ทัน แค่นี้ไม่เท่าไหร่นะ เราก็อุตส่าห์ตอบกลับนะ ครบทุกคำถามด้วย
แต่พอเราถามกลับ ดันไม่ยอมตอบ ไม่บอกไรทั้งนั้น ยังคงตั้งหน้าตั้งตาถามต่อไป "ที่ทำงานอยู่แถวไหน กลับบ้านยังไง มีพี่น้องกี่คน ฯลฯ"เราก็เป็นคนดีอีก ก็ตอบอีก แล้วก็ถามกลับบ้าง พี่แกก็ไม่ตอบอีก ไรฟ่ะ ถามไม่ตอบ เราก็บายเลยนะ รู้ข้อมูลชั้นหมดแล้วนี่ พอใจแล้วใช่ม๊ะ
ไปไหนก็ไป ไป๊ อ๊ะ! น่า ไม่ได้โหดร้ายนะคะ แต่มันเสียความรู้สึกอ่ะ
อีกประเภทหนึ่ง น่า ขออนุญาติตั้งชื่อพวกนี้ว่า พวกขาโหด อ่ะนะ แบบว่ามาแบบโหดๆ คุยไม่สุภาพตั้งแต่แรกเจอคำว่า "ครับ" หรือ "คะ" เกิดมาไม่เคยใช้ แถมมีขู่กรรโชกว่าจะตบหัวบ้าง เตะบ้าง พอไปดูใน info ดันอายุน้อยกว่าเราอีกนะ ไม่มีสัมมาคาราวะเลย
แล้วไม่ต้องมาอ้างนะว่าอยากทำตัวหนิดหนม ไม่ต้องเลย ยอมรับเลยว่าไม่ประทับใจอย่างแรง กับเด็กประเภทนี้ แย่ๆๆๆๆ

ประเภทสุดท้ายคือพวกหน้าหม้อ คือเข้ามาคุย จะเน้นคำถามว่า "มีแฟนรึยัง" ถ้าเหยื่อเผลอตอบไปว่า มีแล้วคะ (เป็นคำตอบสุดท้าย) เจ้าพวกนี้ก็ดันมาด่าอีกว่า "ตุ๊เยศ" อ้าววว ชั้นมีแฟนนี่มันตุ๊เยศไงฟ่ะ แล้วมันก็รีบบายไปเลยนะ แบบว่าเสียเวลาหาเหยื่อของมันอ่ะนะ แถมมีการว่าเราส่งท้ายอีกว่า มีแฟนแล้วมาคุยทำไมวะ โห แย่อ่ะ เราผิดใช่มั้ยเนี่ย อ้อ..ยังมีอีก มีการแจ้งให้ทราบภายหลังอีกนะคะ ว่าผมลบชื่อคุณทิ้งไปเลยนะ เออ... เอากะเค้าจิ เล่นเน็ทเนี่ย กะจะปั้นให้หน้ามันเหมือนหม้อเดี๊ยะเลยใช่ม๊ะ
โอ้ย..คันปาก อยากเอ่ยชื่อมัน แต่ไม่เอาอ่ะ เดี๋ยวจะเป็นราคี แต่บ้านน้อยของเรา ถือว่าทำทานละกันเน๊าะ

อ๊ะ!!! คนที่น่ารักก็มีเยอะคะ ยิ่งได้เห็นน้ำใจกันก็ตอนคุณยายเสียนั่นแหล่ะคะ เพราะตอนเวปปิด น่าก็ได้ขึ้นข้อความแจ้งไว้แล้วว่าเวปปิดเพราะคุณยาย่เสีย หลายคนที่แวะมาก็ส่งเมล์มาแสดงความเสียใจ ทั้งๆ ที่ไม่รู้จักกันเลยนะคะ ขอบคุณมากๆๆ เลยนะคะ ส่วนเพื่อนๆ ที่อยู่ต่างประเทศ
หลายๆคน ก็อุตส่าห์โทรทางไกลมาให้กำลังใจ จะไม่ลืมน้ำใจไมตรี ที่เพื่อนๆ หยิบยื่นให้นี้เลย ยอมรับว่าตอนคุณยาย่เสียแรกๆ แนนรู้สึกแย่มากเลยคะ ทำไรไม่ได้เลย งานประจำก็ทำไม่ได้เพราะไม่มี
สมาธิ ไม่รับรู้อะไรทั้งนั้นเลย แต่พอมีเพื่อนๆ หลายคนหยิบยื่นกำลังใจให้ คอยพยุงให้ลุกขึ้น ทำให้เวปนี้กลับมาเปิดตัวได้อีกครั้งนะคะและขอสัญญาว่า แม้วันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น แนน จะคอยเป็นกำลังใจให้ทุกคนเสมอ รักทุกคนมากเลยคะ (จากใจจริง)

ตอนนี้เรื่องอาจจะสนุกไม่เท่าเรื่องเก่าๆ ที่เคยเขียนนะคะ ต้องขออภัยจากใจจริงเพราะมรสุมลูกใหญ่ลูกนี้ เล่นเอาขำไม่ออกจริงๆ