Bütün sevdiklerimin birşeyleri olmuştu
ya sevmediklerimin,
onların yok muydu birşeyleri?
anların da vardı tabii ki
ama onları sevmeye imkan yoktu
bir de onların bazı hataları var
onlar su taneciklerinden bile korkmuyorlar
nasıl oluyorsa
etraflarında duman renginde kelimeler oluyor
bazılarında tuhaf kelimesi
bazılarında esinti oluyor
bense bunları nasıl anlayabilirim
benim artık yüksek sesle konuşacak gücüm bile yok
belki de istemiyorum konuşmayı yüksek sesle
ama işte kılçık gibi
köpekbalığının gırtlağında yol alan kılçık gibi
kaygan sözler ediyorum
konuşmak bile değil
bütün sevdiklerimin birşeylerini
kaybetmek bile değil
kaybetmek istemiyorum artık
kaybetmek istiyorum.
© İbrahim Kiras 1990