BEN SANA MECBURUM BILEMEZSIN

Ben sana mecburum bilemezsin
Adini mih gibi aklimda tutuyorum
Büyüdükce büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
içimi seninle isitiyorum

Agaçlar Sonbahara hazirlaniyor
Bu sehir eski Istanbul mudur?
Sokak lambalari birden yaniyor
kaldirimlerde yagmur kokusu
Ben sana mecburum sen yoksun

Sevmek kimi zaman rezilce korkulur
In bir aksam üstü ansizin yorulur
Tutsak ustura agzinde yasamaktan
Kimi zaman ellerini kirar tutkusu
Birkaç hayat çikarir yasamasinden
Hangi kapiyi çalsa kimi zaman
Arkasinda yanlizligin hinzir ugultusu

Fatih'te yoksul bir gramofon çaliyor
Eski zamanlardan bir cuma çaliyor
Durup köse basinda deliksiz dinlensem
Sana kullanilmami bir gök getirsem
haftalar ellerimde ufalaniyor
Ne yapsam ne tutsam nereye gitsem
Ben sana mecburum sen yoksun

Belki Haziran'da mavi benekli bir cocuksun
Ah seni bilmiyorlar kimseler bilmiyor
Bir silep çaliyor issiz gözlerinden
Belki Yesilköy'de uçaga biniyor
Bütün islanmissin tüylerin ürpermis
Belki körsün kirilmissin telas içindesin
Kötü rüzgar saçlarini götürüyor

Ne vakit bir yasamak düsünsem
Bu kurtlar sofrasinda belki zor
Ayipsiz fakat ellerimiz kirletmeden
Ne vakit bir yasamak düsünsem
Sus deyip adinla basliyorum
Icimsira kimildiyor gizli denizlerin
Hayir baska türlü olmayacak
Ben sana mecburum bilemezsin

ATILLA ILHAN

BÖYLE BIR SEVMEK

Ne kadinlar sevdim zaten yoktular
Yagmur giyerlerdi sonbaharla bir
Azicik oksasam sanki cocuktular
Biraksam korkudan gözleri sislenir
Ne kadinlar Sevdim zaten yoktular
Böyle bir sevmek görülmemistir

Hayir sanmayin ki beni unuttular
Hal arasira mektuplari gelir
Gercek degildiler birer umuttular
Eski bir sarki belki bir siir
Ne kadinlar sevdim zaten yoktular
Böyle bir sevmek görülmemistir

Yalnizliklarimda elimden tuttular
Uzak fisiltilari icimi ürpertir
Sanki gökyüzünde bir buluttular
Nereye kayboldular simdi kimbilir
Ne kadinlar sevdim zaten yoktular
Böyle bir sevmek görülmemistir

SEN BENIM HIÇBIRSEYIMSIN

Sen benim hiçbir seyimsin
Yazdiklarimden çok daha az
Hi ç kimse misin bilmem ki nesin
Luzumundan fazla beyazsin
Sen benim hiçbir seyimsin
Varligin yoklugun anlasilmaz

Galiba eski liman üzerindesin
Nasil karanligima bir yildiz olmak
Dudaklarinla cama cizdigin
En fazla sonbahar  otellerinden
Universiteli bir kiz uykusu bulmak
Yalnizligi öldüresiye cirkin
Sabaha karsi öldüresiye korkak
Kulagi cabucak telefon zillerinde

Sen benim hicbir seyimsin
Hicbir sevismek yasamisligim
Henuz bos bir roman sahifeside
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Ne cok cigliklarin silemedigi
Zaten yok bir tren penceresinde

Sen benim hicbir seyimsin
Yaybanci bir sarki gibi yarim
Yagmurlu bir agac gibi islak
Hic kimsemisin bilmem ki nesin
Uykumun arasinda cagirdigim
Cocukluk sesinle aglayarak

Sen benim hicbir seyimsin

ATILLA ILHAN