สติปัฏฐานที่เอียงไปนิพพาน

       ภิกษุ ท.! ลำแม่น้ำคงคา ลุ่มไปทางทิศตะวันตก ลาดไปทางทิศตะวันออก เทไปสู่ทิศตะวันออก ข้อนี้แม้ฉันใด: ภิกษุ ท.! ภิกษุ อบรมสติปัฏฐานสี่อยู่  กระทำสติปัฏฐานสี่ให้มากอยุ่ ก็ยอ่มเป็นผู้ลุ่มไปทางนิพพานลาดไปทางนิพพาน เทไปสู่นิพ พาน ฉันนั้นเหมือนกัน.

       ภิกษุ ท.! ภิกษุ อบรมสติปัฏฐานสี่ กระทำสติปัฏฐานสี่ให้มากอยู่ ยอ่มเป็นผู้ลุ่มไปทางนิพพาน ลาด ไปทางนิพพาน เทไปสู่นิพพาน เป็นอย่างไรเล่า?

       ภิกษุ ท.! ภิกษุในธรรมวินัยนี้ เป็นผู้พิจารณาเห็นกายในกายเนือง ๆ อยู่, เป็นผู้พิจารณาเห็นจิต ในจิตเนือง  ๆ อยู่, เป็นผู้พิจารณาเห็นธรรมในธรรมทั้งหลายเนือง ๆ อยู่; มีความเพียรเผากิเลส มี ความรู้สึกตัวพร้อม มีสติ พึงกำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้.

       ภิกษุ  ท.!  ภิกษุ อบรมสติปัฏฐานสี่อยู่ กระทำสติปัฏฐานสี่ให้มากอยู่ ย่อมเป็นผู้ลุ่มไปทางนิพพาน ลดไปทางนิพพาน เทไปสู่นิพพาน ด้วยอาการอย่างนี้แล.