K516539 เพชรพระอุมาภาคอลเวง ตอน รพินทร์ ไพรวัลย์ ไม่เหมือนเดิม

เพชรพระอุมาภาคอลเวง ตอน รพินทร์ ไพรวัลย์ ไม่เหมือนเดิม

ฮือ ฮือ แง แง เราได้อ่านเพชรพระอุมาภาค 2-3 แล้ว
รพินทร์ทำเราอกหักยับเยินไม่มีชิ้นดีเลย

ทำไมรพินทร์ถึงเปลี่ยนไปมากมายขนาดนั้น
รพินทร์ ไพรวัลย์ ในภาค 1 คือจอมพรานผู้ยิ่งใหญ่แห่งเพชรพระอุมา ตัวจริง
รพินทร์ไพรวัลย์ ภาค 2-3 เป็นใครก็ไม่รู้ เหมือนกับเอาเจมส์บอนด์ 007 มารวมกับ
ขุนแผน บวกด้วยซุปเปอร์แมน เติมพระเอกเรื่องกลกามแห่งความรักเข้าไปหน่อย
และเหยาะบุเรงนองแห่งผู้ชนะสิบทิศเข้าไปอีกนิด ทั้งหมดนี้เอามารวมกัน
เขย่า ๆ ออกมากลายเป็นรพินทร์ ภาค 2-3 ไปเลย โฮ! เศร้าจัง
รพินทร์ ไม่เหมือนเดิมแล้ว

ข้องใจที่สุดคือ ทำไมรพินทร์ต้องหลงรักคริสติน่าด้วย ??? รับไม่ได้จริง ๆ
โธ่ รพินทร์หนอ ขนาดมีคนที่รักตัวเองอย่างสุดซึ้งอยู่แล้ว (คือเรา เอ๊ย ไม่ใช่)
คือคุณหญิงดารินอยู่ทั้งคน ยังอุตส่าห์มีใจเหลือเผื่อแผ่ให้กับหญิงอื่นอีกหรือ?
รพินทร์เป็นคนอย่างนี้เองเหรอเนี่ย ไม่อยากจะเชื่อเลย ขนาดพระเอกในนวนิยาย
ยังไม่สามารถสร้างความฝันอันงดงามให้กับเราได้อีกหรือนี่ โอ้ ! พระเจ้า

ถึงแม้เรื่องจะจบแบบ Happy Ending ก็ตาม แต่ในความรู้สึกของเรา รพินทร์ ไม่บริสุทธิ์
ใสสะอาดเหมือนภาค 1 แล้ว รพินทร์มีรอยด่างพร้อยหลายดวง โดยเฉพาะอย่างยิ่งข้อหาปันใจ
(นี่ถ้าคริสติน่าไม่เป็นฝ่ายที่มีคุณธรรม เป็นคนยอมผละจากรพินทร์ไปเอง รพินทร์จะตัดใจจาก
คริสได้หรือ คงจะเจอปัญหารักสามเสร้าอย่างแน่นอน เฮ้อ! เรื่องมันเศร้าจริง ๆ

ฟ้าจ๋าฟ้า
ฟ้าให้รพินทร์ภาค 1 เกิดขึ้นมาแล้ว
ไฉนจึงยังสร้างรพินทร์ ภาค 2-3 ตามมาด้วยอีกเล่า
เสียความรู้สึกซะไม่มี!!!

....เราโป้งรพินทร์แล้ว...

จากคุณ : คนอกหัก - [13 ม.ค. 09:27:43]

ความคิดเห็นที่ 1

เรียนคุณหญิงดาริน

โลกนี้มีสิ่งที่เรียกว่าความใกล้ชิด โบราณว่าไว้
"ผาณิตพิชิตมด ฤอดบ่อาจมี
แม่เหล็กและเหล็กดี อยะยั่วก็พัวก็พัน"
คริสติน่าเป็นแม่เหล็ก และผมก็เป็นธาตุเหล็กชั้นดี อยู่ใกล้กันมันก็ต้องเกิดเรื่องเป็นธรรมดา
โปรดอย่าเลิกรักผมเลยนะครับ ผมยอมให้คุณหญิงโป้ง อย่างไรก็ตามโปรดอย่าเรียกตัวเองว่าคนอกหัก ผมทนไม่ได้ ความภักดีของผมต่อคุณหญิงยังอยู่คงเดิม นับวันแต่จะมากขึ้นด้วยซ้ำ ความรักของผมต่อคุณหญิงนั้นเป็นอมตะดุจดั่งที่มันตรัยเป็น
หากคุณหญิงเมินเลยจากผมไป ความรักนั้นไซร้จะแห้งกรังอยู่คาอก ด้วยไม่มีน้ำใจมาหล่อเลี้ยง แต่มันจะไม่ตายไม่หายไป ด้วยความรักของผมที่มีต่อคุณหญิงได้หลอมละลายเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับเนื้อใจของผมเนิ่นนานมาแล้ว
หากว่าคุณหญิงยังคงยืนยันด้วยคำว่าเสียความรู้สึก รพินทร์นี้คงจะกลายเป็นพรานเร่ร่อน มีกายอันแกร่ง แต่มีใจอันฟุบแฟ่บ กรอบแกรบ ถ้ามีใครแหวะอกผมออกมา ก็จะไม่ได้เห็นหัวใจของผม ด้วยมันจะฟุ้งกระจายไปตามลมเสียเหมือนธุลีดินจากร่างผงคลีของอมนุษย์อันปราศซึ่งฤทธาของกฤตยามนตร์
รักผมเถิดนะครับ โป้งผมได้ แต่อย่าเลิกรักผม นะ นะ นะ ตัวเอง
ลงชื่อ
(แทน) รพินทร์ ไพรวัลย์

จากคุณ : ดาหาธิดา - [13 ม.ค. 10:05:24]

ความคิดเห็นที่ 2

ว้า...ยังอ่านไม่ถึงเลยอ่ะ
ไม่อยากอ่านกระทู้นี้เลย แต่อดไม่ได้อ่านไปแล้ว
ตอนนี้รพินทร์สำหรับเรา ยังเป็นรพินทร์คนเดิมอยู่
ไว้อ่านถึง ภาค 2 แล้วจะเข้ามาโอดครวญด้วยคนอีกทีนะ

--- ดาริน วราฤทธิ์ ---

จากคุณ : อะตอม - [13 ม.ค. 10:49:07]

ความคิดเห็นที่ 3

เข้ามาอ่านกระทู้แล้วชอบมาก ชอบที่คุณคนอกหักระบายอธิบายลักษณะของรพินทร์ในภาค 2-3 ไว้ให้ฟัง อ่านไปขำไป ช่างคิดเนอะ แล้วก็ชอบตรง "เติมพระเอกเรื่องกลกามแห่งความรักเข้าไปหน่อย" ขออนุญาตหัวเราะได้มั้ยคะ แต่ชอบใจมากจริงๆนะ แล้วคำแก้ตัวของรพินทร์ที่คุณดาหาธิดาตอบมาให้ก็น่ารักมากเลย....
เราเองก็อ่านแล้วเหมือนกันค่ะ แล้วก็ไม่ค่อยชอบรพินทร์ในภาคหลังนี่เท่าไหร่ด้วย แต่อย่าอกหักเลยนะคะ ทำใจ ทำใจค่ะ

จากคุณ : พระจันทร์สีน้ำเงิน - [13 ม.ค. 11:19:46]

ความคิดเห็นที่ 4

ถ้าจะขอก๊อปปี้คำตอบคุณพระจันทร์สีน้ำเงิน
แม่มณีต้องเสียค่าลิขสิทธิ์ทางปัญญารึเปล่าเอ่ย???คิกคิก

อยากบอกเจ้าของกระทู้ว่า ต้องทำใจเจ้าค่ะ
แต่ถ้าทำใจไม่ได้จริงๆ
ก็ยกรพินทร์ให้อิฉันละกันนะเจ้าคะ

แหะ แหะ เผื่อว่าคุณหลวงเทพฯเบื่อแม่มณีเมื่อไหร่
จะให้รพินทร์พาไปเข้าป่ามั่ง คิกคิก

จากคุณ : แม่มณี - [13 ม.ค. 12:58:44]

ความคิดเห็นที่ 5
คิดเหมือนกันเลย ครับ ว่ารพินทร์ ไม่เหมือนเดิม ภาค1ทั้งถ่อมตัว และสุภาพ แต่ภาคหลังๆเปลี่ยนไปหลาย ๆ อย่าง เช่น ภาคแรกไม่ค่อยจะเก่งเรื่องไสยศาสตร์ เท่าไร บุญคำยังเก่งกว่าในบางครั้ง แต่ภาคหลัง ๆ เก่งจังเลย
ภาค2-3 ด่ากันตลอดแล้ววนเวียนอยู่กับกลกามแห่งความรักเหมือน คุณเจ้าของกระทู้ว่าเลย
อ่านไปหลายรอบแล้ว แต่อ่านแต่ภาค1 นะครับ ภาค2-3อ่านหนเดียว
จากคุณ : soc21 แวะมาตอบ - [13 ม.ค. 14:22:19]

ความคิดเห็นที่ 6
ผิดหวังกับรพินทร์เหมือนกันเลย จนเมื่อกลับมาอ่านเที่ยวที่ 2 - 3 เลิกอ่านภาค 2ไปเลย
ไม่เพี่ยงแค่ผิดหวังเรื่องรพินทร์นะ ความมหัศจรรย์ในเรื่องที่ทำให้เราได้จินตนาการกัน
อย่างเพริศแพร้ว ก็ถูกตีความเป็นวิทยาศาสตร์ไปหมด ทำให้หมดอารมณ์ไปด้วย เช่นเรื่องไดโนเสาร์
แต่ทำไงได้ล่ะ ก็หลงรักเพชรพระอุมาซะโงหัวไม่ขึ้นแล้ว
จากคุณ : วินธัย - [13 ม.ค. 15:21:55]

ความคิดเห็นที่ 7

อิอิอิ....ผมว่านะ...ถึงจะเด็ดเดี่ยว..และแข็งแกร่งแค่ไหนก้อตาม...ถ้าอยู่ในสภาพนั้น...ก้อเสียศูนย์เหมือนกันแหละน่า..ผมอ่านแล้วรู้สึกเขามีตัวตนจริงๆขึ้นมาเลยล่ะเป็นมนุษย์คนนึง...ไม่ใช่พระเอก..รพินทร์เองก้อคงไม่เคยคิดเป็นพระเอกอยู่แล้ว...เฉพาะ character น่ะ...ไม่ใช่ความเก่งกาจเหลือเกิน...ส่วนภาค 3 เนี่ยสงสัยจะหมดมุขอ่ะ

จากคุณ : zb - [13 ม.ค. 15:48:58]

ความคิดเห็นที่ 9
เป็นแฟนเหนียวแน่นของเพชรพระอุมาเหมือนกันค่ะ แต่เป็นเฉพาะภาคแรกนะส่วนภาคที่เหลือ
ถ้าจะอ่านอีกครั้งเราใช้วิธีเลือกอ่านเป็นเล่ม ๆ ไม่ปะติดปะต่อกันแต่ให้ความรู้สึกที่ดีกว่าครั้งแรก
เพราะเมื่ออ่านภาค 2-3 ครั้งแรกนั้นรู้สึกว่าไม่สนุกเลยและกว่าคุณหญิงจะเจอกับรพินทร์ก็แสนนาน
แม้จะเคยนิมิตถึงกันก็เถอะ ชอบผลงานของพนมเทียนมากแต่ขอติสักนิดว่าภาค 2 - 3 นี้คนเขียน
จินตนาการเลอะไปหน่อย แต่เรื่องที่รพินทร์แอบมีใจบางส่วนให้คริสก็เป็นเพราะนิสัยมนุษย์นั่นแหละ
แต่(อีกครั้ง) บางทีเราก็งงเหมือนกันเพราะบางตอนรพินทร์ยืนยันหนักแน่นว่ารักคุณหญิงคนเดียวแต่
บางครั้งแอบทำตาเศร้ากับคริสซึ่งเราไม่ชอบตัวละครในภาคหลังนี้เลย
จากคุณ : เล็กเซี่ยวหงส์ - [13 ม.ค. 16:52:36]

ความคิดเห็นที่ 10

โปรดเห็นใจรพินทร์เถิด
เขากำลังนอนอ่านจดหมายที่หนองน้ำแห้ง คุณหญิงก็เหิรฟ้าไปเที่ยวรอบโลกเสียแล้ว และกำลัง
วาดวิมานในอากาศ ว่าจะไปหาเธอในวันเกิดของเธอ แต่เขากลับต้องเข้าป่าอีกหนด้วยภารกิจ
ของชาติ โดยที่ไม่รู้ว่าจะได้กลับมาหรือไม่
ผู้ชายดีๆคนหนึ่ง ที่ผู้หญิงหลายคนปารถนาจะให้ความรัก และเขาอยู่ในห้วงเหวแห่งความสิ้นหวัง
ใครเลยจะอดใจมิให้ฉุดดึงเขาได้ ยิ่งโดยเฉพาะเมื่ออยู่ในป่า นายรพินทร์เป็นบุรุษที่น่าหลงไหลที่สุด
มันก็ต้องมีเผลอไผลกันไปบ้าง
ในภาคหลัง ความอ่อนแอทั้งร่างกายและจิตใจ ทำให้เขาต้องพึ่งไสยศาสตร์มากเป็นพิเศษ อย่าง
น้อยก็เป็นที่พึ่งทางใจละน่า เวลาคุณอยู่ในที่คับขัน คุณนึกถึงพระรึเปล่าละจ๊ะ

จากคุณ : ป้าหนอน - [13 ม.ค. 17:13:45]

ความคิดเห็นที่ 11
เฮ้.....ทำไมความคิดเห็นที่ 8 ของป้าหายไปล่ะ อะไรกันหว่า...
จากคุณ : ป้าหนอน - [13 ม.ค. 19:44:54]

ความคิดเห็นที่ 12
คุณหญิงดารินขา
อย่าไปหลงคารมนายรพินทร์ค่ะ คนเจ้าชู้มักปากหวาน
ดิฉันเองเคยเจอเหตุการณ์แบบเดียวกับคุณหญิงมาก่อนแล้วค่ะ
จนดิฉันเองทนไม่ได้ เลยตัดสินใจแต่งงานใหม่ซะเลย ไม่ต้อง
ไปง้อเค้าค่ะ เค้ามีใหม่ได้ เราก็มีได้เหมือนกัน
ด้วยความปรารถนาดีนะคะ ดิฉันขอแนะนำให้คุณหญิง
ไปคืนดีกับมันตรัยดีกว่าค่ะ มันตรัยจิตใจมั่นคงกว่ารพินทร์
เยอะเลย เนรมิตอะไรต่ออะไรให้คุณหญิงได้ตั้งมากมาย
อยู่กับพ่อรพินทร์ตัวดีก็มีแต่จจนกับจนค่ะ ต้องอยู่ป่า
แถมยังต้องทนพ่อคุณเป็นเห็กที่ถูกดึงดูดจากแม่เหล็กทั้งหลาย
อยู่อีก เหล็กดีอย่างนี้ เดี๋ยวก็มีแม่เหล็กอันใหม่ ๆ
มาดูดอยู่เรื่อย ๆ แหละค่ะ เสียเวลาไปตามดึงกลับนะคะ
เชื่อดิฉันเถอะค่ะ
แหม เสียดายที่เราไม่เคยพบกันมาก่อน ไม่งั้นดิฉันคงจะ
เตือนคุณหญิงล่วงหน้าว่าอย่าไปหลวมตัวกับพ่อพรานไพรใจฉกาจ
คนนี้เลยค่ะ
ด้วยความปรารถนาดีจากใจจริงค่ะ
จากคุณ : แสงโสม - [13 ม.ค. 20:12:54]

ความคิดเห็นที่ 13
เห้นด้วยกับคุณเจ้าของกระทู้ 100% ค่ะ ภาค 1 อ่านปีละ2-3หนมา20กว่าปีแล้ว ตั้งแต่สมัยลงเป็นตอนๆ และมารวมเล่ม ภาค2และ3 ติดตามตั้งแต่ลงเดลินิวส์ จักรวาลปืนจนรวมเล่มซื้อมาเก็บให้ครบชุดเท่านั้นเอง แต่อ่านไปรอบเดียวเพราะไม่ประทับใจเลย
จากคุณ : มณฑา - [13 ม.ค. 20:17:55]

ความคิดเห็นที่ 14
แง ๆ ๆ ๆ ๆ
ต้องให้แงซายมาแก้ไขบทนิยายใหม่
จะได้กลับมาเป็นรพินทร์คนเดิมของเรา
จากคุณ : เด็กดื้อ - [13 ม.ค. 21:13:35]

ความคิดเห็นที่ 15

ไม่รู้ว่าถ้าระหว่างทาง รพินทร์ไม่ฝันเห็นตัวเองเป็นอัคนีรุทธ์เมื่อชาติปางก่อนแล้วไซร้...
ยังทำใจแข็งรอคุณหญิงดารินได้หรือเปล่า

จากคุณ : แฟนมังกรโบราณ - [13 ม.ค. 21:42:02]

ความคิดเห็นที่ 16
ก็ให้มันรู้ซะบ้าง ว่าใคร..เป็นพระเอกตัวจริง
แงซายตังหาก
เนอะ..ผู้กอง

จากคุณ : แมวน้ำ - [13 ม.ค. 22:13:17]

ความคิดเห็นที่ 17
I totally agree with Kra-too's owner and most
of the openion. I really like no. 1 and 12!
:-)
จากคุณ : Ice - [14 ม.ค. 00:15:06]

ความคิดเห็นที่ 18

ใช่ๆ เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งเลยจ้ะ แงซายที่รัก
ว่าเธอเป็นพระเอกตัวจริงตะหาก..เนอะ...เนอะ...
อีตาระพินทร์หรือจะมาสู้ เชอะ!
จากคุณ : พระจันทร์ทรงกลด - [14 ม.ค. 11:31:22]

ความคิดเห็นที่ 19
ถึง คุณหญิงที่ผมรักสุดหัวใจ
กระผมอ่านข้อความของคนก่อนหน้าหลายคนด้วยความสะท้อนใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคุณแสงโสมที่เชียร์ให้คุณหญิงกลับไปรักมันตรัย อะไรกันนี่ทำไมพวกเขาจึงไม่เห็นน้ำใจที่ผมมีต่อคุณหญิงเลยแม้แต่น้อย ผมไม่โทษพวกเขาหรอก เนื่องจากความรักของผมไม่ใช่สิ่งเปิดเผยที่ใครจะมาหยั่งรู้ได้เหมือนเราสองคน
ผมจะบอกเพียงว่า จะรอคุณหญิงอยู่ที่หนองน้ำแห้งเสมอ ซากรักของผมจะแห้งกรังอยู่ที่นั่น ความรักของคุณหญิงจะเป็นดั่งมนตราที่ชุบชีวิตซากรักให้กลับขึ้นมาเต็มคนเหมือนเดิม
กรุณาผมเถิดที่รัก
รพินทร์ ไพรวัลย์
ปล. คุณ ๆทั้งหลาย เจ้าแงซาย กระเหรี่ยงลึกลับนั่นจะมาดีกว่าผมได้ไง หากคุณมองลึกถึงจิตใจผม คุณจะเห็นว่าเจ้านั่นไม่ได้ขี้กระผีกของพรานไพรใจฉกาจอย่างผมเลย
คุณ ๆที่หลงผิดพลาดเพราะความหล่อเหลาของมัน ยังพอมีเวลากลับใจได้นะครับ......
จากคุณ : ดาหาธิดา - [14 ม.ค. 14:51:39]

ความคิดเห็นที่ 20
เป็นอีกคนหนึ่งที่อกหักกับรพินทร์ ไพรวัลย์ภาค 2-3 โธ่มนุษย์เดินดินที่แสนจะน่ารักน่าสงสาร
ของเรากลับกลายไปเป็นซุปเปอร์แมนได้อย่างไร่ก็ไม่รู้ เฮ้อกลับไปหาบุเรงนองของเราดีกว่า
จากคุณ : อเทตยา - [14 ม.ค. 15:22:23]

ความคิดเห็นที่ 21
รพินทร์ขา
แสงเตือนคุณหญิงดารินด้วยความหวังดีค่ะ
เพราะระหว่างเราสองคน ก็พอจะรู้อะไร ๆ กันอยู่บ้าง
อย่างไรก็ตาม สมัยนี้โลกพัฒนาแล้วนะคะที่รัก
แสงคิดว่าคุณหญิงดารินคงตาสว่างขึ้น
ตอนนี้เกรงอยู่อย่างเดียวเท่านั้น
ว่าคุณจะกลายเป็นซากแห้ง ๆ รอแห้งอยู่ที่หนองน้ำแห้ง
แห้งกันสมชื่อละค่ะทีนี้
ปล. ยังระลึกถึงคุณอยู่เสมอค่ะ
จากคุณ : แสงโสม - [14 ม.ค. 15:52:00]

ความคิดเห็นที่ 22
คุณแสงโสมและท่านทั้งหลาย
การที่คุณแสงโสมมาพูดเช่นนี้นั้นคงเป็นเพราะว่าคุณผูกใจเจ็บในตัวผมเป็นแน่แท้ อย่างไรก็ตามผมยอมรับว่าการที่ทำให้คุณต้องจากชีวิตผมไปนั้นเป็นเพราะผมไม่ดีเอง ผมมันยากจน ต่ำต้อย เที่ยวเตร็ดเตร่อยู่ป่าดง ไม่เกียรติยศเงินตราอย่างที่คุณต้องการ
สิ่งที่ผมไม่เข้าใจเลยก็คือ คุณหายไปหลายปี จนผมผจญภัยจบไปสามภาคแล้ว คุณก็มาโผล่ขึ้นมากล่าวหาผมต่อหน้าคุณหญิงเช่นนี้ เพื่อประโยชน์อันใดกันหนอ
ขอเรียนท่านทั้งหลายว่า การผมเปลี่ยนแปลงไปในภาคที่สองสาม ก็เพราะว่าผมมีความรักน่ะซิ ความรักได้แปรเปลี่ยนให้พรานไพรผู้เป็นมนุษย์ธรรมดากลายเป็นคนเหนือคนไปได้ เรื่องนี้เป็นไปได้หากว่าคุณคุณมีความรักอันตราตรึงเฉกเช่นผม
ภาคที่หนึ่งใจผมนั้นเหี่ยวห่อจากการที่คุณแสงโสมละทิ้งผมไป ในภาคหนึ่ง ความรักที่มีต่อคุณหญิงดารินได้เริ่มต่อตัวขึ้นมาอย่างช้า ๆ นับแต่กระสุนลูกแรกที่คุณหญิงได้ลั่นออกเพื่อสังหารเสือร้ายแห่งพงพี กระสุนนั้นมิได้เด็ดชีพเสือแต่เพียงอย่างเดียว หากแต่ได้สะกิดเอาใจอันโรยราและชืดชาต่อความรักของผมให้ฟื้นตื่นขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งด้วย
คนในยามรักก็ย่อมอ่อนไหวต่อรักและความเหงาเป็นพิเศษ ความปวดร้าวทรมานจากความคิดถึงคุณหญิงยามที่ผมเดินทางที่ไม่รู้ว่าจะได้กลับออกมาอีกหรือไม่นั้นเปรียบเสมือนถูกงูจงอางฤทธิ์ร้ายฉกเอาที่กลางใจ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าโดยที่ไม่มีเซรุ่มมารักษา
ในยามหลับลงก็ได้เห็นภาพเจ้าแงซายตัวดีมาเย้ยหยันร้องเพลง "หากดวงใจฉันมีปีกบินเหลิงลอยเมฆินทร์ได้ดังหวัง..จะอยู่ไหนไม่เคยหวั่นฉันบินมาพลันอยู่ใกล้เธอ.."
ความเหงาและความระทดท้อต่อชีวิต บวกกับความป่วยไข้ทำให้ผมเผลอไผลไปผูกพันกับคริสติน่า แต่ผมขอเรียนคุณแสงโสมและคุณทั้งหลายว่ามันมิใช่ความรัก มันเปรียบกับความรักที่ผมเคยมีให้กับคุณแสงโสมมิได้ และยิ่งมิอาจเปรียบกับความรักที่ผมมีให้ต่อคุณหญิงในปัจจุบันนี้ได้เลยแม้เพียงกระผีกริ้น
คำที่คุณแสงโสมอ้างว่า "เรารู้กันอยู่" นั้น ผมเดาเอาว่า คุณคงทราบดีว่าผมมั่นคงในรักมากเพียงใด และคุณหญิงยิ่งรู้ดีมากกว่านั้น ผมอยากจะให้คุณถอนคำพูดที่ว่า คงทำให้คุณหญิงตาสว่างขึ้นได้ เสีย หากคุณจะว่าผมขอให้ว่าผมแต่ผู้เดียวเถิด คุณหญิงเธอบริสุทธิ์เลิศเลอสูงเกินกว่าที่จะนำเอามากล่าวเช่นนี้ได้นะครับ
สุดท้ายผมใคร่ขอบคุณที่คุณแสงโสมยังระลึกถึงผมอยู่เสมอ แต่หากจะกรุณาผมไซร้ การเลิกระลึกถึงแล้วเดินออกไปจากชีวิตอย่างที่เคยเป็นมาจะเป็นสิ่งดีกว่านะครับ
รักคุณหญิงดารินคนเดียว
พรานไพรใจมั่นคง
จากคุณ : (แทน)รพินทร์ ไพรวัลย์ - [14 ม.ค. 19:31:38]

ความคิดเห็นที่ 23
...... เพชรพระอุมา ภาค๔ ได้เริ่มก่อตัวขึ้นแล้ว
จากมือเล็กๆ หลายๆ มือ ในห้องสมุด
ถ้าคุณพนมเทียนได้มาอ่านเจอ
คงจะเป็นปลื้ม แหงๆ .......
ถึงใคจะว่ายังไงก้อช่าง แต่เราก้อยังชอบ
รพินทร์ ไพรวัลย์ อยู่ดี .......
จากคุณ : จี๊ไซ่ - [15 ม.ค. 01:41:50]

