Posłanie 6 JEZUSA Z NAZARETU - niedziela, 28 lipca AD 2002
Chociaż jednak uczynił On wobec nich tak wielkie znaki, nie uwierzyli w Niego
Słowo Pana:
Na to tłum Mu odpowiedział: "Myśmy się dowiedzieli z Prawa, że Mesjasz ma trwać na wieki. Jakżeż Ty możesz mówić, że trzeba wywyższyć Syna Człowieczego? Któż to jest Ten Syn Człowieczy?" Odpowiedział im więc Jezus: "Jeszcze przez krótki czas jest wśród was światłość. Chodźcie, dopóki macie Światłość, aby was ciemność nie ogarnęła. A kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie. Dopóki Światłość macie, wierzcie w Światłość, abyście byli synami Światłości". To powiedział Jezus i odszedłszy, ukrył się przed nimi.
Chociaż jednak uczynił On wobec nich tak wielkie znaki, nie uwierzyli w Niego. (J 11, 34-37)
Komentarz Pana:
”Bracia, synowie rodu Abrahama, i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym Zbawieniu, bo mieszkańcy Jeruzalem i ich zwierzchnicy nie uznali Go, a potępiając Go, wypełnili głosy Proroków, odczytywane co szabat. Chociaż nie znaleźli w Nim żadnej winy zasługującej na śmierć, zażądali od Piłata, aby Go stracił. Gdy wykonali wszystko, co było o Nim napisane, zdjęli Go z Krzyża i złożyli w Grobie. Ale Bóg Wskrzesił Go z Martwych, a On Ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli w Galilei do Jeruzalem, a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem.
My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę o Obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, Wskrzesiwszy Jezusa. Tak też jest napisane w Psalmie Drugim:
Ty Jesteś Moim Synem,
Ja Ciebie dziś zrodziłem.
A [to], że Go Wskrzesił z Martwych i że nie miał już nigdy ulec rozkładowi, tak wyraził:
Wypełnię wierne, święte Sprawy Dawida.
Dlatego i w innym miejscu mówi:
Nie dozwolisz, aby Twój Święty uległ rozkładowi.
Dawid jednak, zasłużywszy się swemu pokoleniu, zasnął z Woli Bożej i został przyłączony do swych przodków, i uległ rozkładowi. Lecz nie uległ rozkładowi Ten, którego Bóg Wskrzesił.
Niech więc będzie wam wiadomo, bracia, że zwiastuje się wam Odpuszczenie grzechów przez Niego: Każdy, kto uwierzy, jest przez Niego Usprawiedliwiony ze wszystkich [grzechów], z których nie mogliście zostać usprawiedliwieni w Prawie Mojżeszowym.
Baczcie więc, aby ni sprawdziły się na was słowa Proroków:
Patrzcie, szydercy, zdumiewajcie się i odejdźcie,
Bo za dni waszych dokonuję Dzieła,
Dzieła, któremu byście nie uwierzyli,
Gdyby wam ktoś o nim mówił”.
Kiedy wychodzili, proszono ich, aby w następny szabat mówili do nich o tym samym. A po zakończeniu zebrania wielu Żydów i pobożnych prozelitów towarzyszyło Pawłowi i Barnabie, którzy w rozmowie starali się zachęcić ich do wytrwania w łasce Boga. W następny szabat zebrało się niemal całe miasto, aby słuchać Słowa Bożego. Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, ogarnęła ich zazdrość, i bluźniąc, sprzeciwiali się temu, co mówił Paweł.
Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: „Należało głosić Słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie Je i sami uznajecie się za niegodnych Życia Wiecznego, zwracamy się do pogan. Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem Cię Światłością dla pogan, abyś Był Zbawieniem aż po krańce ziemi”.
Poganie, słysząc to, radowali się i wielbili Słowo Pańskie, a wszyscy, przeznaczeni do Życia Wiecznego, uwierzyli. Słowo Pańskie szerzyło się na cały kraj. Ale Żydzi podburzyli pobożne a wpływowe niewiasty i znaczniejszych obywateli, wzniecili prześladowanie Pawła i Barnaby i wyrzucili ich ze swoich granic. A oni strząsnąwszy na nich pył z nóg, przyszli do Ikonium. A uczniowie byli pełni wesela i Ducha Świętego. (Dz 13, 26-52)
Jezus z Nazaretu