De doorgaande lijn van autoriteit van de Nieuwtestamentische gemeente
Anabaptisten

Wederdopers: Het begrip ‘wederdoper’ (Anabaptist) of ‘herdoper’ omvat vele verschillende bewegingen. Het wordt gebruikt om diegenen die de bekeerlingen van de afvallige Katholieke Kerk herdopen en daarna, na de Reformatie van de Protestantse Staatskerken, te beschrijven.  Zoals we hebben laten zien, werd het Evangelie door Europa verspreid door de gehate ‘ketters.’ Vaak kwamen mannen met grote moed en bekwaamheid naar het front van de gemeente van Jezus Christus met het gevolg dat hun vijanden hun namen aan een beweging verbonden. “Deze wederdopende gelovigen uitten hun totale onderwerping aan de Schriften in een zendelingachtige manier van leven. Met blijdschap lieten zij de dingen van dit leven achter zich zodat zij meer bewegingsvrijheid hadden bij het verkondigen van Christus en Zijn Evangelie. Maar dit zendelingenwerk kostte veel. Er is gezegd dat de Hutterieten, die het Evangelie door heel het Duitstalige deel van Europa verspreidden, 80% van haar volgelingen is kwijtgeraakt door een martelaarsdood.” (Hoad).

Johannes (Hans) Denck (ca.1500-1527). “Hij werd de ‘apostel van liefde’ genoemd vanwege zijn gezindheid, maar door de Reformator Bucer werd hij de ‘paus van de Wederdopers’ genoemd. Hij leefde in de tijd van de bediening van Hubmaier. Hij richtte de Baptistengemeenten van Augsburg en Worms in Duitsland op. Hij vond voor een tijd een toevlucht in Zurich in Zwitserland en hij besteedde zijn korte leven (stierf op dertigjarige leeftijd) aan zendingswerk.” (Hoad).

Michael Sattler (1490-1527). “Een Rooms-Katholiek priester, die door het lezen van de zendingsbrieven van Paulus tot bekering kwam. Aanvankelijk werd hij vooral aangegrepen door de Lutheraanse leer, maar nadat hij uit zijn geboorteland was verdreven, werd hij een wederdopende predikant. Zijn preken onder zijn eigen volk in Zuidwest Duitsland hadden een grote invloed op de Baptisten van het Zwarte Woud. Zijn uiteenzetting van bijbels geloof en de verordeningen van de Nieuwtestamentische gemeenten werden de basisuiteenzetting van het geloof van de zestiendeeeuwse Wederdopers.
Toen hij uiteindelijk gearresteerd werd, werd hij overgedragen aan de beul... ‘die zijn tong zou afsnijden, hem aan een wagen zou smeden en met gloeiende tangen twee stukken vlees af zou scheuren en dit vijf keer zou herhalen op weg naar de plaats van de executie, waar zijn lichaam als een opperketter tot poeder werd verbrand.’ Zijn moedige vrouw, die weigerde om haar overtuigingen terug te nemen, werd acht dagen later verdronken. Het leven en de bediening van Sattler is bewezen fundamenteel te zijn voor de groei van de Baptistengemeenten uit die tijd.” (Hoad).

Michael Servetus (1514-1553). “Hij groeide op in een rijke Spaanse familie en hij bekeerde zich op een jonge leeftijd. In 1548 ging hij naar Geneve om enkele van zijn denkbeelden (Baptistisch, doch anti-drieëenheid) met Calvijn te delen, die hem als een ketter bestempelde en hem aan de Katholieke Inquisitie in Frankrijk overleverde en het ‘bezwarende’ bewijsmateriaal leverde. Het gerechthof veroordeelde Servetus tot de brandstapel, maar hij ontsnapte en daarom verbrandden zij een afbeelding van hem in zijn plaats! Toen hij terug naar Zwitserland reisde, werd hij door Calvijn aangeklaagd en werd hij voor de rechter gebracht vanwege anti-drieëenheid en Baptisme en hij werd in 1553 verbrand op de brandstapel. Jammer genoeg resulteerden de denkbeelden van Servertus in de unitarische leer, die zich vooral in Italië snel verspreidde en bijna alle Evangelische gemeenten infecteerde.” (Hoad).