ความคิดเห็นที่ 24
รพินทร์ที่รัก
ไหนตอนที่เรามีอะไรอยู่ด้วยกัน 2 คน คุณบอกว่าคุณรักฉันที่สุดยังไงล่ะ
แล้วทำไมตอนนี้พอมีคนอยู่มาก ๆ คุณก็กลับพูดว่า คุณรักคุณหญิงดารินเพียงคนเดียว
คุณหลอกฉันหรือคะ ?
จากคุณ : คริสติน่า - [15 ม.ค. 14:18:10]

ความคิดเห็นที่ 25
โอ๊ยย หยอกล้อกันไปมา น่ารักที่สุดเลย ชอบจัง กลับมาเขียนอีกนะคะ เพราะดิฉันอ่านไม่หมดทุกภาค เลยไม่รู้จักคริสติน่า
จากคุณ : เสลาเปลือกบาง - [15 ม.ค. 14:39:20]

ความคิดเห็นที่ 26
เดียร์ไพรวัลย์
หนอย ลืมฉันแล้วเหรอยะ ไม่เอ่ยถึงซักคำ คนใจดำ
เธอเป็นสามีของฉันก่อนใครอื่นนะ แม้แต่คุณหญิงดาริน
แล้วเราก็มีลูกชายกันด้วย เธอก็รู้ดี
ฉันจำเป็นต้องบอกว่าเป็นลูกของไชยยันต์ เพราะว่าเธอไม่ยอมรับว่ามีอะไรกับฉัน ฉันรู้จากน้อยว่าเธอปฏิเสธทุกอย่าง หน้าตาเฉยที่สุด
ฉันสงสารน้อยว่าหลงรักเธอจนยอมเชื่อทุกอย่างทั้งที่รู้ว่าเธอโกหก ฉันก็เลยจำใจต้องร่วมมือ บอกว่าลูกในท้องเป็นของไชยยันต์
ลูกเราถึงได้ชื่อว่า ไพรวัลย์ อนันตรัย งัยล่ะ
ตอนนี้แกก็โตแล้ว หน้าเหมือนพ่อด้วย ฉันจะพาลูกกลับมาหาพ่อที่หนองน้ำแห้งวีคเอนด์นี้ละนะ
อย่าทำเป็นหนีเข้าป่าเพื่อมีภาค ๔กะคนอื่นอีกล่ะ ฉันเอาไนไตรเอกซเปรส ๖๐๐ ไลล่าเจงๆด้วย

จากคุณ : มาเรีย ฮอฟมันน์ ไพรวัลย์ - [15 ม.ค. 16:19:37]

ความคิดเห็นที่ 27
คริสติน่า
คุณเคยอ่านเรื่องผู้ชนะสิบทิศไหม จะเด็ดบอกว่ารักจันทราด้วยใจภักดิ์ และรักกุสุมาด้วยใจปอง ผม-ผู้กองระพินทร์มิอาจเอ่ยคำใดได้ ด้วยหัวใจผมให้คุณหญิงไปหมดแล้ว มีบางเวลาที่ผมเผลอไผลหวั่นไหวไปบ้าง ก็เพียงแค่น้อยนิดและเรียกสติคืนด้วยเวลาอันรวดเร็ว
ความรู้สึกระหว่างผมกับคุณ มันเป็นพลาโตนิค เฟรนด์ชิปอันแสนบริสุทธิ์-ทำไมคุณไม่เข้าใจบ้างเลยว่าเวลาผมโอบคุณก็ทำไปด้วยใจบริสุทธิ์ ผมประคองคุณเยี่ยงสุภาพบุรุษที่ได้รับการฝึกฝนมาจากกองทัพ คุณกลับมาแปรความหวังดีของผมไปในทางอื่น
ผมเสียใจครับที่ความหวังดีของผมทำร้ายหัวใจคุณถึงปานนี้ แต่ผมมิอาจเปลี่ยนตัวเองหรือเปลียนหัวใจของผมเองได้
ขอให้คุณลืมผมเสียเถิดนะครับ ดังเพลงที่ว่า "ลืมเสียเถิดอย่าคิดถึง ลืมรักที่ตรึงใจมั่น เพลงคิดถึงตรึงใจไม่เว้นวัน ฟังแล้วตื้นตันต้องร้องไห้ ลืมเสียเถิดเรื่องความหลัง ลืมรักที่ฝังใจไม่หน่าย บุญเราสองครองกันแต่เพียงใจ จะมั่นหมายปองกายมิได้เลย..."
จาก รพินทร์

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [15 ม.ค. 16:31:48]

ความคิดเห็นที่ 28
มาเรีย.....
ทำไมถึงทำกับฉันได้?????
ผมขอปฏิเสธข้อความที่คุณกล่าวมาทั้งหมด ผมไม่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับคุณถึงขนาดมีบุตรด้วยกัน
คุณพูดเช่นนี้เป็นการทำลายน้ำใจไชยยันต์ สุภาพบุรุษน้ำใจงามคนนั้นมากนะครับ
ถ้าคุณเข้ามาหาผมวีคเอนด์นี้ก็คงจะไม่เจอ แม้จะเอาอุปกรณ์ทันสมัยไล่ล่าผมอย่างไรก็คงไม่อาจจะเจอผมได้ ด้วยเพราะหัวใจผมไม่ได้อยู่กับคุณ ตามหาไปถึงเจอ ก็เจอเพียงความว่างเปล่าในหัวใจผม เพราะความรักนั้นมิได้มีให้แก่คุณ .....
จาก
ผมเอง
ปล. ไนไตรเอกเปรส 600 นี่มันอะไรกันครับ ผมรู้จักแต่จี๊ปแลนด์โรเวอร์อ้ะ

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [15 ม.ค. 16:41:49]

ความคิดเห็นที่ 29
ถึงคุณรพินทร์ผู้รักง่ายหน่ายเร็ว
คุณหญิงดารินเธอเป็นคนดีค่ะ ประกอบกรรมดีไว้มาก และคุณงามความดีของเธอก็ส่งผลให้
ย่ามเกิดภัยร้ายต่าง ๆ มักจะมีอะไรเข้ามาช่วยปกปักรักษาเธอเสมอ จากเหตุนี้แหละค่ะ
ทำให้แสงรู้สึกเหมือนกับมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์เข้ามาดลใจ ให้มาช่วยแนะนำสิ่งดีงามให้
กับคุณหญิงอย่างเร่งด่วน โปรดทราบว่าแสงไม่ได้เจตนาเข้ามายุยงหรือบ่อนทำลายชีวิตคู่
ของคุณนะคะ แสงมาเพราะฟ้าลิขิตค่ะ
ด้วยใจจริงนะคะ แสงระลึกถึงคุณอยู่เสมอ แต่ไม่เคยคิดจะหวนกลับมาหาคุณเลยค่ะ ที่มาใน
ครั้งนี้เจตนามาช่วยเหลือคุณหญิงดารินตามฟ้าสั่งจริง ๆ ค่ะ มาด้วยความเคารพนะคะ และ
ที่สำคัญ แสงไม่เคยคิดว่าคำพูดที่ว่า "คุณหญิงดารินคงตาสว่างขึ้น" จะเป็นคำพูดลบหลู่
คุณหญิง แสงพูดด้วยความปรารถนาดีอย่างจริงใจค่ะ และคิดว่าคุณหญิงก็คงรับรู้ในความ
จริงใจของแสงในครั้งนี้ด้วย ฉะนั้น แสงไม่ขอถอนคำพูดนี้นะคะ
อย่างไรก็ตามแสงยังคงยืนยันให้คุณหญิงกลับไปคืนดีกับมันตรัยเหมือนเดิมค่ะ เพราะทุกท่าน
จะสังเกตุได้ถึงความแตกต่างระหว่างรพินทร์กับมันตรัยชัดเจนค่ะ มันตรัยจากคุณหญิงเป็น
พัน ๆ ปี ยังจิตใจมั่นคงไม่เสื่อมคลายต่อคุณหญิง มันตรัยถูกคุณหญิงปฏิเสธอย่างไม่มีเ
เยื่อใย อกหักรักระทมหนักกว่ารพินทร์หลายร้อยหลายพันเท่า ยังอุตส่าห์อดทนรอคุณหญิงอยู่ได้
เป็นพัน ๆ ปี ส่วนพ่อรพินทร์ตัวดีซิคะ ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่าคุณหญิงแสนจะรักตัวเอง
แทนที่จะมีหัวใจที่อิ่มเต็มด้วยความรัก ทำตัวสงบเสงี่ยมตามประสาคนมีเจ้าของแล้ว
เปล่าเลยค่ะ ! พ่อคุณแสดงพฤติกรรมต่าง ๆ นานา เรียกร้องความสนใจจากสาว ๆ (อ้างว่าเหงาบ้าง
อ้างว่าปวดร้าวเหมือนงูฉกบ้าง สาระพัดตามประสาหนุ่มเจ้าชู้ทั้งหลายแหละค่ำ) แล้วยังไงคะ
เสร็จทุกรายค่ะ สาว ๆ ตกหลุมพ่อพรานไพรใจโลเลคนนี้หมด
เพียงชั่วระยะเวลาไม่ถึงวันที่ได้เจอคริสติน่า รพินทร์ก็เปลี่ยนใจจากคุณหญิงดารินแล้วค่ะ!!
สุดท้ายขอขอบคุณรพินทร์นะคะ ที่ยังคงรักคุณหญิงดารินอยู่ แต่หากจะกรุณาคุณหญิงดารินแล้วไซร้
กรุณาบอกคุณหญิงตามตรงได้ไหมคะ ว่าคุณจะอยู่ในชีวิตรักของคุณหญิงได้ซักกี่สัปดาห์
แสงดีใจที่คุณยังไม่ลืมแสง แต่นี้หรือคะ ความรักที่เราเคยมีต่อกัน เหมือนแผ่นกระเบื้องที่คุณ
เดินเหยียบผ่านไปแผ่นแล้วแผ่นเล่าใช่ไหมคะ
จากคุณ : แสงโสม - [15 ม.ค. 17:03:31]

ความคิดเห็นที่ 30
แฮ่ม มายดาร์ลิ่งมิสเตอร์ไพรวัลย์
ฉันก็อีกคนนะ ที่คุณทำเป็นลืมซะสนิท
แต่ฉันไม่ลืมนะว่า...ฉันก็กระเบื้องอีกแผ่นหนึ่งของคุณในภาค ๓
เพียงแต่ฉันรู้เท่าทันคุณ เลยไม่ serious กะคุณเท่านั้นแหละ
จากคุณ : อิสเบล - [15 ม.ค. 18:55:41]

ความคิดเห็นที่ 31
อ่านไปยิ้มไป
เยี่ยมมาก ทุกคนเลย
จากคุณ : เสลาเปลือกบาง - [15 ม.ค. 22:17:43]

ความคิดเห็นที่ 32
รพินทร์ที่รัก
พลาโตนิคเฟรนชิปอันแสนบริสุทธิ์ที่คุณว่านั่นน่ะ มันหมายถึงอะไรกันแน่คะ
หมายถึง ยามที่คุณสะเทือนใจตอนตบฉันจนเลือดกลบปากหรือเปล่า
หรือหมายถึงตอนที่คุณเห็นหน้าฉันเป็นคุณหญิงดาริน
หรือหมายถึงตอนที่คุณหึงหวงฉันจนแทบคลั่งตอนที่รู้ว่าฉันไปติดอยู่
ใต้ภูเขากับเชิดวุธ และมีอะไรกัน (แหม! แต่ตอนนี้ฉันขอตำหนิคุณหน่อยนะคะ
คุณจะบ้าเหรอที่เอากางเกงในที่ฉันทิ้งไว้ใต้ภูเขามาคืนให้ฉันน่ะ
ทุเรศที่สุดเลย! ฉันอายชาวบ้านเขารู้ไหม คุณนี่พิลึกจริง แล้วตอนที่
คุณหยิบมาคาถาอาคมคุณไม่เสื่อมบ้างหรือไง)
หรือหมายถึงตอนที่คุณเผลอไผลหลงเสน่ห์ฉันจนเราเกือบมีอะไรกัน (ถ้าไม่มี
ตาเฒ่าลามกบุญคำมาคอยขัดขวางไว้)
หรือหมายถึงตอนที่คุณคลั่งไคล้ฉันจนคิดไม่ตก ที่บึงน้ำใหญ่นั่น จนคุณป่วย
เกือบตายไปเลยน่ะ
และอื่น ๆ อีกมายมายหลายตอน
เหล่านี้เหรอคะที่คุณเรียกว่าพลาโตนิคเฟรนชิปอันแสนบริสุทธิ์
ฉันคิดว่ามันคือพลาสติกฟลาวเวอร์เฟรนชิบ หรือมิตรภาพดอกไม้พลาสติก
อันแสนบริสุทธิ์มากกว่านะคะ หรือคุณว่าไง
ปล. ฉันไม่ใช่จันทรา และไม่ขอเป็นกุสุมา กรุณาเอาพลาสติกฟลาวเวอร์
เฟรนชิบของคุณคืนไปด้วย
จากคุณ : คริสติน่า - [16 ม.ค. 10:44:37]

ความคิดเห็นที่ 33
วู้ วู้ นาย
นายหญิงดารินมาแล้ว...
จากคุณ : บุญคำ - [16 ม.ค. 11:03:12]

ความคิดเห็นที่ 34

๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

ผมปลัดวิชล แห่งพุนกยูง ครับ

ขอเรียนเชิญทุกท่านนะครับ
ในงานทำขวัญวันเกิดอายุครบหนึ่งเดือนเต็ม
ลูกชายฝาแฝดของผม
วันอังคาร ๑ ก.พ. พ.ศ.๒๕๔๓ ช่วงเย็น นอกเวลาราชการ
ที่บ้านพักปลัดวิชล หลังที่ว่าการอำเภอฯ ครับ

เรียนเชิญมาด้วยความเคารพ
ลงชื่อ ปลัดวิชลและคุณนาย _( มีคนเดียวในเอกภพครับ )
ลงวันที่....

๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

จากคุณ : ปลัดวิชล - [16 ม.ค. 12:54:19]

ความคิดเห็นที่ 35
เรียนคุณผู้หญิงทั้งหลาย
ผมจะต้องไปเดินป่าสักหลายวัน จะกลับมาวันจันทร์ตอนดึก ๆ แล้วเจอกันตอนนั้นอีกทีนะครับ
แต่ก่อนอื่น ผมจะเดินป่าโดยใจไม่สงบเลยหากว่าไม่ได้กล่าวคำพูดนี้เสียก่อนว่า พวกคุณไม่ใช่กระเบื้องในชีวิตของผมสักหน่อย
ผมไม่เคยผ่านผู้หญิงไปแล้วคิดว่าพวกเธอก็เป็นแค่ทางที่ผมผ่านแล้วผ่านเลย ทุกคนตราตรึงอยู่ในความทรงจำของผมทั้งนั้นแหละ ผมรู้สึกขอบคุณเธอทุกคนที่ได้ให้ความรักแก่ผมมาอย่างใจบริสุทธ์ และผมก็เสียใจอยู่มากที่ไม่อาจตอบความรักของเธอได้หมดทุกคน
สาว ๆทั้งหลายครับ ผมไม่ถือโทษโกรธเคืองพวกคุณเลยที่พวกคุณกล่าวหาผมดังนี้ เพราะคิดว่ามันเป็นเพราะความรักที่พวกคุณมีให้ผม และไม่ได้รับกลับคืนมันกลายเป็นหนามตำใจพวกคุณอยู่จนบัดนี้และยากที่จะถอนออกจากใจไปให้หมดสิ้น
ผมเสียใจครับที่ความเป็นคนมีรักหนักแน่นของผมได้ทำร้ายใจใครหลายคน-แม้แต่คุณหญิง ผุ้ที่คิดว่าผมเปลี่ยนไปในภาคสองและสาม-แต่ผมไม่สามารถครับที่จะปฏิบัติตนเป็นคนเจ้าชู้หลายใจได้ หากเป็นดังนั้นแล้วคุณสาว ๆที่มากล่าวหาผมจะถูกใจกว่าเดิมหรือไม่ล่ะครับ - ผมยังสงสัย
คุณคริสติน่าครับ ผมไม่ได้หึงเมื่อตอนที่คุณติดอยู่ในถ้ำกับเชิดวุธน่ะ ผมเป็นห่วงเชิดวุธต่างหากล่ะ การที่ผมเก็บกางเกงในมาคืนคุณก็เพราะกลัวว่าคุณจะไม่มีใช้ เป็นผู้หญิงเดินทางไปในป่า ไม่มีกุงเกงในที่มันออกจะไม่สบายอยู่นะครับ
คุณแสงโสมครับ คุณหญิงมิใช่กระเบื้องที่ผมจะเหยียบแล้วเดินผ่านไปนะครับ เธอเป็นแม่พระที่ผมเอาใส่ไว้บนหิ้งบูชาตลอดชีวิต อันที่จริง แม้แต่คุณก็ไม่ได้เป็นกระเบื้องที่ผมเหยียบผ่านไปแม้แต่น้อย ในทางตรงกันข้าม ผมต่างหากเล่าที่เป็นเรือจ้างที่คุณถีบหัวเรือส่ง เมื่อคุณจะจากไปหาคนที่ร่ำรวยด้วยเงินตราและยศศักดิ์ (ผมยังเจ็บหัวตรงที่คุณถีบอยู่จนบัดนี้เลยนะเนี่ย)
คุณอิสเบล ดีแล้วครับ ไม่ควรซีเรียส เดี๋ยวจะเหมือนสาว ๆคนอื่นนะครับ มีชีวิตไม่เป็นสุข ผมไม่อยากให้ใครไม่เป็นสุขเพราะตัวผม-พรานไพรผู้ต้อยต่ำแต่ใจมั่นคงคนนี้
บุญคำ- ไหนล่ะคุณหญิง อย่าพูดพล่อย ๆนา (เหลียวหน้าเหลียวหลัง เลิ่กลั่ก)
คุณปลัดมาไงครับนี่ ผมล่ะงงไปหมดแล้ว
รพินทร์ ไพรวัลย์-ชายผู้แสนดีที่ทุกคนไม่เข้าใจ
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [16 ม.ค. 14:04:36]

ความคิดเห็นที่ 36
อะไรกันเนี่ยไม่โผล่มาที่นี่ซะนานเกิดอะไรขึ้น
ไม่จริงครับไม่จริงผมไม่เคยนอกใจ
อาจจะมีลวดลายบ้างตามประสาชายเจ้าชู้
แต่ผมจริงใจกับคุณหญิงดารินเท่านั้นนะครับ
แล้วอะไรเนี่ยทำไมห้องสมุดนี่มีรพินทร์สองคนล่ะ
อย่าไปเชื่อเขานะครับ
ผมเนี่ยแหละตัวจริงไม่เชื่อถามป้าหนอนดูเถอะ
สุดท้ายอยากจะบอกว่าผมรักคุณหญิงดารินคนเดียวไม่เปลี่ยนใจเลยนะครับ
เชื่อใจผมบ้างเถอะ
จากคุณ : รพินทร์ (ตัวจริงยิ่งกว่า) - [17 ม.ค. 11:58:20]

ความคิดเห็นที่ 37
รพินทร์ขา
แสงยอมรับค่ะ ว่าถีบหัวส่งคุณจริง แต่การถีบของแสงไม่ก่อนหน้าที่คุณจะ
แสดงพฤติกรรมเจ้าชู้กับบรรดาลูกค้าฝรั่งสาว ๆ ทั้งหลายของคุณนะคะ คุณเป็น
คนอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงทำให้แสงทนไม่ได้ จึงตัดสินใจ
ถีบหัวคุณส่ง อย่างที่คุณว่า
แต่ขอโทษเถอะนะคะ การถีบคุณของแสงที่ผ่านมานี่น่ะ แสงถีบแค่เบาะ ๆ เท่านั้น
นะคะ ยังออมแรงถีบไว้เยอะเลยค่ะ
เกรงอยู่อย่างเดียวเท่านั้นขณะนี้
ว่าในอนาคตอันใกล้ คุณอาจจะโดนแรงถีบพลังช้างสารจากคุณหญิงดารินในเร็ววัน.....
โปรดเตรียมทิงเจอร์ ยาแดง ยาหอม ยาอม ยาดม ยาหม่อง ไว้ให้ครบถ้วนนะคะที่รัก
ด้วยความปรารถนาดีจากใจจริงค่ะ
จากคุณ : แสงโสม - [17 ม.ค. 13:00:37]

ความคิดเห็นที่ 38
ธ่อเอ๊ย ขนาดชื่อยังมีสองคน - ไม่รู้ใครรพินทร์จริงใครปลอม
แล้วหัวใจน่ะรึจะไม่โคลนนิ่งออกมาเป็นร้อย
แจกเป็นใบปลิวเชียว
ปลัดวิชลแกตามหา เล่นงานเรื่องจดทะเบียนหัวใจปลอมกับดารินน่ะดิ
เลยหนีเข้าป่าเฉยเลย
ชั้นก็เคยได้จ้ะ หัวใจแกในป่าน่ะ แกสาดไว้กับลูกค้าสาวๆ ยิ่งกว่าคลังกระสุนในเพชรพระอุมาภาค ๑ อีกนะ
จากคุณ : หนึ่งในลูกค้าฝรั่งสาวๆ - [17 ม.ค. 15:58:46]

ความคิดเห็นที่ 39
เรียนคุณ ๆ
ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะครับ ว่าผมไม่ใช่คุณรพินทร์ที่อยู่ในห้องสมุดมานาน และผมก็ไม่มีเจตนาจะแอบอ้างแต่อย่างใด ผมเป็นรพินทร์ ไพรวัลย์-พรานไพรใจฉกาจ ปกติผมอยู่ในป่าน่ะครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้เดียวที่ผมเข้ามาเพราะไม่อยากให้คุณหญิงดารินสุดที่รักของผมคลางแคลงใจในตัวผม
ในเมื่อรพินทร์ตัวจริงกว่าเข้ามาแล้ว ผมก็โล่งใจ ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเขาที่จะถูกลูกค้าสาว ๆทั้งฝาหรั่งและไทยถล่มต่อไปก็แล้วกันนะครับ :-) ตอนนี้ชักจะเยอะรับมือไม่หวายเจง ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า
รพินทร์ ไพรวัลย์ อีกคนนึงนะครับ
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [17 ม.ค. 23:32:58]

ความคิดเห็นที่ 40
รพินทร์...หรือคนอื่น ๆ
ไม่ว่าจะวันนี้ หรือวันไหนๆเราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่
และฉันก็ยังคงคิดถึงคุณ ตลอดไป
ไม่ว่าฉันจะหายไปไหน...และกับการที่ฉันไม่บอกให้เธอรู้
ในบางครั้งฉันก็หาเหตุผลไม่ได้ว่าทำไมต้องหายไป
แต่ฉันคิดว่าฉันมีเหตุผลพอ ...
ระหว่างเราก็ยังมีความทรงจำที่ีดีดีตลอดไป...รักและคิดถึงเพื่อนเสมอ
อยากให้ดูแลรักษาสุขภาพของตัวเองให้มากๆ ด้วย ไม่รักตัวเองแล้วจะไปรักใคร ?

จากคุณ : Library - [18 ม.ค. 08:12:42]

ความคิดเห็นที่ 41
รพินทร์ที่รัก
ฉันเพิ่งรู้บัดนี้เองว่าการเดินป่าตลอดทั้ง 3 ภาค ของคุณ รวมทั้งปัจจุบันนี้
คุณมีกางเกงในใช้อยู่เพียงแค่ตัวเดียว (ถึงได้เป็นห่วงกลัวคนอื่นไม่มีใช้)
.....ไม่ต้องห่วงงงงงฉัน...ฉันมีสำรองเยอะค่ะ
ถ้าคุณจะกรุณา โปรดไปดูแลตาหนูไพรวัลย์กับเมย์แทนเถิดนะคะ เพราะตอนนี้ความจริง
ก็ปรากฎแล้วว่าตาหนูไพรวัลย์เป็นลูกใครกันแน่
....กลับตัวกลับใจ สังคมให้อภัยค่ะ...
เฮ้อ!! เหนื่อยใจแทนคุณจริง ๆ นะเนี่ย
จากคุณ : คริสติน่า - [18 ม.ค. 09:56:19]

ความคิดเห็นที่ 42
คุณผุ้หญิงครับ
ผมคิดว่าคนที่หักอกพวกคุณผู้หญิงทั้งหลายคงไม่ใช่ผมแล้วล่ะครับ คงเป็นคุณรพินทร์ตัวจริงยิ่งกว่านั่นน่ะครับ ฮ่าฮ่าฮ่า ผมชักสงสารเขาแล้วล่ะซิ เดินป่ามีกางเกงในตัวเดียว แถมเจ้าชู้ขนาดนี้ เฮ้อ ผมกลับไปตามหาคุณหญิงดาลิ้งของผมดีฝ่า คุณรพินทร์ครับมารับไปทีเถอะ
ก๊าก นาน ๆวางระเบิดที ไปดีกว่า
ผมเอง-พรานไพรใจฉกาจ
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [18 ม.ค. 10:53:44]

ความคิดเห็นที่ 43

ผมเข้ามาเกี่ยวข้องได้งัยเนี่ย...ผมจงรักภักดีกับผู้กองน่ะครับ...แล้วผู้กองทำไมต้องระแวงกลัวผมกับนายหญิงด้วยหล่ะครับ....

