آموزش گام به گام زبان Html
(جلسه ششم)
وظيفه گروهي از تگ هاي اچتمل فرمت
دهي و تعيين شکل نمايش متون ( مثلا ضخيم و bold بودن و يا مورب و ايتاليک
بودن ) ميباشد و در اين درس با اين گروه از تگهاي formating آشنا خواهيد شد:
<b> , <big> , <code> ,
<del> , <em> , <i> , <ins> , <kbd> , <pre> , <s> , <samp> , <small> ,
<strike> , <strong> , <sub> , <sup> , <tt> , <u> , <var>
نحوه ديدن سورس کدهاي
اچتمل (HTML Source)
-
اگر ميخواهيد که سورس کدهاي
اچتمل صفحات وب را ببينيد کافي است که در منوي View مرورگرتان حالت Source
يا Page Source را انتخاب کرده و مرورگر کد اچتمل را درون اديتوري باز کرده
و قابل ذخيره توسط شما براي استفاده هاي بعدي ميباشد.
-
اگر صفحه مورد نظر از مجموعه
فريمها (Frameset) استفاده کرده باشد براي ديدن سورس کد اصلي فريمها کافي
است که ابتدا با کمک روش بالا به مشاهده سورس کدهاي اچتمل پرداخته (لازم به
توضيح است که در اين حالت فقط تعاريف کلي فريمها قرار دارند.) و سپس براي
ديدن کد اچتمل اختصاصي هر صفحه بايد پس از "Right Click" روي هر صفحه "View
Source" کرده و کد اچتمل هر فريم را جداگانه ببينيد.
-
اگر طراح سايت با کمک Java
Script مانع ديدن سورس توسط شما ميشود، ابتدا در منوي Tools/Internet
Options.../Security/Custom Level مرورگرهاي اکسپلورر امکانات جاواسکريپت
مرورگر را غير فعال کرده (disable) و سپس مراحل بالا را تکرار کنيد!!!
چند نکته کاربردي:
-
در استفاده از Underline دقت
كنيد چون در اكثر مرورگرها، پيوندها با اين خطوط نشان داده مي شوند و اين
مساله ميتواند كاربران را دچار اشتباه كند .
-
به كارگيري تگهاي EM و STRONG كه
جايگزين تگهاي I و B هستند ، اين اطمينان را مي دهد كه صفحه شما توسط همه
مرورگرها بصورت صحيح نمايش داده خواهد شد .
-
به ترتيب بسته شدن تگهاي پاياني
در مثال زير دقت كنيد، همان گونه كه مشاهده مي كنيد عنصر STRONG بعد از
عنصر U شروع شده است ، به همين خاطر تگ خاتمه دهنده آن قبل از تگ خاتمه
دهنده U قرار مي گيرد.
<U>version
<STRONG>2.0</STRONG></U>
تگهاي فرمت دهي متون
Start Tag |
Purpose |
کاربرد |
![]() |
<b> |
Defines bold text |
نمايش توپر |
 |
<big> |
Defines big text |
نمايش در اندازه بزرگ |
 |
<em> |
Defines emphasized text |
نمايش بصورت تاکيد شده |
 |
<i> |
Defines italic text |
نمايش ايتاليک يا کج |
 |
<small> |
Defines small text |
نمايش در اندازه کوچک |
 |
<strong> |
Defines strong text |
نمايش قوي ؟! |
 |
<sub> |
Defines subscripted text |
نمايش پايين تر از خط افقي |
 |
<sup> |
Defines superscripted text |
نمايش بالاتر از خط افقي |
 |
<ins> |
Defines inserted text |
نمايش به صورت خط زير |
 |
<del> |
Defines deleted text |
نمايش به صورت خط خورده |
 |
<s> |
Deprecated. Use <del> instead |
از رده خارج |
 |
<strike> |
Deprecated. Use <del> instead |
از رده خارج |
 |
<u> |
Deprecated. Use styles instead |
از رده خارج |
 |
Start Tag |
Purpose |
کاربرد |
 |
<code> |
Defines computer code text |
نمايش کدهاي برنامه نويسي |
 |
<kbd> |
Defines keyboard text |
نمايش متن بصورت صفحه کليدي |
 |
<samp> |
Defines sample computer code |
نمايش کدهاي نمونه برنامه نويسي |
 |
<tt> |
Defines teletype text |
نمايش تله تايپ |
 |
<var> |
Defines a variable |
نمايش متغييرها |
 |
<pre> |
Defines preformatted text |
نمايش متون از قبل فرمت شده |
 |
آموزش گام به گام
زبان Html (جلسه هفتم)
در
استاندارد اچتمل گروهي از نويسه ها (Character) داراي معني خاصي بوده ( مثلا
نويسه < شروع يک تگ و نويسه >
انتهاي يک تگ را نشان ميدهد. ) و براي نمايش آنها در صفحاتتان مستقيما قابل
مصرف نميباشند. در اين فصل با فهرست اين نويسه ها آشنا شده و نحوه درج آنها
را با کمک Character Entities فرا خواهيد گرفت.
