Een Kerkgenootschap van bloed

Voorwoord van "The Baptist" :

In contacten geweest te zijn met velen christenen, van verschillende denominaties, waaronder zelfs Baptisten, is het me opgevallen dat velen de geschiedenis van de Baptisten niet kennen. De meesten christenen zijn in de veronderstelling dat de Baptisten ook uit de Reformatie afstammen. Zodoende worden de Baptisten gekwalificeerd als zijnde Protestanten. Dit is echter niet correct. Baptisten komen niet uit de Reformatie en behoren daarom niet bij de Protestanten. Het woordje Protestant komt van "protesteren". Katholieken die tegen hun eigen kerk begonnen te protesteren tegen de onbijbelse leer van de Rooms Katholieke Kerk. Doordat het hun niet lukte om de Rooms Katholieke Kerk te reformeren, verlieten zij deze en stichten hun eigen denominaties. Vandaar de uitspraak ook van de Rooms Katholieke Kerk, dat de Protestantse kerken dienen terug te keren naar hun moederkerk. Dit geldt echter niet voor de Baptisten gemeente, daar wij nooit deel uitmaakten van de Rooms Katholieke Kerk.

Studenten in de Geschiedenis, die niet dieper hebben gegraven dan de aanspraken van de Rooms Katholieke Kerk en die van de Protestanten, zullen deze beschouwing zien als een vernauwde en fanatieke mening, veroorzaakt door gebrek aan wetenschappelijkke kennis.

De stelling dat tussen de mensen, genaamd Baptisten, de ware gemeenten van Jezus Christus moet worden gevonden, was eens de meest voorkomende en verspreidde mening van de Baptisten. Hoe dan ook, aan het einde van de 20e eeuw kreeg deze oude Baptisten mening een slechte naam. Diegenen die de oude mening blijven vasthouden, worden veracht, minacht, berispt en belasterd, vaak door
degenen die dit onderwerp nooit onderzocht hebben. De populaire en geliefde gedachte is dat velen gemeenten, de gemeente van Christus zijn en dat het mogelijk is dat zij verschillende leerstellingen en praktijken hebben, die elk van elkaar en van de Bijbel verschillen.

Dat deze mening totaal tegenstrijdig is met de beweringen van de oude Baptisten voorvaders, is duidelijk voor een ieder, die de feiten van de geschiedenis zullen onderzoeken. Drie korte citaten van één van de meest welbekende Baptisten predikanten, worden aangeboden als bewijs, dat Baptisten door de geschiedenis heen zichzelf zagen als zijnde de oorspronkelijke christelijke gemeenten en dat ze onafgebroken bestaan hebben sinds de dagen van Christus en Zijn apostelen. Charles H. Spurgeon word geciteerd, omdat er geen enkele goed geinformeerde persoon, in minachtende termen over Spurgeon kan spreken, die ze anders wel over anderen, die blijven vasthouden aan deze oude meningen, zouden spreken. Er kan niet beweerd worden, dat Mr. Spurgeon de onderverdeling van zijn standpunt kon voorzien. Wat wel duidelijk is, is dat Spurgeon vasthield aan de historische opinie van de aard en oorsprong van de Baptisten gemeente. In 1860 zei hij het volgende:

"I am not ashamed of the denomination to which I belong, sprung as we are, direct from the loins of Christ, having never passed through the turbid stream of Romanism, and having an origin apart from all dissent or Protestantism, because we have existed before all other sects . . ."
(Charles H. Spurgeon, New Park Street Pulpit, Vol. 16, 1860, Pasadena, TX., Pilgrim Publ., p. 66).

Gedurende het volgende jaar verklaarde Spurgeon:

"We believe that the Baptists are the original Christians. We did not commence our existence at the reformation, we were reformers before Luther or Calvin were born; we never came from the church of Rome, for we were never in it, but we have an unbroken line up to the apostles themselves. We have always existed from the very days of Christ . . ."
(Charles H. Spurgeon, Metropolitan Tabernacle Pulpit, Vol. 7, 1861, Pasadena, TX, Pilgrim Publ., p. 225).

Later het zelfde jaar riep hij stoutmoedig uit voor heel de wereld om te horen:

". . . we are the old apostolic Church that have never bowed to the yoke of princes yet; we, known among men, in all ages, by various names, such as Donatists, Novatians [sic], Paulicians, Petrobrussians, Cathari, Arnoldists, Hussites, Waldenses, Lollards, and Anabaptists, have always contended for the purity of the Church, and her distinctness and separation from human government. Our fathers . . . present to us, their children, an unbroken line which comes legitimately from the apostles, not through the filth of Rome, not by the manipulations of prelates, but by the Divine life . . ."
(Charles H. Spurgeon, ibid., Vol. 7, p. 613).

Twintig jaar later in 1881, geloofde Mr. Spurgeon nog steeds dat de Baptisten de oorspronkelijke christenen waren. Hij zei:

"Long before your Protestants were known of, these horrible Anabaptists, as they were unjustly called, were protesting for the one Lord, one faith, and one baptism."
(Charles H. Spurgeon, ibid., Vol. 27, p. 249).

Vele andere Baptisten konden geciteerd worden, maar de welbegaafde Mr. Spurgeon heeft een goede getuigenis afgelegd, van de historische positie van de Baptisten, wat betreft hun oorsprong.

Waarom blijven Baptisten volhouden dat het tussen hun is dat de ware gemeenten van Jezus Christus te vinden is?
Omdat alleen tussen de gemeenten, genaamd Baptisten, de Nieuwtestamentische principes gevolgd worden! Rechtvaardige Baptisten zijn mensen van de Bijbel, die een "hoofdstuk en vers" eisen voor alles wat zij geloven en praktizeren aan de ene kant, en die aan de andere kant, alle voorschriften en gebruiken van het Nieuwe Testament trachten te volgen.

Hoewel we ons verheugen in het feit dat er honderden geloofwaardigen Baptisten gemeenten zijn in de gehele wereld, die erop staan dat er een Bijbelse doop plaatsvind, weten wij dat menselijk gezien, de waarheid altijd slechts een generatie van uitsterving verwijderd is. Christus Zijn gemeenten zijn de steunpilaren en fundering van de waarheid (1 Timótheüs 3: 15). Dat God Zijn genade mag geven aan Zijn gemeenten, die serieus strijden voor het geloof, dat eenmaal den heiligen overgeleverd is. (Judas 3)



Vorige Pagina                               Index                               Volgende Pagina