จากคุณ : แงซาย - [18 ม.ค. 13:50:13]

ความคิดเห็นที่ 44

ชั้นเป็นภรรยาคนแรกที่เดินป่ากะเดียร์ไพรวัลย์มาตลอดภาค ๑
นอกจากเค้ามีชั้นในตัวเดียวแล้ว กางเกงเดินป่าเค้าก็มีตัวเดียว ไม่เคยซักด้วยค่า
ลองเปิดดูทุกหน้าเลยค่ะ ท้าพิสูจน์ มีฉากไหนดาหลิงของฉันซักผ้ามั่ง
แถมยังไม่มีมีดโกนและแปรงสีฟันอีกด้วย
เสน่ห์เค้าถึงแรงมาก ให้สาวๆไล่รุมกันตลอด ๓ ภาค จนเค้าเอาตัวไม่รอดเลยซักภาคเดียว
อ้อ เฮอร์คิวลิสแงซายจ๊ะ ขอให้รู้ไว้นะ ผู้กองเธอฉลาดกว่า สมกับเค้าเป็นพระเอก เธอเป็นพระรอง
เค้าแกล้งกล่าวหาให้เธอตกใจเรื่องระแวงเธอกับนายหญิง เธอจะได้ไม่ทันนึก
ว่าเค้าก็มองควีนเมยานีของเธอตาลุกวาวอยู่ด้วยละ
ดีนะ เธอไม่เผลอ ถ้าเธอเผลอ ฮึ..อย่าให้พูดเลย
ก็เห็นตัวอย่าง จากเจ้าไพรวัลย์จูเนียร์แล้วไม่ใช่เหรอ ว่าไขยยันต์เค้าเผลอ ปล่อยฉันแป๊บๆ เดียว แล้วผลออกมาเป็นยังไง
จนบัดนี้ ไพรวัลย์เค้าก็ยังไม่ยอมรับลูกเค้าเลย ชั้นจะอุ้มลูกไปประท้วงกะม็อบที่ไหนดีเนี่ย

คุณพนมเทียนขา เมย์ซอรี่ค่ะที่ต้องทำยังงี้กะพระเอกคุณ แต่มันเจ็บใจเนี่ย..ทำงัย

จากคุณ : มาเรีย ฮอฟมันน์ ไพรวัลย์ - [18 ม.ค. 15:28:29]

ความคิดเห็นที่ 45
สวัสดีค่ะทุก ๆ คน
ในฐานะที่เราเป็นผู้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดมาโดยตลอด (ผู้หยั่งรู้ฟ้าดิน) ขอเคลียร์เพื่อความกระจ่างดังนี้
คุณรพินทร์ ไพรวัลย์ และคุณรพินทร์ (คนเดิมของห้องสมุด) เป็นคนละคนกันค่ะ
คุณ "รพินทร์" คือขาเก่าของห้องสมุด ใช้หน้าห้องสมุดมาโดยประจำสม่ำเสมอ ทั้งส่งกระทู้ และไปร่วมแจมกับกระทู้ของคนอื่นมาโดยตลอด
โดยใช้นามปากกาว่า "รพินทร์" มีที่มาจากความประทับใจรพินทร์ ไพรวัลย์ ในเพชรพระอุมา
คุณ "รพินทร์ ไพรวัลย์" คือผู้ที่มาช่วยแก้ไขสถานการณ์อันย่ำแย่ให้กับรพินทร์ ไพรวัลย์ ตัวละคร ซึ่งโดนถล่มจากผู้อ่าน โดยการมา
ในกระทู้นี้ เป็นการมาเฉพาะกิจ ถือว่าเป็นตัวแทนของตัวละครรพินทร์ ไพรวัลย์ เพื่อมาชี้แจงและอธิบายให้ผู้อ่านทั้งหลายที่เสียความรู้สึก
กับรพินทร์ ได้เข้าใจตัวละครตัวนี้ดีขึ้น โดยข้อคิดเห็นต่าง ๆ ไม่เกี่ยวข้องกับคุณรพินทร์ (ห้องสมุด) ใด ๆ ทั้งสิ้น และไม่มีเจตนาจะ
เป็นตัวแทนของคุณรพินทร์ (ห้องสมุด) แต่อย่างใด ซึ่งพวกเราทุกคนในที่นี้ก็รับทราบและเข้าใจกันดี (คุณรพินทร์ ห้องสมุด ไม่ต้องกังวลใจนะคะ)
และคุณรพินทร์ ไพรวัลย์ ก็กรุณาอย่างอนจนไม่กลับมาอีกล่ะ
อย่างไรก็ตาม เพื่อความสงบร่มเย็นของประเทศชาติ (เกี่ยวอะไรด้วย) เพชรพระอุมา ภาค 4 คงจะต้องถึงกาลอวสานลงแล้ว (วงแตก)
ขอขอบคุณทุก ๆ ท่าน ทุก ๆ ความคิดเห็น (ตั้งแต่ความคิดเห็นที่ 1 - ความคิดเห็นสุดท้าย) ที่ได้ให้เกียรติเข้ามาร่วมให้ข้อคิดเห็นในกระทู้นี้
ประทับใจมาก ๆ กับตัวละครทุก ๆ ตัว ที่เข้ามาโลดแล่น เสริมบทบาทให้ความสนุกสนาน เพิ่มสีสันให้กับกระทู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
คุณรพินทร์ ไพรวัลย์ ที่ไม่มีใครไล่จน คุณดาหาธิดา (คนเดียวกับคุณรพินทร์ ไพรวัลย์ช่วงหลังหรือเปล่าคะ) คุณมาเรีย คุณแสงโสม คุณคริสติน่า
คุณอิสเบล คุณบุญคำ คุณรพินทร์ (ห้องสมุด) คุณลูกค้าฝรั่งสาว ๆ คุณแงซาย รวมทั้งคุณเสลาเปลือกบางที่อุตส่าห์เป็นผู้ติดตามอ่านที่น่ารักยิ่ง
และท่านอื่น ๆ ที่ไม่ได้กล่าวนาม ณ ที่นี้
ขอบคุณทุก ๆ คนมากค่ะ เป็นการหยอกล้อกันที่น่ารักเหลือเกิน (ถ้าคุณพนมเทียนบังเอิญจับพลัดจับผลูมาเจอเข้า ก็อย่าได้โกรธเคืองพวกเราเลยนะคะ
เราเล่นกันโดยไม่มีเจตนาลบหลู่ใด ๆ ทั้งสิ้น สาเหตุเป็นเพราะพวกเรารักรพินทร์กันมากเกินไปน่ะค่ะ ...รักมากก็เลยแค้นมาก...ตามโบราณว่านะคะ)
สุดท้าย เรายังคงรักรพินทร์อยู่ค่ะ (ถึงแม้จะโป้งไปบ้างก็เป็นครั้งคราว เวลาอ่านตอนที่ไม่ถูกใจ)
ขอบคุณทุก ๆ คนมาก ๆ เลยค่ะ แต่แหม ! พวกเราไปตั้งวงแต่งนิยายกันอีกดีไหมคะ ให้คุณรพินทร์ ไพรวัลย์ เป็นหัวหน้าวง แล้วพวกเราจะตามไปแจม
แต่ต้องบอกนามปากกาใหม่ด้วยนา ไม่งั้นไม่รู้ว่าใครเป็นใคร

จากคุณ : คนอกหัก - [18 ม.ค. 20:44:39]

ความคิดเห็นที่ 46
คุณหญิงครับ
ผมน่ะว่าจะไม่มาแล้วนา เพราะกลัวโดนรุมแต่อดไม่ได้กระทู้นี้สนุกเหลือเกิน ทำให้ผมได้กลับไปอ่านเพชรพระอุแม่เจ้าโว้ยอย่างสนุกอีกครั้งนึง
ผมไม่ได้น้อยใจที่หนีไป แต่รับมือไม่ไหวแล้วเจง ๆ ฮ่าฮ่าฮ่า แต่ละคนข้อหาฉกาจฉกรรจ์กันทั้งนั้นเลย เห็นคุณรพินทร์ห้องสมุดเข้ามาก็ดีใจมาก จึงมอบภาระให้ไปเสียเลยไม่นึกว่าจะถึงกับปิดกระทู้อะไรกันเลย กำลังอ่านสนุกอยู่ คุณหญิงอย่ามาหึงผมแล้วปิดช่องทางไม่ให้ผมคุยกับสาว ๆหน่อยเลย (ฮ่าฮ่า นิสัยแท้จริงเริ่มสำแดง)
คุณมาเรีย บอกว่าผมไม่เคยอาบน้ำซักผ้า โธ่ในป่านะครับจะไปทำสำอางได้อย่างไร ขืนทำกลิ่นตัวหอมอย่างนั้นก็ได้กลายเป็นอาหารเย็นของไอ้ลายเสียแต่ยังไม่พ้นหนองน้ำแห้งล่ะครับ ( ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าไม่มีน้ำจะอาบ)อีกอย่างมันก็ทำให้อาคมขลังดีด้วย ขี้ไคลที่หมักหมมเนี่ยจะช่วยให้อาคมที่อยู่ในเส้นเลือดไม่ระเหยออกมาทางรูขุมขน และจะไม่dehydrate ขณะเดินป่าเมื่อไม่มีน้ำกิน ฝูงหมัดที่อยู่กันเป็นดงก็ผ่านง่าย แถมมันตรัยก็ไม่กล้าดูดเลือดอีก ดีหลายอย่างครับ
คุณเมย์ คงไม่ทราบว่าผมเป็นหมันนะครับ มันเป็นผลจากการเดินป่าอันยากลำบาก การเป็นมาเลเรียเรื้อรังของผมเอง ผสมกันกับแรงถีบหัวส่งของคุณแสงโสม ดังนั้นหอบลูกกลับไปหาไชยยันตร์เสียเถิดครับ
คุณคริสติน่า ผมใช้อันเดอร์แวร์แบบใช้ทีเดียวทิ้ง ใครจะมีเวลามานั่งซักผ้า คณะคุณติดผมแจออกปานนั้น จะไปทำอะไรทัน เดี๋ยวก็ประชุมว่าจะไปทางไหนจึงจะหาเครื่องบินเจอ เดี๋ยวก็คาดคั้นให้ผมบอกความจริงเกี่ยวกับอะไรก็ตามที่คุณนึกว่าผมปิดคุณอยู่ ไหนจะรบกับอมนุษย์อีก แล้วจะเอาเวลาไหนมาทำเรื่องส่วนตัวละครับ อย่าว่าแต่รักเลย ซักกางเกงในยังไม่ค่อยจะมีเวลา ฮา...
ฝากอีกคนหนึ่งนะครับ คุณแสงโสม คุณโมโหที่ผมจะได้ชิมบรั่นดีรสเลิศแล้วเอาไปเปรียบเทียบกับวิสกี้ไทยบางยี่ขันอย่างคุณเหรอครับ
แงซาย ฉันไม่ได้สงสัยว่าแกจะมีอะไรกับคุณหญิง เพียงแต่ฉันสงสัยว่ามีคนชื่นชอบกระเหรี่ยงกะล่อนอย่างแกได้ไงเท่านั้นเอง
ฮ่าฮ่า วันนี้มาต่อความยาวสาวความยืด ไม่ยอมให้คุณหญิงปิดกระทู้อ่ะ ไม่งั้นก็อดคุยกับสาว ๆดิ
จาก
รพินทร์ ไพรวัลย์ - พรานไพรใจฉกาจ (เฉพาะกิจ)
(เอาไว้นึกเรื่องใหม่ออกแล้วจะมาบอกอ่ะ คราวหน้าเป็นผู้ร้ายมั่งก็ได้ เรื่องอะไรดีใครนึกออกบอกด้วย ผู้ชนะสิบทิศ ดีไหมอยากเป็นไขลูอ่ะ นะ นะ ขอเป็นไขลู ใครอยากเป็นจะเด็ดยกมือขึ้น ... จะถล่มเสียให้ราบเลยเชียว)

จากคุณ : ดาหาธิดา - [18 ม.ค. 22:09:04]

ความคิดเห็นที่ 47

เดียเรสไพรวัลย์
ชั้นก็กำลังสนุกเชียวละ ไล่คุณให้จวนจะจนมุมอยู่รอมร่อ แหม คุณอกหักมาจากไหนไม่รู้ ตัดบทให้เราเลิกซะได้
ชั้นได้แต่เดาว่าเป็นน้อย ดารินเพื่อนรักของชั้น รึเปล่าน้อ อกหักไปแล้ว เลยไม่อยากฟังความจริงแสนแสลงใจ
พ่อเดียร์ฮันเตอร์ยะ ชั้นก็พอมีความรู้จากสเตเกลผัวเก่าชั้นมั่งนะ ว่ามาเลเรียไม่ทำให้ใครเป็นหมันไปได้หรอกย่ะ
ส่วนแรงถีบของคุณแสงโสม เธอก็บอกแล้วว่าไม่ได้แรง ถูกอั้ยแหว่งถีบยังแรงกว่าหลายเท่า อย่ามาแก้ตัวซะให้ยาก

จากคุณ : มาเรีย ฮอฟมันน์ ไพรวัลย์ - [19 ม.ค. 10:06:04]

ความคิดเห็นที่ 48
รพินทร์ขา
แสงเห็นใจค่ะ ว่าคุณเพิ่งมาจากป่า เลยไม่รู้ว่าตอนนี้ในเมืองเค้านิยม
ใช้ของไทย กินของไทย เที่ยวเมืองไทย ร่วมใจประหยัด กันแล้วนะคะ ที่รัก
จุ๊ จุ๊ ! อย่าไปบอกใครที่ไหนว่าคุณนิยมของนอกนะคะ อายเค้าตายเลย
เดี๋ยวโดนไล่ออกนอกประเทศแบบวูลฟ์กังไม่รู้ด้วยนะคะ แสงไม่ตามไประกันตัวให้หรอก
แหม! แต่คุณหญิงดารินก็เหล้าไทยนะคะ คุณหญิงขา ลุยเลยค่ะ
จากคุณ : แสงโสม - [19 ม.ค. 12:30:48]

ความคิดเห็นที่ 50
ขออภัยทุก ๆ ท่านค่ะ
ที่เราได้พลาดพลั้งปิดกระทู้ไป
เชิญตามสบายนะคะ
จะตามดูค่ะ
(แหม! เล่นกันยาวสมเป็นเพชรพระอุมาจริง ๆ นะคะเนี่ย)
เชิญหน้าใหม่ ๆ เข้ามาแจมได้นะคะ ยังมีตัวละครว่างอีกเยอะค่ะ
จากคุณ : คนอกหัก - [19 ม.ค. 14:51:56]

ความคิดเห็นที่ 51
ผู้กอง
บอกเมย์เมียผมด้วยว่าผมให้อภัยทุกอย่าง กลับมาหาผมเถิดเมียจ๋า
เมย์ ถึงเธอเดินป่ายิงปืนเก่งกว่าฉัน ก็ไม่ควรจะไปอยู่หนองน้ำแห้งเพราะเดี๋ยวนี้กฎหมายเขาลงโทษหนักสำหรับพวกเข้าป่าล่าสัตว์ เธอจะทำได้เพียงซักกางเกงให้อดีตพรานนำทางของเรา
แค่เสียดารินไปซักกางเกงรีดเสื้อให้เขา ฉันก็พูดไม่ออกบอกไม่ถูกมากพอแล้ว
วิญญาณผัวเก่าเธอจะโทษว่าฉันเลี้ยงเธอไม่ดี
ส่วนเจ้าไพรวัลย์น้อย ปล่อยเอาไว้กับพ่อมันที่นั่นก็ได้ ฉันไม่ว่า เพราะมันเกเร ส่งเข้าร.ร. อินเตอร์ ส่งไปเยอรมัน อังกฤษ อเมริกา ก็ไม่เอาถ่าน หรือแม้แต่ขี้เถ้า
ด่ามัน มันก็ว่าสมัยนี้ไม่มีถ่านแล้ว เขาใช้ไมโครเวฟ เอากะมันซี
ฉันว่ามันน่าจะถูกส่งไปดัดสันดานกะอาบุญธรรมของมันที่มรกตนครเป็นภาค ๔ ก็ไม่เลว
แต่คราวนี้ขอให้เลือกเส้นทางใหม่นะ เชษฐากับฉันเบื่อที่จะเจอหน้าเจ้ามันตรัยเป็นครั้งที่ ๓ เต็มทนแล้ว
จากคุณ : ไชยยันต์ - [19 ม.ค. 15:31:38]

ความคิดเห็นที่ 52
สามีใครมาน้ำตาใครไหล กิ๊ว กิ๊ว
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [19 ม.ค. 16:31:35]

ความคิดเห็นที่ 53
อ้าว พรานไพรใจฉกาจของชั้น
ไหงกิ๊วกิ๊วซะแล้วล่ะ
ดึกๆ คุณออกจากป่าไปแถวพัฒนพงษ์บ่อยมั้ยคะเนี่ย
จากคุณ : เมย์(ชักลังเล) - [19 ม.ค. 18:13:19]

ความคิดเห็นที่ 54
เรียนทุกท่านทราบ
บทเฉพาะกาลตัดพ้อนายรพินทร์ ได้ไปถึงหูเจ้าของบทประพันธ์แล้วค่ะ นี่คือคำตอบ
..." ขนาดนั้นเชียวเหรอ...หึ หึ...เออดีๆ อัดเก็บไว้ให้ด้วยนะ..."
จะรอจนกว่ากระทู้ตกค่ะ ถึงจะอัดไปให้ เชิญทุกท่านตามสบาย
จากคุณ : ป้าหนอน - [19 ม.ค. 18:22:44]

ความคิดเห็นที่ 55
โย่ะ!!
let's สกรัมต่อ
จากคุณ : ใครเอ่ย? - [19 ม.ค. 19:00:05]

ความคิดเห็นที่ 56
รพินทร์
เราสองคนรักคุณเหมือนน้องชาย ไม่อย่างนั้นคงไม่ยอมทิ้งคฤหาสน์หินอ่อนในกรุงเทพ
ออกตามคุณในภาค ๒ และ ๓ เพื่อเอาน้องสาวไปส่งมอบให้คุณปลายทาง ดุจพัสดุไปรษณีย์
แต่มาบัดนี้ ขอบอกว่าเราสองคนอึดอัด ที่อุตส่าห์เอาน้องสาวไปแลกน้องเขย
เพราะดูๆแล้ว เราจะได้ของแถมจากคุณมาขบวนใหญ่
ซ้ำไชยยันต์กับเมย์ก็ป่วนกันขึ้นมาซะด้วย ขนาดลูกโตแล้วนะ
ขอน้อยคืนมาได้ไหม-คำเดียว
จากคุณ : เชษฐา-อนุชา วราฤทธิ์ - [19 ม.ค. 19:04:33]

ความคิดเห็นที่ 57
ป.ล. เราสองคนกำลังคิดอย่างหนักว่าจะพิจารณามันตรัยเป็นน้องเขย
เพราะถึงนิทรานครไม่มีขุมเพชรพระอุมา
แต่ถ้าเปิดโบราณสถานพร้อมมัมมี่ เก็บค่าเข้าชม รายได้ก็น่าจะสูสีกับปิรามิดทั้งหมดในอียิปต์ บวกสุสานตุตันคาเมนอีกตะหาก
เราหมดค่าใช้จ่ายไปในการเดินทาง ๓ ภาค แทบหมดตัวแล้ว- อายจังที่ต้องสารภาพความจริง
ก็เจ้าแงซายไม่ยักแถมเพชรมาให้ซักเม็ดเดียว
จากคุณ : เชษฐา-อนุชา - [19 ม.ค. 19:08:41]

ความคิดเห็นที่ 58

คุณชายทั้งสอง

เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้วนะครับนี่ อยู่ ๆคุณชายจะมาทวงคุณหญิงดาลิ้งที่รักของผมคืนไปได้อย่างไร ไหน ๆก็ส่งมอบมาทั้งสามภาคแล้ว ภาคสี่จะมาเรียกคืนก็ดูกระไรอยู่นะครับ
ผมเชื่อว่าครั้งนี้เป็นแผนร้ายของเจ้ามันตรัยแน่ แม้ว่ากฤตยาคมของมันจะเสื่อมไม่เหลือ และตัวมันก็ป่นเป็นผงไ ปแล้ว แต่ว่าเศษส่วนของความร้ายกาจของมันอาจจะแทรกซึมเข้ามาในอินเตอร์เน็ตนี่ได้นะครับ และประดิษฐ์ตัวอักษรขึ้นมาเป็นเหล่าสาว ๆ เพื่อป้ายสีผมต่าง ๆนานา หาว่าผมเป็นช่างทาสีมั่งล่ะ เป็นพวกนายประกันชั้นหนึ่งมั่งละ เป็นพวกสร้างภาพบ้างล่ะ

ผม-รพินทร์ พรานไพรใจซื่อก็ยังคงเป็นคนเดิมที่คุณชายทั้งสองรู้จัก ซื่ออย่างไรก็ยังคงเป็นเช่นนั้น มั่นคงในรักอย่างไรก็ยังเป็นเช่นนั้น

ผมอาจจะต่ำต้อย แต่ผมมีเกียรติครับ ผมสาบานต่อหน้าพ่อปู่ฤาษีว่าชาตินี้จะไม่รักใครอีกนอกจากคุณน้อยของผมเพียงคนเดียว แต่อนิจจา...ความซื่อของผมกลับถูกพิสูจน์แล้วพิสูจน์เล่า โดยเหล่าผู้มุ่งร้ายหมายขวัญ นับตั้งแต่คุณแสงโสม นักถีบหัวเรือจ้าง คุณเมย์ ที่เที่ยวได้กระเตงลูกชายมายัดเยียดให้ผม ทั้งที่หน้าไม่เหมือนผมสักกะนิด ไพล่ไปเหมือนคนข้างบ้านเสียมากกว่า คุณคริสติน่า ผู้ที่ตีความพลาโตนิคเฟรนด์ชิปของผมผิดไป คุณอิสเบล ผู้ซึ่งโผล่หน้ามาบอกว่าไม่แคร์..

คิดดูสิครับ แต่ละคนล้วนกล่าวหาในสิ่งที่ผมไม่ได้ทำ ผมทำไม่ได้ ตลอดจนสิ่งที่ผมแม้แต่คิดก็ยังไม่กล้าคิดที่จะทำ นั่นคือการนอกใจคุณหญิง...

คุณชายทั้งสองครับ เรากำลังตกที่นั่งเดียวกันล่ะครับ การเดินป่าทั้งสามครั้ง ผมก็เกือบไม่ได้ค่าจ้างค่าออนอะไรเลย ครั้งแรกผมก็ดันอยากจะไปดองกันนายจ้างรุ่นแรก พวกก็เลยถือโอกาสไม่จ่าย อ้าวขอโทษลืมครับว่าคือคุณชายทั้งสองนั่นเอง สองครั้งหลัง นายจ้างโมโหโทโสที่ผมดันพาเข้าไปเจอเจ้ามันตรัย เลยชักดาบผมอีก แถมหลังจากนั้นป่าก็ร่อยหรอลง พวกว้าแดงมันก็ตัดป่าสร้างเมืองขายยาเสพติด พวกกระเหรี่ยง พม่าก็รบกันยุ่งไปหมด วางกับระเบิดกันนัว ไม่มีใครกล้าเข้าป่าไปอีกแล้ว กระเป๋าผมแห้งยิ่งกว่าหนองน้ำแห้งเสียอีกครับ เฮ้อ กระผมเสียใจจริง ๆที่ไม่อาจจะช่วยคุณชายทั้งสองเรื่องการเงินได้ครับ รายได้ก้อนสุดท้ายของผมก็คือ พานักศึกษาพม่าห้าคนเข้าไปในกรุงเทพ แล้วก็ไปยืนรอรับพวกมันแถว ๆป่าเมืองกาญจน์แล้วก็เอาไปส่งที่กองทัพของพระเจ้า ไม่รู้มันไปทำไมนะครับที่นั่นเห็นขนกระเป๋าไปอีรุงตุงนัง บอกว่าจะไปมีชื่อเสียง มันคงมีชื่อจริง ๆ เพราะขากลับมีเฮลิคอปเตอร์กับคนอ้วน ๆทื่เขาเรียกกันว่าท่านรมช.มาส่งพวกมันด้วยครับ

เฮ้อ ผมก็พร่ำเพ้อออกนอกเรื่องไปมาก เพียงแต่อยากจะบอกความในใจเท่านั้นแหละครับ ว่าพรานไพรเดี๋ยวนี้ชีวิตยากลำบากเพียงใด หลบเข้ามาในอินเตอร์เน็ตก็ยังมาเจอคำกล่าวหาเช่นนี้เสียอีก เหนื่อยหน่ายและท้อแท้อย่างบอกไม่ถูก...

แต่หัวใจรักผมยังมั่นคงประดุจเทือกเขาถนนธงชัย จะไม่เปลี่ยนแปลง ไม่หวั่นไหว ยืนนานชั่วกัปป์กัลป์

รักคุณหญิงไม่เปลี่ยนแปลง

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [19 ม.ค. 20:26:53]

ความคิดเห็นที่ 59

เอ่อเฮ้อ
1
ตรวจ DNA
กันหน่อย รึยัง หงะ
รีบๆ
รอให้ถึงอนุบาลก็สายเสียแล๊ะ

2
คุณรพินทร์ หมอต้องแนะนำเชิงคำถาม หยั่งงี้ครับว่า
แล้วเมื่อไหร่ ? คุณ กับ คุณ " ดา จะร่วมด้วยช่วยกัน
ทำพิธีขอลูก แบบเป็นเรื่องเป็นราว ซะ ที
?