Character
Entities
در اچتمل بعضي از نويسه ها داراي معني خاصي بوده و براي نمايش آنها در
صفحاتتان بايد از character entities ها استفاده کنيد. يک character entities
از سه قسمت تشکيل ميشود:
1- نويسه ampersand (&)
2- نام entity يا نويسه # و سپس شماره عددي entity
3 - و نهايتا نويسه semicolon (;)
براي مثال براي نمايش نويسه > دو روش وجود دارد، بايد از
< يا از < استفاده کنيد. در اين
مثال lt نام entity و 60 شماره عددي آن ميباشد.
مزيت استفاده از
نام entity در مقابل استفاده از شماره عددي آن سهولت يادآوري آن از روي نامش
ميباشد و عيب آن اين است که تمامي مرورگرها نام گذاريهاي موجود براي Entity
ها را قبول ندارند ولي در عوض همگي شماره هاي عددي entity ها را بخوبي
ميشناسند. توجه داشته باشيد که entity ها به کوچک و بزرگي حروف حساس هستند و
در واقع Case Sensitive ميباشند.
پر کاربردترين
character entity در اچتمل، نويسه فاصله يا Space يا Blank ميباشد و نام رسمي
آن non-breaking space ميباشد. همانطور که ميدانيد مرورگرها فاصله هاي اضافي
را در نظر نگرفته (truncate spaces) و مثلا از 10 نويسه فاصله، 9 تاي آنرا
ناديده ميگيرند و براي نمايش فاصله هاي اضافي بايد از
استفاده کنيد.
فهرست پرکاربردترين
Character Entities ها
Result (نمايش) |
Description (شرح) |
Entity Name (نام) |
Entity Number (شماره
عددي) |
![]() |
|
non-breaking space |
|
|
 |
< |
less than |
< |
< |
 |
> |
greater than |
> |
> |
 |
& |
ampersand |
& |
& |
 |
" |
quotation mark |
" |
" |
 |
' |
apostrophe |
|
' |
 |
چند Character
Entitie با کاربردهاي کمتر
Result |
Description |
Entity Name |
Entity Number |
 |
¢ |
cent |
¢ |
¢ |
 |
£ |
pound |
£ |
£ |
 |
¥ |
yen |
¥ |
¥ |
 |
§ |
section |
§ |
§ |
 |
© |
copyright |
© |
© |
 |
® |
registered trademark |
® |
® |
 |
× |
multiplication |
× |
× |
 |
÷ |
division |
÷ |
÷ |
آموزش گام به گام
زبان Html (جلسه هشتم)
در اين درس با پيوندها ( Links ) ، تگ هاي مربوطه مخصوصا تگ Anchor يا A و
نحوه به کار گيري آنها آشنا خواهيد شد. همچنين شناسه هاي بسيار مهم href
،target و name تشريح خواهند شد.
در محيط وب، صفحات اچتمل با کمک پيوندها به يکديگر متصل
(Link) ميشوند. اصطلاح ابرمتن (Hyper Text) در مقابل متن خطي (Linear) قرار
دارد. در يک متن معمولي خواندن به شکل خطي و از ابتدا به انتها ميباشد و در
مقابل در يک متن مختلط (Hyper) با کمک پيوندها ميتوان از يک متن به هر صفحه
ديگر در وب متصل شد.اين کار با کمک عنصري معلوم الحال! به نام A يا Anchor
ميسر ميگردد.
تگ Anchor و شناسه href
براي ايجاد پيوند به صفحات ديگر از تگ
استفاده ميشود. پيوندها ميتوانند به بخش ديگري از همان صفحه، صفحات ديگر
وب، تصاوير، فايلهاي صوتي يا حتي فيلم ها و ... اشاره کنند.
