DÜNYANIN VE INSANIN YARATILISI

Insanoglunun yaratilisi konusunda degisik görüsler vardir mitologyada. Bazilari, bu görevin Titanlarla olan savas sirasinda Zeus'u tutan bir Titana, Prometheus'a ve kardesi Epimetheus'a verildigini söylerler, Prometheus, bütün tanrilardan daha akilliydi; ama kardesi durmadan düsüncelerini degistirir, aklini kullanamazdi. Yaraitilista da öyle oldu. Epimetheus, insanlari yaratmadan önce en iyi armaganlarini hayvanlara verdi; kuvveti, çevikligi, cesareti, kurnatligi, kurkleri, tüyleri, kanatlari, kabuklari hep hayvanlara dagitti. Sonunda pisman oldu, kardesine kosarak durumu anlatti. Prometheus düsündü tasindi, Insanoglunu bütün yaratiklardan üstün kilmanin bir yolunu buldu. Daha soylu bir biçim verdi ona, tanrilara benzeyen bir biçim..Sonra gökyüzüne, günese çikarak oradan atesi indirdi yeryüzüne; koruma bakimindan kürklerden de, cesaretten de, çeviklikten de üstün olan atesi sundu insanlara.

Bazilarina görede Insanoglunu tanrilar yaratmistir. Önce altin bir soy meydana getirmistir tanrilar, ona aci, keder diye bir sey vermemistir. O soyun insanlari kisa ömürlerini tanrilar gibi geçirmis, ölünce de ruhlari insalarin koruyucusu olmustur.

Tanrilar bir sey yaratir da, sonra onu öylece birakirlar mi hiç? Altin soydan çabuk biktilar tabii, gümüs soyu denediler. Gümüs soyun insalari daha akilsizdi, bu yüzden de hep birbirlerine giriyorlardi. Onlar da ölümlüydü, ama ölünce ruhlari da birlikte ölüyordu.

Arkasindan pirinç soy geldi. Korkunç bir soydu bu; kana susamis, güçlü kuvvetli insanlar durmadan savasir, durmadan bibirlerini öldürürlerdi.

Bunu tanrisal kahramanlarin soyu izledi. Bu yüce soyun insanlari sarkilara, destanlara, siirlere konu oldu, adlari günümüze kadar kaldi.

Besinci soy, simdi dünyada yasayan kisilerin soyudur;Demir soy. Çaglari kötü bir çagdir kendileri de kötüdür. Yillar geçtikçe daha da kötüleseceklerdir. Sonunda utanmanin ne oldu?unu bilmez bir duruma geleceklerdir. Iste o zaman Zeus, hepsini yok edecektir.

Uzun bir süre, özellikle Altin Cag boyunca, yeryüzünde yanliz erkekler vardi; hiç kadin yoktu. Zeus, Prometheus'a inat olsun diye yaratti kadinlari, hikaye söyledir.

Prometheus, büyük bir öküz kesti; iyi, yenekecek yerlerini bir araya yigarak üstünü iskembeyle örttü. Kemikleri de bir araya topladi ve üstünü piril piril yagla örttü: Sonra Zeus'a çikarak iki yigindan birisini seçmesini söyledi. Zeus, yagli kapli yigini seçti tabii, alttaki kemiklerin farkina vardiginda is isten geçmisti O yüzden insanlar tanrilar için kestikleri kurbanlarin yaglarini ve kemiklerini tapinaklarda yakarlar, iyi yerlerini de pisirerek yerler.

Prometheus'un ettigi oyuna kizan Zeus, öç almak için sevimli bir kisi yaratti. Bütün tanrilar, peçelerle, örtülerle, çiçeklerle ve altin bir taçla donattilar onu, adina da "herkesin armagani" anlamina gelen PANDORA dediler. Bu güzel "felaket" yaratilinca Zeus onu yeryüzüne indirdi, o günden sonra da kadin, erkeklerin en büyük düsmani oldu çikti.

Tanrilar bir sandik alip içine zararli seyleri doldurdular; o sandigi Pandoraya vererek onu açmamasini bildirdiler. Sonra Pandorayi sandikla birlikte Epimetheus'a sundular. Prometheus, kardesine Zeus'dan gelebilecek hediyeleri kabul etmemesi gerektigini söylemesine ragmen, Epimetheus karsisinda duran güzel yaratigi görünce dayanamadi. Pandora da bütün kadinlar gibi merakliydi. Sandigin içinde ne oldugunu merak etti, bir gün kapagini açti; sandigin içinden hastaliklar, acilar, kederler, kötülükler çikti. Kokuyla kapagi kapadi Pandora ancak geç kalmisti, olan olmustu bir kere. Bir tek iyi sey çikmisti sandiktan: UMUT.Iste o yüzden insanlar bugünde kötülüklere karsi koyma cesaretini, gücünü buluyorlar.