Menno Simons (1496-1561). “Hij was onderwezen in het Germaanse priesterschap (Katholiek) en hij werd gestimuleerd om de Schriften te bestuderen, nadat hij voor het onthoofden van een Anabaptist (Wederdoper), omdat hij twee keer gedoopt was, had getuigd. Een korte tijd daarna, nadat er tweehonderd Anabaptisten (Wederdopers) gedood waren, waaronder zijn broer, bekeerde hij zich. Negen maanden lang predikte hij tegen de dwalingen van de mis en de kinderdoop en hij verwierp hierbij de Katholieke, Lutheraanse en de Zwitserse Gereformeerde leer en hij deed in 1536 uiteindelijk afstand van het priesterschap en hij werd daarna door de Wederdopers gedoopt en aangesteld. Hij reisde door Duitsland, Denemarken en de Baltische kust, waar hij predikte en gemeenten stichtte. Hij ging met een ontmoedigd gemoed dood doordat zijn volgelingen, die vandaag de dag Mennonieten genoemd worden, grote meningsverschillen hadden.” (Hoad).

“Zoals de Hutteriaanse Wederdopers de Reformatie tot in het hart van het Katholieke Polen brachten, zo drongen de Nederlandse Baptisten tot de kustlanden van Pruisen, Lithouwen en Polen door om gemeenten te vestigen.” (Hoad).

De Engelse Anabaptisten: “Baptistische invloeden in Engeland gaan terug naar de Keltische gemeenten (56 n.C) en daarna de Waldensen. In 1166 kwam er een groep Germaanse predikanten die Christus predikten en weigerden om onder de autoriteit van de Katholieke Kerk gebracht te worden. Ze werden verdoemd als ketters, tot hun middel ontdaan van kleding, gegeseld, op hun voorhoofd gebrandmerkt en daarna in een met sneeuwbedekt gebied gebracht om te lijden. Op straffe des doods werd het niemand toegestaan om hun te helpen. Henry de VIII werd gewaarschuwd om op te passen voor de Wederdopers. De koning gaf een bevel uit om ‘naar Wederdopers te zoeken en hun te onderzoeken (martelen)... en om al de boeken van dat gehate kerkgenootschap te vernietigen.’ Al de publicaties van de Baptisten werden verboden en al de wedergedoopte mensen moesten het land verlaten. Toen hij het besluit nam om een algemene kwijtschelding van schuld te verlenen, werden de Baptisten buitengesloten. En zo was het dat de Baptisten, of de monarchie nu Katholiek of Protestants was, misbruikt, vervolgd en ter dood gebracht werden.” (Hoad).

John Smyth. Hij was een onafhankelijke non-conformist, die zich niet aan de Kerk van Engeland wilde aanpassen en naar Nederland vluchtte en de pelgrims die naar Amerika gingen, uitrustte. In Nederland verbond hij zich uiteindelijk aan de Mennonieten.

Thomas Helwys (ca.1550-ca.1616). “Hij was een medewerker en medeouderling van Smyth en hij kon het niet eens worden met het besluit om een Baptistengemeente in Leiden te vormen en keerde in 1612 terug naar Londen om de eerste Algemene Baptistengemeente op te richten. Ze behielden de algemene verzoeningsleer van de Nederlandse Baptisten, terwijl ze vele van hun andere opvattingen verwierpen. Door zijn boek waarin hij beweerde dat de koning geen autoriteit heeft over religieuze zaken, werd hij in de gevangenis gegooid waar hij rond 1616 stierf.” (Hoad).

 In 1494 werd Jamaica onder de vlag van Spanje “ontdekt” door de christen Christopher Columbus
 

“We hebben nu gezien dat de Baptisten, die voorheen de Anabaptisten (Wederdopers) werden genoemd, en later de Mennonieten, de oorspronkelijke Waldensen zijn... Op grond hiervan kunnen de Baptisten worden gezien als de enige godsdienstige gemeenschap, die sinds de dagen van de apostelen hebben bestaan en als een christelijke samenleving, die de leer van het Evangelie door de jaren heen puur heeft gehouden.” Ypeij en Dermout (1819), koninklijke historici van de koning van Nederland.

1600-1700 n.C.

De doorgaande lijn van de autoriteit van de Nieuwtestamentische gemeente

Europa
Tot 1660 zijn er vijftig miljoen Europeese Baptisten als een martelaar gestorven. Tijdens deze periode werd er op een weg in Europa op een afstand van dertig mijl na elke drie voet een stok met daarop een hoofd van een Baptist geplaatst.
 