فرم کلي يک پيوند به قرار زير است:
در مثال بالا تگ براي ايجاد پيوندي به صفحه
اي ديگر که آدرس اينترنتي آن url ميباشد بکار رفته است. براي تعيين مقصد و
يا آدرس صفحه جديد از شناسه اي به نام href که همان hyerlink reference
ميباشد، استفاده ميشود و مقدار اين شناسه در واقع همان آدرس اينترنتي صفحه
مقصد است. بخش قابل رويت پيوند و در واقع متــنــي (و يا تصويري ) که توسط
مرورگر نمايش داده خواهد شد و بازديدکننده روي آن کليک خواهد کرد ميان
تگهاي و قرار داده ميشود و هر چند که در مثال بالا اين بخش متن "Some
Text" است ولي ميتواند حتي يک تصوير باشد.
براي نمونه کد اچتمل زير پيوندي به سايت
google.com ايجاد خواهد کرد:
و مرورگر پيوند بالا را به شکل زير نمايش
داده و در اثر کليک روي پيوند توسط بازديدکننده، مرورگر به سايت Google
خواهد رفت.
شناسه target در پيوندها:
با کمک شناسه target امکان تعيين مقصد پيوند
جديد فراهم ميشود. در مثال بالا پس از کليک روي پيوند، مرورگر سايت
google.com را باز کرده و جايگزين سايت فعلي خواهد شد. اگر ميخواهيد که
مرورگر پيوند را در صفحه اي جديد باز کند بايد از شناسه target و مقدار "_blank"
براي آن استفاده کنيد . مثال زير سبب باز شدن سايت google.com در پنجره
جديدي خواهد شد:
شناسه Name :
با کمک شناسه name ميتوانيد پيوندها را نام
گذاري کنيد.پيوندهاي نامگذاري شده امکان حرکت ميان قسمتهاي مختلف يک صفحه
يا page را فراهم ميکنند. در اينصورت مثلا براي رفتن به آخر يک متن ديگر
نيازي به Scrool down کردن تمامي صفحه نيست و کافي است که بازديدکننده روي
پيوندي که به آخر صفحه اشاره ميکند کليک کند.
استفاده از پيوندهاي نامگذاري شده شامل دو مرحله است:
1- ايجاد يک پيوند نامگذاري شده (اين قسمت به عنوان لنگر کار خواهد کرد.) :
فرم کلي يک پيوند نام گذاري شده به قرار زير است:
وظيفه شناسه name تعيين نام براي پيوند است و
مقدارآن همان نام پيوند ميباشد. نام پيوند هم هر نام لاتيني ميتواند باشد.
در فرم کلي بالا، نام پيوند label و متني که بعنوان پيوند نمايش داده ميشود
عبارت "Text to be displayed" خواهد بود. مثال زير به ايجاد يک پيوند
نامگذاري شده با نام top ميپردازد:
2- ايجاد يک پيوند به پيوند نامگذاري شده
ديگر:
براي دادن لينک به پيوندي نام گذاري شده،
کافي است که پيوندي معمولي ايجاد کرده و در قسمت href آن ابتدا url مقصد و
سپس نويسه # و در نهايت نام پيوند نامگذاري شده را درج کنيد. مثال زير
ايجاد پيوندي است که به لينک نامگذاري شده اي به نام top اشاره ميکند:
در اثر کليک روي پيوند بالا مرورگر مستقيما
به ابتداي بخش top صفحه http://www.ashyaneeh.com/index.php خواهد رفت.
لگر مقصد پيوند در همان صفحه قرار دارد نيازي
به قيد url نيست و فقط نويسه # و سپس نام پيوند کافي است:
چند نکته کاربردي در مورد پيوندها:
* يکي از کاربردهاي رايج پيوندهاي نام گذاري
شده در صفحات و متوني ميباشد که فهرست و يا ليستي از اقلام نمايش داده شده
است، مانند بخش سرفصل مطالب، فهرست FAQ و يا ... در همين صفحه در دو مورد
از پيوندهاي نامگذاري شده استفاده شده است، آيا ميتوانيد آنها را بيابيد؟!
* اگر مرورگر نتواند يک پيوند نامگذاري شده
را بيابد ابتداي صفحه مقصد را نمايش خواهد داد.
