%session.lcid=1032%>
ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ACTOR'S STUDIO
•
Ήταν σε εκείνη την περίοδο που είχα την τιμή να βρεθώ κάτω από τις φτερούγες του ανθρώπου που έγινε ο σημαντικότερος μέντορας μου και ο δημιουργικός μου πατέρας, ο Ηλίας Καζάν. Ο ενθουσιασμός του και το πάθος του αιχμαλώτιζε όσους βρισκόταν γύρω του. Η καλλιτεχνική του αίσθηση και το πως βοηθούσε τον ηθοποιό να φτάσει στα πιο απόκρυφα μέρη του εαυτού του, ήταν απαράμιλλα. Για όλους εμάς στο Άκτορς Στούντιο ήταν ένας δυναμικός ηγέτης. Η υποστήριξη του απέναντι στις ικανότητες μου ως ηθοποιός ήταν απίστευτη. Ο ίδιος και η γυναίκα του Μπάρμπαρα Λόντεν έκαναν τα πάντα για να με βοηθήσουν. Αυτό για μια νέα ηθοποιό ήταν ένα σπάνιο δώρο. Είχα το προνόμιο να δουλέψω με τον Ηλία Καζάν για περισσότερο από ένα χρόνο σε μια παραγωγή. Πριν αρχίσουμε την συνεργασία μας, καθώς προχωρούσαμε σε ένα δρόμο της Νέας Υόρκης μου είπε: « Θέλεις να το κάνεις αυτό;» Του είπα: «Ναι». Αυτός μου είπε πάλι: «Όχι. Εννοώ εάν Θέλεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να το κάνεις αυτό; Διότι θέλω να δουλέψω μαζί σου μόνο εάν αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή σου. Είναι; Εκείνη την στιγμή έμαθα ένα μεγάλο μάθημα για το θέατρο και για την ζωή. Ήξερα πως εάν δεν έδινα όλα όσα μπορούσα και ακόμη παραπάνω δεν θα έπρεπε να το κάνω. Τον κοίταξα στα μάτια και του είπα «ναι» με την πιο βαθιά αίσθηση πεποίθησης που είχα νοιώσει ποτέ. Είναι ο όρκος του ηθοποιού, ο όρκος του σκηνοθέτη, ο όρκος του συγγραφέα, ο όρκος του καλλιτέχνη.
Ήταν μέσα από την
συνεργασία μου με τον Ηλία Καζάν που ανακάλυψα τα θεμέλια για το θέατρο και
για τον καλλιτέχνη μέσα μου που με ακολουθούν σε όλη μου την ζωή. Η δουλειά μας μεταμορφώνονταν από την δουλειά του Στανισλάφσκι και του Βαχτάνγκοφ, στην δουλειά του Γκρουπ Θήατερ και από εκεί προς ένα συναρπαστικό μέλλον. Όταν είμαστε στο Άκτορς Στούντιο με τον Λη Στράσμπεργκ να διδάσκει τους ηθοποιούς, όλοι ήξεραν ότι ευρίσκοντο ενώπιον ενός μεγαλείου και μιας ιδιοφυίας. Το Άκτορς Στούντιο ήταν πλημμυρισμένο με έμπνευση. Ήταν μια μαγική εποχή. Από τότε, στο Άκτορς Στούντιο, είχα την τιμή να διδαχτώ κι από άλλους μεγάλους δασκάλους των καιρών μας, ανάμεσα τους ο Άρθουρ Πενν, η Έλλεν Μπέρστυν η Λη Γκραντ, η Σέλλυ Γουίντερς, και ο Πωλ Νιούμαν. Πολύ πρόσφατα, οι τρεις πρόεδροι του Άκτορς Στούντιο, η Έλλεν Μπέρστυν, ο Χάρβεϋ Καϊτέλ και ο Αλ Πατσίνο επέλεξαν έναν άλλο μεγάλο δάσκαλο για να γίνει δημιουργικός ηγέτης της δουλειάς μας. Αυτός είναι ο Ανδρέας Μανωλικάκης. Έχει φέρει στο Άκτορς Στούντιο πάθος, σοφία και τέτοια έμπνευση που μου θυμίζει την εποχή του Ηλία Καζάν και του Λη Στράσμπεργκ. Όταν διδάσκει στο Άκτορς Στούντιο, ξέρεις ότι βρίσκεσαι ενώπιον ενός μεγαλείου. Λόγω του μεγάλου και εξαιρετικού ταλέντου του. Διότι η καρδιά του και η ψυχή του είναι μέρος της δουλειάς του. Επειδή είναι ένας μεγάλος επιστήμων με γνώση και σοφία για το θέατρο παρόμοια με αυτήν του Λη Στράσμπεργκ. Επιπλέον, όταν ο Ανδρέας βρίσκεται μέσα στο θέατρο του Άκτορς Στούντιο, δίνει τόσα πολλά, που αφήνει κομμάτια από τον εαυτό του πάνω στην σκηνή και σε όλη την αίθουσα. Ο ίδιος είναι ένας καλλιτέχνης που έχει την δουλειά του και την ανάπτυξη του ηθοποιού ως το σημαντικότερο πράγμα στην ζωή του. Επομένως δεν αποτελεί έκπληξη το ότι τον επέλεξαν να γίνει ένας από τους δημιουργικούς ηγέτες, ένας που θα βοηθήσει στην δημιουργία μιας νέας εποχής, ένας που θα καθοδηγήσει και θα διδάξει, όσους είναι γύρω του, μέσα από δημιουργική ανακάλυψη, μέσα από βαθιά καλλιτεχνική και ως εκ τούτου προσωπική εξέλιξη. Ο Ανδρέας Μανωλικάκης, όπως οι μεγάλοι δάσκαλοι που είχαν έρθει πριν από αυτόν, θα οδηγήσει το Άκτορς Στούντιο στο μέλλον. |