Reklam değil, insana yaraşır eğitim istiyoruz
Bizler, Avcılar Endüstri Meslek Lisesi'nde okuyan öğrencileriz. Bu satırlarda anlatacaklarımız meslek liselerinde okuyan öğrenciler için olağanüstünün olağanlaştığı durumlar olmakla birlikte yaşadıklarımızı Evrensel'le paylaşma amaçlı yazılmıştır. Her okulda olduğu gibi bizim okulda da bir müdür var ve kendisi ortaçağ derebeyi ile yakın çağın kapitalist patronunun sentezi. Şöyle ki; hem dövüyor hem çalıştırıyor hem de ülkü ocakları vasıtasıyla himaye ediyor. Kendisinin son icraatı ise akıllara zarar. Sinekten yağ çıkarmaya hevesli her işletmeci gibi o da kendini aştı. Artık yalnız üretim ( yani biz öğrencilerin ürettikleri) yetmiyor bir de okulun duvarları bile çalışıyor. Diğer liseli arkadaşlar nasıl yani deyip üzülmesinler. Sizin de okulunuz E-5 kenarında olsun sizin de duvarlarınız iş görür. "Bu duvara reklam alınacaktır." konusunda sizlere bazı gerçekleri ortaya koymak istiyoruz. Bu durum okulun eğitim ve öğretim yeri olmaktan çıkıp bir ticarethaneye dönüşmesini sağlıyor. Kendisi bazen konuşmalarında söylüyor okulun ihtiyaçları var diye. Peki bu ihtiyaçlar hiç bitmez mi? Okul devlete bağlı olmasına rağmen halen öğrencilerden aidat altında toplanan haraçlar hiç bitmedi ve biz müdahale etmedikçe de hiç bitmeyecek gibi gözüküyor. Her sene başı kayıtlarda toplananlar da cabası... BİZİM İDAREYİ ANLAMAK GÜÇ.
İDARECİLER; bu para konusunu bırakıp okulunuz ve öğrencilerinizle ilgilenseniz çok daha iyi olur. 21. yüzyılda uygar dünyanın Türkiye coğrafyasında hala okullarda şiddet var ve bizler hayata dayak ve sömürü ile hazırlanıyoruz. Biz eğitimcilerimizden dayak yemek istemiyoruz keza onların asli işi de bu değil. Stajlara gönderilmemizin sebebi uzmanlaşma ve pratik yapmak. Fakat gidip orada çaycılık, hamallık vb. işler yapıyoruz. Okul içindeki kameralarla bize potansiyel suçlu muamelesi yapılıyor. Okuldaki şiddet ve öğrenci kavgaları çok ve kameraların bu olaylar sırasında bir numarası olmuyor. Okulda bazı kavgalar ölümle bile sonuçlandı. BİRİLERİNİN BUNA DUR DEMESİ LAZIM.
Bir işyerlerinde çalışır gibi okulda çalışıyoruz. Okulumuzda bazı gereçlerin imalatı yapılıyor ve bunlar satılıyor. Bu gereçler öğrencilerin imalatı olup ve gelirleri döner sermayeye devredilmektedir.
Allah döner sermayemize zeval vermesinde, çalıştığımız makineler bozulunca öğrencilere tamir ettiriliyor. Döner sermaye nereye dönüyor bilmiyoruz da; bildiğimiz tek şey biz öğrencilere ve okula dönmediği.
AEML'den öğrenciler
(
geocities.com/ibfidaner/evrgen/arsiv) (
geocities.com/ibfidaner/evrgen) (
geocities.com/ibfidaner)