Start Tag |
Purpose |
کاربرد عنصر Anchor
|
|
Defines an anchor |
تعريف يک پيوند يا
Anchor در يک صفحه اچتمل |
![]() |
Target Attributes |
کاربرد حالتهاي مختلف
شناسه target |
 |
target="_blank" |
مرورگر پيوند را در يک
پنجره جديد باز ميکند. |
 |
target="_self" |
مرورگر پيوند را همان
پنجره باز ميکند. (حالت پيش فرض يا default) |
 |
target="_parent" |
مرورگر پيوند را فريم
parent باز ميکند. (کاربرد در مبحث فريمها) |
 |
target="_top" |
مرورگر پيوند را در
فريم مادر و اصلي باز ميکند.(روشي خوب براي نجات از شر فريمها )
|
 |
آموزش گام به گام زبان Html (جلسه نهم)
در اين درس با المان جدول ( Table ) ، سلولها يا خانه ها، مرز و border
در جداول و تگ های مربوطه مخصوصا تگهای TABLE ، TD , TR آشنا خواهيد شد.
توجه داشته باشید که جداول یکی از مهمترین المانهای آرایش و layout
میباشند.
جدولها
برای تعريف جداول از تگ <table> استفاده
ميشود. يک جدول از يک يا چند سطر که با کمک تگ <tr> تعريف ميشوند، تشکيل
ميشود. هر رديف يا row از يک يا چند سلول، خانه يا cell تشکيل گرديده که با
کمک تگ <td> ايجاد ميشوند. نام های td و tr به ترتيب خلاصه شده table
row و table data ميباشند.
محتوی يک سلول ميتواند متن، تصوير، فهرستها، جداول ديگر، پاراگرافها و ...
باشد.
مثال زير جدولی است با دو سطر و سه ستون :
کد اچتمل جدولی با دو سطر و سه ستون |
نمايش جدول روبرو توسط مرورگر |
<table border="1" dir="rtl">
<tr>
<td>رديف 1، سلول 1</td>
<td>رديف 1، سلول 2</td>
<td>رديف 1، سلول 3</td>
</tr>
<tr>
<td>رديف 2، سلول 1</td>
<td>رديف 2، سلول 2</td>
<td>رديف 2، سلول 3</td>
</tr>
</table>
|
|
رديف 1، سلول 1 |
رديف 1، سلول 2 |
رديف 1، سلول 3 |
رديف 2، سلول 1 |
رديف 2، سلول 2 |
رديف 2، سلول 3 |
|
![]() |
جدولها و شناسه border و dir :
در
مثال بالا شناسه border مرز جدول را مشخص ميکند، مقدار 1 مرزی با ضخامت يک
پيکسل را نمايش خواهد داد و مقدار صفر جدول را بدون مرز نمايش خواهد داد.
توجه داشته باشيد که حالت پيش فرض يعنی جدولی بدون شناسه border ، جداول
بدون مرز را نمايش خواهد داد.
در
مثال بالا شناسه dir يا direction و مقدار rtl برای آن، سبب تعيين نمايش
جهت متون از راست به چپ خواهد شد و چو ن در داخل تک table تعريف شده است به
تمامی سلولهای جدول اعمال خواهذ شد.
ساده ترين جدول ممکن در اچتمل، جدولی است با يک سطر و يک ستون!
سرستون در جداول (Headings)
سرستونها در جداول با کمک تگ <th> تعريف
ميشوند. مثال زير نحوه تعريف سرستونها را در جداول نمايش ميدهد:
کد اچتمل جدولی با سه سطر و سه ستون |
نمايش جدول روبرو توسط مرورگر |
<table border="1" dir="rtl">
<tr>
<th>سرستون ا</th>
<th>سرستون 2</th>
<th>سرستون 3</th>
</tr>
<tr>
<td>رديف 1، سلول 1</td>
<td>رديف 1، سلول 2</td>
<td>رديف 1، سلول 3</td>
</tr>
<tr>
<td>رديف 2، سلول 1</td>
<td>رديف 2، سلول 2</td>
<td>رديف 2، سلول 3</td>
</tr>
</table>
|
|
سرستون ا |
سرستون 2 |
سرستون 3 |
رديف 1، سلول 1 |
رديف 1، سلول 2 |
رديف 1، سلول 3 |
رديف 2، سلول 1 |
رديف 2، سلول 2 |
رديف 2، سلول 3 |
|
 |
همانطوريکه مشاهده ميکنيد سر ستونها مانند
سلولهای معمولی جداول تعريف ميشوند و فقط به جای td از th استفاده شده و لی
در نمايش محتوای سر ستونها bold يا توپر نمايش داده خواهند شد.
