خفته شيري در جا
به بلنداي يه کوه
به افق مي نگرد
به فراسوي امور
روبَهان اطراف
به زمين مي نگرند
در پي موشي چند
پي بازي بجهند
آن طرف تر گرگي
بدَرَد جان خودش
به گمانش که ديگر باشد
يکي بر هم بنَهَد ديدار و
يکي دور و بَر خود را به غلط تار تَنَد
يکي دستش بسته
نه کسي ، بلکه خودش
يکي از راه خسته
که رَهَش دور خودش بود
پيش ما آي و نظر کن به فراسوي افق
که نماني چو دگر در گذر بازي خود
رَه نيافت آنکه نظر پيش خودش انداخته
آنکه مقصد نگرد راه خودش را يافته
دفتر
شاهد و مشهود