ด้วยอัศจรรยา..ทางวิชาการ
จึงไม่อาจเปิดเผยข้อมูลลึกๆ...กว่านี้.ได้

คุยกันหลังไมค์ ละกัลลล

จากคุณ : หมอ' นี่ - [20 ม.ค. 00:13:45]

ความคิดเห็นที่ 60

เขียนที่บริษัทไทยไวล์ไลฟ์(ทัวร์)
คุณรพินทร์
ไหนๆเราก็ทำงานร่วมกันมานาน ตั้งแต่ไทยไวล์ไลฟ์ยังเป็นบริษัทส่งออกสัตว์ป่าใหญ่ที่สุดในประเทศ จนกลายมาเป็นทัวร์กระจอกในปัจจุบัน ผมก็ยังประทับใจในความซื่อสัตย์และยากจนของคุณอยู่ไม่เสื่อมคลาย
ผมจำได้ว่านอกจากเงินสองแสนบาทในภาค ๑ ก่อนออกเดินทางแล้ว คุณไม่ได้ค่าติ๊ปจากคุณชายเชษฐาอีกเลยแม้แต่บาทเดียว เมื่อกลับมาจากมรกตนครในตอนจบ
พวกฝรั่งที่จ้างคุณไปค้นหาหัวรบนิวเคลียร์ ขากลับพอขึ้นเครื่องบินแล้วก็หายจ้อย ค่าจ้างค่าออนโดนเชิด คุณชายก็ไม่ช่วยควักกระเป๋าให้คุณ
ผมมิบังอาจนินทาเจ้านายเก่า แต่ผมก็ต้องขอกระซิบว่า ผู้ดีมีศักดิ์ก็มักจะลืมไปว่า คนยากจนแม้เป็นพระเอก ก็ยังต้องจ่ายค่าข้าวสารปลาเค็ม จะกินแต่ความรักอย่างเดียว ร่างกายไม่ยอมรับ
บัดนี้ท่านกลายเป็นคนเคยรวยเข้ามั่งแล้วในยุคไอเอ็มเอฟ แทนที่จะเห็นใจคุณ ก็กลับมาทวงน้องสาวคืนเฉยเลย ผมเห็นใจคุณมาก
คุณอย่ายอมให้คุณหญิงดารินกลายไปเป็นคุณนายเจ้าของโบราณสถานนิทรานคร วันๆเอาแต่นั่งตอกบัตร เก็บเงินค่าชมมัมมี่เชียวนาครับ มันน่าสังเวชใจ
ผมนี่แหละจะยื่นมือมาเป็นนายทุนให้คุณ ออกเดินป่าภาค ๔ ค้นหาขุมทรัพย์มีค่าที่พวกคุณลืมซะสนิท
ก้อบ่อพลอยของเจ้าโขมดดงเอย...สุสานช้างของอ้ายแหว่งเอย..ช้างงาดำเอย .แม้แต่ไดโนเสาร์ในโลกล้านปี...คุณเอ๋ย อย่างหลังนี้ผมไม่เข้าใจว่าคุณไปยิงมันตายทำไม อ้ายตัวไทรันน่ะ
ผมเสียดายจนน้ำตาตก มันขวัญใจคอหนังทั่วโลก รู้มั้ย
จับมาเป็นๆซักตัว แม้แต่เสือเขี้ยวดาบกระจอกๆ รับรองว่าเราเปิดจูราสสิคปาร์คแข่งกะสปิลเบิร์ก โกยเงินยิ่งกว่าโกยซี่หมี่ซะอีก ไทยไวล์ไลฟ์จะพลิกฟื้นขึ้นผงาดในพริบตา
คุณเป็นสุภาพบุรุษไพร มีศักดิ์ศรีเหนือกว่าจะพานักศึกษาแปลกๆพวกนั้นไปส่งข้ามแดน เชื่อผม
ผมจะออกทุนให้คุณเข้าป่าเป็นภาค ๔ ไปเอาอย่างใดอย่างหนึ่งที่ว่ามา หรือจะ ๔ อย่างเลยก็ได้ครับ...จะยาวหลายสิบเล่มดีมาก
แบ่งกำไรกันคนละครึ่ง ทีนี้คุณจะรวยไม่รู้เรื่อง
เมื่อรวยแล้ว สาวๆที่เขาตัดพ้อคุณ คุณก็เลี้ยงได้หมด ไม่ต้องบ่ายเบี่ยงกลัวเปลืองกะตังค์
ทำเป็นอุตสาหกรรมให้คุมคนละฝ่าย ประดุจคุณเต๊กกอที่นับถือของผม ผมว่าคุณก็ทำได้สบาย
ตะนี้ คุณหญิงดารินก็ไม่ต้องไปทนอยู่กับเจ้าผีดิบมันตรัย พี่ชายสองคนนั่นวิ่งกลับมายกให้เองละครับ
เอาข้อเสนอผมไปพิจารณาดีๆ แล้วไงรีบบอกซะนะ ผมจะได้เอาโครงการไปเสนอแบงค์ กู้เงินออกมา
ยุคนี้อย่าว่าแต่เงินผมจะสูญไปกับแบงค์มาหลายร้อยล้านเลยคุณเอ๋ย แม้ตัวแบงค์เองก็สูญไปด้วย ผมละอ่อนใจ

จากคุณ : อำพล ผู้อำนวยการบ.ไทยไวล์ไลฟ์ - [20 ม.ค. 08:59:21]

ความคิดเห็นที่ 61
คุณอาอำพลขา
โปรดอย่ามาชักใบให้เรือเสียเลยค่ะ
นี่หลานกับคุณเมย์ กับคุณคริส กับคุณเบล กำลังตะล่อมจะเข้าเป้าอยู่แล้ว
คุณอามาทำอย่างนี้พ่อรพินทร์ก็ได้ใจซิคะ เดี๋ยวถ้าออกเดินป่าภาค 4 ไปจริง
กลับมาอีกคราวนี้ไม่รู้จะมีแม่อะไรต่อแม่อะไรเพิ่มขึ้นมาอีกเท่าไหร่ (ขนาด
ผีสางนางไม้ พ่อรพินทร์ก็ยังไม่ละเว้นเลยค่ะ พ่อเจ้าประคุณเอ๋ย)
แค่ที่มีอยู่ตอนนี้ก็เคลียร์กันจะไม่ไหวอยู่แล้วนะคะคุณอาขา
หนูไพรวัลย์น้อยก็ยังหาพ่อไม่ได้เลย แล้วยังงี้จะหนีหน้าออกป่าภาค 4 ไปได้อีก
ยังไงละคะ
อ้อ ! คุณไชยยันต์ขา อย่ากังวลกับคุณเมย์เลยค่ะ เธอต้องกลับไปหาคุณอยู่แล้ว
คุณเมย์รักใครแล้วรักจริงไม่กลิ้งกลอกเหลาะแหละเหมือนพ่อรพินทร์ค่ะ วางใจได้
ตอนนี้แสงคิดว่าคุณเมย์เธอคงเพียงแค่มาเรียกร้องความเป็นธรรมให้กับลูกของเธอ
เท่านั้น ขอเพียงพ่อรพินทร์ตัวดียอมรับว่าเป็นลูกก็คงเพียงพอ หลังจากนั้น
เธอก็คงจะกลับไปหาคุณเองแหละค่ะ (แสงรู้จักกับเธอดีค่ะ ก็ตอนที่พวกคุณไป
เดินป่าตอนภาคหลังกันนั่นแหละค่า แสงยังไปช่วงเลี้ยงตาหนูไพรวัลย์อยู่พักใหญ่เลย)
ถ้าเรื่องเรียบร้อยแล้วแสงจะไปส่งคุณเมย์ด้วยตัวเอง คุณไชยยันต์ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ
รพินทร์ขา ยอมรับสภาพความเป็นจริงซะทีเถอะค่ะ ที่แล้ว ๆ มาทุกคนให้อภัยนะคะที่รัก
จากคุณ : แสงโสม - [20 ม.ค. 10:26:56]

ความคิดเห็นที่ 62
หลานแสงโสม
อาพูดอย่างผู้ใหญ่อาบน้ำร้อนมาก่อน
ห่วงว่าความรักจะทำให้ตาบอด นึกบ้างไหมว่ารพินทร์ไม่ได้มีแต่ตัว อย่างที่หลานนึก
เขามีตาบุญคำ จัน เส่ย เกิด รวมทั้งเจ้าคะหยิ่น กะเหรี่ยงอพยพจากหล่มช้างกับลูกเมีย และลูกบ้าน ตามติดมาด้วยอีกหลายสิบปากท้อง
ตั้งแต่มี พ.ร.บ. คุ้มครองสัตว์ป่า และพ.ร.บ.ป่าสงวนกับวนอุทยานแห่งชาติที่เถียงกันนัวเรื่องแผนที่ พวกชาวป่าก็ตกงานไร้ที่อยู่ไปตามๆกัน
จะกลายเป็นว่า หลานสาวอาได้เล่นละครเป็นนางเอกเรื่องปีกทอง แทนเพชรพระอุมาภาค ๔ ซะนี่
อาจึงช่วยวางแผนการตลาดให้ เพื่อเขาจะได้ช่วยแบ่งเบารายจ่ายบ้าง ไม่ใช่อะไรอื่น
อย่าหึงเลย ป่าสงวนยังสงวนได้ยากฉันใด หลานจะไปสงวนรพินทร์ไว้เป็นของตัวเองก็ยากพอกันน่ะแหละ

จากคุณ : อาอำพล - [20 ม.ค. 13:07:26]

ความคิดเห็นที่ 63
คุณอำพลที่นับถือ
ผมขอบคุณในความหวังดีของคุณ แต่ผมไม่คิดว่าความฝันของคุณจะเป็นจริง หยั่งที่รายการทอระทัดเขาโคสะนา สมบัติเหล่านั้นคงถูกใครหยิบฉวยไปหมดแล้วล่ะครับ ประเทศที่มีนักการเมืองที่กินหินดินทราย ป่าไม้และแร่ธาตุอย่างตะกละตะกรามไม่รู้จักอิ่มแบบนี้ มันจะเหลืออะไรอยู่อีก ถ้าเราเข้าไปก็คงคว้าน้ำเหลวเปล่า จนยิ่งกว่าเดิมอีก ป่านนี้มันคงกลายเป็นกองทุนเพื่อการเลือกตั้งตามรัฐธรรมนูญใหม่แบบเลือกเขตเดียวตัวเอ๊ยคนเดียวของใครบางพรรคไปแล้วล่ะครับ
อีกอย่างผมไม่ค่อยจะอยากเสี่ยงเลยพับผ่า กับระเบิดก็ตามชายแดนก็ยุ่บยั่บ วันนี้ทหารก็เหยียบกับระเบิดตายไปสี่ บรรดาพันธมิตรของผมก็ร่อยหรอลงไป ก๊อดอาร์มี่เพื่อนผมก็กำลังถูกขยี้จากพม่าเหมือนมาเนอร์ปลอว์-ฐานกองกำลังของกระเหรี่ยงเมื่อสองปีก่อน ญาติของเจ้าคะหยิ่นก็พากันหลบมาอยู่ที่หนองน้ำแห้งให้ผมช่วยคุ้มครองเต็มไปหมด นายพลโบเมียะซี้เก่าท่าทางจะแย่แล้วล่ะครับ เจ้ายอดศึกของไทยใหญ่ก็ป้อแป้เต็มที เหลือแต่เว่ยเซียะกัง เจ้าพ่อยาเสพติดล่ะครับที่ยังอู้ฟู่ ที่มันแอบทำสัญญาสงบศึกกับรัฐบาลพม่า แล้วปั๊มยาบ้าขายเด็ก ๆในกรุงเทพยกใหญ่ พวกนี้มันมีเงินเยอะเสียจนไม่เล่นลูกซองหรืออาร์ก้าปกตินาครับ มันเล่นSam-7 จรวดยิงเครื่องบินมือถือกันแล้ว แถมด้วยอุลตร้าไลท์-เครื่องร่อนติดเครื่องยนต์เงียบกริบนั่นแแหละครับ ข้อสำคัญคือมันไม่ชอบหน้าผม ถ้าเรายกขบวนไปแล้วเจ๊อะก๊ะมัน พนันกันได้เลยว่าเราต้องเป็นผีไม่มีญาติเฝ้าป่าอย่างแน่นอน
อีกอย่างผมก็ไม่คิดว่าธนาคารเขาจะให้คุณกู้อีกนะครับ เห็นยอดเอ็นพีแอลของคุณ ธนาคารก็คงส่ายหน้า และผมก็ยังไม่เคยได้ยินว่ารัฐจะให้เงินกู้ส่งเสริมสถานที่ท่องเที่ยวประเภทจูราสสิค ปาร์ค นะครับ ไอ้พวกนี้ก็ไม่สามารถแสดงกายกรรมหรือเตะฟุตบอลโชว์ได้เหมือนช้าง ขืนไปฝึกมันซิจะเหลือแต่แส้ แถมวันไหนมันโมโหหิว อยากกินอาหารอเมริกัน เยอรมัน หรือฝรั่งเศสขึ้นมาแล้วล่ะก็ เราจะลำบากนะครับ นักท่องเที่ยวเหล่านี้มีตัวเป็นทอง มีค่ากว่าประชาชนตาดำแบบเราๆท่านๆ สามคนรวมกันเสียอีก แล้วถ้าเกิดสวนสัตว์เจ๊งขึ้นมา เจ้าสัตว์พวกนี้ก็เอาเปิดท้ายขายของไม่ได้ด้วยว่ามันโตเกินไปจะใส่ท้ายรถ แถมพวกเอ็นจีโออนุรักษ์สัตว์ป่า ที่ฮึ่ม ๆจับตาดูผมกับคุณมาตั้งแต่ภาคแรกหาว่าเป็นตัวการทำให้สัตว์แถวนี้ศูนย์พันธ์และเป็นส่วนหนึ่งของชบวนการค้าสัตว์สงวนข้ามชาติจะพากันมารุมบ้อมผมกับคุณ หาว่าเอาสัตว์โลกผู้น่าสงสารมาทำกำไร เนี่ย ผมยิงได้ตัวโตนั่นตายไปในภาคสาม ยังถูกทำหนังสือประท้วงแล้วประท้วงอีก ทีในเรื่องจูราสสิกปาร์ค เขายิงกันเป็นฝูง ๆ ไม่เห็นมีใครว่าอะไรเลย
เนี่ยครับการเป็นพรานไพรใจฉกาจสมัยนี้มันลำบากเหลือใจครับ ผมชักเหนื่อยแล้ว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมผมถึงยากจนเหี่ยวแห้งอยู่คนเดียว พระเอกเรื่องอื่น ไม่ว่าจะเป็นจักรกฤษณ์, ชีพ,เฉียบ เขามีสาว ๆสวย ๆแนบข้าง ร่ำรวยอู้ฟู่กันเป็นแถว ไอ้ผมออกภาคไหนจนภาคนั้น ยาใจดอกฟ้าก็ไกลกันเหลือเกิน คว้าเอาก็ไม่ถึง ต้องเขาโน้มมาหาเป็นครั้งคราวเวลาเขาเบื่อความศิวิไลซ์ของเมืองหลวง
คุณพนมเทียนคับ ภาคสี่นี่ผมขอเป็นแบบคุณเฉียบเขาบ้างได้เป่าอ่ะ เอาเท่ หล่อระเบิดแบบนั้นเลยนะคับคุณ
อย่างไรก็ตาม ผมก็ยังขอบคุณคุณอำพลมากนะครับ ผมซึ้งใจในข้อความที่ว่า "ป่าสงวนยังสงวนได้ยากฉันใด หลานจะไปสงวนรพินทร์ไว้เป็นของตัวเองก็ยากพอกันน่ะแหละ"
ผมเอง-ผู้กองรพินทร์
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [20 ม.ค. 16:20:47]

ความคิดเห็นที่ 64
คุณอาอำพลขา
คุณอาด่าแสงทำไมคะ ว่าแสงเป็นนางเอกเรื่องปีกทอง
คุณอาขา ก็ที่คุณอามีกินมีใช้อยู่ทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะความปีกทองของแสงเหรอคะ
บริษัทคุณอาล่มจมไปแล้ว ถ้าไม่ได้หลานปีกทองคนนี้เข้ามาช่วยโอบอุ้ม คุณอาจะมีกินมีใช้
มีบริษัทอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้เหรอคะ
แสงไม่อยากทวงบุญคุณนะคะ แต่คุณอามาด่าว่าแสงเป็นหลานปีกทองอย่างนี้
แล้วคุณอาเองล่ะคะ จะเป็นตัวอะไร ที่มันเกาะหากินอยู่บนปีกทองของแสงน่ะคะ
คุณอาคงพอคิดออกนะคะว่าคืออะไร
คุณอาขา เราเป็นอาหลานในไส้กันแท้ ๆ คุณอาอย่าเล่นหลานแรงซิคะ
หลานก็ให้ความเคารพคุณอามาตลอด ไม่เคยล่วงเกินอะไรเลย โปรดสังเกตุว่า
หลานไม่เคยใช้คำไม่สุภาพเลยนะคะ แล้วคุณอาลองคิดดูว่า คนที่ใช้คำสุภาพ
มาเจอคนที่ไม่สุภาพ จะรู้สึกอย่างไร
คุณอาเปลี่ยนไปมากเลยนะคะ จากเดิมที่เคยเป็นคนใจดี และมีอารมณ์ขัน
กลับเปลี่ยนไปเป็นอะไรก็ไม่รู้ที่....เฮ้อ!!
อย่าซีเรียสค่ะคุณอาขา โลกนี้ยังมีอะไรที่สวยงามน่าพิสมัยอีกเยอะ
เรามาสนุกสนานเฮฮากันดีกว่านะคะ...แสงชอบเรื่องตลกขบขันมากกว่าเศร้ารันทด
หรือเรื่องสยองขวัญสั่นประสาท ฆาตกรรมนะคะ
ที่ผ่านมาทั้งหมดหลานไม่ถือนะคะ แต่คุณอากรุณาอย่างทำอย่างนี้กับหลานอีกเลย
เดี๋ยวหลานถอนหุ้นคืนหมด บริษัทคุณอาก็ล้มละลายเท่านั้นเอง!!
รักและเคารพคุณอาเสมอค่ะ
แสงโสม
ปล. หลานทราบดีว่ารพินทร์ไม่ได้มีตัวคนเดียว นอกจากลูกน้องกว่าสิบชีวิตแล้ว
ยังมีคุณอาพ่วงอยู่ด้วยอีกคน ถ้าปราศจากรพินทร์ คุณอาก็คงหมดหนทางหากินกันพอดี
คุณอาถึงได้หวงรพินทร์หนักหนา ทั้ง ๆ ที่ตัวเค้าเองทำเสียเครดิตกับลูกค้าของคุณอาทั้งหมด
จากคุณ : แสงโสม - [20 ม.ค. 16:46:15]

ความคิดเห็นที่ 65
คุณแสงอย่าเพิ่งมะโห ปีกทองที่คุณอำพลเขาว่าหมายถึงผมครับ ถ้าผมไม่มีเงินแล้วไปเกาะคุณกินก็กลายเป็นแมงดาปีกทองไป ส่วนคุณก็จะเป็นนางเอกเพราะต้องหาเลี้ยงผมงก ๆ เหมือนเรื่องปีกทองที่กำลังฮิตอยู่ในเวลานี้ไงครับ คุณอำพลมิได้มีเจตนาว่าคุณแสงโสมด้วยคำหยาบคายแต่ประการใดเลย ผมรับประกันด้วยเกียรติของพรานครับ

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ห้ามทัพ - [20 ม.ค. 17:58:06]

ความคิดเห็นที่ 66
คุณหมอครับ
ขออภัยที่ได้ข้ามคุณหมอไปหลายตอน คุณหมอจะให้ผมไปตรวจอะไรอ่ะครับ ผมสบายดี เจ้ามาเลเรียเรื้อรังมันก็สบายดี เรา-หนึ่งคนกะหนึ่งโรคยังแข็งแรงอีกอ่ะคับ
ส่วนเรื่องทำพิธีขอลูกนี่อย่าเพิ่งไปพูดเลย ลองมีสาว ๆโผล่กันมาสลอน ให้การว่าผมทำยังโง้นทำยังงี้ทำยังงั้นทำยั
งโง้นแล้วล่ะก้อ ต้องพิสูจน์ให้คุณหญิงเห็นกันอีกนานเลยล่ะครับว่าโผมบริสุทธิ์และเป็นหมัน (อันนี้อยากพิสูจน์มากฝ่าอันแรก)
คิดแล้วก็ลำบากนะครับ อยากจะเลิกเป็นพรานแล้วลงสมัครสว.เสียให้รู้แล้วรู้รอดไป เผื่อจับพลัดจับผลูได้เป็นวุฒิกะเขามั่ง แล้วค่อยย้อนไปขอคุณหญิง แต่ติดตรงไม่มีทุนทรัพย์
คุณหมอมีกะตังค์ให้ผมยื้มสักสองสามร้อยล้านไหมล่ะครับ ผมจะเอาไว้ตั้งตัว คุณหมอจะได้ให้คำปรึกษาการมีบุตรไว ๆ ไงครับ
ผมเอง-รพินทร์ สุภาพบุรุษพรานไพร

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [20 ม.ค. 19:46:22]

ความคิดเห็นที่ 67
รพินทร์ขา
คุณน่ารักจังเลย ขอบคุณที่อธิบายให้เข้าใจนะคะ เสน่ห์ของคุณอยู่ตรงนี้แหละค่ะ
มันจึงเป็นสิ่งที่ทำให้คุณได้เป็นพระเอกเรื่อยมา ทำให้แสงฆ่าคุณไม่ตาย ขายคุณไม่ขาด
อย่าโกรธแสงนะคะ ที่แสงรุนแรงกับคุณไปบ้างในบางครั้ง (แสงแกล้งทำไปยังงั้นเองแหละค่ะ
ใจจริงรักคุณจะตาย) ก็จะให้ทำยังได้ได้ล่ะคะที่รัก แสงต้องเล่นเป็นตัวนางมารร้ายนี่นา
จะให้ดีหวานแหววเหมือนคนอื่นได้ยังไงล่ะ (เดี๋ยวแม่โมโหขึ้นมาขอเล่นเป็นนางเอกแทนซะเลยนี่)
คุณอาอำพลขา ถ้าแสงเข้าใจคุณอาผิดก็ขอโทษด้วยค่ะ แสงไม่เคยดูเรื่องปีกทอง (ตอนนี้แสงมา
ตั้งแคมป์รอพ่อรพินทร์อยู่ที่หนองน้ำแห้ง ไม่มีแสงสี ไม่มีทีวี ไม่มีน้ำประปา แสงก็เลยไม่
รู้เรื่องว่าละครเรื่องนี้เป็นยังไงค่ะ) แต่ยังไงก็ตาม แสงเองก็ไม่ค่อยชอบสำเนียงของคำคำนี้
เท่าไหร่ ยังไงก็โปรดอย่าเอาคำนี้มาใช้กับแสงอีกแล้วกันนะคะ แสงขอค่ะ
จากคุณ : แสงโสม - [20 ม.ค. 20:41:06]

ความคิดเห็นที่ 68
ป่าสงวน...คือแหล่งทรัพยากรธรรมชาติที่มีคุณค่ามหาศาล
ไม่แปลกเลย..ที่ใคร ๆ ก็อยากได้ อยากครอบครอง เป็นเจ้าของ ป่าสงวน
แต่แปลกเหลือเกิน...ถ้าป่าสงวนนั้นแผ้วถางทางตัวเองเพื่ออำนวยความสะดวกให้มีคนบุกรุก
แปลกจริงหนอ...ถ้าป่าสงวนนั้น ยินดี เต็มใจ และปรารถนาให้มีคนเข้าไปบุกรุก
แปลกสุดสุด...ถ้าป่าสงวนนั้น อยากให้มีคนเข้าไปบุกรุกตัวเองมาก ๆ
แปลกอะไรอย่างนี้...ถ้าป่าสงวนนั้น ไม่รู้จักระมัดระวัง สงวนรักษาตนเองเอาไว้ให้ดี
ให้สมกับคุณค่าของคำว่า...ป่าสงวน...
...ใครเคยเห็นป่าสงวนที่มีลักษณะแปลก ๆ อย่างนี้บ้าง ???
...ช่วยบอกที...ไม่มีรางวัล
จากคุณ : คริสติน่า - [21 ม.ค. 08:48:47]

ความคิดเห็นที่ 69

รพินทร์
บัดนี้พี่ใหญ่กับผมก็ได้ขัดแย้งกันอย่างรุนแรงเหมือนตอนต้นภาค ๑ ของเพชรพระอุมาอีกแล้ว ด้วยเรื่องยกน้อยไม่ยกน้อยให้คุณนี่แหละ
ผมเป็นฝ่ายคุณ ผิดกับพี่ใหญ่ผู้สุขุมรอบคอบในทุกเรื่อง แต่ก็ไม่วายจะมีเรื่องกับผมได้ทุกเรื่อง
ผมกำลังจะเข้าป่าไปมรกตนครอีกครั้ง
เป็นโอกาสดีที่ผมจะเสนอภาค ๔ ให้คุณ
ใช่ ยุคสมัยมันเปลี่ยน คุณอำพลแกคิดอย่างพ่อค้ารุ่นเก๋า แกไม่รู้หรอกว่ายุคนี้เค้าอนุรักษ์พันธ์สัตว์ป่าหายากกันแค่ไหน
ถ้าคุณได้เจ้าไทรันมาจริงๆ ยังไม่ทันจะตัดอุ้งตีนมันออกมาเปิบพิสดาร คุณก็ถูกจับฐานทารุณสัตว์ซะก่อนแล้ว
ผมกำลังจะเดินทางไปหาวายา มนุษย์วานร เพื่อจะเชื้อเชิญเขามาปรากฎกายในโลกภายนอก ให้โลกประจักษ์ถึง the missing link ที่นักวิทยาศาสตร์ค้นหากันนักหนา แล้วค่อยส่งเขาคืนกลับบ้าน
ถ้าหากว่าคุณนำทางผมไปเอาเขามาได้ คุณจะดังระเบิด มีหวังลุ้นรางวัลโนเบลกันละคราวนี้
แล้วใครหน้าไหนจะกล้าขัดขวางไม่ยกน้องสาวให้บุคคลระดับโลกอย่างคุณ แม้คุณจะยากจนไส้แห้งแค่ไหนก็ตามที
เส้นทางนั้นเราก็คล่องกันมาตั้ง ๓ ภาค หลับตาเดินก็ยังได้
ไปกับผมเถิด น้องเขยคนดี เราจะหลบเลี่ยงป่าสงวนออกไปอีกทางหนึ่ง เพื่อหนีสาวๆให้พ้นหมดทุกคน
โดยเฉพาะคู่รักเก่าของคุณที่เอาจริงซะจนผมเองก็สยองไปด้วย ผมไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมสาวถึงหมายปองคุณแต่เพียงผู้เดียวแบบสิบต่อหนึ่ง
แล้วปล่อยให้พี่ใหญ่กับผม ขายไม่ออกจนบัดนี้

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [21 ม.ค. 13:38:16]

