Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΟΥ

• Πρόγραμμα • Κριτικές • Φωτογραφίες •

Άρθρο  της  Πηνελόπης  Ντουντουλάκη 

που  δημοσιεύτηκε  στην  εφημερίδα ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΝΕΑ στις  7  Απριλίου  2000

"Από  την  εποχή  κατά  την  οποία  το  λογοτεχνικό  βιβλίο  άρχισε  να  αναγνωρίζεται  και να  καθιερώνεται  σαν  εργαλείο  ψυχο-αγωγής  και  παιδείας,  έχουν γραφτεί  αναρίθμητα  έργα  σε  όλο  τον  κόσμο . Ανάμεσα  στα  έργα  αυτά, κάποια  ξεχώρισαν, επέζησαν , έγιναν  βασικό  συστατικό  της εξωσχολικής  παιδείας . Ακόμα  και  σε  εποχές  όπου  η  αντίληψη  μιας  ρεαλιστικής  αισθητικής  έκρινε  ως  "αναχρονιστικές  ανοησίες"  την  ευαισθησία , την  συγκίνηση  και  τη  μαγεία , της  δημιουργικής  φαντασίας , οι  μοναδικές  ιστορίες  του  Χανς  Κρίστιαν  Άντερσεν,  προορισμένες  να  διαβάζονται  από  μικρούς  και  μεγάλους,  εξακολούθησαν  να κατέχουν  πρωτεύουσα  θέση  στις  καρδιές  των αναγνωστών  όλου   του  κόσμου, υπενθυμίζοντας  ότι  "η  ζωή  είναι  το  πιο  θαυμαστό  παραμύθι" .
Το  δύσκολο  εγχείρημα  να  παρουσίαση  το  έργο  του  Χανς  Κρίστιαν  Άντερσεν  "Η  ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ  ΤΟΥ  ΧΙΟΝΙΟΥ"  στη  θεατρική  σκηνή , ανέλαβε  η  Εταιρεία  Πολιτιστικής  Ανίχνευσης  ΙΧΝΗΛΑΤΕΣ , με  επικεφαλής τον  ηθοποιό  Λεωνίδα  Μανωλικάκη .
Η  κεντρική  ιδέα  και  τα  μηνύματα  του  έργου , επίκαιρα  όσο  ποτέ  άλλοτε , οδήγησαν  την  ευαισθησία  και  την διορατικότητα  του  ταλαντούχου  θεατρικού  δημιουργού.
Έτσι  αποδόθηκε , με  καταπληκτική  επιτυχία  και  σε  μια  παράσταση  που  επάξια  απέσπασε  το  θερμό  χειροκρότημα  όλων , το  κλασικό  αυτό  "παραμύθι" .
Ο  χώρος  των  Νεωρίων  αποδείχτηκε ιδανικός  για  το  ανέβασμα  του  συγκεκριμένου  έργου . Οι  πέτρινοι  θόλοι , η  υποβλητική  σιωπηλή  αίθουσα . που  παραπέμπει  σε  άλλες  εποχές  και  στην ατμόσφαιρα  του  έργου , δικαίωσαν  για  μια  ακόμη  φορά  την  επιλογή  του  σκηνοθέτη .
Η  διασκευή  της  Κατερίνας  Γεωργίου  απόλυτα  εύστοχη , κράτησε  τα  στοιχεία  του  λόγου , τα  οποία  συνθέτουν  το  τοπίο  ιδεών  του  συγγραφέα .
Πάνω  σε  αυτό  το  τοπίο , ο  Λεωνίδας  Μανωλικάκης  συνέθετε  τα  επί  σκηνής  δρώμενα   αφού  πρώτα  είχε  επί  ένα  ολόκληρο  χρόνο  ασχοληθεί  εντατικά  με  την  σκηνοθετική  δομή , την  μουσική  επένδυση  και  τα  ειδικά  για  το  έργο  οπτικά  εφέ  (και  όχι  μόνο) , ενώ  κατά  τη  διάρκεια  των  πολύμηνων  δοκιμών  έκανε  το  όνειρο  πράξη .
Έτσι  με  μόχθο  και  επιμονή , αλλά και  με ανυποχώρητο  όραμα , όπως  έγινε φανερό  από  το  αποτέλεσμα , πραγματοποιήθηκε  αυτό  που  για  πολλούς  θα  μπορούσε  να  θεωρηθεί  ακατόρθωτο : μια  θεατρική  παρουσίαση  που  φεύγει  από  το  μέτρο  της  περιφέρειας  , και  ακόμα  , ξεπερνά  το  μέτρο  μιας  κεντρικής  σκηνής .
Η  βασίλισσα  του  χιονιού  θα  μπορούσε  να  γίνει  πολιτιστικός  εκπρόσωπος  πόλης  ή  χώρας , να  καθηλώσει  και  να  συγκινήσει  θεατές  σε  διεθνή  φεστιβάλ .
Η  χορογραφίες  της  Σοφίας  Φαλιέρου  και  η  έξοχη  απόδοση  της  βασίλισσας  του  χιονιού  από  την  ίδια , υπήρξε  ένα  από  τα  καθοριστικά  στοιχεία  του  ύφους και  της  επιτυχίας  της παράστασης .
Η  μουσική , η  κίνηση , τα  λιτά  αλλά  πολύ  λειτουργικά  και  "μαγικά"  σκηνικά , οι  απειράριθμοι  συνδυασμοί  φωτισμού  και  ήχου , η  ενδυματολογική  επιμέλεια  της  Αγγελικής  Καραμούτσου  αρμονικά  ενταγμένη  στο  όλο  κλίμα και  βέβαια  οι  ερμηνείες  των  ηθοποιών , κράτησαν  αμείωτη  την  προσοχή  και  το  ενδιαφέρον  μικρών  και  μεγάλων  θεατών .
Κατόρθωσε  να  τους  οδηγήσει  σε  ένα  "ταξίδι  στο  άγνωστο  και  το  απόμακρο , το  μακρινό  και  το  ακατανόητο , το  άπιαστο  και  το   μαγικό. Εκεί  που  ο  άνθρωπος  δοκιμάζεται ..." .