YIRTILAN KÂĞIT GİBİ ON YIL

 

Şimdi anlıyorum insanlar

Neden ölümsüz olmak ister

Çünkü yetmez yaşanacaklar

Çünkü bitmez özlenecekler

 

Bindokuzyüzseksenyedide

Ölümsüzlük akla gelmezdi

Bindokuzyüzseksenyedide

Çünkü ölüm düşünülmezdi

 

Bindokuzyüzseksenyedide

Gelecek yoktu aklımızda

Şimdi gelecek geçmiş oldu

Geçmiş gelmeyecek olsa da

 

Bindokuzyüzseksenyedide

Gökyüzü daha mı genişti

Daha çok insan ısınırdı

Güneşler açtığında sanki

 

Bindokuzyüzseksenyedide

Dünya bitmez görünüyordu

Çay tabağında şeker gibi

On yıl geçmez görünüyordu

 

Bindokuzyüzseksenyedide

Herşeyi biliyor gibiydim

Yırtılan kağıt gibi on yıl

Gürültüyle geçti bilmedim

 

Bindokuzyüzseksenyedide

Ölümsüzlük akla gelmezdi

Bindokuzyüzseksenyedide

Çünkü ölüm düşünülmezdi

 

Şimdi anlıyorum insanlar

Neden ölümsüz olmak ister

Çünkü yetmez yaşanacaklar

Çünkü bitmez özlenecekler

 

 

© İbrahim Kiras 1997

 

.

Şiirler Sayfası'na dönüş