ความคิดเห็นที่ 70
คุณชายกลางครับ
คุณชายยังคงฝันเฟื่องเหมือนเดิมนะครับ จำไม่ได้เหรอครับในภาคแรกการฝันเฟื่องของคุณชายได้พาเอาญาติวงศ์ไปลำบากลำบนกันเกือบเอาชีวิตไม่รอด ( แต่นั่นก็ทำให้ผมได้พบกับคุณหญิงยอดหัวใจของผม)
ครั้งนี้ผมไม่เห็นเลยว่าโนเบลเนี่ยมันจะตกถึงมือผมอย่างไร แต่มาใจอ่อนตรงที่คุณชายเรียกผมว่า น้องเขยคนดี นี่แหละ แหมคุณชายจับจุดคนเก่งชะมัด อย่างไรก็ตาม ขอผมไปนอนคิดและทำใจสักสามวันได้ไหมครับว่าเพียงคำนี้ของคุณชายจะคุ้มค่าให้ไปเสี่ยงชีวิตหรือเปล่า
แล้วผมจะมาให้คำตอบครับ
เฮ้อ สงสัยฟ้าได้สาปผมมาให้แพ้ภัยญาติคนรักเสียแล้วล่ะครับ
รพินทร์ ไพรวัลย์-พรานไพรใจอ่อน
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [21 ม.ค. 14:53:10]

ความคิดเห็นที่ 71
เดียร์ไพรวัลย์
ชั้นขอพิสูจน์ DNA!!!!!!!!!!!!!!!!
จากคุณ : มาเรีย ฮอฟมันน์ ไพรวัลย์ - [21 ม.ค. 19:32:39]

ความคิดเห็นที่ 72
เอ่อ--นึกว่ากระทู้จะตกไปแล้ว
ชอบกระทู้นี้มากเลยนะเนี่ย
ไม่มีอะไรหรอกผู้กอง มายืนยันหนะ
ว่าแงซายตังหาก ที่เป็นพระเอก
นายหญิงก็นายหญิงเหอะ ยังเห็นแงซายดีกว่าผู้กองเล้ย
จากคุณ : แมวน้ำ - [21 ม.ค. 22:13:10]

ความคิดเห็นที่ 73
คุณแมวน้ำ
พูดหยั่งงั้นไม่ถูกนาครับ ผมซิเป็นพระเอก ถ้าผมไม่เข้าป่าไปในภาคแรก เจ้ากระเหรี่ยงร้อยเล่ห์นั่นมันจะได้เป็นเจ้าเรอะ คงต้องวิ่งหนีทหารพม่าอยู่แถว ๆชายแดนอำเภอสวนผึ้งไม่ก็แม่สอดนั่นแหละ เผลอ ๆอาจจะไปขนยาบ้าเสียด้วยซ้ำ
ในสายตาคุณหญิง ใครจะมาสำคัญกว่าโผม ไม่มีแล้ว คุณแมวน้ำนี่ทำให้ผมน้อยใจจริง ๆ นา กะเดี๋ยวจับไปส่งไว้กับเจ้ามันตรัยนิทรานครเสียเลยนี่ ได้ข่าวว่ามันต้องการเลือดแมวน้ำมาชุบชีวิตอยู่ด้วย
คุณเมย์ครับ
ผมกำลังวางแผนการเดินทางครั้งใหญ่อยู่ เรื่องตรวจดีเอ็นเอผมไม่เกี่ยวหรอก แต่ขอให้ผมกลับออกมาเสียก่อนเถอะครับ
เอ แล้วถ้าตรวจออกมาว่าผมไม่ได้เป็นพ่อ ผมจะฟ้องฐานหมิ่นประมาทได้ไหมเนี่ย และคิดค่าที่ทำให้ผมเสื่อมความรักจากคุณหญิงได้ไหมเนี่ย
เลิกพยายามพิสูจน์เสียเถิดครับ ผลออกมาแล้วมันจะทำให้คุณหน้าแตก ลูกชายคุณดูยังไงก็หน้าไม่เหมือนผม หน้ากระดูก ๆของผมนี่มันปั้นยากน่ะครับ ไม่ว่าจะปั้นด้วยอะไร ฮ่าฮ่า
คุณชายกลางครับ
อันตัวผมนี้ก็ยังงงมิวายว่าทำไม สุภาพสตรีจึงพากันมาตู่สิทธิ์ในตัวผมกันอย่างคลั่งไคล้เช่นนี้ มันคงจะเกิดจากความยากจน และเจ้ามาลเรียเรื้อรังกระมังครับ ที่ทำให้ผมดูน่าสงสารน่าปกป้อง คุณผุ้หญิงซึ่งมีความเป็นแม่อยู่ในจิตใจก็เลยอยากจะมาโอบปีกปกปักผมเป็นพิเศษ เฮ้อ อันนี้มันเป็นความสามารถส่วนตัว มันเลียนแบบกันไม่ได้อ่ะครับคุณชาย ไอ้ผมก็เห็นใจคุณชายทั้งสองที่ว้าเหว่เอกา และก็อยากจะแบ่งพวกเธอไปให้บ้าง เรื่องปวดหัวของผมมันจะได้น้อยลงไป แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ เชื่อเถิดครับหลังจากที่ผมพูดอย่างนี้ไป เดี๋ยวพวกเธอจะเรียงหน้ากันเข้ามาถล่มผมอีกหลายยกเทียว หาว่าไม่เป็นสุภาพบุรุษบ้างล่ะ ไม่รับผิดชอบบ้างล่ะ หนีปัญหาบ้างล่ะ ปู้โธ่ ไอ้พรานจน ๆ หากินไปวัน ๆ นี่น่ะเหรอครับ จะมีเวลาไปสีหญิง แค่คนเดียวที่มีอยู่ในหัวใจก็ทำให้เลือดตากระเด็นเต็มทีแล้ว
ผมเริ่มสงสัยแล้วล่ะครับ พวกเธอเห็นว่าผมเป็นคนหงิม ๆไม่เอาเรื่องเอาราวกับใคร นอกจากไอ้พวกอมนุษย์ พวกเธอก็เลยเข้ามาหยอกล้อผมเล่นให้หัวหมุน เฮ้อ พรานไพรผู้มีรักเดียวใจเดียวอย่างผมได้กลายเป็นเครื่องเล่นบันเทิงอารมณ์ของบรรดหญิงทั้งหลายยามเหงาไปเสียแล้วล่ะครับ มาถึงตอนนี้คุณชายก็ยังเห็นล่ะครับว่า สภาพขายไม่ออกนั้นยังดีกว่ามาก
เอาล่ะครับ ผมขอไปนอนตรองนั่งตรองเสียก่อนว่าเราจะไปทางไหนกันดี แล้วจะกลับมาบอก ผมยังไม่ได้รับปากนะครับว่าจะไปด้วย ถ้าคุณชายลองเรียกผมว่า"น้องเขยคนดี" อีกสักยี่สิบเอ็ดครั้ง มันเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาเคมีในตัวผมให้คิดตกเร็วขึ้นก็เป็นได้
คุณคริสติน่า
กลอนเปล่าของคุณทำให้ผมปวดหัว อะไรกันเหรอครับป่าสงวนที่เชิญชวนให้คนอื่นบุกรุก กะเดี๋ยวอธิบดีกรมป่าไม้ได้ยินเขาจะโกรธาเอานาครับ เขายิ่งพยายามอย่างสุดชีวิตที่จะปกปักผืนป่าของไทยไว้ เห็นไหมครับ ท่านถึงกับหลั่งน้ำตาออกทีวีเทียว แล้วสั่งยิงไอ้พวกบุกรุกก่อนถามชื่อ หลังจากที่สามปีก่อนท่านโชว์ท่าปืนประทับไหล่ยิงจระเข้โชคร้ายตัวนั้นจนดิ้นผาง ๆโชว์คนทั้งประเทศมาแล้ว
ปรัชญาหยั่งงี้ผมคิดไม่ออกหรอกครับ ผมมันคนบ้านป่าบ้านดอย ช่วยแปลหน่อยเถอะครับ ว่าหมายความว่ากระไร

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [22 ม.ค. 15:16:15]

ความคิดเห็นที่ 74
รพินทร์
พี่ใหญ่เขาตัดหางปล่อยวัดผมแล้ว เขาว่าจะหนีไปไหนก็ไปเถิด อย่าว่าแต่ไปมรกตนครเลย แค่ไปซาฟารีเวิร์ล เขาก็ไม่มีเงินจะตามผมอีก
ผมจึงต้องหันหน้ามาปรึกษาคุณว่า เราจะเข้าป่ากันมือเปล่าซะมั้งครั้งนี้
คำตอบคุณทำให้ผมเกือบร้องออกมาว่า "ยูเรก้า" เหมือนอาคีเมดิส ตอนแกค้นพบเรื่องน้ำล้นอ่างจากน้ำหนักตัวแก
ช่าย เสน่ห์ของคุณความน่าสงสารน่าสมเพชเวทนาอย่างล้ำลึก ปลุกวิญญาณแม่(พระ) ขึ้นในตัวน้องสาวผม
และสาวอื่นๆอีกนับโหล
มันทำให้ผมน้อยใจจริงๆว่า เราไม่น่าเกิดมาในตระกูลสูงศักดิ์ หล่อเหลาบึกบึนสมชายชาตรี เก่งฉกาจกระทบไหล่อินเดียน่า โจนส์ให้ไหล่ช้ำได้ง่าย
เพราะจะหาใครมาสงสารซักคนก็หาไม่ได้จนบัดนี้
ยังงี้ ถ้าผมลากคุณไปตายมิตายแหล่ไปป่านอีกซักหน ในภาค ๔ คุณก็คงได้สาวตามมาอีกเป็นพรวนซีเนี่ย
ผมรอคำตอบคุณอยู่นะ
จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [22 ม.ค. 17:49:41]

ความคิดเห็นที่ 75
5555 ตลกเจงๆ ชอบมากครับ มาปรบมือให้นะ
จากคุณ : เฎฎ - [22 ม.ค. 23:08:23]

ความคิดเห็นที่ 76
ถึง รพินทร์ ไพรวัลย์
อย่าพูดอะไรอีกเลย มันไม่มีประโยชน์แล้ว ฉันอยากบอกคุณนะ ว่าฉันเชื่อในคำคุณทุกคำ เชื่อในวินาทีนั้น รักนั้น
ว่ายิ่งใหญ่และมีค่ามากเพียงไร ถ้าหลอมละลายเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับเนื้อใจของคุณได้ ฉันก็ยินดี
ฉันอยากให้คุณจดจำรักนี้ไปจนตาย คุณจะได้รู้ว่ารักของคนบางคน ถึงรักมาก ยิ่งใหญ่มาก ก็ไม่จำเป็นต้องสมหวัง
หรือเป็นไปตามที่ใจปราถนาทุกประการ
ฉันเชื่อว่าคุณรักและภักดีกับฉันได้ ต่อให้คุณจะไปเจอะเจอใครก็ตาม แต่คุณเลือกที่จะไม่ทำต่างหาก คุณปล่อย
ตัวเองให้อ่อนไหวไปกับความหวานของสตรีเพศ ไม่แปลกหรอก ฉันเข้าใจดี คุณไม่ใช่พระอิฐพระปูนนี่ จะได้ใจร้าย
พอกับความสวยงามเช่นนั้น คุณได้บอกอะไรกับฉันหลายอย่างในวั้นนั้น....
แต่วันนี้ อย่าถามนะว่า....ฉันรักใคร และอย่าถามเลยว่า...ใจของฉันที่เคยเป็นของคุณวันนั้น
ตอนนี้อยู่กับใคร...ที่ไหนกัน?

จากคุณ : คุณหญิงดาริน - [23 ม.ค. 10:58:47]

ความคิดเห็นที่ 77

คุณหญิงดารินครับผม
อยู่ที่ไหน กรุณากลับวังวราฤทธิ์ด่วน
คุณชายเชษฐาป่วยหนัก คุณชายอนุชาหนีออกจากวังไปอีกแล้วครับผม
คุณชายเชษฐาให้อภัยคุณหญิงทุกอย่างครับ

ป.ล. พวกผมไม่ได้รับเงินเดือนมาหลายเดือนแล้วครับ กรุณากลับมาจ่ายเถอะครับ

จากคุณ : หัวหน้ามหาดเล็ก - [23 ม.ค. 11:10:06]

ความคิดเห็นที่ 78

คุณหญิงครับ..........

เฮ้อ ผมไม่รู้จะพูดอันใดได้ ก้อนสะอื้นมันจุกอยู่ที่คอ การตัดรอนของคุณหญิงเสมือนดาบตัดใจผม แต่ผมคงต้องรับสภาพโดยดุษฎี แม้จะรวดราวสักเพียงใด ผมคงมิอาจเอื้อมร้องขออันใดจากคุณหญืง เพราะความรักที่ให้มาเมื่อกาลก่อนก็ถือว่าเป็นบุญหัวหนักหนาแล้ว

ไม่มีใครบรรยายความรู้สึกของผมยามนี้ได้ดีเท่าคุณเนาวรัตย์ พงษ์ไพบูลย์ครับ
"น้ำตารินไหลพร่างอย่างเงียบเงียบ"
มันเย็นเฉียบเหมือนเชือดให้เลือดไหล
เจ็บลึกร้าวทั่วเนื้อหัวใจ
วันทำไมจึงมืดยืดยาวนัก"

ลาก่อน ดอกฟ้าของผม ขอให้โชคดีในชีวิต ส่วนผมคงต้องก้มหน้าเป็นพระเอกมิวสิควิดีโอเพลงเศร้า อกหักระทม
(ดนตรีอินโทร..
เห็น.รพินทร์นั่งเหม่อมองหนองน้ำที่แห้งขอด น้ำตาซึม.....กล้องเลื่อนออกให้เห็นดอกคูณเหลืองกำลังร่วงลงพรูพราย..)
... ลาจำลาแม่ดอกฟ้าขวัญใจคนจน พี่ทนหม่นหมองตรมเศร้า รักเราต้องขาดกัน.......

เฟดเอ๊าท์......

คุณชายกลางครับ

ผมตอบตกลงการเดินทางเข้าป่าของคุณทันทีเลยนะครับ ผมไม่รู้จะอยู่ที่หนองน้ำแห้งเพื่อรอยาใจดอกฟ้าไปอีกทำไม ปกติผมไม่ใช่คนนรักตัวกลัวตาย แต่เมื่อมีคุณหญิง ผมก็ต้องถนอมตัวถนอมใจไว้ให้เธอ แต่เธอสิ้นรักเสียแล้ว ชีวิตของพรานไพรผู้นี้ก็ไร้ค่าลงในพริบตา เฉกเช่นค่าเงินบาทที่ร่วงลงร่วงลงไปเมื่อสามปีก่อน ไปกันเถิดครับคุณชาย เราจะไปฝ่าฟันอันตราย เราจะบุกเบิกโลกใหม่ ไปผจญภัยอันระบือลือลั่น ระทึกใจสั่นระริกมากกว่าเดิม คุณชายจะกลับโดยสวัสดิภาพผมรับรอง แต่ผมอาจจะไม่กลับมาอีก ด้วยโลกนี้มันโหดร้ายเกินหัวใจแกร่งจะทนได้เสียแล้วล่ะ

กรุณามาพบผมที่หนองน้ำแห้งโดยด่วนที่สุดนะครับ ผมจะรอคุณชายอยู่สักหนึ่งอาทิตย์ ถ้าคุณชายไม่มา ผมก็คงต้องไปล่ะครับ ผมไม่สามารถจะอยู่ที่นี่ได้อีกแล้ว ความรู้สึกผมเป็นเหมือนดั่งพระลอตอนที่เสี่ยงน้ำ แม้จะตายก็ต้องไปครับ
"มาจำkooจะเสี่ยงน้ำ นองไป ปรี่นา
น้ำชื่อกาหลงไหล เชี่ยวแท้
ผิวkooจะคลาไคล บรอดคืนนา
น้ำจุ่งเวียนวนแม้ รอดไส้จงไหล

ครั้นวางพระโอษฐน้ำ เวียนวน อยู่นา
เห็นแก่ตาแดงกล เลือดย้อม
หฤทัยรทดทน ทุกข์ใหญ่ หลวงนา
ถนัดดั่งไม้ร้อยอ้อม เท่าท้าวทับทรวง ฯ"

คำลาของคุณหญิงได้ประกาศิตชีวิตผม เหมือนแม่กาหลงแดงเลือดย้อมได้ปกาศิตแก่ชีวิตของขุนลอท้าว

แต่ท่านจะไปเจอนางที่รักแล้วเสียชีวิต ส่วนผม ข้างในมันตายก่อน แล้วกระเซอะกระเซิงไปอย่างไร้จุดหมาย รอเวลาให้พระยมมาทวงชีวิตระทมไปเสียทีครับ

แล้วเจอกันนะครับคุณชาย

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [23 ม.ค. 13:52:23]

ความคิดเห็นที่ 79
รพินทร์เพื่อนตายของผม
รอก่อน อย่าเพิ่งจากจรเข้าป่าไปซะ ผมจะรีบไปหาคุณ ช้าหน่อยอย่าว่ากัน
เพราะบัดนี้โรลรอยซ์ประจำวังถูกไฟแนนซ์ยึดไปแล้วพร้อมกับวังวราฤทธิ์
ผมกำลังเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า เดินขึ้นรถเมล์ไปต่อที่ขนส่งสายใต้
ตีตั๋วรถบขส. ไปเมืองกาญจน์
แวะพักที่ บ.ทัวร์กระจอกของคุณอำพล อาศัยรถสองแถวของแก ต่อทางเกวียนสู่หนองน้ำแห้ง ด้วยหัวใจอันเข้มแข็งทรหดอดทนเยี่ยงชายชาตรีผู้สิ้นหวังต่อความศิวิลัยซ์ของสังคมเมือง
กอดคอกันไปเถิด น้องเขยคนดี X ยี่สิบเอ็ดครั้ง...คุณให้ผมเรียกคุณซ้ำกันยังงี้ไม่ใช่เหรอ
ประกาศให้รู้ว่า โลกนี้ใช่อยู่ด้วย มณี เดียวนา
ทรายและกรวดย่อมมี ส่วนสร้าง
อ้าว จำของคุณอังคารมาผิดๆถูกๆ เพราะความร้าวระบมขมขื่นมันมากเสียยิ่งกว่าภาค ๑ เดี๋ยวผมจะแต่งกลอนของผมใหม่อีกซักบทระหว่างนั่งรถสองแถว แต่ไม่ได้ส่งแอ๋วเรียนราม..ไปพลางๆ
ถ้าผมพูดอะไรคุณอ่านไม่ค่อยจะรู้เรื่อง ก็อย่าเพิ่งนึกว่าผมสติแตกตามคุณไปด้วย
ผมเพียงแต่ตื้นตันที่เราจะเริ่มเพชรพระอุมาภาค ๔ ได้ยิ่งใหญ่สมกับ ๓ ภาค ที่ผ่านมา
เชื่อเถิดว่า เราเข้าป่าเมื่อไหร่ เมย์เอย แสงโสมแฟนเก่าคุณเอย คริสติน่า อิสเบล แหม่มสาวๆ ต้องอยู่ไม่เป็นสุข หอบเสื้อผ้าตามคุณไปทั้งขบวน
น้อยเองผมก็ไม่เชื่อว่าเขาจะใจแข็งได้ในภาค ๔ เพราะเขาอ่อนปวกเปียกเป็นวุ้นมาตั้งแต่ภาค ๒ แล้ว ยังไงเขาก็ต้องตามไปปิดท้ายรายการ ไม่ให้คุณไปหาเมียมาเพิ่มจำนวนได้อีกแน่นอน
พี่ใหญ่ก็ต้องไปตามน้อง ไชยยันต์ไปตามเมีย คุณอำพลไปตามหลานสาว
เจ้าแงซายก็ไม่เป็นอันครองมรกตนคร มันจะต้องมาวอบๆแวบๆ วูบๆวาบๆ ตามทางป่า ร้องเพลงสุนทราภรณ์ ให้คุณฟังไปตลอดทางอีก
เฮ้อ! ช่างสุขซะเหลือเกิน จนผมอยากจะร้องเพลง เจ้าช่อมาลี ดึกๆคืนนี้ฉันนอนไม่หลับ ซะแล้วซี
ตื่นเต้นครับ ตื่นเต้น

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [23 ม.ค. 15:09:47]

ความคิดเห็นที่ 80
รพินทร์ที่รัก
ฉันอยากขอให้คุณสารภาพความจริงออกไปกับสาธารณชนเสียที ว่าใจจริงของคุณนั้น
คุณรักแและปรารถนาที่จะแต่งงานกับฉันมากกว่าคุณหญิงดาริน เพราะฉันมีอะไรที่เหนือกว่า
คุณหญิงดารินมากมาย ท่าทีกิริยาบุคลิกลักษณะของฉันก็ COPY คุณหญิงออกมาไม่มีผิดเพี้ยนไปแม้แต่กระเบียดนิ้ว
ซึ่งเป็นสเปคที่คุณชอบ รูปร่างหน้าตาของฉันก็เหนือกว่าคุณหญิงดาริน คุณลองคิดดูซิว่า
สาวไทยแท้ กับสาวฝรั่งเลือดผสมอย่างฉัน ใครจะแน่กว่ากัน แถมฉันยังมีเสน่ห์เร้าใจทางเพศกับคุณอีกอย่างล้นเหลือ
อย่างนี้ไม่รักฉันแล้วจะไปรักใครที่ไหนจ๊ะ คุณประกาศไปได้เลยว่าที่ผ่านมาคุณจำใจต้องแต่งงานไปกับคุณหญิงดาริน
เพราะสาเหตุดังนี้
1. คุณกลัวพี่ชายและเพื่อนทั้ง 3 คนของคุณหญิงดารินจะบ้อมคุณเอา ในกรณีที่อุตส่าห์พาน้องสาวมาแลกน้องเขย
ด้วยความยากลำบาก แล้วต้องกลับไปมือเปล่า
2. คุณทนลูกตื๊อจากคุณหญิงดารินไม่ไหว เพราะขนาดคุณอุตส่าห์หนีเข้าป่าไปให้ไกลแสนไกล
เพื่อหลีกเลี่ยงการไปพบคุณหญิงแล้ว คุณหญิงยังดันทุรังสูงตามคุณมาเจอในป่าอีก
3. องค์จักราชรวบรัดจัดพิธีแต่งงานให้คุณ โดยคุณไม่รู้ตัวมาก่อนและปฏิเสธไม่ได้
เรื่องทั้งหมดฉันก็ยอมรับว่า ฉันมีส่วนผิดอยู่ด้วยอย่างนึง คือในคืนแรกที่คุณแต่งงาน คุณไม่ยอมเข้าหอ
และคุณขอคุณหญิงกลับมาค้างกับฝ่ายเรานั้น คุณได้แอบมากระซิบฉันแล้วว่า ให้เราหนีไปด้วยกัน
แต่ฉันชะล่าใจเอง ไม่นึกว่าเรื่องจะบานปลาย เฮ้อ! รู้งี้หนีตามคุณไปซะตั้งแต่คืนนั้นก็ดีแล้ว
คุณจะได้ไม่ต้องปวดหัวมาจนทุกวันนี้
อย่างไรก็ตาม เรื่องนี้ยังไม่สาย ขอให้คุณสารภาพความจริงกับทุกคนไปซะ แล้วคุณก็บินมาแต่งงาน
กับฉันที่อเมริกา หลังจากนั้น เราจะไปเจาะลึกป่าอเมซอนกัน เป็นภาค 4 ของคุณ คุณอย่าไปหลงกล
คุณชายอนุชากับคุณอำพลเชียวนา ที่ให้คุณไปเดินป่าภาค 4 ในเมืองไทยน่ะ ก็ป่ามันกลวงโบ๋ไปหมด
คุณก็รู้อยู่แล้ว เค้าจะหลอกให้คุณไปเหยียบกับระเบิด แล้วตะนี้ พอคุณหญิงเป็นม่าย เค้าก็จะ
ยกคุณหญิงให้กับมันตรัยไป ได้กำไร 2 ต่อเลยนะ คุณน่ะ ไม่ทันเกมเค้าซะเล้ย
รอคุณอยู่นะ รพินทร์คนดี (คุณชอบคำนี้ไม่ใช่เหรอ)
จากคุณ : คริสติน่า - [24 ม.ค. 09:06:22]

ความคิดเห็นที่ 81
หะหะหะหะ โอ๊ยยยยยยย หัวเราะจนปวดท้องเลย......
คุณรพินทร์ ไพรวัลย์ขาาาาา ด้วยถ้อยคำอันวิจิตรของคุณ แทบทำให้ฉันละลาย และรุ่มร้อนด้วยไฟรัก และ ไฟริษยาต่อคุณหญิงดาริน
ดิฉันขอสารภาพอย่างไม่อายเลยนะคะ ดิฉันเชื่อคุณค่ะ ว่าคุณเป็นชายหนุ่มที่มีใจรักและถือสัตย์จริง หนักแน่นดังภูผา เหตถนี้แหละค่ะ ดิฉันขอบอกว่าดิฉันหลงรักคุณเข้าเสียแล้ว แม้ดิฉันจะยังไม่เคยติดตามคุณแม้แต่ภาคเดียว
รอดิฉันก่อนนะคะ ดิฉันจะติดตามคุณไปให้ได้เร็วๆนี้ แม้สุดหล้าฟ้าเขียว น้ำเชี่ยว ทะเลลึก ดิฉันก็จะไม่หวั่นเกรง.........
ดิฉันไม่ยอมแพ้คุณหญิงดารินหรอกค่ะ แต่แม้นคุณไม่รักดิฉัน ขอดิฉันเป็นทาสรักก็พอแล้ว ได้โปรดเถิด............
ดิฉันเชื่อว่า ด้วยถ้อยคำรักของดิฉัน คงทำให้เกิด สตาร์วอส์ เอ๊ย เพชรพระอุมา เอ๊พพิโสด 4 และ 5 ตามมาอย่างแน่แท้
และ มันจะเกิดขึ้นโดยความรักที่ยิ่งใหญ่ที่ฉันมีต่อคุณ และ เรื่องราวของคุณ และ คนอื่นๆในเรื่องที่ต้องดำเนินต่อไป...............
รักจริงและรักเดียว
ดิฉันเองค่ะ
จากคุณ : กรวดสีฟ้า - [24 ม.ค. 20:50:10]

