William en Davina 25/5/2002

 

Tetten

Op een mooie, zonnige namiddag in een land ver hier vandaan, liep een klein jongetje over straat. En als hij groot werd, werd hij brandweerkraan. Dat had hij altijd al willen zijn. (Heil Willy!)
Tot op een zeker moment de kleine burgemeester op hem afkwam (Heil Willy) en hem vroeg...Waar zijn alle tetten?
Toen zei Willy: "Nou, je vrouw heeft daar anders wel een mooi stel prammen!"
Toen lachten ze allebei smakelijk en knuffeldn elk een pluizig konijntje. (Fluffy)
"Laten we dan even gdie tetten gaan bekijken", en de mannetjes vertrokken samen naar het raam van de vrouw van de burgemeester. Ze lieten de kleine pluizige konijntjes alleen en verkracht achter. Met zijn laatste krachten schuifelde het pluizigste konijn, Fluffy, naar een Zweedse pornofilmmaker om zijn verhaal te vertellen.
"Squeek!" zei Tristan.
"Konijnen zeggen geen squeek, jij achterlijk homo-konijn!" en trapte Tristan dood.
Toen was die uit het verhaal verdwenen en kan Willy verder met deze legende verder te domineren.
"Heil Willy!" zei de pornoman.
"Heil mijn geniale zelf" zei Willy.
Toen lachten ze smakelijk en aten een kiwi.
Enkele jaren en vele kiwi's later kwam de geest van Fluffy neer in het huisje van Willy. Toen Fluffy het huisje binnentrad, wist hij niet wat hij zag. Het was zo groot. Het was rood (nee, nietde koningin van pornoland Davina). Het was een reusachtige zweer op Willy's edele achterkant. (Heil, heil) wegens overvloedig gebruik van kiwi's. Totaal in shock, besloot hij Willy te helpen en nam een speer, en gaf ze aan Davina.
Die glipte echter constant uit haar handen.
En hoeveel de pornokonigin Davina ook bleef proberen, de speer bleef haar ontglippen.
"Die speer wilt niet bij mij blijven!" huilde ze.
Daarmede sprong ze uit het raam.
Na een droge "plof" keken de anderen uit het raam.
Daar was beneden slechts een rode massa te zien.
"Hoe typisch" squeekte Fluffy.
"Oeps!" zei Frank, "ze was vergeten dat ze de paardenmest net met haar handen had geschept! Daarom was die speer zo glad!"
Toen lachten ze smakelijk, en sloegen elk een chipansee op z'n achterste. (Heil Willy)

THE END