Posłanie 16 - środa, 7 sierpnia AD 2002
Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. A ten, komu się mało odpuszcza, mało miłuje
Słowo Pana:
Potem rzekł do nich: "To właśnie znaczyły Słowa, które Mówiłem do was, gdy Byłem jeszcze z wami: "Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach".
Wtedy Oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i Rzekł do nich: "Tak jest napisane: Mesjasz będzie Cierpiał, i Trzeciego Dnia Zmartwychwstanie; w Imię Jego Głoszone będzie Nawrócenie i Odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja Ześlę na was Obietnicę Mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w Moc z Wysoka".
Potem Wyprowadził ich ku Betanii i Podniósłszy Ręce, Błogosławił ich. A kiedy ich Błogosławił, Rozstał się z nimi i został Uniesiony do Niebios.
Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale, przebywając w świątyni, <wielbiąc i> błogosławiąc Boga. (Łk 24, 44-52)
Komentarz Pana:
Jeden z faryzeuszów zaprosił Go do siebie na posiłek. Wszedł więc do domu faryzeusza i Zajął Miejsce za stołem. A oto kobieta, która prowadziła w mieście życie grzeszne, dowiedziawszy się, że gości w domu faryzeusza, przyniosła flakonik alabastrowy olejku i stanąwszy a tyłu u Jego Stóp, płacząc, zaczęła łzami oblewać Jego Stopy i włosami swej głowy Je wycierała. Potem całowała Jego Stopy i namaszczała je olejkiem.
Widząc to, faryzeusz, który Go zaprosił, mówił sam do siebie: "Gdyby On był Prorokiem, wiedziałby, co to za jedna i jak to jest ta kobieta, która się Go dotyka, że jest grzesznicą." Na to Jezus Rzekł do niego: "Szymonie, Mam ci coś do Powiedzenia". On rzekł: "Powiedz, Nauczycielu". "Pewien wierzyciel miał dwóch dłużników. Jeden winien mu był pięćset denarów, a drugi pięćdziesiąt.. Gdy nie mieli z czego oddać, darował obydwom. Który z nich więc będzie go bardziej miłował?" Szymon odpowiedział: "Przypuszczam, że ten, któremu więcej darował". On zaś mu Rzekł: "Słusznie osądziłeś".
Potem Zwróciwszy się w stronę kobiety, Rzekł do Szymona: "Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twego domu, a nie podałeś Mi wody do nóg; ona zaś łzami oblała Mi Stopy i otarła Je swymi włosami. Nie powitałeś Mnie pocałunkiem; a ona, odkąd Wszedłem, nie przestała całować Stóp Moich. Głowy nie namaściłeś Mi oliwą; ona zaś olejkiem namaściła Moje Stopy. Dlatego Powiadam ci: Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. A ten, komu się mało odpuszcza, mało miłuje".
Do niej zaś Rzekł: "Odpuszczone są twoje grzechy".
Na to współbiesiadnicy zaczęli mówić sami do siebie: "Któż On Jest, że nawet grzechy Odpuszcza?"
On zaś Rzekł do kobiety: "Twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju".
Następnie wędrował przez miasta i wsie, nauczając i głosząc Ewangelię o Królestwie Bożym. A było z Nim Dwunastu oraz kilka kobiet, które zostały uwolnione od złych duchów i od chorób: Maria, zwana Magdaleną, którą opuściło siedem złych duchów; Joanna, żona Chuzy, rządcy Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały [udzielając] ze swego mienia". (Łk 7, 36-50; 8, 1-3)
Jezus z Nazaretu