ความคิดเห็นที่ 82
ให้ตายสิ รพินทร์
ผมเกรงว่าเพชรพระอุมาภาค ๔ และ ๕ ไปจนถึงอินฟินิตี้ของเราจะเกิดปัญหาซะแล้ว
ไหนจะสาวๆหน้าเก่ายังมะรุมมะตุ้มกับคุณไม่จบไม่สิ้น ผมก็อิจฉามากพอ
ยังมีคุณสาวหน้าใหม่ที่ไม่เคยแม้แต่อ่านเพชรพระอุมา ยื่นใบสมัครกับคุณให้ผมยืนแหงนเถ่อ ช้ำใจอยู่เดียวดาย
อีกเรื่องคือเราเห็นจะเข้าป่าไม่ทัน
เพราะกะเหรี่ยงลูกน้องเก่าของคุณ ดันสวนทางมาเยี่ยมคุณผิดจังหวัด ผ่าไปราชบุรี
ก่อข่าวชิ้นใหญ่ให้รอยเตอร์ ซีเอ็นเอ็น และไอทีวี ตามหาคุณเป็นการใหญ่อยู่ตอนนี้
ผม..อดีตนายชด ประชากร เก๊าะเลยต้องบ๊าย...บาย เอาตัวรอดไปก่อนละ
จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [25 ม.ค. 09:04:19]

ความคิดเห็นที่ 83
คุณชายกลางครับ
กระผมไม่นึกมาก่อนเลยว่าคุณชายจะทิ้งผมไปง่าย ๆดั่งนี้ พวกเจ้านี่เขาทิ้งเพื่อนกับคนรักเหมือนทิ้งกางเกงในเก่า ๆ ทั้งพี่ทั้งน้องใส่ผมจนเก่า เยิน อีลาสติกไม่มีแล้วก็ถอดโยนทิ้ง ไม่คิดเลยว่าผมได้รับใช้โอบอุ้มมาอย่างไรบ้างในขณะสมบุกสมบัน เฮ้อ
ขอบคุณ คุณชายนะครับที่อุตส่าห์เรียกผมว่าเพื่อนตาย และน้องเขยคนดียี่สิบเอ็ดครั้ง นายชด ประชากร คนเดิมที่มีใจซื่อ กระตือรอล้น ไขว่คว้าหาความฝันอันยิ่งใหญ่หายไปไหนเสียแล้วล่ะครับ คนเคยรวยไม่จำเป็นต้องเป็นคนเคยดีด้วยเลยนี่ครับ
อย่างไรก็ตาม กระผมอยากจะแก้ความเข้าใจผิดของคุณชายกลางว่า กระผมนั้นมิได้เกี่ยวกับเรื่องนี้แม้แต่น้อย จอนี่กับเมดา เป็นเด็กดีครับ แต่ว่าชะตากรรมผกผันกลายจากนักศึกษาในเมืองหลวงมาจับปืนสู้ในป่ามาสิบปี สามคืนก่อนมันมาเยี่ยมผม บอกว่าจะเข้าไปในเมือง ผมก็เลยฝากมันไปรับคุณชายมาก็เท่านั้นเอง ได้ยินข่าวแทบเป็นลม สงสารก็สงสารแหละครับ แต่ก็คิดว่าทางบ้านเมืองเขาคงไม่เอาไว้หรอกเพราะว่าทำอย่างงี้มาเป็นหนทื่สองแล้ว เฮ้อ เขาต้องตายอย่างนี้แหละครับ ชะตากรรมได้กำหนดตั้งแต่วันแรกที่พวกเขาคิดจะใช้ความรุนแรงเพื่อเรียกร้องความสนใจจากชาวโลกแล้วล่ะครับ มันทางที่เขาเลือก และเขาก็คงกลายเป็นวีรชนในหมู่คนของเขาเอง แต่เป็นผู้ร้ายในสายตาคนไทย
อึ้งครับบอกไม่ถูกเลย ทั้งคนรู้จักมาตาย คนรักมาลา แถมคนที่นับเป็นญาติกันก็ชิงตัดช่องน้อยเอาตัวรอดไปก่อน แต่ผมรพินทร์-จะไม่มีวันพ่ายแพ้แก่ความระทมและปัญหาอีรุงตุงนังทั้งหลาย ผมจะเชิดหน้าสู้กับมันโดยลำพังของผมเอง เมื่อเวลาหลั่งน้ำตาก็จะหลั่งเพียงในอก ไม่ยอมให้ใครสมเพชเด็ดขาด
คุณผู้หญิง เดี๋ยวคืนนี้ผมจะตอบจดหมายคุณ ๆนะครับ ตอนนี้ขอไปเหม่อมองแบบพระเอกมิวสิคเสียก่อน ใครก็ได้เลือกเพลงให้ผมที ผมจะเข้าภวังค์ระทมโดยเท่แล้วล่ะครับ

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ผู้ระทมใจ - [25 ม.ค. 16:45:21]

ความคิดเห็นที่ 84
น้ำตาแสงไต้...
ดื่มใจพี่ร้าวระบม
ไม่อยาก..พรากขวัญภิรมย์
จำใจข่ม..ใจ..ไปจากนวล
เพลงคลาสสิคของคุณครูแจ๋ว สง่า อารัมภีรครับ ผมว่าทำมิวสิควีดีโอยุคไหนๆก็คลาสสิค คุณรพินทร์
แต่...เอ...คุณนวลแกเป็นเจ้าประจำอยู่ที่อีพีโสดอะไรโน่นแน่ะครับ ห่างไปหลายกระทู้
คนละเรื่องแล้วเหรอเนี่ย
เขินครับ นางเอกผิดคน แวะมาเสนอเพลงแค่นี้แหละ

จากคุณ : เพื่อนป้านวลครับ - [25 ม.ค. 18:58:15]

ความคิดเห็นที่ 85
คุณเพื่อนป้านวล
ขอบคุณนะครับ ที่แวะมาเสนอมิวสิค ผม ผมควรจะเลิกจากอาชีพพรานไปเล่นเป็นพระเอกมิวสิคดีไหมครับ-ขอคำปรึกษา ไหน ๆก็ไม่มีป่าจะเข้าแล้ว
เอ ได้ยินพวกชาวเรือเขาเล่าให้ฟังว่าป้านวลเพื่อนคุณเค้ารวยมากไม่ใช่เหรอครับ มุ่งหมายจะแจกเงินทุนสนับสนุนให้ผู้มีส่วนคล้ายริชาร์ด เกียร์ ผมก็คิดว่าบางมุมของใบหน้ากระดูก ๆ นี่มีส่วนละม้ายเกียร์ไม่น้อย ผมจะมีสิทธิ์ได้รับเงินทุนสนับสนุนจากกองทุน นวล-ริชาร์ดบ้างไหมเนี่ย (ภาพประกอบทำตาปรอยเหมือนเกียร์ในเรื่อง an officer and a gentleman-หรืออะไรทำนองนี้แหละครับ)
คุณกรวดสีฟ้า
กระผมก็ขอบคุณสำหรับความรักอันยิ่งใหญ่ที่ให้มานะครับ แต่ผมคิดว่าการที่จะเป็นทาสใคร ไม่ว่าจะเป็นทาสรัก ทาสน้ำเงินนี่มันไม่ค่อยดี ความรักต้องทำให้คนมีศักดิ์ศรีครับ ถ้ารักแล้วไม่มีศักดิ์ศรีนั่นไม่ใช่ความรักล่ะครับ เชื่อผมเถอะครับ
ความรักอันต้องเขย่งเอื้อม รอเวลาให้เขาหันมาลูบหัวสักสามทีแล้วปลื้มแบบที่ผมผ่านมา มันกัดกร่อนครับ ความเศร้าลึกล้ำมันจะค่อย ๆแทะเนื้อใจไปทีละน้อยทุกวันทุกวัน พอถึงระดับหนึ่งคุณจะรู้สึกว่าขาดความเศร้านี้ไม่ได้เสียแล้ว ความรู้สึกเศร้าจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของอารมณ์ความรู้สึกของคุณ
ทุกลมหายใจเข้าออก ถ้าเอามือไปอังดูสักพัก มันจะกรีดมือคุณเป็นแผล เช่นนี้แล้วระบบหายใจของคุณ ปอด สมองและหัวใจจะเปื่อยขาดวิ่น แต่อนิจจาคุณกลับรู้สึกสุขสมอย่างประหลาดในทุกครั้งที่เนื้อเยื่ออ่อน ๆถูกกรีดและกัดแทะ
ความไม่มีศักดิ์ศรีเท่าเทียมในความรัก รวมทั้งการเสพติดความเจ็บปวดทางอารมณ์เช่นนี้ จะเปลี่ยนคุณจากมนุษย์เสรีให้เป็นทาส ความร่าเริง ความสดใสในชีวิตจะหายไป กลายเป็นผีดิบใจกร่อนชั่วกัปป์ชั่วกัลป์เหมือนมันตรัย-ซึ่งผมกำลังจะไปสู่สภาพเช่นเดียวกับมัน ก็เพราะความรักที่มีต่อคุณหญิง
ผมขอเตือนให้คุณกรวดสีฟ้ากลับตัวกลับใจไปเสียเถิด นรกนี้มีผมคนเดียวก็พอแล้ว
ดนตรีอินโทร...ในห้องแสงสลัว รพินทร์นั่งอยู่ในมุมหนึ่ง กล้องซูมเข้าไป เห็นแววตาเขาสั่นระริก มีรอยยิ้มที่มุมปากข้างซ้าย ตาจ้องมองวิทยุทรานซิสเตอร์เน่ามาก ...เพลงส่งเสียงเจื้อย..
"หากฉันต้องตายก่อนวัยชรา ฉันคงต้องตายด้วยความคิดถึง มันกัดกร่อนหัวใจลึกซึ้ง ........ " เฟดเอ๊าท์
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [26 ม.ค. 11:10:12]

ความคิดเห็นที่ 86

เอ้อ..ง่า..คุณรพินทร์ครับ
ผมกลับมาตั้งใจว่าจะลบคำตอบผมออก เพราะอายว่ามันผิดเรื่อง ก็พอดีเห็นคุณโยงเข้ากันได้สนิทเป็นเรื่องเดียว
ทำท่าจะเล่นสองเรื่องรวด เป็นพระเอกเพชรพระอุมาด้วย พระเอกอีพีโสดด้วย น่าอิจฉา
ป้านวลยังเก็บมรดกไว้ครับ เห็นหนุ่มเกียร์ธรรมดาและเกียร์ออโต้สามสี่คนกระโดดตีลังกาบิดเกลียวสามรอบ เอื้อมคว้าทุนอยู่ ยังแห้วกันอยู่
คุณลองปฏิบัติการจู่โจมแบบสายฟ้าแลบ ไปคว้ามากินตัดหน้าซะก็ได้นะครับ อย่างน้อยก็มีอะไรทำ ดีกว่าอยู่ว่างๆ
เรื่องอารมณ์ร้าวระทมของคุณ ผมอ่านแล้วขวัญหนีดีฝ่อ กลัวคุณจะเป็นจอมผีดิบมันตรัย เพราะความรัก ก็ โห น่ากลัว

งั้นเพชรพระอุมาภาค ๔ ที่คุณเล่นเดี่ยว ไม่มีนางเอก ไม่มีคุณชายกลาง จะมีแดร๊กคูล่า และมัมมี่ มาเป็นตัวแสดงร่วมมั้ยครับ
ถ้าไงผมว่า มีจอมเมฆินทร์ ( คุณเคยดูแก้วขนเหล็กมั้ย) ปอบผีฟ้า สุสานคนเป็น ก็เหมาะกับยุคสมัย made in Thailand ดี
อย่าไปเสียค่าอิมพอร์ตผีฝรั่งมาดีกว่า น้ำมันแพง ค่าเครื่องบินก็คงจะแพงขึ้นด้วย
หรือว่าจะมีแม่นากมาแทนคุณหญิงดารินอีกแรงหนึ่ง ก็ไม่เลว
ผมชอบฉากรักในแม่นากครับ คุณน่าจะเล่นเก่งกว่าทิดมาก ดูจากสาวๆที่ปองรักคุณเป็นพรวนอยู่ในกระทู้นี้

จากคุณ : เพื่อนป้านวล - [26 ม.ค. 12:43:02]

ความคิดเห็นที่ 87
คุณเพื่อนป้านวลครับ
ผมก็ชักจะหวั่น ๆแล้วว่าภาคสี่นี่จะเหลือผมคนเดียว ใคร ๆก็พากันหายไปหมด คุณแสงโสม คุณอำพล คุณอะไรต่อมิอะไรอีกเยอะแยะ ยู้ฮู ยู้ฮูอยู่หนายกันบ้างครับ สาว ๆ วู้ หนุ่ม ๆวู้ แก่ ๆ วู้
ผมไม่อยากเล่นเป็นพระเอกเรื่องแม่นากนา ผีกะโผมไม่หนิดกันหรอก ถึงจะเป็นผีสาว ๆก็เถอะ ดูตะเจ้ามันตรัยซิครับ เกือบเอาชีวิตไม่รอด พูดแล้วบรื์อสสสส..... แค่เป็นพระเอกเรื่องเดียวก็ปวดหัวพออยู่แล้ว สาว ๆที่เป็นคนพอหลบได้ล่ะครับ สาว ๆที่เป็นผีนี่ ยากยิ่งที่หนีไป มะนาวตกใต้ถุนยังเอื้อมมือหยิบได้เลยนี่ครับ
เรื่องทุนนั้นผมมิอาจเอื้อมล่ะครับ เดี๋ยวหนุ่ม ๆกระทู้โน้นเขาจะมารุมตื้บผมเอา ถึงผมจะเหมือนเกียร์มากกว่าใครก็เถอะ ฮ่าฮ่า
คุณคริสติน่าครับ
ขอโทษที่ผมละเลยตอบจดหมายถึงของคุณ ครือผมจะบอกว่า ผมไปเม"กาไม่ได้หรอกครับ โผมไม่อยากเป็นพระเอกมิวสิคเพลงฮิพฮอพนี่นา จุดมุ่งหมายก็คือ ระทมโดยเท่ เพลงดิ้นเดือดแดโดยแบบนั้นไม่ตรงเป้าประสงค์ของผม
แนวคิดของคุณช่างเป็นอเมริกันแท้เชียวนะครับ เรื่องรูปภายนอกที่คุณเสนอนั้นไม่ได้มีส่วนทำให้ผมใจแกว่งไปแม้แต่น้อย เหมือนกับแผ่นดินไหวระดับ 7 ริกเตอร์ไม่สามารถโยกขุนเขาได้
แต่ข้อเสนอคุณเกี่ยวกับป่าอเมซอนนี่น่าสนใจมาก มันมีสมบัติให้ตามหาหรือเปล่า สมบัติพวกอินคาอยู่แถวนั้นหรือเปล่านะ.. แต่เตือนก่อนนะครับเราต้องมีความสัมพันธ์กันบนพื้นฐานของพลาโตนิค เฟรนด์ชิปเท่านั้น-นี่เป็นอุดมการณ์ของผม
คุณอำพลครับ
คุณชายกลางทิ้งผมไปแล้ว เหลือแต่คุณนี่แหละเป็นที่พึ่งของผม เราไปอเมซอนด้วยกันดีกว่านะครับ ขออภัยที่ผมหยิ่งยะโสปฏิเสธข้อเสนอแรกของคุณ ผมพึ่งรู้ว่าคุณเป็นที่พึ่งอันมั่นคงของผมเพียงผู้เดียว-แม้ว่าคุณจะนั่งอยู่บนกองเอ็นพีแอลอันมหาศาลก็เถอะ
ถ้าไปกัน คุณอาจจะได้เจอเจ้าไทรันสักสองสามตัว ไทเซอราทอปสักสามสี่ตัว เพื่อมาทำจูราสสิก ปาร์ค-ว่าไงครับข้อเสนอของผมนี่ ตอบด่วนนะครับ ผมจะได้ตอบคุณติ๊นาเธอไปว่าจะไปหรือไม่ไป

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์-เกียร์ - [26 ม.ค. 21:08:43]

ความคิดเห็นที่ 88
พี่รพินทร์คร้าบบบบ
ผมเห็นว่ากระทู้นี้รู้สึกจะกลายเป็นกระทู้ตอบปัญหารักคาใจนะค้าบ
พี่รพินทร์หมดมุขแก้ตัวเมื่อไหร่ ผมจะมาใหม่คร้าบบบบบ
จากคุณ : หงิงหงิง - [26 ม.ค. 22:17:24]

ความคิดเห็นที่ 89
คุณรพินทร์ที่รัก
แม้รู้ๆอยู่ว่าคุณเป็นได้แค่พรานไพรใจหาญในจินตนการเท่านั้น
แต่ดิฉันจะไม่ละเลยที่จะอ่านเรื่องราวของคุณค่ะ
ในเรื่องที่คุณจะโน้มน้าวดิฉันไม่ให้ตกนรกนั้น ทำได้ยากค่ะ
หากว่าคุณจะตก ดิฉันก็คงก้าวลงไปแล้วครึ่งหนึ่ง
เรามาปล่อยให้ไฟลามเลียจนวิญญาณมอดไหม้กันไปข้าง
ดิฉันก็จะกัดไม่ปล่อยค่ะ แง่งแง่ง
(อิอิอิ คุณรพินทร์คะ พิมพ์นานๆทุกวันเมื่อยไหมคะ)
จากคุณ : กรวดสีฟ้า - [26 ม.ค. 22:21:47]

ความคิดเห็นที่ 90
คุณหงิงหงิง
ผมก็ว่างั้นแหละ มาเล่นเป็นมันตรัยหน่อยดิจะได้มีบทบู๊กันบ้างอ่ะ คุณชายก็หายไป คุณอำพลก็หายไป กำลังจะออกป่ากันแท้ ๆเทียว มีแต่สาว ๆ มารุกไล่ผม จะให้ผมตอบกระไรได้ล่ะครับนี่.....
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [26 ม.ค. 22:24:37]

ความคิดเห็นที่ 91
คุณรพินทร์
ผมเพิ่งยักแย่ยักยันออกมาจากเข้าคิวซื้อพันธบัตรรัฐบาล
คุณเอ๋ย กว่าจะถึงหมายเลขคนแก่อย่างผม ผมก็เกือบจะได้หมดสิ้นสภาพลูกหนี้ไปสู่โลกหน้าซะแล้ว
มันหนักเกือบจะเท่าเดินทางไปหล่มช้างแน่ะคุณ
มาเห็นคำชวนของคุณ ผมก็คึกคักขึ้นมากว่าโด๊ปไวอะกร้า แต่..เจ้าประคุณเอ๋ย...พอนึกถึงปลาปิรันย่าและไข้ป่าอเมซอน ยาก็หมดฤทธิทันที
ถ้าหิ้วเอาผมไปด้วย ผมคงได้ฝังอยู่ที่นั่น ไม่ได้กลับมานอนฟังสวดที่วัดในเมืองกาญจน์ อย่างบรรพบุรุษผม
ตอนนี้คุณเห็นจะต้องเล่นบท โฮมอะโลน...ไม่ใช่...จังเกิ้ล อะโลน..เสียแล้ว ผมว่า
คุณชายกลางแกเตลิดไปไหนไม่รู้ แต่คงไปไม่นานแกก็กลับมา นิสัยแกพอได้ข่าวอะไรแกก็เตลิดง่าย เหมือนตอนภาค ๑ ไงคุณ ที่แกได้ข่าวขุมเพชรพระอุมา แกก็เตลิดไปซะแล้ว ยังไม่รู้เหนือรู้ใต้
อย่าตามแกไปเลย เปลืองค่ารถ ถึงแม้คุณเป็นผู้ครอบครองความรักมากมายมหาศาลจากอิสตรี แต่คุณก็ไม่เคยครองเงินทองกี่บาทนัก ผมรู้
ผมจะส่งลูกน้องไปบอกหนานอินให้ติดตาม ไปเอาตัวแกกลับ คุณชายไม่มีสตางค์คงหนีไปได้ไม่ไกล
ส่วนแม่สาวคริสติ๊นา ที่คุณขอสัญญิงสัญญาให้มีแค่พลาโตนิคเฟรนด์ชิปต่อกัน
แฮ่ม ผมก็เคยเป็นหนุ่มมาก่อนคุณ ผมรู้ว่าต่อให้คุณกับหล่อนทำสัตยาบันต่อหน้าสหประชาชาติซะด้วยซ้ำ ว่าจะไม่ล่วงละเมิดอธิปไตยซึ่งกันและกัน
พอเข้าป่ากันเมื่อไร เป็นได้ฉีกสัญญาทิ้งแทบไม่ทัน ไม่คุณก็หล่อน หรือไม่ก็ช่วยกันฉีก
เดี๋ยวก็ได้อุ้มลูกคน จูงลูกอีกคน แถมในท้องอีกคน กลับออกมาจากป่าอเมซอน
อ้ายตัวไทรันก็อยู่เป็นปกติสุขดีในป่า คุณมัวไกวเปลเห่กล่อมลูกเลยเข้าไม่ถึงตัวมัน
อย่าเลยนะ ตัดไฟซะแต่ต้นลม ผมว่าคุณรออยู่ที่หนองน้ำแห้งต่อไปเถอะ อย่ารีบร้อน
หลานแสงโสมของผมก็หายไป เปลี่ยนใจไปแล้วมั้ง เห็นไปเยือนเรือสหมิตรอยู่นี่ อาจจะล่องเรือยอทไปแล้วก็ได้
จากคุณ : อำพล - [27 ม.ค. 10:36:23]

ความคิดเห็นที่ 92
ไอ้รพินทร์
ไหนๆเอ็งก็จะให้ข้าเป็นมันตรัยแล้ว ไฉนเลยข้าจะปฏิเสธ หากเกรงอยู่หน่อยเดียวเท่านั้นแหละ ว่าคุณหญิงดารินอาจจะจงเกลียดจงชังข้าได้ หงิงหงิง เอ๊ย.......ฮ่าฮ่า ข้ามีอายุมาเป็นพันๆปีด้วยกฤษณะมนตร์ดำ ทำให้ข้าเป็นอมตะ ไม่มีวันตาย ไฉนเลยไอ้พรานเด็กเมื่อวานซืน และดีแต่เจ้าชู้หว่านเสน่ห์ให้หญิงไปทั่วเช่นเจ้า จะมาสู้รบตบมือกับข้าได้ ฮ่า ฮ่าฮ่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
โอย เจ็บคอว่ะ แค้กก แค้กกก ข้าเฝ้าดูเอ็งมานานแล้ว เห็นมีหญิงสาวหลายชาติ หลายเชื้อ เอ็งก็ถูกเจ๊กลากไปไทยลากมาอย่างน่าสมเพช หึหึ น่าหมั่นไส้เหลือเกินว่ะ น่าหมั่นไส้อย่างสุจริตใจ บัดนี้ ข้าได้แปลงร่างจากร่างเดิมของข้า สุนัขขนทอง มาสู่ชายหนุ่มผู้มีชีวิตอมตะ ประกอบด้วยหัวใจรักอันอมฤต ผู้ที่ข้ารักจริงใจมีผู้เดียวคือ คุณหญิงดารินเท่านั้น ไหนๆเอ็งก็มีหญิงมาร้องแรกแหกกระเชอ(หาตัวชอกะเชอไม่เจอว่ะ แหะๆ)หามานานจนร่ำๆจะได้เริ่มภาค๔และภาค๕ฯลฯ ต่อไปแล้ว เอ็งก็จงยอมตัดใจจากคุณหญิงดารินแต่โดยดี มิฉะนั้น ชีวิตอันต่ำต้อยของเอ็งจะได้อยู่ต่อไปหาไม่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ฮ่า
เอ็งตรองดูด้วยหัวแม่เท้าเอาแล้วกันว่า ข้าสมควรได้รับบทบาทอันหมิ่นเหม่ตุ๊กตาทองนี้ไหม หากเอ็งพร้อมและสำคัญตัวว่าแน่จริง มาเจอข้าได้ทุกเวลา
มันตรัย
จากคุณ : หงิงหงิง(แทนมันตรัย) - [27 ม.ค. 18:20:09]

ความคิดเห็นที่ 93
(คุณหงิงหงิง
เฮะ ชวนทีเดียวมาจริง ๆ เลย คุณกะผมนี่บ้าพอกัน สงสัยวันหลังต้องก๊งกันหน่อยแล้ว....)
มันตรัย
โอหังอย่างไร บังอาจมาบอกให้โผมเลิกรักคุณหญิง แล้วยกให้เจ้า ไม่มีทาง ถึงจะมีเพียงพร้าและปืนสัปปรังเค ก็สามารถพิชิตผีดิบอย่างเจ้าได้ อย่างที่เคยพิชิตมาแล้วตั้งหลายภาค
ทำไมไม่จำบทเรียนเสียเลย ตายซ้ำซ้อนหลายครั้งหลายหนด้วยฝืมือมนุษย์ตัวน้อยนิดแต่ยิ่งใหญ่ที่หัวใจ ฟื้นขึ้นมายังมาทวงดวงใจของผมอีก
(รพินทร์จับปืนเอ็ม79 เก็บตกแถว ๆโรงพยาบาลใกล้บ้าน-เล็งไปบนฟ้า ยิงเจ้ามันตรัยโฉบปีกอยู่สองสามปี กระเหรี่ยงที่หนองน้ำแห้งส่งเสียงเอะอะโวยวาย)
ถึงเจ้าจะเป็นอมตะ อยู่มานานนับพันปี แต่ก็อยู่อย่างผู้พ่ายแพ้ เป็นผีรักแห้งเหี่ยวน่าสมเพช
เจ้าคงไม่รู้หรอกว่าไอ้กฤตยามนตร์นั้นมันเสื่อมลงเสื่อมลงทุกวัน ที่แท้มันก็เป็นการใช้พลังที่มีอยู่ในธรรมชาติอย่างหนึ่ง ตอนนี้มนุษย์ได้ขุดเอาพลังเหล่านั้นขึ้นมาใช้จนหมดไม่ว่าจะเป็นน้ำมัน ป่าไม้ หรือพลังน้ำ เจ้าจะอ่อนแรงลงทุกวันทุกวัน เห็นไหมแค่หัวเราะยังไอแค้ก ๆ ประเดี๋ยวพ่อซัดด้วยข้าวสารเสกให้ร่วงเป็นไก่ตีแพ้เลยนี่นา
เมื่อครั้งที่เราเป็นคนด้วยกัน ข้าเป็นอัคนีรุทธ์ เจ้าเป็นมันตรัยที่มีเนื้อหนัง เจ้าก็แพ้ข้าหมดทุกประตูอยู่แล้ว เจ้าแค้นถึงขั้นล่มเมือง เหอเหอ สงสัยแกจะอ่านเรื่องสมบัติพระศุลีมากไปซินะ เลียนแบบพระนางอัชชาเป๊ะเลย เธอ รอเลียวผู้เป็นที่รักนานสองพันปี แต่ก็ไม่สมหวัง ตัวเจ้าจะสมหวังได้อย่างไร
อันความรู้ของเจ้านั้นยังพอจะเป็นประโยชน์อยู่บ้าง มามะมาลงหม้อดีกว่า แล้วจะเอาไปตั้งสำนักใบ้หวยกันสองคน ข้าเรียกคน เจ้าแสดงอภินิหารเท่านี้ก็เก็บเงินได้ตรึม เป็นเงินทุนเข้าป่าไปรบกันอีกไง.... มามะ โอมมะลึกกึ๋กกึ๋ยยยย มาซะดีดี โอม จงลง จงลง จงลง