خانه های خالی در جداول (Empty Cells)
اگر محتوای خانه ای از يک جدول خالی باشد چه
چيزی بايد نمايش داده شود؟ بسته به مرورگری که استفاده ميکنيد نتيجه نمايش
متفاوت است و مثلا در مثال زير خانه خالی جدول بدون مرز نمايش داده خواهد
شد:
کد اچتمل جدولی با دو سطر و دو ستون |
نمايش جدول روبرو توسط مرورگر |
<table border="1" dir="rtl">
<tr>
<td>رديف 1، سلول 1</td>
<td>رديف 1، سلول 2</td>
</tr>
<tr>
<td>رديف 2، سلول 1</td>
<td></td>
</tr>
</table>
|
|
رديف 1، سلول 1 |
رديف 1، سلول 2 |
رديف 2، سلول 1 |
|
|
 |
در اينگونه موارد برای رفع مشکل کافی است که
از non-breaking space ( ) يا همان نويسه و
کاراکتر قاصله و بلانک استفاده شود و در مورد مثال ذکر شده مرورگر جدول را
به شکل زير نمايش خواهد داد:
کد اچتمل جدولی با دو سطر و دو ستون |
نمايش جدول روبرو توسط مرورگر |
<table border="1" dir="rtl">
<tr>
<td>رديف 1، سلول 1</td>
<td>رديف 1، سلول 2</td>
</tr>
<tr>
<td>رديف 2، سلول 1</td>
<td> </td>
</tr>
</table>
|
|
رديف 1، سلول 1 |
رديف 1، سلول 2 |
رديف 2، سلول 1 |
|
|
 |
توجه داشته باشيد که اينبار مرزهای خانه خالی
جدول بدرستی ترسيم گرديده اند.
چند نکته اساسی در مورد جداول:
در
جداول، رديفها، خانه ها و سر ستونها از تعداد زيادی از شناسه ها ميتوانيد
استفاده کنيد که شرح همگی آنها از حوصله اين دوره مقدماتی خارج است و توصيه
ميشود که از مثالهای زير و جدول واقع در انتهای اين صفحه برای مطالعه هر چه
بيشتر در مورد جزئيات شناسه ها استفاده شود.
شناسه dir قابل استفاده در بسياری از تگها ( مثلا table ، tr ، td ، th )
ميباشد. با کمک شناسه dir و مقدار rtl برای آن، جهت نمايش متون فارسی از
"راست به چپ" تعيين ميگردد. توجه داشته باشيد که مقدار شناسه dir به صورت
موروثی از table به tr و th و از tr و th به td خواهد رسيد.مثلا برای تعيين
مقدار rtl برای تمامی خانه های يک جدول کافی است که فقط شناسه مزبور را در
تگ table قيد کنيد و نيازی به قيد آن در تمامی خانه های جدول نيست. البته
ميتوانيد که در مورد يک رديف خاص و يا يک خانه خاص شناسه dir را موردی
تعيين کنيد.
تگهای جداول
Start Tag |
Purpose |
کاربرد |
<table> |
Defines a table |
تعريف جدول |
 |
<th> |
Defines a table header |
تعريف سرستون در جداول |
 |
<tr> |
Defines a table row |
تعريف رديف ها در جداول |
 |
<td> |
Defines a table cell |
تعريف سلول يا خانه های يک جدول |
 |
<caption> |
Defines a table caption |
تعريف عنوان جدول |
 |
آموزش گام به گام زبان
Html (جلسه دهم)
با کمک
فريمها قادر به نمايش همزمان بيش از يک صفحه وب در پنجره مرورگر خواهيد شد.
در اين درس با مفاهيم فريم ( Frame ) و تگ های مربوطه مخصوصا تگهای Frame و
Frameset آشنا خواهيد شد.
فريمها (Frames)
با کمک فريمها
قادر به نمايش همزمان بيش از يک صفحه وب در پنجره مرورگر خواهيد شد. هر
صفحه يا دريچه، فريم (frame) ناميده شده و فريمها کاملا مستقل از هم
ميباشند. محتوای هر فريم هم ميتواند هر صفحه يا وب سايتی باشد. هر چند که
فريمها طراحی سايتهای کوچک و متوسط را بسيار آسان ميکنند ولی استفاده از
آنها در کارهای حرفه ای توصيه نميشود.(به جز در موارد خاص)
معايب استفاده
از فريمها:
-
موتورهای جستجو با
صفحات طراحی شده با فريمها مشکل دارند.
