สวัสดีครับ เป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่งที่กระผม "นายอู๊ดแมน" ได้ทำการปฎิวัติ ยึดบ้านของยัยแนนได้สำเร็จ เริ่มแรกเดิมทีผมได้ขอร้องแกมบังคับ ให้แนนลงเรื่องของผมบ้าง แต่เค้าก็ไม่ยอม ...ไอ้เรารึ อุตส่าห์ส่งเรื่องให้อ่าน ตื้ออยู่เป็นแรมปี ก็ไม่เคยได้ลง พยายามอยู่นาน จนวันหนึ่งผมก็บอกกะแนนว่า ผมขอเขียนถึงแนนในมุมมองของผมบ้าง ..เค้าก็ถามผมกลับมาว่าจะเขียนในแง่มุมไหน ผมก็ตอบไปอย่างมั่นใจเลยว่า "ผมจะเขียนด่ายายแนน" เท่านั้นแหล่ะ ยัยแนนก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่ง แล้วก็ยอมให้ผมได้มานั่งโม้แต่โดยดี เพิ่งรู้ว่าหล่อนเป็นพวกโรคจิต ชอบให้ด่า (รู้งี้เขียนไปตั้งนานแล้ว)

     ยอมรับว่าที่เข้ามาเยี่ยมบ้านน้อยของแนนได้ ก็เพราะดันไปหลงเสน่ห์เจ้าหล่อนจากเวป sanook เข้านั่นแหล่ะครับ พอเข้ามาก็ดูรูปอย่างเดียวเลย (ธรรมดาสำหรับผู้ชายหล่ะน่า) ยอมรับครับว่า "ชอบ" เด็กไรไม่รู้ยิ้มหวานซะไม่มี ท่าทางจะเรียบร้อยน่ารัก โอ๊ะ! มีเบอร์ไอซีคิวซะด้วย จีบซะเลยดีกว่า และเมื่อผมได้พบแนนในไอซีคิว ก็เริ่มพยายามสานความสัมพันธ์ให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น ผมก็ทักเธอไป
     "สวัสดีครับ ว่างมั้ยครับ" ผมทักไปแบบสุภาพที่สุด
     " ว่างคะ จะใช้ไปซื้ออะไรคะ" ดู๊ ดู หล่อนตอบกลับมาซะงี้แหล่ะครับ เล่นเอาผมเสียมู๊ดหมด แต่เพื่อไม่ให้เสียเชิงชาย(หล่อโครต) ผมเลยสวนมุขไปทันที
     "ซื้อใจละกันครับ" (โอ้..คิดได้ไงฟะเรา
     " จะจีบ เหรอ เรามีแฟนแล้วนะ จะจีบต่อป่ะ จะได้ด่า"
โห ผมอึ้งเลยครับ ปากร้ายมาก ผู้หญิงอะไร แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ ถ้าเถียงแพ้ก็เสียฟอร์มแย่เลยสิ ผมก็เลยบอกว่า
     " ด่ามาเลย เพราะไงผมก็จะจีบ"
     " ด่า ดา ดา อ่าฮ๊า อ่าฮ๊า" ---->message จากยายแนนครับ ยิ่งทำให้ผมสงสัยสุดชีวิตเลยว่า ใช่คนเดียวกะในรูปรึเปล่าฟ่ะ ไหงบ้าซะ... แต่นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นเพื่อนกันต่อมา แต่เท่าที่จำได้ เราไม่เคยคุยกันดีๆ ซักครั้งเลย ดวลไมค์ ดวลมุขกันประจำ

     จนมาวันหนึ่ง มี message มาถึงผมว่า เวปของแนนได้อัพเดทเรื่องสั้นแล้ว ไอ้ผมก็งง เรื่องสั้นไรหว่า รู้จักกันมาตั้งนาน เพิ่งรู้ว่าเขียนเรื่องสั้นด้วย เอาเหอะอ่านของน้องมันหน่อย เดี๋ยวจะหาว่าไม่รักกันจริง
     เรื่องแรกที่ผมอ่านคือ "นางฟ้าน้อยของผม" โห....ขำครับ ขำจริงๆ อ่านแล้วชอบเลย แล้วก็ลองอ่านเรื่องอื่นบ้าง ยอมรับว่าอ่านแล้วได้รู้จักแนนในอีกหลายมุมมอง และมากกว่าที่ผมเคยรู้จัก ผมได้รู้ว่า หล่อนน่ากลัว ดุร้าย ปากจัด หล่อนดูบ้าแบบกู่ไม่กลับ แต่พออ่านบางเรื่อง ผมก็ถูกกระชากน้ำตาแบบไม่รู้เนื้อ ไม่รู้ตัว แต่ที่แน่ๆ ตอนนี้ผมก็กลายเป็นแฟนเรื่องของยายแนนเหมือนพวกคุณๆ ไปแล้วหล่ะครับ

     อ้อ! และที่แน่ยิ่งกว่าแน่ ผมเลิกคิดจะจีบแนนไปเลยหล่ะครับ เพราะกลัวว่า ความบ้า ดีเดือดของแม่หนูแนนจะลุกลามมาถึงชายธรรมดาๆ (แต่หล่อโครต) อย่างผม ก็ปล่อยให้พ่อหนุ่มไมล์ (แฟนน้องแนน) รับตำแหน่งชายโชคร้ายแห่งชาติ ไปละกัน ส่วนผมก็ยังคงเดินหน้าหาสาวเรียบร้อย น่ารักในฝันของผมต่อไป อวยพรให้ผมสมหวังด้วยนะครับ

     ป.ล. ขอบคุณยัยแนนตัวแสบ ที่อุตส่าห์ยกพื้นที่นี้ให้ผมได้โชว์ผลงานบ้าง ถ้าผมเขียนไม่สนุก ก็ขออภัยครับ ก็งานเขียนชิ้นแรกนี่ จะเอาไรนักหนา หุ หุ

                                                      นายอู๊ดแมน