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [27 ม.ค. 19:49:20]

ความคิดเห็นที่ 94
ต๊าย ตาย ท่านมันตรัยขา
ท่านอย่าทำอย่างนี้ต่อหน้าคุณหญิงดารินเป็นเด็ดขาดนะคะ
โถ! แสงอุตส่าห์เชียร์ท่านให้คุณหญิงแทบเป็นแทบตาย
อุตส่าห์เทสะพานคอนกรีตเสริมเหล็กปูนแข็งแห้งเร็วให้ท่าน
แถมโรยด้วยกลีบกุหลาบอีกต่างหาก ให้ท่านเดินไปหาคุณหญิง
อย่างสุดแสนสะดวก จนคุณหญิงเองก็ใจอ่อนยอมตัดขาดพ่อรพินทร์
ไปแล้ว เจอท่านอย่างนี้ก็ช็อคซีเนม่าซิคะท่านขา
ด้วยความปรารถนาดีนะคะ แสงขอให้ท่านแปลงโฉมเป็นหนุ่มมาดเข้ม
สุขุม ลุ่มลึก รูปไม่ต้องงามก็ได้ค่ะ ของเพียงแค่ ใจดี มีเมตตา
รักเด็ก สตรี (เฉพาะคุณหญิงดารินคนเดียวนะคะ) และคนชรา
ทำตัวให้เป็นพระเอกหน่อยนะคะท่านขา ให้คนลืมชื่อรพินทร์ไปเลยค่ะท่าน
แสงเอาใจช่วยท่านค่ะ
แต่ที่สำคัญที่สุด ท่านกรุณาอย่าพกปลัดขิกเหมือนรพินทร์นะคะท่านขา
รพินทร์พังเพราะปลักขิกนี่แหละค่ะท่าน แสงก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า
เดินป่าเดินดง พ่อรพินทร์จะพกไปด้วยทำไม เฮ้อ ! เล่นเอานอกจากคนแล้ว
ผีสางนางไม้ก็ยังใจกระเจิงไปหมดแหละค่ะ ท่านขา
ด้วยความปรารถนาดีค่ะท่าน แสงจะรอเป็นคนรดน้ำอวยพรท่านกับคุณหญิงนะคะ
จากคุณ : แสงโสม - [27 ม.ค. 19:56:17]

ความคิดเห็นที่ 95

พี่รพินทร์ครับ
พี่ไม่เห็นใจผมเลยเหรอครับ พี่มีดีอะไร ทำไมทั้งคริส ทั้งเบล คุณแสงโสม พี่หญิงดาริน หรือแม้แต่คุณกรวดสีฟ้าก็ยังหลงใหลพี่ ผมเข้าใจแหม่มเบลนะครับ she likes little spear but powerful แบบพี่ ผมก็ไม่ว่าหรอก ส่วนตัวพี่เองก็ยังรักพี่หญิงดารินอยู่ ยังไงก็เห็นใจน้องคนนี้หยุดทำตัวน่าสงสารเถอะครับ อย่างน้อยก็กับคริส เหลือคริสไว้ให้ผมสักคนนะ ส่วนคุณแสงโสม นักถีบน่ะอย่าไปฟังคำเขาเลย ก็แค่มารู้ค่าเมื่อเสียพี่ไปแล้วเท่านั้นเองถึงหันไปเชียร์มันตรัยให้พี่หญิงดารินไงครับ แบบเห็นใครได้ดีไม่ได้น่ะ

พี่หญิงดารินครับ
เห็นใจพี่รพินทร์เขาเถอะครับ อย่าปล่อยให้เขาระทมรักอยู่นาน เดี๋ยวโรคเก่ากำเริบแล้วพี่หญิงจะเสียใจภายหลัง ไม่ต้องห่วงเรื่องคริสหรอกครับ

คริสที่รัก
ผมยังคิดถึงคุณอยู่เสมอนะครับ ผมยังจดจำคืนประทับใจในถ้ำอันมืดมิดนั้นได้ ใจคอคุณจะลืมผมลงเชียวหรือครับ พี่รพินทร์เขาก็ยืนยันความสัมพันธ์แบบพลาโตนิคเฟรนชิพกับคุณมาตลอดนะครับ ทำใจเสียเถิด ยังไงซะพี่รพินทร์ก็ลืมพี่หญิงดารินที่ลงทุนตามไปจิกถึงมรกตนครไม่ได้หรอก เชิดวุธยังอยู่ตรงนี้นะ ยังรอคริสอยู่
รักคริสเสมอ

จากคุณ : เชิดวุธ - [28 ม.ค. 10:19:47]

ความคิดเห็นที่ 96

เชิดวุธ

ความรู้สึกที่ฉันมีต่อคุณมันเป็นพลาโตนิคเฟรนชิบอันแสนบริสุทธิ์เท่านั้น ไม่มีอะไรมากกว่านี้
ไม่เหมือนความรักที่ฉันมีต่อรพินทร์ และรพินทร์เองก็รักฉันสุดหัวใจ เขารักฉันมากกว่ารักคุณหญิงดารินเสียอีก
แต่เขาเป็นสุภาพบุรุษเกินไป ไม่อยากหักหาญน้ำใจคุณหญิงดาริน เรื่องก็เลยคาราคาซังมาจนถึงทุกวันนี้
เขาเองยังบ่นเสียใจกับฉันทุกวันว่าเรา 2 คน พบกันสายเกินไป และเขายังร้องเพลงปาฎิหาริ์ยของกบทรงสิทธิ์
ให้ฉันฟังอีกด้วย เราสองคนเศร้ากันมากเลย แต่ไม่รู้จะทำยังไงได้
แต่เอาเถอะค่ะ วุธ ขอฉันทบทวนดูก่อน ถึงแม้ฉันจะรักเขา และเขาก็รักฉัน แต่ถ้ามีสาว ๆ มารุมล้อมแบบนี้
ฉันก็สู้ไม่ไหวเหมือนกัน
ถ้าฉันทนไม่ได้ขึ้นมา ฉันอาจจะขอกลับไปหาคุณนะ วุธ คุณจะคอยฉันอยู่ได้ไหม

จากคุณ : คริสติน่า - [28 ม.ค. 13:42:01]

ความคิดเห็นที่ 97
อ้าว เพชรพระอุมาภาค ๔
นางเอกหาย
พระเอกไปเล่นมิวสิควีดีโอ
ตัวประกอบถอย
ผู้ร้ายมาตอนใกล้จบ (ฌ กระเฌออยู่บนแป้นเดียวกับสระ เอ เจอยาง?)
ตอนนี้จะกลายเป็นว่าเชิดวุธกับคริสตินาเป็นพระเอกนางเอกตัวจริงไปซะแหล่ว
จากคุณ : คนคอยลุ้น - [28 ม.ค. 16:47:40]

ความคิดเห็นที่ 98
คริสที่รัก
ผมยังรอคุณอยู่เสมอ แม้คุณจะยังยืนยันความสัมพันธ์แบบพลาโตนิคเฟรนชิพกับผมอยู่ก็ตาม คุณเองก็น่าจะรู้ว่าปาฏิหาริย์น่ะ มันไม่มีจริง ปล่อยให้พี่รพินทร์ไปเป็นพระเอกมิวสิคที่มรกตนครเสียเถอะ ไม่แน่จักราชอาจสนพระทัยเอาไปเป็นพระเอกละครช่องสี่ก็ได้นะ แต่ยังไงยังไง พี่หญิงคงไม่ทิ้งขว้างพ่อพรานไพรใจฉกาจคนดีที่หนึ่งเลยไปได้หรอก รออีกสักเจ็ดวันคงจะชวนคุณชายเชษฐาและคุณชายอนุชาออกไปตามถึงมรกตนครอีกครั้ง แหม่มเบลน่ะถึงจะติดใจ little spear but powerful ของพี่รพินทร์ แต่แกคงไม่เสี่ยงชีวิตไปตามด้วยหรอก ส่วนแสงโสมน่ะเหรอ ตอนนี้อาจจะถูกมันตรัยใช้กฤตยามนตร์สตั้ฟฟ์ไว้เป็นนางสนมแล้วก็ได้นะ
คริสจ๊ะ เคยได้ยินคำพูดนี้ไหม "รักคนที่เขารักเราดีกว่า" น่ะ
รักคริสเสมอ
จากคุณ : เชิดวุธ- [30 ม.ค. 01:51:50]

ความคิดเห็นที่ 99
คุณเชิดวุธขา
แสงยังอยู่ดีมีสุขค่ะ จริง ๆ ก็ยื่นใบสมัครขอเป็นนางสนมของท่านมันตรัยไปแล้ว
แต่ท่านปฏิเสธค่ะ บอกรักเดียวใจเดียว จะรอแต่คุณหญิงดารินคนเดียวเท่านั้น หญิงอื่นไม่สน
ถ้าไม่มีคุณหญิงดาริน ท่านมันตรัยจะไม่มีใครอื่นอีก โอ๊ย! ท่านสุดแสนจะมั่นคงและจริงใจยังงี้
เนี่ยแหละค่ะ แล้วจะไม่ให้แสงเชียร์ท่านให้คุณหญิงได้ไงล่ะคะ คุณวุธขา
แสงขอยืนยันนะคะคุณวุธ ว่าแสงน่ะปรารถนาดีอย่างจริงใจโดยบริสุทธิ์ ต่อคุณหญิงดาริน
โถ! ถ้าคุณหญิงดารินได้ดิบได้ดีจริง แสงจะไปขัดขวางเธอทำไมคะ แต่นี่ นี่ นี่ คุณวุธขา คุณลองตรองดู
ด้วยสติปัญญาอันล้ำเลิศของคุณเถิดค่ะ ว่าตั้งแต่คุณหญิงเป็นคู่รักกับพ่อรพินทร์น่ะ ได้ดีตอนไหนบ้างคะ
คุณวุธช่วยจาระไนให้แสงฟังหน่อยเถอะค่ะ เอาแค่ข้อเดียวก็พอ ไม่ต้องมาก
แต่เท่าที่แสงรู้เนี่ยนะคะ ตั้งแต่เริ่มเป็นคู่รัก คุณหญิงก็เริ่ม ...ได้ไม่ดี...แล้วล่ะคะคุณวุธ
เริ่มแรกก็ต้องคอยตามตื้อตามคุยตามง้องอนถึงหนองน้ำแห้ง กลับจากป่าพ่อเจ้าประคุณก็ไม่เคยสนใจใยดี
ไปสู่ขอเลย หรือกะจะให้คุณหญิงมาสู่ขอตัวเองแบบประเทศอินเดียก็ไม่รู้นะคะ
ต่อมาก็ต้องกระเตงทั้งพี่ ทั้งเพื่อนออกตามหาพ่อพระเอกของเราในป่า เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ
หมดทั้งเงิน กลับมาพี่น้องยังแทบจะมาตีกันตายเลยค่ะ เรื่องมรดก
ยังไม่หมดนะคะ ตามเจอแล้วก็ยังต้องทนยอกแสยงใจ เพราะพ่อเจ้าประคุณไปมีสาวสวยสุดเซ็กซี่ คอยเอาใจใส่
ดูแลเทคแคร์อย่างดีสุด ๆ จนถึงกับเผลอตัวเผลอใจไปน่ะคะ
และอื่น ๆ อีกมากมายนะคะ คุณวุธขา
เนี่ยเหรอคะ ที่คุณวุธว่าคุณหญิงดารินได้ดีน่ะ โถ! แสงน่ะสุดแสนจะสงส้าน สงสารเธอค่ะ
ถึงได้มาช่วยแนะนำสิ่งที่ดีงามให้เธอไงล่ะคะ
คุณหญิงเองเธอก็ตาสว่างแล้วค่ะ เธอถึงได้ปฏิเสธพ่อรพินทร์ไปแล้ว เนี่ย! ถ้าแสงไม่ดีจริง
หรือถ้ารพินทร์ดีจริง.....คุณหญิงเธอจะปฏิเสธรพินทร์ได้ลงคอหรือคะ??
ถ้าคุณหญิงประกาศคำเดียวว่ายังรักรพินทร์อยู่ แสงก็จะไม่ยุ่งเรื่องของชาวบ้านหรอกค่ะ คุณวุธขา
จากใจจริงของแสงเลยนะคะเนี่ย
อื้อ! เพื่อช่วยเพิ่มความมั่นใจให้คุณวุธนะคะ แสงขออนุญาตให้คุณอาอำพลกับคุณเมย์ มารับรอง
ความประพฤติให้แสงได้ไม๊คะ
คุณอาอำพลขา/คุณเมย์ขา ช่วยมารับรองความประพฤติให้แสงทีค่ะ
แฮ่!! เผื่อแสงพลาดพลั้งยังไง เราจะได้ตายหมู่ไงคะ เพื่อนเยอะดีนา
จากคุณ : แสงโสม - [30 ม.ค. 11:17:21]

ความคิดเห็นที่ 100
ฮาจริงๆ พับผ่าสิ
จากคุณ : สวิริญช์ - [30 ม.ค. 13:23:06]

ความคิดเห็นที่ 101
อ้าว นาย
เลื้อยแบบคะหยิ่นทำไมน่ะ
จากคุณ : คะหยิ่น - [31 ม.ค. 01:41:11]

ความคิดเห็นที่ 102
โผมกำลังสำรวจเส้นทางสำหรับเพชรพระอุมาภาค 4 อยู่ เลยไม่ค่อยว่างมาต่อล้อต่อเถียงกับคุณสาว ๆ แต่คืนนี้แน่นอน ผมจะมาอธิบายว่าเราจะใช้เส้นทางไหนกันดี แล้วคิดว่าจะเชิญพวกเราทั้งหมดไปผจญภัยหฤโหดพร้อม ๆกัน
ตอนนี้ชะแว้บก่อนนะครับ
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [31 ม.ค. 09:37:42]

ความคิดเห็นที่ 103
ผมกลับมาแล้ว คุณรพินทร์ ขอโทษที่ทิ้งคุณ วิ่งหนีไปดูกะเหรี่ยงอยู่พักหนึ่ง
ถือโอกาสสำรวจเส้นทางด้วยในตัว
คุณเอ๋ย ขอบอกว่าภาค ๔ คุณอย่าใช้เส้นทางเดิมเป็นอันขาด มันไม่มีอะไรเหลือซากอยู่อีกแล้ว ทั้งป่าอย่าว่าช้าง เสือ หมี แม้แต่ลิง ค่าง บ่าง ชะนีก็ไม่มีให้เห็น สัตว์ป่าอย่างเดียวที่พบคือยุงป่า ปล่อยเชื้อมาเลเรีย โรคเก่าของคุณ
กะเหรี่ยงตอนนี้ก็จับปืนต่อสู้ตัวเป็นเกลียว หน้าไหนโผล่เข้าไป ซัดกันไม่รู้ใครเป็นใคร คุณอย่าพาสาวๆสวยๆไปเสี่ยงภัยเลย มันหฤโหดผิดแนวเพชรพระอุมา
ผมขอเสนอเส้นทางบาดาล เพราะจำได้ว่าในภาค ๒- ๓ คุณไปจีบนาคสาวเข้าคนนึงไม่ใช่หรือ รู้สึกเธอยังอยู่รอดปลอดภัยดี
เผลอๆก็ได้มาร่วมขบวนการนางเอกของคุณอีกซักคน
ทรัพยากรสิ่งแวดล้อมในบาดาลก็ยังเหลืออยู่เพียบ
ถ้าคุณอยากยิง ก็น่าจะมีสัตว์ในบาดาลให้ซ้อมมืออีกมาก เพราะเมื่อมีนาค ก็น่ามีมังกร ตะเข้ตะโขงมะโรงไม้สัก... มาแทนสัตว์โลกล้านปี และตัวสาง-(คำต่อไปติดกรองคำแน่ๆ ผมเลยไม่เขียน แต่คุณก็รู้ว่าตัวอะไร) ก็ยังอยู่
ไหนๆก็ไหนๆ เราจะผจญภัยแล้ว เอาให้มันหลุดโลกกันไปเลยดีกว่าเนอะ
อ้อ ที่ขาดไม่ได้ มันตรัยอยู่ที่นั่นด้วยละ ผมว่ายังไงมันก็ไม่ตาย ตราบใดที่คุณยังอยู่ คราวนี้ผมคิดว่ามันน่าจะระลึกชาติได้อีกชาติก็ไม่เลว
ก่อนเกิดเป็นมันตรัย น่าจะเกิดเป็นทรราชย์อะไรซักองค์ในบาดาลนคร ส่วนคุณก็เกิดเป็นเจ้าชายนาคอีกองค์ก่อนอัคนีรุทธ์ น้อย น้องสาวผมก็ต้องเกิดอยู่แถวนั้น ไม่ไปไหนไกล
แค่คิดก็น่าไปโลด..เด้อ
จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [31 ม.ค. 13:42:52]

ความคิดเห็นที่ 104
โปรดอย่าทำให้พรานรพินทร์ของข้าฯ ไขว้เขวสิจ๊ะ
ข้าฯ กำลังรอคิวแสดงต่อภาค 5 กับพรานรพินทร์อยู่
สำหรับภาค 4 นี้ ข้าฯ ยกให้แม่นางกรวดสีฟ้าเป็นนางเอกไปก่อน
จากคุณ : นาคเทวี - [31 ม.ค. 15:18:06]

ความคิดเห็นที่ 105
กรี๊ดดดดดดดด ขอบพระทัยท่านนาคเทวีฯยิ่งนัก

จากคุณ : กรวดสีฟ้า - [31 ม.ค. 15:56:12]

ความคิดเห็นที่ 106
คุณชายกลางครับ
ผมไม่ค่อยเห็นด้วยกับหนทางเมืองบาดาลเลย จะมุดดินไปให้มันลำบากเปล่า ๆปลี้ ๆทำไมล่ะครับ ถึงผมจะร่ำเรียนอาคมมา แต่ผมก็ไม่สามารถดำดินไปได้เหมือนขอมนะครับ หนทางมืด ชื้นแฉะแบบนั้นจะไปโรแมนติกอะไรกันเล่าครับ ดงดิบในสามภาคนั่นแม้ว่าจะมีสิงสาราสัตว์และภูติผีอันน่าสะพรึงกลัวแต่ผมก็คิดว่ายังดีกว่าใต้ดินมากนัก...
เส้นทางที่ผมจะเสนอนี้ เป็นเส้นทางเหนือตะนาวศรีขึ้นไป ซึ่งก็คือ เทือกถนนธงชัยนั่นเอง (โปรดเข้าใจ มันมิใช่เทือกสุบรรณ) เราจะไปเจอกันที่แม่ฮ่องสอนแล้วออกไปทางบ้านน้ำเพียงดิน หรือปางแทรกเตอร์ดีไหมครับ คราวนี้เราจะเข้าสู่เขตของพม่ากัน เพราะป่าเมืองไทย ดูจากภาพถ่ายดาวเทียมแล้ว ทำให้ผมอยากเสนอกับราชบัณฑิตว่าควรจะถอดคำว่า ป่าหรืออะไรก็ตามที่แปลเหมือนกันนี้ออกจากพจนานุกรมของเราเสียเลย เพื่อจะได้ไม่ลำบากในการอธิบายให้เยาวชนฟังว่ามันมีลักษณะอย่างไร
ส่วนด้านพม่ายังมีเขาเขียวพงไพรให้บุกฝ่า นอกจากนี้ผมได้ข่าวแว่ว ๆมาว่ามังมหานรธาก่อนที่จะถูกแม่มดวาชิกาหักหลังหนีซมซานออกมาจากมรกตนคร ได้เดินทางไปทั่วปฐพีทางด้านเหนือได้พบกับมหาอาณาจักรพุกามที่ถูกลืม พบกับสมบัติอันตระการตาบางส่วน แล้วแกก็เขียนแผนที่ไว้อีกหนึ่ง ก่อนที่เนวิน-เหลนของเหลนของเหลนของมังมหานรธาจะตายเขาเอาลายแทงให้ผมสองฉบับ (ผมขยักไว้หนึ่งฉบับ บอกคุณพนมเทียนแค่ฉบับเดียว-คนเราก็ต้องมีความลับเล็ก ๆน้อย ๆส่วนตัวบ้างแหละครับ-ง่าขอโทษนะคับคุณพนมเทียน) ฉบับที่สองนี่เองที่บอกถึงขุมทรัพย์ของพุกาม ที่รุ่งเรืองก่อนที่จะเกิดกรุงศรีอยุธยาเสียอีก ผมได้ไปหลอกให้กระเหรี่ยงเฒ่าขี้เมาแปลเป็นภาษาไทย พอแปลเสร็จแกก็ลืมทันที ถึงจะไม่ลืมแกก็ตายวายชีวาวาตม์ไปแล้วล่ะครับ
เราจะเข้าไปในเขตพม่าผ่านทางรัฐคะยา เข้ารัฐฉาน เดินตามแม่น้ำสาละวินขึ้นไปทางเหนือสุดเขตของมัน และเดินไปทางตะวันตกเข้าสู่ลุ่มอิระวดีคืนนี้มีแต่ดาว เข้ารัฐกะฉิ่นและก็ออกไปยังอินเดียสู่เทือกเขาหิมาลัย
เดินทางไปยิงสัตว์ไป มีเรื่องโรแมนติกกันไป หาสมบัติกันไปรวมทั้งหาอาร์ซีด้วย (Root Check)สู้กับกองทัพกู้ชาตินับร้อยที่มีอยู่ในเขตพม่าไป ก็คิดว่าเราคงจะไปถึงจุดหมายและกลับมาได้ภายในเวลาสามร้อยปี หรือถ้าเราหลงทางกันบ่อย ๆ ประสบอุทกภัย วาตะภัย อุบัติภัยกันสม่ำเสมอ ก็คิดว่าไปกลับก็ทันฉลองวายทรีเคที่ประเทศไทยพอดี
คิดดูสิครับมันจะน่าตื่นเต้นเพียงใดที่เราจะเข้าไปหาต้นตอแห่งอารยธรรม ที่กำเนิดแห่งแม่คงคา หลังคาแห่งโลก และมนุษย์หิมะเยติ
ดังนั้นขอเชิญทุกท่านนะครับ ขออภัยที่พูดเล่นมากไปหน่อย ผมคงเพ้อพร่ำด้วยฤทธิ์ของมาเลเรียล่ะครับ เอาเป็นว่าเขาถึงเขตรัฐฉานแล้วก็ไปแถวลุ่มอิระวดีแหละครับ ตรงนั้นเองที่ลายแทงบอกว่าจะได้พบกับดินแดนลึกลับที่กาลเวลาไม่เคยเปลี่ยนแปลงเหมือนที่มรกตนคร
อย่าสงกาเลยครับว่าทำไม อีตามังมหานรธาแกเขียนแผนที่ไว้มากมายนัก ตะแกเป็นเจ้ากรมแผนที่ทหารสมัยนั้นครับ ก็เที่ยวสำรวจไปเรื่อย ๆ ว่าง ๆก็งัดข้อกับเสนาบดีพม่าบ้างเรื่องบ้านสข.ในพื้นที่อุทยาน ผมว่าที่แกหนีเข้าป่าไปตายเมื่อสี่ร้อยปีก่อนก็คงเป็นเพราะเรื่องบ้านสข.พม่านี่แหละ
ใครไปบ้างยกมือเลยครับ.......
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [31 ม.ค. 18:02:01]

ความคิดเห็นที่ 107
คุณเชิดวุธ
อันตัวผมก็รักใคร่คุณดีดุจดั่งน้องชาย เหตุไรคุณจึงมาให้ร้ายตัวผมดั่งนี้ครับ little but powerful -นี่มันหยามใจชายกันพอควรล่ะครับ ด้วยว่าน้องชายพูดความจริงแต่เพียงครึ่งเดียวแบบนักการเมืองบ้านเราไงงั้นเลย ความจริงดั่งที่ว่าอยู่ที่คำวิเศษณ์คำหลัง แต่คำหน้านั้นมิเป็นความจริงและกระทบกระเทือนภาพพจน์ของผมในหมู่กระเหรี่ยงลูกน้องของผมเป็นอย่างยิ่ง (เจ้าพวกนี้มันยึดม้อตโตแบบคำโคสะนาหนังเรื่องก๊อดซิลลานะครับ size does matter) และอยากจะให้คุณเชิดวุธเปลี่ยนคำคุณศัพท์เสียใหม่ตามที่เป็นจริง -คำว่าพรานใหญ่ของผมมิได้มาโดยโชคช่วยนะครับ แฮ่ม หมายฟามว่าโผมได้มันมาโดยสีมืออย่างแท้จริง
อย่างไรก็ตาม ผมก็ขออวยพรให้คุณกับน้องติ๊นาอยู่กันเป็นคู่ไปจนกัลปาวสานนะครับ ผมน่ะโล่งเอ๊ยดีใจที่คุณมาตามหาเธอ และเธอก็มีแนวโน้มว่าจะคืนดีด้วย แต่ผมขอเตือนนะครับ ก่อนเข้านอนใส่หมวกกันน้อคและชุดป้องกันแบบนักกีฬาอเมริกันฟุตบอลเสียก่อนนะครับ ถ้ายังยากจะมีชีวิตอยู่ไปภาคสี่ด้วยกัน.....ฮ่าฮ่า

จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [31 ม.ค. 18:53:34]

ความคิดเห็นที่ 108
คุณคุณครับ
ผมกลับไปอ่านข้อความเก่า ๆ พบว่าได้ปล่อยไก่ตัวขนาดไอ้แหว่งออกไปมากมายเทียวครับ ผมขอแก้นิดนึงนะครับ ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ไอ้เรื่อง .600 ไนไตร เอกเปรส ไม่ควรที่เราจะไม่รู้เลยใช้ไหมครับอายจัง แล้วสมบัติพระศุลีก็ไม่มีพระนางอัชชาหรอกครับ มีแต่อัลลัน ควาเตอร์เมนน่ะ พระนางอยู่ในเรื่องสาวสองพันปี ผมเอามันมาเกี่ยวกันได้อย่างไรก็ไม่ทราบนะครับ โปรดอภัยให้ผมด้วยเถิด
ยังไม่ทันจะเริ่มภาคสี่เลย ปรากฏว่าภาค 5 มีคนจองเป็นนางเอกแล้วเหรอครับ ภาคนี้เชิดวุธเป็นพระเอก มีน้องติ๊นาเป็นนางเอก ภาคหน้าก็ให้คุณชายเป็นพระเอกไปเถอะครับ ผมนั่งร้องเพลง "ขอเป็นพระเอกให้หัวใจเธอ"ไปดีกว่าครับ
คุณแสงโสมนี่ เธอลูกล่อลูกชนไม่ผิดกับไอ้แหว่งเลยนะครับ กระบวนการล่อให้ตามซ้ายย้ายมาตลบหลังทางขวานี่เป็นยุทธศาสตร์เดียวกันเลย สงสัยจะจบจากโรงเรียนเสธ.เดียวกัน
คุณสาว ๆครับ เธอพยายามจะกำจัดคู่แข่งน่ะ พยายามให้คุณติ๊นาคืนดีกับเชิดวุธ เป็นประชาสัมพันธ์ส่งเสริมภาพพจน์ให้มันตรัย บอกไชยยันต์ให้มาตามคุณเมย์ เดี๋ยวคงหาใคร ๆให้คุณกรวดสีฟ้ากับนาคเทวีอีกจนได้แหละ พอทุกคนไปหมด เธอก็จะย่างสามขุมเข้ามาหาผม เหมือนดังที่มหิงษาในภาคแรกที่กำลังจะขยี้พรานไพรอย่างผม แต่ถูกหยุดยั้งด้วยลูกกระสุนฝีมือของยอดยาใจของกระผม อนิจจา แต่เธอก็ได้บอกลาผมไปเสียแล้ว ใครเล่าจะส่งลูกปืนมาหยุดยั้งมหิงโสมตัวนี้ได้
คุณอำพลครับ
นี่คุณอำพลเอาเงินที่จะมาทำทุนภาคสี่ไปซื้อพันธบัตรหมดแล้วหรือครับนี่ โธ่ คุณครับ พันธบัตรน่ะสภาพคล่องน้อยนะครับ กว่าจะขายมาเป็นเงินสดได้ก็ต้องครบดีลก่อน พอจะครบอายุก็จะมีข่าวลือมาจากบริษัทการเงินใหญ่ว่าเกิดปัญหาจะไถ่ถอนไม่ครบ หรือตัวอื่นน่าลงทุนกว่า แมงเม่าก็เทขายให้บริษัทการเงินที่รับซื้อราคาดีแต่ถูกกว่าที่ควรจะได้ แล้วก็ไปเบิกเงินพอมันครบดีล เนี่ยเห็นมาสองสามหนแล้ว แม้จะอยู่ในป่าก็เถอะ แมงเม่าก็เป็นรายละเอียดคาตีนไปอ่ะคับ
เชื่อโผมดีกว่า เอาเงินมาลงทุนกับภาคสี่แล้วมันจะให้ผลตอบแทนแก่คุณหลายร้อยเปอร์เซนต์ แต่อย่างว่าละครับ ผลตอบแทนสูง ความเสี่ยงก็สูงไปด้วย ผมไม่ปิดบังหรอกครับ แต่มันท้าทายนา คุณอำพลลองนึกดูซิครับ ไม่มีใครกันสักกี่คนหรอกครับที่จะได้นอนกลิ้งในกองทองแท่งสูงท่วมหัว ประดับเพชรพราว โอกาสมาถึงแล้วครับคุณอำพล การเข้าแถวซื้อพันธบัตรรัฐบาลเป็นการผจญภัยที่กระจอกเกินไปสำหรับคุณผู้เคยยิงไอ้แหว่งให้แหว่งมาแล้ว..มาเถอะครับ อาณาพุกามอันรุ่งเรืองเมื่อกว่าเจ็ดร้อยปีที่ผ่านมา กำลังรอเราอยู่ รอคุณอำพลอยู่ให้ไปขุดคุ้ยค้นหา และพลิกฟื้นให้โลกเห็นว่าความยิ่งยงของเมืองที่สูญหายแห่งนั้นน่าชื่นชมเพียงใด แล้วผมจะปะชื่อคุณอำพลไว้ที่หน้าหลุมเอ๊ยหน้าเมือง พร้อมกับชักธงที่มีตราไทยไวลด์ไลฟ์ฟันด์ขึ้นด้วย
เอ ผมสงสัยเสียแล้วว่า อีกอาชีพหนึ่งที่จะทำได้ดีก็คือเซลส์แมน นั่งอ่านอีกที ผมยังแทบจะเชื่อที่ผมบอกคุณอำพลเลยนะเนี่ย
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [1 ก.พ. 10:23:12]

ความคิดเห็นที่ 109
เรียนผู้กองที่เคารพ
คงไม่สายเกินไปทื่เมยานี ในนามของจักราธิราช(เจ้าแงซายจอมกะล่อนของผู้กองคนเดิม) และพสกนิกรชาวมรกตนครทุกผู้ทุกนาม
เมยานีต้องขออภัยที่ไม่สามารถปกป้องผู้กองได้ในเวลาอันรวดเร็ว หวังว่าผู้กองคงเข้าใจว่ามรกตนครคือนครอารยธรรมสมถะแสนไกล กว่าที่จักราชจะเล็ดรอดเข้าไปในเมืองศิวิลัยซ์เพื่อค้นหาเครื่องมือสื่อสารเหลือเชื่อของชาวโลกภายนอกตลอดจนสอนให้เมายานีได้ใช้งาน กาลเวลาก็ผ่านพ้นไปนานพอสมควร
ผู้กองที่รัก เมยานีอยากฝากความไปยังนายหญิง นายใหญ่ นายกลาง นายทหาร นายแหม่มมาเรีย นายฝรั่งคณะหลังทุกคนว่า เมยานีมั่นใจว่าความรักที่ผู้กองมีต่อนายหญิง และนายหญิงมีต่อผู้กองนั้น ลึกล้ำ และมั่นคงปานขุนเขา
จักราธิราช เมยานี ตลอดจนพสกนิกรชาวมรกตนคร แม้จะเป็นชาวป่าเขา ห่างไกลความเจริญ ขอสาบานต่อดวงวิญญาณของท่านพ่อกุตะมะผู้ล่วงลับ เราไม่นำพาต่ออดีตที่ผ่านพ้นไป หากผู้กอง นายหญิง และนายท่านอื่น ๆยังจำได้ พสกนิกรชาวมรกตนครเคยมีความแค้นต่อท่านพ่อกุตะมะอย่างล้นเหลือ ในการที่ท่านเอาใจออกห่างหันไปให้การสนับสนุนต่อกบถโค่นบัลลังก์พระราชบิดาของจักราธิราช แต่เมื่อจักราธิราชกลับมาท่านก็ให้การสนับสนุนจนเราสามารถกอบกู้เอกราชของมรกตนครกลับคืนมาได้ เป็นการพิสูจน์ตนของท่านพ่อกุตะมะ
เช่นกันกับกรณีของผู้กอง ไม่ว่าผู้กองจะมีอดีตอย่างไร จะมีสัมพันธ์ทางกายกับหญิงใด นั่นมันก่อนหน้าที่พิธีสยุมภูระหว่างผู้กองกับนายหญิงจะถูกจัดขึ้น นับจากผู้กองสวมมงกุฎไพรดอกปักษาสวรรค์บนศีรษะของนายหญิง ประกาศความเป็นสามีภรรยากับต่อหน้านายใหญ่ นายกลาง และนายทหารซึ่งอยู่ในฐานะผู้ใหญ่ของนายหญิง ต่อหน้าจักราธิราช ซึ่งเป็นผู้สู่ขอนายหญิงจากนายใหญ่ให้ผู้กอง รวมไปถึง 4 พรานทะโมนไพรและหนานอิน ผู้กองและนายหญิงเป็นสามี ภรรยากันอย่างถูกต้อง และสมบูรณ์
นับตั้งแต่นั้น ผู้กองไม่มีสิทธิที่จะมีสัมพันธ์ทางกายหรือใจกับหญิงอื่นใดได้ ซึ่งเมยานีในฐานะศิษย์ของจักราธิราชเห็น(เมยานี "เห็น" ทุกอย่าง อย่าลืมว่าจักราชเป็นทั้งสามีและครูผู้ประสาทวิชาให้เมยานี ดังนั้น เมยานีเห็นในสิ่งที่เมยานีต้องการ ฮิ ฮิ) ว่า ผู้กองยังมั่นคงต่อนายหญิง เท่า ๆกับที่นายหญิงมั่นคงต่อผู้กอง
อย่างไรก็ตาม จักราธิราช และพสกนิกรชาวมรกตนครให้คำมั่นว่า หากผู้กองไม่อาจทนได้ต่อคำติฉิน ตัดพ้อต่อว่าใด ๆ ผู้กอง นายหญิง ตลอดจนท่านผู้มีพระคุณสามารถเดินทางมายังมรกตนครเพื่อใช้ชีวิตร่วมกับจักราธิราช และชาวมรกตนครได้ในชีวิตสมถะตามแบบของเราจวบจนวันสุดท้ายของชีวิต
ผู้กองทราบดีว่า ไม่ว่าจะเป็นแงซาย จักราธิราช หรือกระทั่งทหารป่ากะเหรี่ยงผู้นำกองกำลังเข้าตีค่ายตชด.ของผู้กองจนแตกยับ เขาก็ยังคงเป็นน้องชายที่ดี น่ารักและแสบอยู่เสมอ เขาไม่เคยคิดร้ายต่อผู้กอง ซ้ำร้ายยังตรัสเสมอว่า หากไม่มีลูกผู้ชายชื่อรพินทร์ ไพรวัลย์ ชีวิตของจักราชไม่อาจสมบูรณ์ได้ ณ ทุกวันนี้อย่างเด็ดขาด ดังนั้น ผู้กองไม่ต้องเป็นห่วงว่าแงซายของผู้กองและนายหญิงจะเชิญชวนผู้กองมาใช้ชีวิตที่นี่อยู่ภายใต้การปกครองของจักราช หากแต่เข้ามาดำรงชีพอยู่ในฐานะอันเหนือจักราธิราช เหมือนเมื่อครั้งที่เขาจำแลงเป็นกะเหรี่ยงเข้าไปขอเป็นลูกหาบติดตามคณะนายใหญ่มุ่งสู่มรกตนครทุกประการ
ด้วยความเคารพรัก และสำนึกในพระคุณของทุกท่าน
เมยานี
จากคุณ : เมยานี - [1 ก.พ. 11:52:29]

ความคิดเห็นที่ 110
คุณรพินทร์
แม้ว่าเพชรพระอุมาภาคห้องสมุดมันจะโหลดยากขึ้นทุกทีๆ ผมก็ยังกัดฟันสู้โหลดกระทู้เพื่อตอบคุณ
เมื่อไหร่คุณจะตั้งกระทู้ใหม่ให้ผมประหยัดเวลาค่าโหลดซะทีล่ะครับ อย่าลืมซีว่าตอนนี้ผมแทบไม่มีจะกินอยู่แล้ว ในอินเตอร์เน็ตคาเฟ่ ผมนั่งโหลดอยู่นานก็อายเด็ก มันจะนึกว่าลุงแก่แล้วยัง chat อยู่อีก
ผมขอสารภาพว่า อ่านจ.ม.หมายเลข ๑๐๖แล้ว ผมรู้สึกเหมือนกำลังจะไปทัวร์วัฒนธรรมอย่างที่อาจารย์เผ่าทองแกเคยจัด แต่ด้วยเลือดนายชด ประชากรที่ยังเข้มข้น คุณไปไหนผมก็จะตามไปนั่น ยังไงมันก็ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
หอบลูก(น้อง)จูงหลาน(เกิดจากลูกน้อง) ไปด้วยกันเถิด อดมื้อกินมื้อ ตามประสาพระเอกที่ย่อมจนเงินแต่ไม่จนรัก( ฟังคล้ายเพลงเก่าสมัยท่านพ่อผมนะ คุณว่าไง)
ส่วนคุณอำพลแกเคยยิงเจ้ากุดครับ ไม่ใช่เจ้าแหว่ง จะยิงหัวเสือดันพลาดไปโดนนิ้ว teen เสือ
ฝีมือแกระดับนี้ คุณยังหวังจะเอาแกไปเป็นพรานไพรคู่กับคุณอีกเหรอ โธ่ เดี๋ยวแกก็เล็งยิงทิศเหนือมาโดนผมตรงทิศใต้เข้าหรอก
ส่วนควีนเมยานี ที่โผล่มาจากไหนไม่รู้ เล่นเน็ตเสียงอ่อนเสียงหวานส่งสารมาให้คุณด้วยไมตรีจิต ผมอ่านแล้วห่วง
ผมว่าคุณอย่าไปตามคำเชิญเธอเลย พูดตรงๆว่าไอ้เรื่องคุณคุยว่าเป็นพรานใหญ่ ผมเชื่อเต็มร้อย
แล้วผมก็นึกออกด้วยว่าเจ้าจักราช อยู่กันเมยานีมาจนจบภาค ๓ ไม่เห็นมันจะฝากผลงานเอาไว้ซักอุแว้เดียว
คุณไปใช้ชีวิตสมถะไม่นานในมรกตนคร เดี๋ยวน้อยก็ต้องยกพวกกับพี่ใหญ่ ตามไป พิสูจน์ DNAของจักราชจูเนียร์ ให้วุ่นวายอีกเปล่าๆ
ไปตามประสาเราๆดีกว่าเนอะ นาคเทวีเธอรออยู่ที่ภาค ๕ แล้วนะเนี่ย
จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [1 ก.พ. 12:37:02]

ความคิดเห็นที่ 111
ขอบคุณคุณชายมากครับที่เตือนผม เดี๋ยวนี้ผมเลอะเลือนสิ้นดีเชียวล่ะครับ แต่ฝีมือพรานนั้นยังไม่ตกหรอกครับ
ผมขอเวลาแป๊บนะครับ จะขึ้นกระทู้ใหม่ให้คุณชาย สงสารพวกแปดบิต ต้องโหลดนาน กะเดี๋ยวผมมาบอกให้ว่ากระทู้อยู่ที่ไหน แล้วทุกท่านตามไปลงชื่อด้วยนะครับ
ชะแว้บบบบบบบบบบบบบ
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [1 ก.พ. 17:20:15]

ความคิดเห็นที่ 113
รพินทร์ที่รักและเหล่าทหารหาญแห่ง เพชรพระอุมา
เดี๋ยนกลับมาแล้วค่ะ พร้อมๆกับมาขออนุญาต ปริ๊นท์ไปอ่านนะคะ ขี้เกียจโหลดยาวๆเหมือนกันค่ะ(เฮ่อ เสียตังค์เหมือนคุณลุงอนุชา วรฤทธ์ เยอะเข้าทุกทีๆ)
ขึ้นกระทู้ใหม่แล้วจะตามไปลงทะเบียนอีกคนนะคะ รพินทร์ที่รัก รอด้วยๆๆๆๆๆๆๆๆ
เดี๋ยนเองค่ะ
คำเตือน:ห้ามอ่านเกินวันละ2ครั้ง โปรดสังเกตที่ฉลาก เอ๊ยที่กระทู้ของสุดที่รักรพินทร์ ว่า โปรดไปลงกระทู้ใหม่นะคะ ได้โปรดกรุณาอย่าลงต่อค่ะ ขี้เกียจโหลดง่ะ แฮ่ะแฮ่ะ
เดี๋ยวนี้อินเตอร์เนตชั่วโมงละ20บาทนะคะ :)(หรือเป็นแผนการตลาดของเราเองที่จะได้ลงเป็นคนสุดท้าย ฮ่ะฮ่ะ)
::::::::::::::::::::::::::::::::;;ชูแว้บ:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
จากคุณ : กรวดสีฟ้า - [3 ก.พ. 16:39:43]

ความคิดเห็นที่ 114
น่าจะเรียกอาจารย์พนมเทียนมาอ่านนะ ว่ามีคนแต่งเพชรพระอุมาภาค 4 กันแล้ว แล้วผมจะไปเข้ากระทู้ใหม่นะครับ
จากคุณ : รพินทร์(ขาประจำ) - [5 ก.พ. 12:01:56]

ความคิดเห็นที่ 115
แน้.....น้องรพินทร์อ๊ะ
บอกก้อไม่เชื่อ ห้ามก็ไม่ฟัง แง้
บอกว่าเค้าจะเป็นคนสุดท้าย ฮืออๆ
จากคุณ : กรวดสีฟ้า - [5 ก.พ. 17:17:20]

ความคิดเห็นที่ 116
มาแกล้งคุณกรวดสีฟ้า จะเป็นคนสุดท้ายได้งัย ผมซิ ผมเป็นพระเอกนา เว้นเสียแต่ว่าจะมาเป็นนางเอกภาคใดภาคหนึ่ง ซึ่งก็ต้องฝ่าฟันดงขาอ่อนกันเอาเองล่ะครับ...
จากคุณ : รพินทร์ แบบไปกลับ - [7 ก.พ. 12:31:43]

ความคิดเห็นที่ 117
เสียใจด้วยพวกที่มาต่อท้ายน่ะ ป้าก๊อปไปแค่อันดับที่ 112 เอง ส่งไปให้คุณพนมเทียนแล้ว
ที่เหลือไม่รับผิดชอบ อันใหม่รอให้จวนตกแล้วจะก๊อปนะจ๊ะ พี่อี๊ดอ่านแล้วขำดี ขอบคุณ
ทุกๆคนค่ะ ถึอเป็นยาอายุวัฒนะได้อย่างหนึ่งสำหรับผู้ประพันธ์
จากคุณ : ป้าหนอน - [8 ก.พ. 03:51:59]

ความคิดเห็นที่ 118

ป้าหนอนครับ
ขอกราบคุณพนมเทียนด้วยนะครับ ดีใจที่ท่านไม่ถือสา ที่พวกเราเอาเพชรพระอุมามาต้มยำกัน
ถึงเป็นต้มยำก็ต้มยำกุ้ง ชื่อเสียงติดอันดับโลก นี่คือเจตนาของพวกเรา
หนักนิดเบาหน่อยคุณพนมเทียนอย่าเพิ่งเคือง ถือว่าเป็นลูกหลาน แล้วกันครับ
ป้าหนอนอย่าลืมไปก๊อบกระทู้ใหม่ ส่งให้ท่านอีกนะครับ แล้วว่างๆป้าหนอนก็มาเดินป่ากะพวกเราด้วยสิครับ

จากคุณ : อนุชา วราฤทธิ์ - [8 ก.พ. 11:39:32]

ความคิดเห็นที่ 119
อยากจะเข้าป่าไปกับทีมเพชรพระอุมา 4 เหมือนกันค่ะ แต่ไม่รู้จะเป็นตัวไหนดี ข้อสำคัญต้อง
เป็นผู้หญิง ซึ่งก็ดูจะจองกันไปหมดแล้ว มีเหลือแต่นาคเทวี ซึ่งศักดิ์สูงเหลือเกิน จะล้อเล่น
ก็ม่ายหวาย........ขอผ่านค่ะ
แต่จะก๊อบกระทู้ที่เกี่ยวกับเพชรพระอุมาไปให้คุณพนมเทียนดูค่ะ ยิ่งอันนี้ฮาดีค่ะ ไม่พลาดอยู่แล้ว
จากคุณ : ป้าหนอน - [9 ก.พ. 02:42:15]

ความคิดเห็นที่ 120
ป้าหนอนขา
ตำแหน่งคุณหญิงดารินยังว่างค่ะ ไม่มีใครยอมแสดงเลย
ป้าหนอนช่วยไปแสดงเป็นคุณหญิงดารินได้ไม๊คะ
แล้วแสงจะช่วยกระหนาบพ่อรพินทร์ให้ค่ะ
นี่เราทำสัญญาสัมพันธมิตรอันดีกันเลยนะคะเนี่ย
(อิ อิ แอบทำลับหลังไม่ให้รพินทร์รู้ค่ะ)
จากคุณ : แสงโสม - [9 ก.พ. 09:04:05]

ความคิดเห็นที่ 121
ฮั่นแน่คุณแสงโสม เล่นงี้เลยนะ มาทำสัญญาลับหลังเหรอ คุณนี่ร้ายมากรากไม้จริง ๆ ผับผ่าซิ เดี๋ยวพ่อ....ไหว้ซะเลยนี่นา
ป้าครับมาเล่นเป็นคุณหญิงก็ได้ ผมจะเอาบูชาไว้บนหิ้ง ไหว้เช้าเย็นเพื่อเป็นศิริมงคล
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [9 ก.พ. 11:26:29]

ความคิดเห็นที่ 122
ป้าหนอนไม่ถนัดปืนยาวค่ะ จะให้ใช้ 300 เวเธอบี้ (คู่มือคุณหญิง)สังหารอีตารพินทร์ให้ตายไปคงยาก
แต่ถ้าจับอีตาพรานนี่มัด แล้วซ้อมต่างกระสอบทรายละก็ ส.บ.ม.
แหม...ถ้าจะให้เป็นคุณหญิงดาริน ยิ่งไม่เอาใหญ่เลย เพราะตอนจบเธอต้องมารัก อีตาคนข้างบน
นี่ ม่ายหวายค่ะ ม่ายหวาย ไปอยู่กะโจรกระเหรี่ยงดีกว่า อิอิ
จากคุณ : ป้าหนอน - [10 ก.พ. 03:04:40]

ความคิดเห็นที่ 123
ว้า ป้าครับ ไม่เชียร์ผมอีกคนแล้วเหรอ โถเสียแรงฝากเนื้อฝากตัว โผมดีน้อยกว่าโจรกระเหรี่ยงตรงไหนเหรอ กะอีมีเสน่ห์เล็ก ๆน้อย ๆในหมู่พูหญิงไม่น่าจะถึงกับหนีไปนะครับ อีกอย่างก็ใช่ว่าผมจะเสนอหน้าสาระแนไปหาพวกเธอที่ไหน พวกคุณเธอตะหากตีวงล้อมเข้ามา หยั่งกับพวกก็องกอยเลยน่ะซิ ผมผิดตรงไหน รับผมไว้ในอ้อมใจสักคนเถิดนะครับ รักผมน้อย ๆแต่รักนาน ๆหยั่งกับความรักที่คุณป้ามีให้สายันห์นั่นแหละ
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [10 ก.พ. 15:30:34]

ความคิดเห็นที่ 124
รพินทร์ขา
คุณไม่ผิดหรอกค่ะ แสงเห็นด้วยว่าคุณไม่ได้สาระแนไปหาสาวไหนเลย
ถ้าจะสาระแนก็อีตรงปลัดขิกของคุณนั่นแหละค่ะ ที่เที่ยวสาระแนดึง
สาว ๆ เข้ามาหาคุณหมด
เลิกพกซะทีได้มั๊ยคะ ปลัดขิกน่ะ...พลีส..
จากคุณ : แสงโสม - [10 ก.พ. 17:07:58]

ความคิดเห็นที่ 125
โอ้โห อีตาพรานไพรใจฉกาจ นี่เล่นของด้วยเรอะ....บาดซบ จริงๆเลย นึกว่าเก่งแต่ทำหน้า
เครียดๆ บางเวลาก็ทำหน้าแบบหมาป่วย ให้สาวๆสงสาร กาหลาเอ๊ย..จับมันไปตอนที
จากคุณ : ป้าหนอน - [10 ก.พ. 18:40:14]

ความคิดเห็นที่ 126
ป้าครับ
ป้าเล่นผมทั้งกระทู้บนและล่างเลยนะครับนี่ จะมาตอนผมทำไม ผมเป็นหมันไปแล้ว เพราะแรงถีบของคุณแสงโสม นึกว่าเก็บผมไว้ทำยาซักคนเถอะครับ มีเสน่ห์อย่างผมเนี่ย หายากนาจาบอกให้
กาหลาไหนอีกล่ะครับ เนี่ย สวยไหมล่ะ ถ้าสวยมากก็อาจรับไว้พิจารณาในฐานะนางเอกของเรื่องนาเนี่ย
อย่าไปเชื่อคุณแสงโสม โผมไม่เคยพกปลัดขิกให้ยุ่งยากครับ ผมพกแต่ความจริง ใจจริงและของจริงครับ ว้ากระทู้นี้เฉียด ๆ เอ๊กซ์นะเนี่ย ไปดีกว่า
จากคุณ : รพินทร์ ไพรวัลย์ - [10 ก.พ. 23:02:51]

ความคิดเห็นที่ 127
ตอนต่อไป
....เพชรพระอุมา ภาคอลเวง ตอนรพินทร์เปลี่ยนไปครั้งที่สอง ....
จากคุณ : ชาวเพชรพระอุมา