เมื่อราชามีกำลัง^๑

       ภิกษุ  ท.!  คราวใด พระราชามีกำลัง และพวกโจรเสื่อมกำลัง, คราวนั้น ทั้งพระราชา เอง ก็มีความผาสุก ที่จะเข้าในออกนอก หรือที่จะมีใบบอกไปยังชนบทปลายแดน; แม้พวกพราหมณ์ และคฤหบดี ก็มีความสะดวกที่จะเข้าในออกนอก หรือที่จะอำนวยการงานนอกเมือง. ข้อนี้ฉันใด;

       ภิกษุ  ท.!  คราวใดภิกษุผู้มีศีลเป็นที่รัก มีกำลังล พวกภิกษุลามกเสื่อมกำลังลง; คราวนั้น พวกภิกษุลามก จำต้องเป็นผู้นิ่ง เงียบอยู่ในท่ามกลางสงฆ์ โดยเหตุที่ต้องเป็นพวกหล่นไปเอง; ฉัน นั้นเหมือนกัน.

       ภิกษุ  ท.! เหตุเช่นนี้มีขึ้น เพื่อเป็นประโยชน์แก่มหาชน ทำให้มหาชนมีความสุข เป็นความ เจริญแก่มหาชนเป็นอันมาก และเพื่อความเกื้อกูล เป็นความสุข ทั้งแก่เทวดาและมนุษย์ทั้งหลายทั่ว กัน แล.

๑. บาลี พระพุทธภาษิต ติก. อํ. ๒๐/๘๗/๒๘๔.