ก้อนข้าวที่ลุกเป็นไฟ

       ภิกษุ ท.! พวกเธอทั้งหลาย จักตัดสินเนื้อความสองข้อนี้ ว่าอย่างไหนจะดีกว่ากัน คือ การที่ถูก บุรุษมีกำลังแข็งแรง  เอาขอเหล็ก อันร้อนเป็นเปลวไฟลุกโพลงมีแสงโชติช่วง กระชากปากให้เปิด แล้ว โยนก้อนเหล็กแดง  อันร้อนแรงลุกโพลงมีแสงโชติช่วง  เข้าไปในปาก  :  มันไหม้ริมฝีปาก ไหม้ปาก ไหม้ลิ้น ไหม้คอ ไหม้ท้อง ไหม้ลำไส้ใหญ่ของเขา พาลำไส้เล็กออกมาโดยทวารเบื้องต่ำกับ การบริโภคก้อนข้าว ที่พวกกษัตริย์มหาศาล หรือพราหมณ์มหาศาล หรือคฤหบดีศาล ถวายด้วยศรัทธา?

       "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ! การบริโภคก้อนข้าว ที่พวกกษัตริย์มหาศาลหรือพราหมณ์มหาศาล หรือ คฤหบดีมหาศาล  ถวายด้วยศรัทธา นั่นแหละดีกว่า; เพราะว่า การที่ถูกบุรุษมีกำลังแข็งแรง เอาขอ เหล็ก อันร้อนเป็นเปลวไฟลุกโพลงมีแสงโชติช่วง  กระชากปากให้เปิด แล้วโยนก้อนเหล็กแดง อัน ร้อนแรงลุกโพลงมีแสงโชติช่วงเข้าไปในปาก  :  มันไหม้ริมฝีปาก ไหม้ปาก ไหม้ลิ้น ไหม้คอ ไหม้ท้อง ไหม้ลำไส้ใหญ่ของเขา พาลำไส้เล็กออกมาโดยทวารเบื้องต่ำ นั่นเป็นความทุกข์ ทนได้ยาก พระเจ้าข้า".

       ภิกษุ  ท.! เราจักบอก เราจักอธิบายแก่พวกเธอทั้งหลายให้เข้าใจ : การที่ถูกบุรุษมีกำลังแข็ง แรง  เอาขอเหล็ก อันร้อนเป็นเปลวไฟลุกโพลงมีแสงโชติช่วง กระชากปากให้เปิด แล้วโยนก้อนเหล็ก แดง  อันร้อนแรงลุกโพลงมีแสงโชติช่วง  เข้าไปในปาก : มันไหม้ริมฝีปาก ไหม้ปาก ไหม้ลิ้น ไหม้คอ ไหม้ท้อง  ไหม้ลำไส้ใหญ่ของเขา พาลำไส้เล็กออกมาโดยทวารเบื้องต่ำ นั่นต่างหากเป็นการดี สำหรับ คนซึ่งเป็นคนทุศีล  มีความเป็นอยู่ลามก ไม่สะอาด มีความประพฤติชนิดที่ตนเองนึกแล้วก็กินแหนงตัวเอง มีการกระทำที่ต้องปกปิดซ่อนเร้น  ไม่ใช่สมณะก็ปฏิญญาว่าเป็นสมณะ ไม่ใช่คนประพฤติพรหมจรรย์ ก็ ปฏิญญาว่าประพฤติพรหมจรรย์ เป็นคนเน่าใน เปียกแฉะ มีสัญชาติหมักหมมเหมือนบ่อที่เทขยะมูลฝอย. ข้อนั้นเพราะเหตุไร?

       ภิกษุ ท.! เพราะว่า การที่เขาจะต้องตายหรือได้รับทุกข์เจียนตาย เนื่องจากเหตุที่เขาถูกบุรุษมี กำลังแข็งแรง  เอาขอเหล็ก อันร้อนเป็นเปลวไฟลุกโพลงมีแสงโชติช่วง กระชากปากให้เปิด แล้วโยน ก้อนเหล็กแดง  อันร้อนแรงลุกโพลงมีแสงโชติช่วง  เข้าไปในปาก หาได้เป็นเหตุให้เขาต้องเกิดใน อบาย ทุคติวินิบาต  นรก  ภายหลังแต่ความตาย  เพราะการทำลายแห่งกาย  ไม่; ส่วนการที่เขาเป็นคนทุศีล มี ความเป็นอยู่ลามก   ไม่สะอาด  มีความประพฤติชนิดที่ตนเองนึกแล้วก็กินแหนงตัวเอง  มีการกระทำที่ ต้องปกปิดซ่อนเร้น  ไม่ใช่สมณะก็ปฏิญญาว่าเป็นสมณะ ไม่ใช่คนประพฤติพรหมจรรย์ก็ปฏิญญาว่า ประพฤติ พรหมจรรย์  เป็นคนเน่าใน  เปียกแฉะ  มีสัญชาติหมักหมม  เหมือนบ่อที่เทขยะมูลฝอย,  แล้วยัง (มีความคิดที่จะ)   บริโภคก้อนข้าว  ที่พวกกษัตริย์มหาศาล  หรือพราหมณ์มหาศาล  หรือคฤหบดีมหาศาล ถวายด้วยศรัทธา  นั้น  ย่อมเป็นไปเพื่อความทุกข์  ไม่เกื้อกูลแก่เขา ตลอดกาลนาน ภายหลังแต่ความ ตาย เพราะการทำลายแห่งกาย เขาย่อมเข้าถึง อบาย ทุคติ วินิบาต นรก.

บาลี พระพุทธภาษิต สตฺตก. อํ. ๒๓/๑๓๓/๖๙, ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ที่โคนไม้แห่งหนึ่งในเขต ประเทศโกศล.