“Het zal gebeuren dat de Baptisten aanspraak zullen maken op de hoge ouderdom van de aanvang van de christelijke gemeente. Ze kunnen een opeenvolging van mensen die dezelfde leer geloofden en dezelfde ordinantie uitoefenden, aantonen vanaf deze tijd tot de apostelen zelf.” Jozef Belcher (1794-....).

De Authorized Version, ook wel de King James Version genoemd, werd in 1611 voleindigd en gepubliceerd.

De Bijzondere (beperkte verzoening) Baptisten. “Zij danken hun ontstaan aan een sterk calvinistische, onafhankelijke gemeente, die in 1616 in Londen ontstond. Een aantal leden die de kinderdoop verwierpen, vormden een nieuwe (Spilsbury) gemeente in 1633, waar de leden herdoopt werden door besprenkeling. Spoedig realiseerden zij zich dat de bijbelse manier van dopen onderdompeling is en daarom zendden zij hun ouderling naar een oude Baptistengemeente in Nederland om geinstrueerd en gedoopt te worden. Bij zijn terugkeer doopte hij de rest van de leden. Het is interessant om op te merken dat de Bijzondere Baptistengemeente in Southwark, die in 1652 werd opgericht, vandaag de dag nog steeds actief is. In de loop van de tijd hebben ze onder andere Benjamin Keach, Benjamin Stinton, John Gill, John Rippon en Charles Spurgeon als voorganger gehad.” (Hoad).

Ondanks de voortdurende harde hand van de Staatskerk ontstonden door het land Algemene en Bijzondere Baptistengemeenten en tegen 1644 waren er zeven grote Bijzondere Baptistengemeenten in Londen, waaronder de Zevende dag Baptisten, die een conservatieve kijk op de Joodse sabbat hadden.

 “In 1648 had een Algemene Baptistengemeente gemeenschap met George Fox, die in ruil daarvoor de doctrines binnenbracht die tot de Quakerbeweging zouden leiden. Dit leidde tot een verschrikkelijke verwoesting in de Algemene Baptistenbeweging, waardoor het ledenaantal serieus afnam in de achttiende eeuw en het hoofdzakelijk door de Bijzondere Baptisten kwam dat de Baptisten konden blijven voortbestaan.” (Hoad).

De predikant John Bunyan werd in 1660 gevangen genomen voor het verkondigen van het Evangelie. In de gevangenis schreef hij ‘Christenreis naar de eeuwigheid.’

Het zingen van hymnes werden voor het eerst geintroduceerd door Keach in 1673, maar tot 1693 werd het niet op elke dag des Heeren gedaan.

Amerika
Een groep vanuit Engeland, die zich in 1607 in Virginia vestigde en geen godsdienstvrijheid zocht, richtte Jamestown kolonie (Kerk van Engeland) op.

Een groep Seperationisten (mensen die de Kerk en de staat willen scheiden) vertrekt uit Nederland en komt in 1620 in Amerika aan en begint een kolonie met vrijheid van gods-dienst. In 1630 zet een groep Congregationalisten (Puritijnen) en een groep Presbyritanen een kolonie op in Massachusetts, die maar veertig mijl verwijderd is van de kolonie van de Seperationalisten.

Verbannen van de kolonie Massachusetts voor het prediken van ‘Baptistenketterij’ vestigt Roger Williams (Wales, 1599-1689) zich samen met John Clark in 1638 op Rhode Island en in 1663 kregen ze het officiële handvest (stuk waarin regels en beginselen zijn gesteld). In hun grondwet stond de eerste verklaring van vrijheid van godsdienst als de wet van het land. “De gemeente die Williams oprichtte, werd niet als een zuivere Baptistengemeente opgericht. Toen hij deze groep verliet sloot hij zich aan bij de mystieke groep 'Seekers' (verwant aan de Quakers).” (Hoad).

Dr. John Clark (Engeland, 1609-1676) richt de eerste Baptistengemeente in Amerika in Newport, R.I op in 1638.
 

“...Ik zou denken dat de valleien van Piedmont, die tussen Frankrijk en Italië liggen, bedoeld zijn als een plek waar God continu een aantal elkaar opvolgende getuigen heeft gehad, die vanaf het begin van de afvalligheid tot deze huidige tijd de waarheid hebben bewaard...” John Gill, Engelse Baptist en theoloog.