ภิกษุผู้มีศีลสมบูรณ์แล้ว
มหาราชะ! ภิกษุเป็นผู้มีศีลสมบูรณ์แล้ว เป็นอย่างไรเล่า?
ผู้มีศีลไม่ล่อลวงชาวบ้าน๑
อีกอย่างหนึ่ง เมื่อสมณะหรือพราหมณ์บางพวก ฉันโภชนะที่ทายกถวายด้วยศรัทธาแล้ว ยังเป็นผู้แสวงหาลาภด้วยการกล่าวคำล่อหลอก การกล่าวคำพิรี้พิไร การพูดแวดล้อมด้วยเลศ การพูดให้ ทายกเกิดมานะ มุทะลุในการให้ และการใช้ของมีค่าน้อยต่อเอาของมีค่ามาก.
ส่วนภิกษุในธรรมวินัยนี้ เธอเว้นขาดจาการแสดงหาลาภโดยอุบาย หลอกลวงเช่นนั้นเสียแล้ว แม้นี้ ก็เป็นศีลของเธอประการหนึ่ง.
๑. บาลี พระพุทธภาษิต สามัญญผลสูตร สี. ที. ๙/๘๘/๑๑๓.