-
چاپ و print صفحاتی که
از فريمها استفاده ميکنند مشکل است.
-
صفحاتی که از فريمها
استفاده ميکنند معمولا مبتدی بودن طراح سايت را نشان ميدهد!!
تگ فريم ست
(Frameset)
-
تگ <frameset> به تعريف
فريمها و تقسيم بندی پنجره مرورگر ميپردازد.
-
هر تگ <frameset>
مجموعه ای از رديفها يا ستونها را تعريف ميکند.
-
داخل هر فريم ميتواند
frameset ديگری قرار دهيد.
-
با کمک شناسه های rows
و cols ابعاد و نسبت هر فريم تعيين ميگردد.
-
تگ <frameset> درون
تگهای <html> و <html/> قرار ميگيرد.(نيازی به قيد تگ body هنگام معرفی
يک frameset نيست.)
تگ فريم
(Frame)
مثال زير
مجموعه ای از فريمها را که شامل دو فريم عمودی ميباشند معرفی ميکند. از سمت
چپ فريم اول 75 درصد و فريم دوم 25 درصد از عرض پنجره مرورگر را به خود
نمايش خواهند داد. در ادامه تعريف محتويات هر فريم، درون فريم اول فايل
"frame_left.html" و درون فريم دوم فايل "frame_right.html" نمايش داده
خواهد شد.
<html>
<frameset cols="75%,25%">
<frame src="frame_left.html">
<frame src="frame_right.html">
</frameset>
</html>
|
برای نمايش
مثال بالا به سه فايل نياز داريد، frame_left.html ،frame_right.html و
فايل کد اچتمل بالا.
شناسه های
cols و rows در تگ frameset
شناسه |
مقدار شناسه |
کارکرد |
cols |
عرض پنجره بر اساس
پيکسل، درصد يا علامت * |
تعيين تعداد و اندازه
ستونها در فريم ست |
![]() |
rows |
عرض پنجره بر اساس
پيکسل، درصد يا علامت * |
تعيين تعداد و اندازه
رديفها در فريم ست |
 |
مثالهای زير را
در نظر بگيريد:
مثال 2 |
مثال 1
|
<html>
<frameset cols="25%,50%,25%">
<frame src="frame_3.html">
<frame src="frame_2.html">
<frame src="frame_1.html">
</frameset>
</html>
|
|
<html>
<frameset cols="*,200">
<frame src="frame_2.html">
<frame src="frame_1.html">
</frameset>
</html>
|
|
|
|
در مثال يک عرض
فريم اول از سمت راست 200 پيکسل تعيين شده و بقيه عرض پنجره که با علامت *
مشخص ميشود به فريم دوم اختصاص خواهد يافت.
در مثا#1604; دوم عرض پنجره با مقادير درصدی به فريمها اختصاص يافته است.
در مورد شناسه rows دقيقا قراردادهای بالا برقرارند.
نکات
کاربردی:
* اگر فريمهای
طراحی شده مرزهای قابل مشاهده دارند توسط کاربر قابل تغيير اندازه (resize)
خواهند بود و برای جلوگيری از تغيير اندازه فريمها توسط کاربر بايد از
شناسه ای به نام noresize در داخل تگ <frame> استفاده شود.
* اگر ميخواهيد
که فريمها scroll نشوند (بالا و پايين بردن صفحه توسط ماوس) بايد در تگ
frame مقدار شناسه scrolling را برابر "no" قرار دهيد. (مقادير ممکن "yes"
، "no" و "auto" ميباشند.)
* اگر ميخواهيد
که مرز بين فريمها نمايش داده نشوند بايد در تگ frame مقدار شناسه
frameborder را برابر "0" قرار دهيد.
* درصد بسيار
کمی از مرورگرها از تگهای مربوط به frame و frameset پشتيبانی نميکنند.
برای اين موارد بايد از تگ <noframes> جهت نمايش صفحه جايگزين استفاده شود.
تگ های فريم
Start Tag |
Purpose |
کاربرد |
<frameset> |
Defines a set of
frames |
تعريف مجموعه ای از
فريم ها |
 |
<frame> |
Defines a sub window
(a frame) |
تعريف يک فريم |
 |
<noframes> |
Defines a noframe
section for browsers that do not handle frames |
تعريف جايگزين برای
مرورگرهائي که از فريم ها پشتيبانی نميکنند. |
 |
<iframe> |
Defines an inline sub
window (frame) |
تعريف فريم های درجا
(inline) |
 |